In de annalen van de horrorgeschiedenis zijn er veel vervolgfilms die boven verwachting uitstijgen en de klassiekers die ze voortbrachten, evenaren of in sommige zeldzame gevallen zelfs overtreffen. Films zoals Een nachtmerrie op Elm Street 3: Dream Warriors, Hellbound: Hellraiser II, en Vrijdag de 13e deel VI: Jason Lives komen voor de geest als goede voorbeelden van dat fenomeen.

De 10 films die we vandaag gaan bekijken, rusten echter helemaal aan de andere kant van het spectrum dan zoiets als Bride of Frankenstein​ Deze 10 sequels zijn - om het bot te zeggen - echt heel erg slecht. In sommige gevallen zelfs zo erg dat ze bijna een donkere schaduw wierpen over de nalatenschappen van hun voorouders. De volgende 10 films worden in willekeurige volgorde gepresenteerd, maar wees gerust, ze zijn allemaal waardeloos. Laten we zonder verder oponthoud door de goot van het horror-vervolg gaan graven en kijken wat voor soort afval we kunnen vinden.

Halloween: Opstanding (2002)

De problemen met Halloween: Wederopstanding begin meteen, met dank aan Michael Myers 'gehaaste, anti-climactische moord op serieheldin Laurie Strode (Jamie Lee Curtis) in de openingsscène van de film. Toevoegen aan de kwelling is de volledig half-assed, nogal soort gevonden beeldmateriaal-invalshoek die een groot deel van de film domineert, in een duidelijke poging om te proberen de esthetiek van de slechts een paar jaar oud op dat moment af te scheuren Het Blair Witch-project.Als klap op de vuurpijl zijn de absoluut vreselijke uitvoeringen van rapper Busta Rhymes en voormalig supermodel Tyra Banks. Busta's werk is bijzonder flagrant, Michael Myers spinkend als 's werelds meest irritante ninja, en uiteindelijk spreekt het de onsterfelijke regel uit die dit artikel zijn titel geeft.

American Psycho II: All American Girl (2002)

Zoals elke fan zou weten, was het idee om er een vervolg op te doen American Psycho is een soort van zelfvernietiging, aangezien het einde van de film opzettelijk de dingen vaag laat over de vraag of Patrick Bateman (Christian Bale) echt al die mensen heeft vermoord, of het zich gewoon allemaal in zijn verwrongen geest had voorgesteld. Amerikaanse psycho II maakt dat snel duidelijk door Bateman (nu gespeeld door een of andere generieke acteur) te laten vermoorden door een 12-jarig meisje terwijl ze probeerde haar babysitter te vermoorden. Nou, oké dan. Dit meisje groeit op tot een jonge Mila Kunis, die nu zelf een seriemoordenaar is. Als je denkt dat het idee dat de kleine Mila Kunis mensen vermoordt ongelooflijk klinkt, wacht dan maar tot ze William Shatner probeert te verleiden. Ja, DAT William Shatner.

https://www.youtube.com/watch?v=_MLhS1XznGw

Kinderen van de Koren: Openbaring (2001)

Er valt hier echt niet veel over te zeggen, de zevende (!) Film in de onverklaarbaar langlopende Children of the Corn franchise. De plot - zoals het is - volgt een vrouw die naar Nebraska reist nadat haar grootmoeder op mysterieuze wijze vermist is. He Who Walks Behind the Rows-gebaseerde shenanigans volgen, en iedereen heeft enorme hoeveelheden verveling. Serieus, als iemand die dit leest op zoek is naar een remedie tegen slapeloosheid, start dan gewoon deze puinhoop. Je bent binnen enkele minuten weg. Het ergste van alles is dat de grote Michael Ironside wordt verspild in een complete niets-rol. Misbruik van Michael Ironside zou illegaal moeten zijn.

Exorcist II: de ketter (1977)

Waarschijnlijk het meest beroemde vreselijke vervolg op de lijst van vandaag, Exorcist II is een absolute aanfluiting en in veel opzichten een smet op de reputatie van het klassieke origineel. Het verhaal volgt een 16-jarige Regan (Linda Blair) terwijl ze probeert verder te gaan met haar leven na het hele gedoe "bezeten te zijn door grofmonds demonen". Dat is totdat pater Lamont (Richard Burton) arriveert, op een missie om de waarheid achter de dood van pater Merrin (Max Von Sydow) te ontdekken. Dit wekt natuurlijk Regans slapende demonische persona op, wat leidt tot een van de meest vleermuisgekke sequels in de geschiedenis. Als je ooit James Earl Jones verkleed als een gigantische kever hebt willen zien, of een priester serieus overweegt om een ​​tienermeisje te slaan, dan is dit de film voor jou.

The Birds II: Land's End (1994)

Deze volgende is waarschijnlijk de meest obscure keuze van vandaag, maar als je hem hebt gezien, weet je waarom hij hier is. Een gemaakt voor kabel vervolg op Hitchcocks suspense-klassieker uit 1963, De vogels II sterren een stel mensen van wie je nog nooit hebt gehoord in wat in feite een slecht uitgevoerde hervertelling van het verhaal van de eerste film is. Om je een idee te geven van hoe erg deze dampende stapel is, eiste regisseur Rick Rosenthal dat zijn naam eraf zou worden gehaald en dat de film in plaats daarvan zou worden gecrediteerd aan Alan Smithee. Dat is dezelfde Rick Rosenthal die regisseerde Halloween: wederopstanding, en vond het prima dat zijn naam erop bleef staan. Yikes. Een andere persoon die deze film haat is De vogels ster Tippi Hedren, die een kleine rol speelde in het vervolg. "Het is absoluut verschrikkelijk, het brengt me vreselijk in verlegenheid", zei Hedren in 2002.

Firestarter: opnieuw ontstoken (2002)

Wow, 2002 was echt een rotjaar voor horror-sequels, toch? Een ander waarvan velen van jullie waarschijnlijk nog nooit hebben gehoord, Firestarter: opnieuw ontstoken is gemaakt voor het Sci-Fi-kanaal en schittert met Marguerite Moreau als volwassen Charlie McGee. Helaas worstelt Charlie nog steeds met het beheersen van haar krachten, vooral als ze seks heeft, omdat ze blijkbaar geil wordt en dingen verbrandt. Op haar pad is de op de een of andere manier nog levende John Rainbird (nu gespeeld door een sloppenwijk Malcolm McDowell), die haar natuurlijk terug in zijn klauwen wil omdat hij een enorme engerd is. Dennis Hopper zit om de een of andere reden ook in deze film.

De ring twee (2005)

De eerste in een reeks veramerikaniseerde J-horror-remakes in de vroege jaren 2000, De Ring (2002) verraste iedereen door verbazingwekkend te zijn, en in sommige opzichten zelfs beter dan het origineel. Dit leidde natuurlijk tot veel verwachting voor het vervolg uit 2005 De ring twee, geregisseerd door franchise-initiatiefnemer Hideo Nakata. Helaas was het resultaat een van de grootste teleurstellingen in de moderne horrorgeschiedenis, een absolute puinhoop van een film die alle angstfactoren wegzoog De Ring en verving het door belachelijke momenten zoals Naomi Watts die tegen Samara schreeuwde: "Ik ben niet je f *** ing mama". Bovendien mag je de CGI-hertenaanval niet vergeten, met dieren die er in een PS1-filmpje meteen thuis zouden hebben geleken.

Hellraiser: Openbaringen (2011)

Misschien wel het ergste van de sequels op deze lijst is Hellraiser: Openbaringen, een "film" die binnen een paar weken door Dimension Films in elkaar is gezet, zodat ze de rechten op de Hellraiser franchise. Schijnbaar gemaakt met een budget van ongeveer $ 500, Revelations is een klasse A stuk onzin, met absoluut geen verlossende kwaliteiten. Het is ook de enige Hellraiser film tot nu toe zonder Doug Bradley die Pinhead speelde, die vermoedelijk het script las en schreeuwend wegliep. Toch heeft Clive Barker in ieder geval niet de rechten op zijn creatie terug, en dat is wat er echt toe doet, toch Dimension?

Amityville Poppenhuis (1996)

Precies daar met Children of the Corn op de afdeling "Ik kan niet geloven dat deze film zoveel sequels heeft gekregen" Amityville, en Poppenhuis - de achtste (!) In de serie - is misschien wel de ergste in een ongelooflijk verrot stel. Met vreselijk acteerwerk, een levenslange look en feel, rubberachtig ogende speciale effecten en een onverklaarbare subplot over een moeder die haar stiefzoon wanhopig wil neuken, Poppenhuis is een van die films waarvan het zelfs verbazingwekkend is geworden. Voor de goede orde, de helft van deze lijst had dat kunnen zijn Amityville sequels, want ik ben er vrij zeker van dat 90% ervan werd voorspeld in het boek Openbaring.

Return of the Living Dead: Necropolis & Rave to the Grave (2005)

Rug aan rug gefilmd, geven deze twee gruwelen Hellraiser: Revelations een echte run voor zijn geld op de vreselijke afdeling. Met plots die grenzen aan onbegrijpelijke, vreselijke bloederige effecten en zombie-make-up, en een cast die op bizarre wijze totaal verschillende personages in elke film speelt, beide ROTLD 4 en ROTLD 5 zijn het type film dat een bijzonder wrede Satan de verdoemden zou dwingen om op een lus in de hel te kijken. Het echte slachtoffer hier is natuurlijk Peter Coyote (ET, de 4400), die zijn hele schermtijd doorbrengt met een gepijnigde blik op zijn gezicht die zegt: "wanneer ik filmpjes film, wordt mijn agent ontslagen."

Dat is het voor iHorror's blik op enkele van de ergste horror-sequels ooit. Ben je het eens met de lijst? Het oneens zijn? Laat het ons weten in de comments.