Sophomore inzinkingen zijn constant reële mogelijkheden bij het overgaan naar de tweede fase / release van wat dan ook. De angst dat iets niet op hetzelfde niveau zal aansluiten als zijn voorganger, is een echte zorg die diep in de buik van alle fandom zit. In het geval van Het kwade binnen 2, kan iedereen gerust zijn, wetende dat de game verbetert op elk van de mechanica van de eerste game, verhaal en algemene overlevingshorrorattributen.

Je kruipt opnieuw in de huid van Sebastian Castellanos, die zich bijna onmiddellijk weer in de alternatieve realiteit bevindt die STEM is. Blijkt dat de spookachtige schaduworganisatie Mobius heeft geëxperimenteerd met zowel alternatieve realiteiten als de dochter van Castellanos die vermoedelijk dood was bij een huisbrand. Er wordt geen tijd verspild om terug te keren naar de nieuwe verzonnen realiteit die komt in de vorm van "elke stad in de VS", Union.

Ik waardeer hoe weinig tijd de game besteedt aan typische expositie. Het is een leuke afwisseling om geen tijd te verspillen met slappe tutorials om je opnieuw vertrouwd te maken met de besturing. Deze game behandelt je als een gamer en verzandt je niet met een heleboel prompts op het scherm direct uit de poort. Het geeft u snelle instructies als zich situaties voordoen, in plaats van kostbare tijd te verspillen.

Wanneer Castellanos arriveert, ontdekt hij dat Union uit elkaar valt vanwege enige corruptie van binnenuit. Ja, je raadt het al. Ondanks dat Mobius je vertelt dat deze ervaring anders zal zijn dan die van de eerste STEM-games, merk je al snel dat de dingen eigenlijk veel erger zijn. Hoewel voor het grootste deel van het spel de reden waarom een ​​mysterie wordt gehouden.

Het uiteenvallen van Union creëert een urgentie om je dochter te vinden en te proberen eruit te komen. Maar de open wereld van de game smeekt om te verschillen met de verhalende drive. Er is veel onderzoek te doen. En als je van mij houdt, een completist bent, dan zal het moeilijk worden om jezelf te dwingen alleen hoofddoelen te halen. Vooral wanneer de zijmissie helpt om het verhaal wat organischer te ontvouwen.

Je communicator fungeert zowel als je communicatie met je oude vriend Kidman bij Mobius, als als een manier om zowel neven- als primaire doelen te lokaliseren. Sommige zijmissies zullen leiden tot neergehaalde Mobius-agenten en bieden je de kans om wat nette wapens en broodnodige knutselmaterialen te bemachtigen. Om dingen door elkaar te halen in de verscheidenheid aan zijmissies, zijn er punten waarop je spectrale resonantie begint te volgen. Die momenten bieden enkele van de engste momenten van het spel, aangezien je wordt opgejaagd door een David Cronenberg ontmoet J-horror-entiteit wiens stem te horen is via de luidspreker van de PS4-controller. De combinatie van de entiteit die griezelig slaapliedjes neuriet en zijn vermogen om zo snel als de duivel te bewegen als hij je lokaliseert, zorgt voor een aantal serieus huiveringwekkende momenten.

Veel van de angstfactor komt niet simpelweg door het feit dat er monsters in het donker zijn. Het komt voornamelijk van het karakterontwerp van genoemde monsters. Nauwgezette details worden in elke ontmoeting geïnjecteerd. Zelfs de jongens van een lager niveau barsten van de pulserende puisten. Wetende hoe deze dingen eruit zien, geeft zeker de angst om een ​​donkere kamer binnen te gaan of een al te stille steeg door te snijden. Zelfs nadat je een gebied hebt verkend, moet je niet zo snel terugrennen, ervan uitgaande dat alles veilig is. Je weet nooit wanneer er een ander wezen wordt uitgezet in de veronderstelde veilige zone.

Over de slechteriken gesproken, deze game heeft een enorme verscheidenheid aan personages in de nachtmerriekast. Een priester die zijn eigen verwrongen koninkrijk uit een kerk creëert en een fotograaf die zijn slachtoffers op het moment van executie bevriest voor gebruik in zijn kunstgalerie, zijn slechts enkele van de fijne mensen die op je wachten in STEM. Elke grote slechterik komt met zijn kenmerkende vervormde wereld en vijanden die in die rijken wonen.

 

Soms kunnen animaties met kleine karakters het verschil maken. In dit spel maakt Sebastian zenuwachtig over zijn schouder kijkend terwijl hij door door de vijand geteisterde gebieden sluipt, of hij kijkt over zijn schouder terwijl hij wordt achtervolgd, het verschil in de arena waarin je in je broek wilt plassen. De graphics zijn ook hier allemaal fantastisch. Ze wedijveren met de graphics van Resident Evil 7 als het gaat om het gebruik van licht en schaduw en de algehele sfeer. In sommige gevallen legt het zelfs de lat hoger in het survivalhorrorgenre door een uitgebalanceerd dieet te hebben van overleven en op actie gebaseerde gevechten. Als je een fan bent van survivalhorror, kan het idee van de hoeveelheid wapens die deze game je geeft je aanvankelijk afschrikken, maar geloof me. De game biedt heel weinig munitie en veel kwaadaardige kerels die veel kogels kunnen verdragen. Persoonlijk heb ik een groot deel van het spel besteed aan het gebruik van stealth-manoeuvres om rond te sluipen of sneak-aanvallen met één hit te gebruiken om munitie te besparen. De game laat je je speelstijl kiezen, wat ik een leuke afwisseling vind. Degenen die bekend zijn met de Hitman-spellen zullen er zeker van profiteren om een ​​veteraan van stealth te zijn.

Crafting-materialen die je overal vindt, kunnen in verschillende combinaties worden gebruikt om munitie, medicijnen, enz. Te maken. Bovendien kunnen wapenonderdelen die je vindt, worden gebruikt om je wapens te upgraden. Ik ben geen grote fan van het eenvoudige knutselmodel dat de game naar voren brengt. Omdat al het andere zo gepolijst en fris is, voelt dit als een bijzaak. Ik heb dit de laatste tijd in veel games gezien en geen van hen biedt iets bijzonders aan de mix. In feite verbreekt het knutselen in dit spel de onderdompelingsbetovering.

Onderweg vind je een paar veilige huizen die een heleboel goodies bevatten. Iets wat ik relevant vind omdat ik zelf een enorme koffiedrinker ben, is hoe Sebastian in staat is om een ​​enorme mok koffie te drinken om zijn gezondheidsreep volledig te vullen. Deze medicinale koffiemachines zijn alleen te vinden in veilige huizen en het duurt even voordat je een nieuwe pot zet nadat je een kopje hebt opgepoetst. U zult dus even moeten wachten om uw gezondheid weer op dezelfde manier aan te vullen. Via kleine portalen in spiegels kun je door het kijkglas reizen naar een alternatieve realiteit van Sebastians oude politiebureau. Hier kun je je vaardigheden aanscherpen op een schietbaan, tijd doorbrengen met je kat en fysieke eigenschappen verbeteren. In tegenstelling tot de knuttafel zijn deze upgrades iets doordachter en origineler. Om te beginnen met upgraden, moet Sebastian in een rolstoel zitten die hem terugbrengt naar het Beacon Mental Hospital en een bekend gezicht uit zijn verleden bevat. Vanuit dit menu kun je zaken als stealth, gevechten en fysieke punten upgraden. Groene gel verzameld van neergehaalde vijanden wordt gebruikt als valuta om deze verbeteringen uit te voeren.

Het kwade binnen 2 profiteert volledig van het feit dat je een volledige enge klootzak van een game bent - met veel bloed om de tijd te begeleiden die je doodsbang doorbrengt. Het is cerebraal angstaanjagend en slaagt erin de buitenaardsheid van Silent Hill en het gruwelijke karakterontwerp van een mengelmoes van je favoriete horrorfilms. Ik ben niet vatbaar voor 99.8% van alle jump scares, maar de creatieve manieren van deze game om ze uit te voeren, maakten het kleine percentage goed dat ik miste. Het verdient elke beat waar het voor gaat, zowel in zijn angsten als in zijn kronkelende en huiveringwekkende verhaal. Horrorfans, dit wordt een van je favoriete dingen in oktober.

Het kwade binnen 2 is nu uit op Playstation 4, Xbox One en Windows.