Verbind je met ons

Nieuws

'I Spit On Your Grave' komt naar Brutal Collector's Blu-Ray Box Set

gepubliceerd

on

Spit

Ik spuug op je graf, AKA, Dag van de Vrouw, is een woest stoer horloge. Elke op verkrachting/wraak gebaseerde film zou dat moeten zijn. De voornaamste reden voor Ik spuug op je graf Dat ik een van de zwaarste films aller tijden in dit specifieke subgenre ben, komt omdat ik voor mij niet het gevoel heb dat dit specifiek uitbuiting is. Het voert de dingen niet uit op dezelfde manier als veel andere films in deze gevaarlijke categorie goedkoop bereiken. Ik spuug op je graf neemt dit materiaal honderd procent serieus en in tegenstelling tot veel andere films heeft deze veel te zeggen over krachtige golven van feminisme.

Ik spuug op je graf volgt Jennifer Hills, een mooie jonge, zelfverzekerde schrijfster, die op vakantie gaat in de boonies om wat rust te krijgen – om haar eerste volledige roman te schrijven. Het duurt niet lang voordat je de perverse en gevaarlijke blik van een lokale groep chauvinistische mannen trekt. De groep mannen achtervolgt Hills langzaam, aanvankelijk lastiggevallen van een afstand, voordat een volledige aanranding plaatsvindt die Hills voor dood achterlaat. Na haar traumatische, afgelegen herstel wil Hills wraak nemen op de groep mannen die haar dit hebben aangedaan.

Spit

Ronin Flix heeft alles uit de kast gehaald op deze blu-rayset. Het wordt geleverd met een aantal fantastische, nieuw in opdracht gemaakte kunstwerken van Adam Stothard. Het origineel uit 1978 Ik spuug op je graf functie, volledig en prachtig gerestaureerd met een 4K-scan. Het komt ook met het vervolg, Ik spuug op je graf Deja Vu; ook van een prachtige 4K-restauratie. Daarnaast wordt bij de blu-rayset een fantastische deep dive-documentaire geleverd met de titel Opgroeien met Ik spuug op je graf. De documentaire, geregisseerd door Terry Zarchi, onderzoekt de thema's van de film en alle controverse eromheen en daarbuiten.

Voor de die-hard verzamelaar wordt de set ook geleverd met twee 16 x 20 posters. Eén met de albumhoes voor Ik spuug op je graf Déjà vu en een achterkant met woest kunstwerk van Stothard. De tweede poster is een eenzijdige print met het originele theatrale artwork uit de eerste film. De set wordt ook geleverd met een verzamelboekje met een briljant stuk van auteur Meagan Navarro. Navarro dringt snel door tot het duistere hart van I Spuug op je graf in haar schrijven. Het is een perfecte aanvulling op de film en een must om te lezen.

De duologie wordt geleverd met een commentaartrack van niemand minder dan filmpresentator Joe Bob Briggs. Zoals je zou verwachten, komt Briggs met allerlei inzichten op je af. Alles, van filmlocaties tot weetjes over de acteurs. Het allerbelangrijkste is dat hij een soort spel speelt dat een van twee dingen probeert te beperken. Is Ik spuug op je graf de meest “zieke walgelijke film aller tijden” zoals Siskel en Ebert zeiden dat het was? Of is dit eigenlijk een van de meest feministische films? Het hele commentaar is ontzettend vermakelijk en heeft me veel stof tot nadenken gegeven als het gaat om films die ‘walgelijk’ worden genoemd omdat ze vanuit een andere benadering de strijdkreet van het feminisme komen uitschreeuwen.

Ik herinner me dat ik in mijn jeugd oppakte Ik spuug op je graf mee te gooien Vrijdag de 13th en Nachtmerrie in Elm straat. De box art was die nu beruchte opname van een halfgeklede vrouw in bebloede en gescheurde kleding, met een groot slagersmes in de hand, terwijl een groot deel van haar achterwerk zichtbaar was. Dus ik dacht dat het gewoon weer een normaal weekend was vol horrorfilms en plezier, ik had verwacht dat dit een slasher zou worden. Behalve, deze keer met Ik spuug op je graf Bovendien zou het niet zomaar een gezellig weekend vol horrorfilms en snacks worden. Dit zou mijn huid loslaten en me dagenlang laten lijden.

De door Meir Zarchi geregisseerde film is een afrekening. Het is een gemene film, maar wel een die het publiek de kans geeft om volledige, gerechtvaardigde wraak te ervaren, maar misschien niet om de reden die je in eerste instantie denkt.

Zarchi's film stuitte op veel haat. Het publiek was boos op het onderwerp, en critici zagen alleen een vuilnisfilm zonder enige verlossende factor. Sommige critici zijn zelfs nooit voorbij die beruchte poster gekomen. Het was voor hen niet nodig om daar voorbij te kijken, of God verhoede het zelf. De meerderheid van de mannelijke critici had simpelweg een hekel aan de film en die mening werd een dogma – zoals deze dingen soms gebeuren. Vreemd genoeg waren er tegelijkertijd inderdaad mensen die de film gingen zien, misschien niet zo vaak, maar er waren mensen die heel diep gingen en zie, sommige van die mensen waren overwegend vrouwen.

Spit

Actrice Camille Keaton die Hills speelt, is een echte kracht. Het is triest dat de film critici en publiek alleen van het onderwerp heeft verdreven. Omdat Keaton zichzelf echt in deze rol plaatst. Een wraakzuchtige engel overstijgen via de gemene Disney Queen. De hardere delen van aanranding en het daaropvolgende trauma zijn een echte rauwe zenuw die je kunt voelen vanwege de diepte van Keaton. Nog indrukwekkender is hoe die pijn wordt gevolgd door Keaton die een hardere versie van Schwarzenegger wordt The Terminator. Keaton heeft het zeldzame vermogen om alles in één blik te zeggen. Het is griezelig en is absoluut een prestatie die meer gezien zou moeten worden.

Ebert zei openhartig dat je in deze film de kant van de verkrachters kiest. Maar ik kan die hoek niet eens zien. Ik weet niet zeker hoe er een andere manier is om ernaar te kijken Ik spuug op je graf. Er komt veel bij kijken en het zet vrouwelijkheid en de kracht daarvan in de schijnwerpers. Misschien is dat de echte reden waarom veel grotendeels mannelijke critici het niet goedkeurden.

De film heeft in de loop der jaren een cultstatus verworven en Ronin Flix heeft een collectie samengesteld die alle aspecten van die cultfilm volledig verdient. Of je ze nu als kunstzinnig en vol betekenis ziet, is aan jou.

Spit

Hoewel er heel veel exploitatiefilms zijn die over verkrachting/wraak gaan, waren ze uiteindelijk precies dat: uitbuiting. Er zijn er echter een paar, zoals I Spit on Your Grave or Bevrijding die veel te zeggen hebben en niet alleen maar zitten en het onderwerp strikt uitbuiten. Ronin Flix wist dat er hier veel te ontdekken valt, en ik denk dat er daarom zoveel zorg is besteed aan het uitbrengen van een eindproduct dat op het juiste moment komt en op de een of andere manier bestaat zowel in het licht van belangrijk sociaal commentaar als binnen de arena van uitbuitingshorror.

Je kunt er naartoe gaan Ronin Flix hier om je beperkte set te bemachtigen zolang ze duren.

Bekijk hier de speciale blu-ray-release van Ronin Flix van Haunt.

Recensie 'Civil War': is het de moeite waard om te kijken?

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

lijsten

Spanning en rillingen: een ranglijst van 'Radio Silence'-films, van Bloody Brilliant tot Just Bloody

gepubliceerd

on

Radiostiltefilms

Matt Bettinelli-Olpin, Tyler Gillett, en Tsjaad villella zijn allemaal filmmakers onder het verzamellabel genaamd Radio Stilte. Bettinelli-Olpin en Gillett zijn de belangrijkste regisseurs onder die naam, terwijl Villella produceert.

Ze zijn de afgelopen dertien jaar populair geworden en hun films staan ​​bekend als een bepaalde ‘Radio Silence’-signatuur. Ze zijn bloederig, bevatten meestal monsters en hebben halsbrekende actiescènes. Hun recente film Abigail is een voorbeeld van die signatuur en is misschien wel hun beste film tot nu toe. Momenteel werken ze aan een reboot van John Carpenter Ontsnap uit New York.

We dachten dat we de lijst met projecten die zij hebben geregisseerd door zouden nemen en deze van hoog naar laag zouden rangschikken. Geen van de films en korte films op deze lijst is slecht, ze hebben allemaal hun verdiensten. Deze ranglijsten van boven naar beneden zijn slechts de ranglijsten waarvan we vonden dat ze hun talenten het beste lieten zien.

We hebben geen films opgenomen die zij produceerden maar niet regisseerden.

#1. Abigaïl

Een update van de tweede film op deze lijst, Abagail is de natuurlijke progressie van Radiostilte liefde voor lockdown-horror. Het volgt in vrijwel dezelfde voetsporen van Ready or Not, maar slaagt erin nog een stap verder te gaan: maak het over vampieren.

Abigail

#2. Klaar of niet

Deze film zette Radio Silence op de kaart. Hoewel ze niet zo succesvol zijn aan de kassa als sommige van hun andere films, Ready or Not bewees dat het team buiten hun beperkte anthologieruimte kon stappen en een leuke, spannende en bloederige avonturenfilm kon maken.

Ready or Not

#3. Schreeuw (2022)

Terwijl Gillen zal altijd een polariserende franchise blijven, deze prequel, sequel, reboot – hoe je het ook wilt labelen, liet zien hoeveel Radio Silence het bronmateriaal kende. Het was niet lui of geldzuchtig, maar gewoon een leuke tijd met legendarische personages waar we van houden en nieuwe die met ons zijn opgegroeid.

Schreeuw (2022)

#4 Zuidwaarts (de uitweg)

Radio Silence gooit hun found-footage-modus operandi voor deze anthologiefilm. Verantwoordelijk voor de boekensteunverhalen creëren ze een angstaanjagende wereld in hun segment getiteld De manier Uit, waarbij vreemde zwevende wezens en een soort tijdlus betrokken zijn. Het is de eerste keer dat we hun werk zien zonder een wankele camera. Als we deze hele film zouden rangschikken, zou deze op deze positie op de lijst blijven staan.

naar het zuiden

#5. V/H/S (10-31-98)

De film waarmee het allemaal begon voor Radio Silence. Of moeten we zeggen: de segment waarmee het allemaal begon. Ook al is dit geen lange speelfilm, wat ze hebben weten te doen met de tijd die ze hadden, was erg goed. Hun hoofdstuk was getiteld 10/31/98, een korte film met found-footage over een groep vrienden die crashen in wat zij denken dat een geënsceneerde exorcisme is, om vervolgens te leren om op Halloweenavond geen dingen aan te nemen.

V / H / S

#6. Schreeuw VI

De actie opvoeren, naar de grote stad verhuizen en verhuren Ghostface gebruik een jachtgeweer, Schreeuw VI zette de franchise op zijn kop. Net als hun eerste film speelde deze film met canon en wist hij veel fans voor zijn richting te winnen, maar vervreemdde anderen omdat ze te ver buiten de lijnen van Wes Cravens geliefde serie kleurden. Als een vervolg liet zien hoe de trope oud werd, was het dat wel Schreeuw VI, maar het slaagde erin wat vers bloed uit deze steunpilaar van bijna drie decennia te persen.

Schreeuw VI

#7. Duivels strijd

Deze, tamelijk onderschatte, eerste langspeelfilm van Radio Silence is een staaltje van wat ze van V/H/S hebben overgenomen. Het werd gefilmd in een alomtegenwoordige Found Footage-stijl, waarin een vorm van bezetenheid wordt getoond, en er zijn onwetende mannen te zien. Aangezien dit hun eerste echte grote studioklus was, is het een prachtige toetssteen om te zien hoe ver ze zijn gekomen met hun verhalen.

Duivels strijd

Recensie 'Civil War': is het de moeite waard om te kijken?

Verder lezen

Nieuws

Misschien wel de engste, meest verontrustende serie van het jaar

gepubliceerd

on

Je hebt misschien nog nooit van gehoord Richard Gadd, maar dat zal na deze maand waarschijnlijk veranderen. Zijn miniserie Baby Rendier gewoon slaan Netflix en het is een angstaanjagende diepe duik in misbruik, verslaving en psychische aandoeningen. Wat nog enger is, is dat het gebaseerd is op de ontberingen van Gadd in het echte leven.

De kern van het verhaal gaat over een man genaamd Donny Dunn gespeeld door Gadd die stand-up comedian wil worden, maar dat lukt niet zo goed dankzij plankenkoorts die voortkomt uit zijn onzekerheid.

Op een dag ontmoet hij tijdens zijn dagelijkse werk een vrouw genaamd Martha, gespeeld tot losgeslagen perfectie door Jessica Gunning, die meteen gecharmeerd is van Donny's vriendelijkheid en knappe uiterlijk. Het duurt niet lang voordat ze hem de bijnaam 'Baby Rendier' ​​geeft en hem meedogenloos begint te stalken. Maar dat is slechts het toppunt van Donny's problemen; hij heeft zijn eigen ongelooflijk verontrustende problemen.

Deze miniserie zou met veel triggers moeten komen, dus wees gewaarschuwd: deze is niet voor bangeriken. De verschrikkingen hier komen niet voort uit bloed en bloedvergieten, maar uit fysieke en mentale mishandeling die verder gaan dan welke fysiologische thriller dan ook die je ooit hebt gezien.

"Het is uiteraard heel emotioneel waar: ik werd ernstig gestalkt en ernstig mishandeld", zei Gadd Mensen, waarin hij uitlegde waarom hij sommige aspecten van het verhaal veranderde. “Maar we wilden dat het bestond in de kunstsfeer, en dat het de mensen zou beschermen waarop het gebaseerd is.”

De serie is in een stroomversnelling gekomen dankzij positieve mond-tot-mondreclame, en Gadd begint aan de bekendheid te wennen.

"Het heeft duidelijk een gevoelige snaar geraakt", vertelde hij The Guardian. "Ik geloofde er echt in, maar het is zo snel van de grond gekomen dat ik me een beetje winderig voel."

Je kunt streamen Baby Rendier nu op Netflix.

Als u of iemand die u kent seksueel is misbruikt, neem dan contact op met de National Sexual Assault Hotline op 1-800-656-HOPE (4673) of ga naar regen.org.

Recensie 'Civil War': is het de moeite waard om te kijken?

Verder lezen

Films

Het originele 'Beetlejuice'-vervolg had een interessante locatie

gepubliceerd

on

keversap in Hawaii Movie

Eind jaren '80 en begin jaren '90 waren vervolgfilms op populaire films niet zo lineair als nu. Het leek meer op “laten we de situatie opnieuw doen, maar op een andere locatie.” Herinneren Speed 2of National Lampoon's Europese vakantie? Ook al Aliens, hoe goed het ook is, volgt veel van de plotpunten van het origineel; mensen die vastzaten op een schip, een androïde, een klein meisje in gevaar in plaats van een kat. Het is dus logisch dat een van de meest populaire bovennatuurlijke komedies aller tijden, Beetlejuice hetzelfde patroon zou volgen.

In 1991 was Tim Burton geïnteresseerd in een vervolg op zijn origineel uit 1988, het heette Beetlejuice Goes Hawaiiaans:

“De familie Deetz verhuist naar Hawaï om een ​​resort te ontwikkelen. De bouw begint en al snel wordt ontdekt dat het hotel bovenop een oude begraafplaats komt te staan. Beetlejuice komt binnen om de boel te redden.’

Burton vond het script leuk, maar wilde het opnieuw schrijven, dus vroeg hij het aan de toenmalige populaire scenarioschrijver Daniël Waters die net klaar was met bijdragen Heathers. Hij gaf de kans door als producer David Geffen bood het aan Troop Beverly Hills schriftgeleerde Pamela Norris het mocht niet baten.

Uiteindelijk vroeg Warner Bros Kevin Smith op te slaan Beetlejuice Goes Hawaiiaans, hij spotte met het idee, gezegde, “Hebben we niet alles gezegd wat we moesten zeggen in de eerste Beetlejuice? Moeten we tropisch gaan?”

Negen jaar later werd het vervolg vermoord. De studio zei dat Winona Ryder nu te oud was voor de rol en dat er een volledige hercast moest gebeuren. Maar Burton gaf nooit op, er waren veel richtingen die hij met zijn personages wilde inslaan, waaronder een Disney-crossover.

“We hebben over veel verschillende dingen gesproken”, zegt de directeur zei in Entertainment Weekly. “Dat was al vroeg toen we gingen, Beetlejuice en het spookhuisBeetlejuice gaat naar het westen, wat dan ook. Er kwamen veel dingen naar voren.”

Snel vooruit naar 2011 toen een ander script werd gepitcht voor een vervolg. Dit keer de schrijver van Burton Dark Shadowswerd Seth Grahame-Smith aangenomen en hij wilde er zeker van zijn dat het verhaal geen geldrovende remake of reboot was. Vier jaar later, in 2015, werd een script goedgekeurd waarbij zowel Ryder als Keaton zeiden dat ze zouden terugkeren naar hun respectievelijke rollen. In 2017 dat script werd vernieuwd en uiteindelijk op de plank gelegd 2019.

Gedurende de tijd dat het vervolgscript in Hollywood rondslingerde 2016 een kunstenaar genaamd Alex Murillo plaatste wat leek op één vel voor een Beetlejuice vervolg. Hoewel ze verzonnen waren en geen banden hadden met Warner Bros., dachten mensen dat ze echt waren.

Misschien heeft de viraliteit van het kunstwerk interesse gewekt in een Beetlejuice vervolg nogmaals, en uiteindelijk werd het bevestigd in 2022 Keversap 2 kreeg groen licht vanwege een script geschreven door woensdag schrijvers Alfred Gough en Miles Millar. De ster uit die serie Jenna Ortega aangemeld bij de nieuwe film en het filmen begint 2023. Dat werd ook bevestigd Danny Elfman zou terugkeren om de partituur te doen.

Burton en Keaton waren het erover eens dat de nieuwe film de titel zou krijgen Keversjuice, Keversjuice zou niet vertrouwen op CGI of andere vormen van technologie. Ze wilden dat de film ‘handgemaakt’ zou aanvoelen. De film werd in november 2023 verpakt.

Het heeft meer dan drie decennia geduurd voordat er een vervolg op kwam Beetlejuice. Hopelijk, aangezien ze aloha zeiden Beetlejuice Goes Hawaiiaans er is voldoende tijd en creativiteit geweest om dit te garanderen Keversjuice, Keversjuice zal niet alleen de personages eren, maar ook fans van het origineel.

Keversjuice, Keversjuice gaat op 6 september in de bioscoop open.

Recensie 'Civil War': is het de moeite waard om te kijken?

Verder lezen