Ik weet dat de meesten van jullie de uitspraak hebben gehoord: "Geloof niet alle hype." Welnu, in dit geval moet je helemaal terugdeinzen voor die verklaring, de hype rond SyFy's Kanaal nul is ECHT! De horrorbloemlezing keerde op 20 september terug naar het SyFy-kanaal met seizoen twee getiteld, Huis zonder einde. Deze aflevering gaat over de reis van een jonge vrouw genaamd Margot Sleator (Amy Forsyth) die een bezoek brengt aan het No End House. Het huis beschikt over verschillende kamers die behoorlijk storend blijken te zijn; over het algemeen is het huis erg bizar. Zodra Margot thuiskomt, beseft ze al snel dat ALLES is veranderd.

De eerste aflevering zal veel schrik bezorgen als de hoofdcast van personages dit bizarre huis binnenkomt, hun nachtmerries een wazige realiteit worden en misschien wel het engste verdomde ding op televisie zijn.

Lees hieronder verder ons interview met showrunner en uitvoerend producent Nick Antosca.

 

 

Interview met Nick Antosca

 

iHorror: Hey Nick, hoe gaat het?

Nick Antonia: Goed, hoe gaat het?

iH: Goed, heel erg bedankt dat je vandaag met me hebt gesproken. Ik heb het tweede seizoen [No-End House] bekeken

BIJ: Het zijn natuurlijk totaal aparte verhalen, dus je kunt in elke aflevering springen die je maar wilt.

iH: Ik was er absoluut dol op, het verhaal was zoveel beter dan ik had verwacht.

BIJ: Ik denk dat we een beetje een horror-underdog zijn. Iedereen kent natuurlijk American Horror Story. Candle Cove sloop vorig jaar een beetje onder de radar. Het is echt een opwindende plek om in te zijn, een kans om een ​​aantal interessante horrorexperimenten te doen. We mogen een rare horrorfilm van zes uur maken, het is een soort droom van een schrijver.

iH: Het was echt uniek en het valt op [No-End House] Het was anders dan alles wat ik ooit had gezien.

BIJ: Dat is fantastisch. Ik denk dat dat een beetje een functie is van het kalibratieproces dat in deze show zit. Op elk niveau, van schrijverskamer tot productie. We hebben echt een geweldige schrijverskamer met Don Mancini die heeft gemaakt Kinderspel, veteranen van Hannibal, waaronder ik en Don, Harley Paton die een aantal originele afleveringen van hebben geschreven Twin Peaks, dus het is daar een geweldige plek. Elk seizoen wordt geregisseerd door één regisseur en ik wil dat elk seizoen een showcase is voor een opwindende nieuwe regisseur uit de indiewereld. Elk seizoen is echt een samenwerking van mijzelf, de schrijverskamer, en de regisseur en Steven hebben geweldig werk geleverd. Het enige dat ik graag doe, is interessante artiesten binnenhalen die ik sowieso bewonder. Guy Maddin, een indie-filmmaker waar ik dol op ben, heeft de teasers gemaakt voor het no-end-house. Er is een kunstenaar genaamd Sarah Sitkin die een installatie-horrorkunstenaar is, ze creëerde de sculpturen in het No-End House en ze hielp ons de vleesherinneringen te creëren die mensen eten. Er is echt een geweldige kans om met interessante mensen samen te werken en iets te creëren dat anders aanvoelt.

iH: Het is echt te zien. Ik heb medelijden met degenen die elke week moeten wachten om naar het volgende deel te kijken, ze zullen gek worden. Ik zag dat voor No-End House het hele ding van "Creepy Pasta" was. Hebben jullie eraan toegevoegd of kwam het allemaal van CreepyPasta?

BIJ: We voegen er behoorlijk substantieel aan toe. We proberen de geest van het originele verhaal te eren, u kunt het originele verhaal online vinden. Het originele verhaal, het verhaal van Brian Russell, gaat over een jonge man die dit spookhuis binnengaat, in het originele verhaal lijkt het veel op Halloween Horror Nights, Halloween-decoraties van het Haunted House. Er is een geldprijs om eruit te halen en al dat spul is echt gaaf en opwindend, het meest interessante is de draai aan het einde van het verhaal. Je denkt dat je eindelijk het huis bent ontvlucht om naar huis te gaan en dan begin je je af te vragen of de realiteit die je als je leven beschouwt, in feite de laatste kamer van het huis is. Dus het originele verhaal eindigt daar en we behandelen dat in feite in de eerste aflevering. Ik wilde toen het idee van de valse realiteit verkennen, ik moet terug naar de echte wereld en hoe is het huis, nou ja, wat ik de 'huiswereld' noem. Hoe gebruikt het huis mijn herinneringen tegen mij, hoe vindt het mijn diepste kwetsbaarheden en keert het ze tegen mij? Het personage van Margo, haar vader en haar beste vriend zijn de dingen die we hebben uitgevonden voor onze versie ervan. Ik denk aan elk deel van kanaal nul als de nachtmerrie die je hebt nadat je het verhaal hebt gelezen waarop het is gebaseerd. Dus deze seizoenen zijn onze kijk op het originele verhaal, ze zijn een beetje onze fanfictie voor de originele pasta.

iH: De karakters zijn erg goed geschreven, ze zijn zo aardig. Ik gaf om iedereen, dus als er iets negatiefs zou gebeuren, zou dat echt een negatief effect op me hebben. Ik was emotioneel gehecht aan deze karakters.

BIJ: Dat is geweldig, dat ben ik natuurlijk. Een van de weinige dingen die ik moeilijk vind aan het hebben van slechts zes afleveringen, is dat ik, zodra we beginnen met fotograferen en schrijven, nog meer tijd met deze personages wil doorbrengen. Een ander ding is, we blokkeren opnamen, we doen het allemaal tegelijk als een film en soms kom ik op de set en heb ik zoiets van "verdomme, deze acteur is echt goed!" Ik wist niet zeker hoe goed ze zouden zijn voordat we de rol castten en nu zou ik willen dat ik nog meer voor ze kon schrijven. Ik was deze keer echt heel blij met onze cast. Het is duidelijk dat John Carol Lynch geweldig is, en zijn soort mentorfiguur voor de jongere cast Amy Forsyth, Aisha Dee en Jeff Ward, die allemaal grotere rollen hebben gekregen na het filmen van No-End House, waren echt geweldig om mee te werken en ik denk dat zijn zal een lange interessante carrière hebben.

iH: Ik ben het met je eens, ik ben meteen naar IMDB gegaan om te zien waar ze nog meer aan hebben gewerkt. Ik denk dat dat is wat ik het leukste vond aan dit seizoen, waren de personages. Ik weet dat je maar zes afleveringen had en met dat gezegd zijnde, voelde ik dat de ontwikkeling echt goed was.

BIJ: Geweldig, dat maakt deel uit van de uitdaging van de show. Het is duidelijk een horrorshow, maar ik wilde dat het een psychologische horrorshow en een op personages gebaseerde horrorshow werd, dus we willen zeker weten dat we de tijd hadden om in de psychologie van de personages te duiken en ze interessant en sympathiek te maken, zelfs terwijl we terroriseren hen.

iH: Was het moeilijk om over te stappen van online naar televisie?

BIJ: Nee, niet echt omdat een deel ervan te maken heeft met het originele verhaal, de wedstrijd is allemaal Brian Russell en het is ingebouwd in het verhaal van zoals het spookhuis, en je denkt dat je weg bent, maar dat ben je niet. We hebben veel dingen veranderd, maar dat uitgangspunt is zo rijk dat ik denk dat het gemakkelijker was dan iets helemaal vanaf nul te bedenken. Het eerste seizoen was meer een uitdaging om aan te passen, omdat Candle Cove als een prikbord vol berichten is die geen ingebouwde plotstructuur hebben, ook dat was een plezier om uit te vinden.

iH: Ik heb gelezen dat er al meer seizoenen in de maak zijn, klopt dit?

DA: Ja, we hebben de derde aflevering al gemaakt en ik sta op het punt om eraan te beginnen en ik schrijf nu de vierde aflevering.

iH: Dat is geweldig! Ik kijk er naar uit om de komende twee seizoenen te zien wanneer ze uitkomen. Heel erg bedankt dat je vandaag met me hebt gesproken.

DA: Cool, heel erg bedankt.

 

Functie Afbeelding tegoed SyFy

 

-Over de auteur-

Ryan T. Cusick is een schrijver voor ihorror.com en geniet erg van praten en schrijven over alles binnen het horrorgenre. Horror wekte voor het eerst zijn interesse na het bekijken van het origineel, The Amityville Horror toen hij nog maar drie jaar oud was. Ryan woont in Californië met zijn vrouw en twaalfjarige dochter, die ook interesse toont in het horrorgenre. Ryan heeft onlangs zijn masterdiploma in psychologie behaald en heeft de ambitie om een ​​roman te schrijven. Ryan is te volgen op Twitter @ Nytmare112