Eindtijd (Ever After) is een prachtige, beklijvende, intieme en hoopvolle Duitse zombiefilm die de apocalyps een beetje een sprookjesachtige draai geeft. De film - met vrouwen in elke rol van het creatieve team en in elke hoofdrol - was te zien als onderdeel van de Discovery-programmering van TIFF 2018.

Het verhaal is ontwikkeld vanuit een prachtige graphic novel met dezelfde naam door Olivia Vieweg - die ook aan boord kwam om het scenario van de film te schrijven.

Ik ging zitten met schrijver Olivia Vieweg en regisseur Carolina Hellsgård om de natuur, de apocalyps en vrouw zijn in film te bespreken

Kelly McNeely: Dus de film heeft een volledig vrouwelijk creatief team en volledig vrouwelijke hoofdpersonages, waar ik absoluut dol op ben. Hoe was het om in die volledig vrouwelijke creatieve omgeving te werken?

Carolina Hellsgaard: Nou, voor mij is het iets heel natuurlijks, het is niet noodzakelijk een politiek statement, ik werk gewoon altijd met veel vrouwen. De collega's die gemaakt hebben Eindtijd met mij waren allemaal geweldig. Ik heb gewoon genoten van deze tijd die we samen hadden. We hebben heel goed samengewerkt!

Kelly: De film heeft een duidelijk gevoel van creatie, niet alleen van vernietiging. Het is een soort balans tussen die twee.

Olivia Vieweg: Ja precies. We hopen dat het een meer optimistische kijk heeft dan andere apocalyptische films. We geloven ook dat er kansen zijn in de apocalyps en dat we die chaos tot op zekere hoogte moeten omarmen. Er is een mogelijkheid om samen te leven met elkaar en met de natuur die we misschien niet hebben verkend.

Kelly: De natuur speelt een zeer grote rol in de film en het verhaal. Waar het wordt gefilmd - meestal buiten - is absoluut prachtig. Waren er uitdagingen bij het filmen in die omgeving, zoveel buiten doen?

carolina: Daar maakten we maar een grapje over, toen Olivia het aan het schrijven was...

Olivia: Toen ik het script aan het schrijven was, zat ik normaal gesproken in mijn pyjama aan mijn bureau en schrijf met mijn thee, erg comfortabel. Ik schreef dat het verhaal zich afspeelt in de zomer en dat alles buiten is. Toen ik voor het eerst op de set kwam, besefte ik dat er ongeveer 60 mensen nodig zijn om deze film te maken… het was moeilijk! Het was ongeveer 40-45 graden of zoiets, en ze waren allemaal verbrand door de zon! Ik realiseerde me oké, misschien moet ik spijt hebben van wat ik heb gedaan? Maar ik niet [lacht].

carolina: Het was leuk, soms, maar het was moeilijk. Het was een harde shoot. Ik maakte me de hele tijd echt zorgen over het weer – het regende en als het niet regende, kon ik niet echt van de zon genieten. Ik keek gewoon naar de zon, zo van: "Waarom gaat hij nooit onder!? Ga naar beneden!”, stond het ons echt aan te staren. Het was erg apocalyptisch. Het was zo heet!

Tegen het einde, we waren in september, en plotseling was er een weersverandering. Zoals, oh, dit is Vallen. Het vroor en het regende... dus dat was het. We wikkelden de film ongeveer een jaar geleden op een zeer, zeer regenachtige, donkere nacht in Weimar. En ik had zoiets van: "Wauw. Dat was die zomer”. Het was extreem heet, toen koud, toen wikkelden we ons in. [lacht]

Kelly: Dus het script is aangepast van [Olivia's] strip. Hoe vond [Carolina] de graphic novel? Kende je elkaar al?

carolina: Het productiebedrijf stuurde me het script van Olivia en ik vond het geweldig. Ik vond het echt geweldig. Dus we ontmoetten elkaar, en we praatten – best veel – en toen ontmoetten we elkaar weer. Toen besloten ze dat ik geschikt zou zijn om het te regisseren.

Kelly: Wat waren je invloeden en inspiratiebronnen bij het schrijven – en bij het filmen?

Olivia: Ik werd geïnspireerd door een bekende Italiaanse film genaamd Io Non Ho Paura (Ik ben niet bang). Ik vond deze film erg leuk.

carolina: Ik wist niet dat je hierdoor geïnspireerd raakte!

Olivia: Het gaat over kinderen in Zuid-Italië, en alle velden zijn geel. Zo helder geel! Het is alsof de natuur een hoofdrolspeler is omdat het zo intens is. Er is ook een horrorplot, wat je in het begin niet verwacht. Het was zo eng, maar zo mooi! Als ik iets wilde doen, was dit min of meer mijn rolmodel.

carolina: Dat wist ik niet eens!

Olivia: Ik hou van deze film. De combinatie tussen zo mooi maar ook overal bang voor… deze combinatie inspireerde mij enorm.

carolina: Het is echt goed!

Kelly: De entertainmentindustrie wordt behoorlijk door mannen gedomineerd. Welke perspectieven denk je dat vrouwen inbrengen in het horrorgenre, of wat betekent vrouwelijke vertegenwoordiging in film - als geheel - voor jou?

carolina: Ik denk dat het heel belangrijk is dat we bespreken waarom vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in deze branche. Niet alleen in horrorfilms, maar in de hele industrie. Zoals wat er echt aan de hand is. Waarom zijn er niet meer vrouwen?

In Duitsland zeggen mensen altijd dat het – op de filmscholen – erg 50/50 is. En de vrouwen blinken uit in deze omgeving en ze maken films die naar festivals gaan en prijzen winnen, en dan verdwijnen ze gewoon.

Daar moeten we naar kijken. Waarom is dat het geval? Ik ben heel erg voor het reguleren van belastinggeld, ik denk dat dit een 50/50 verdeling zou moeten zijn voor filmfinanciering. Privégeld, daar kun je niets aan doen. Het is dus aan de eigen morele normen van mensen om aan verandering te werken.

Maar ik denk dat als we een 50/50-regeling zouden hebben, we niet meer over de inhoud zouden praten. Want dat is vaak een probleem – men praat over de inhoud van de films. Ze zeggen dat vrouwen meer van dit soort films maken, of praten over kwaliteit... maar het gaat echt niet om kwaliteit. Het gaat erom dat vrouwen – natuurlijk – andere ervaringen hebben dan mannen, maar misschien kunnen we niet eens aanwijzen waar deze ervaringen over gaan. Dus laten we deze discussie naar een structureel niveau tillen en zeggen dat ze dezelfde rechten hebben als mannen om te werken en geld te verdienen, en om films uit te brengen.

Kelly: Dus wat is het volgende voor jullie beiden?

carolina: Ik draai nog een film - over vier weken, op basis van mijn eigen script - in Spanje.

Olivia: Volgend jaar schrijf ik weer een graphic novel voor dezelfde uitgever, en ik heb net een concept geschreven voor een tienerdansfilm.

carolina: Het is echt cool! Ik denk dat het gaat ontploffen.

Olivia: Het is echt gaaf, ja, ik hoop dat dit mijn volgende project wordt. Ik denk dat het ook behoorlijk duur zal zijn met speciale effecten met hologrammen… maar ik vind het idee echt heel leuk. Ik hou altijd van jonge hoofdrolspelers. Dat is een beetje mijn ding.

 

Bekijk onze beoordelingen van voor meer TIFF-dekking over op vrouwen gerichte horror De Wind en Moord Natie.