Het is belangrijk om buiten onze comfortzone te treden als we op zoek zijn naar iets verontrustends of beangstigends. Dat is waar buitenlandse horrorfilms om de hoek komen kijken. Er is een enorm voordeel aan het zien van horrorfilms met onbekende accenten of acteurs. Ze trekken ons verder in de actie door ons kennis te laten maken met een verhaal dat we niet kennen met gezichten die we niet herkennen.

Over het algemeen zijn er zoveel geweldige buitenlandse horrorfilms die ik hier zou kunnen opsommen. Laten we beginnen met enkele van de beste die misschien nieuw voor je zijn.

Noorwegen – Trollenjager

Trollen Jager werd geregisseerd door André Øvredal, die onlangs de hoog aangeschreven regisseerde The Autopsie van Jane Doe. Dit is een van mijn favoriete buitenlandse films aller tijden, punt uit. In een ander voorbeeld van een uitstekende nepdocumentaire volgt het een groep studenten die besluiten hun camera's op een berenjager zonder vergunning te richten.

Zoals je misschien al uit de titel hebt geraden, jaagt deze man niet op beren. Het is slim, leuk en heeft een fantastisch ontwerp van wezens. Heb je die griezelige trollenpoppen uit Noorwegen ooit gezien? Stel je dat eens voor, maar dan groter, enger en zonder een scherp gevoel voor mode.

Nieuw-Zeeland - Huisgebonden

Als je het hebt gezien Deathgasm (klik hier voor meer info) or Wat we doen in de schaduw (klik hier voor onze recensie), zul je begrijpen dat horrorkomedie iets is waar Nieuw-Zeeland heel goed in is.

In aan huis gebonden, Kylie is veroordeeld tot huisarrest en moet naar huis terugkeren om bij haar frustrerend eigenzinnige moeder in haar mogelijk spookhuis te gaan wonen. Rima Te Wiata valt op door haar onhandig hilarische optreden als Kylie's moeder. Als je op zoek bent naar een buitenlandse film met een uitstekende balans tussen humor, hart, mysterie en horror, kun je niet fout gaan.

Ierland - De Hallow

Zag ik voor het eerst De Hallow op een filmfestival in 2015. Het bleef me zo bij dat ik regelmatig naar dvd-releasedatums keek.

Schrijver/regisseur Corin Hardy heeft de traditionele Ierse folklore verwrongen tot iets veel sinisters. Hij liet zich inspireren door legendes van feeën, banshees en changelings, maar volgde dezelfde regels die in het bronmateriaal werden geschetst. De Hallow verspilt geen tijd om in de actie van de film te komen. Het belangrijkste is dat het vol donkere en griezelige beelden zit die onder je huid zinken en door je hoofd slingeren lang nadat je bent weggelopen.

Frankrijk – Hoogspanning (Hoogspanning)

De spanning is zo hoog, jongens. Hoge spanning is een scherpe, brutale, donkere en verwrongen aanval op je meer delicate zintuigen. Dit was de doorbraakfilm voor regisseur Alexandre Aja (De heuvels hebben ogen (2006), hoorns, spiegels) en werd opgenomen in TIME Magazine's 10 meest belachelijk gewelddadige films. Het einde is echter niet vlekkeloos, als je op zoek bent naar een bloedstollende spannende rit, dan is dit een goede keuze.

België – Welp (welp)

In deze Belgische horror gaat een groep welpen op pad voor een kampeertrip. Ze komen met hun eigen bagage, maar hadden niet verwacht een wild kind en een wrede stroper tegen te komen. Welp werd gedeeltelijk gefinancierd door een IndieGoGo campagne waarmee geldschieters "een val konden kopen, een welp konden doden". De opbrengst werd gebruikt om de knoestige vallen en trucs te bouwen die door Kevin McCallister op badzout hadden kunnen worden bedacht.

Spanje – Mientras Duermes (Slaap lekker)

Als je je ooit ongemakkelijk hebt gevoeld in je eigen huis, zal deze film je nog meer paranoïde maken. In Slaap lekker, werkt een conciërge van een appartement heel hard om zijn welvarende huurders in het geheim ellendig te maken. Hij ontwikkelt een verontrustende obsessie met een bijzonder optimistische huurder en gaat tot het uiterste om haar te breken.

Regisseur Jaume Balagueró ken je wellicht van zijn andere films (OPNAME, OPNAME 2). Hij demonstreert zijn bereik met deze slaper door spanning op te bouwen die minder hectisch is dan zijn vorige films, maar even effectief.

Australië - De geliefden

Schrijver/regisseur Sean Byrne's eerste speelfilm was een hit op het festivalcircuit. Het duurde echter ongeveer 3 jaar voordat het in de VS werd gedistribueerd. Het was het wachten waard. De geliefden is een angstaanjagende blik op wat er kan gebeuren als onhandige jonge liefde verandert in een vreselijke obsessie.

Deze verwrongen ontvoeringshorror is grafisch, pittig, schokkend en ongemakkelijk. Het heeft van Sean Byrne een filmmaker gemaakt waar we allemaal naar zouden moeten kijken. Ik ving zijn tweede speelfilm, The Devil's Candy, op TIFF en ik kan absoluut niet wachten op de dvd-release (gepland voor maart 2017).

Oostenrijk - Ich Seh Ich Seh (welterusten mama)

Tweelingjongens gaan hun moeder wantrouwen na haar cosmetische ingreep. Haar gedrag is uit en ze is getransformeerd in iemand die ze niet herkennen.

Laten we het hebben over de briljante langzame verbranding van Welterusten, mama. De hele film is spectaculair griezelig, verstoken van enige partituur en prachtig gefilmd. Schrijvers/regisseurs Severin Fiala en Veronika Franz vermijden snelle opnames ten gunste van uitgebreide shots, meestal ingekaderd in medium of close-up. Ze dwingen een intimiteit af waar je niet van weg kunt kijken. Het is vol angst, maar de druk stijgt tot koorts.

China – Rigor Mortis

Een suïcidale aangespoelde acteur verhuist naar een flatgebouw vol geesten, vampiers en andere bovennatuurlijke wezens. Hoewel het klinkt als de raarste toonhoogte van een sitcom die je ooit zult horen, Rigor mortis is een visueel verbluffende thriller met briljant uitgewerkte actiescènes. Eerlijk gezegd, het is gewoon super gaaf om naar te kijken.

Japan - Auditie

Takashi Miike is een absolute legende in de wereld van Aziatische genrefilms. Ichi de moordenaar, 13 moordenaars, drie... extremen, Sukiyaki Western Django, en Masters van Verschrikking zijn een paar van de films op zijn CV. Auditie maakte Rolling Stone's lijst van "20 engste films die je nog nooit hebt gezien”, en terecht.

Het volgt een weduwnaar die een filmauditie organiseert om hopelijk een nieuwe partner te vinden. De film toont een verrassende tweedeling tussen de charmante verkering in het begin en het venijnige geweld aan het eind. Het wordt alom geprezen door critici en zou veel regisseurs hebben beïnvloed, waaronder Eli Roth en de Soska-zussen. Als je een buitenlandse regisseur zoekt die echt verstand van zaken heeft, zal Miike je niet teleurstellen.