Dit weekend had ik de gelegenheid om een ​​kopie van Shawn Ewert te bekijken Sacrament.  Een kleine, onafhankelijke film gemaakt met een bescheiden budget van $ 25,000, Sacrament bewijst dat het er niet om gaat hoeveel geld je te besteden hebt, maar eerder waar je het geld aan uitgeeft dat je film kan maken of breken.

De plot is vrij standaard in het horrorgenre. Zeven vrienden gaan op roadtrip om het leven even achter zich te laten en een paar dagen te ontspannen. Hun bestemming? De Golfkust van Texas. Maar terwijl ze reizen, voorspellen weerberichten dat enorme stormen aan land zullen komen en dus besluiten ze te stoppen in een rustig stadje genaamd Middle Spring voor de nacht, en merken bijna onmiddellijk dat er iets niet klopt. Middle Spring organiseert een grote tentrevival en barbecue, en het duurt niet lang voordat de kijker zich realiseert dat dit kleine stadje misschien, heel misschien, zondaars opdient als hoofdgerecht tussen de preken door.

Dus, met dit vrij standaard plot en zo'n bescheiden budget, waarom zou je deze film bekijken? Ik ben zo blij dat je het vraagt!

Laten we het eerst over casten hebben. In een staatsgreep voor fans van klassieke horror, Marilyn Burns en Ed Guinn, beide alumni van het origineel Texas Chainsaw Massacre, verschijnen als Beulah en Luke Standifer. De Standifers hebben een kleine kruidenierswinkel en een restaurant waar de beroemde barbecue van de stad wordt geserveerd. Burns is een van mijn favoriete overlevende meisjes aller tijden (wie kan haar geschreeuw vergeten toen ze aan het einde van de film uit Leatherface achter in die pick-up truck ontsnapte?), en het was zo leuk om haar te zien spelen aan de andere kant van het mes in deze film. Helaas stierf mevrouw Burns twee maanden nadat ze bij de première van de film was verschenen, waardoor dit haar laatste rol werd.

Ewert vervulde de rollen van de vrienden op deze noodlottige reis en deed precies het tegenovergestelde van wat een horrorregisseur normaal doet. Hij geeft ons een aantrekkelijke cast van getalenteerde acteurs die niet allemaal voldoen aan het koekje-ideaal dat standaard is geworden in het genre. De vrouwen zijn niet allemaal maat twee met 38DD bustes, en de mannen rocken niet allemaal perfecte sixpack-buikspieren. In plaats daarvan hebben we echt getalenteerde acteurs met verschillende lichaamstypes en die perfect zijn voor de rollen die ze spelen. Het opvallende voor mij in deze groep was Amanda Rebholz, die ook als locatiescout en producer aan de film werkte. Haar karakter, Lorri, voelde als een echt persoon, zowel medelevend als met een slecht gevoel voor humor dat ik kon geloven.

Speciale rekwisieten gaan ook naar Troy Ford (Lee) en Avery Pfeiffer (Blake), die het centrale koppel van de groep spelen. Ja, je leest het goed. Het centrale koppel onder de hoofdrolspelers is een homopaar! Ewert overtreedt gewoon alle regels, toch? Nou, als homofilmer is hij de enige die het moet doen, en hij doet het goed. In zijn handen zijn Lee en Blake echte mensen en nauwelijks de stereotypen waar ze in de handen van een andere schrijver/regisseur in hadden kunnen veranderen. Ze delen tegen het einde ook een van de meest hartverscheurende scènes in de film. Ik merkte dat ik letterlijk in tranen uitbarstte toen Blake Lee vertelde hoe het allemaal zo moeilijk was om anders te zijn, buiten te zijn, homo te zijn in Texas, omringd door mensen die je zullen vertellen dat het verkeerd is en dat je dagelijks naar de hel gaat . Iedereen in de LGBT-gemeenschap in Texas kan zich identificeren met deze strijd en Avery speelt het prachtig.

Voordat ik verder ga, is er nog een castlid dat ik hier echt in de schijnwerpers moet zetten: Joshua Cole Simmons. Simmons speelt Brahm Renneker, zoon van de plaatselijke predikant en hoofd van zijn eigen kleine groep handhavers die de zondaars oppakken voor oordeel in Middle Spring. Hij is meedogenloos, sadistisch en absoluut overtuigd van de rechtvaardigheid van zijn taak. Het portret van Simmons verplaatst zich soms naar het rijk van het kamp terwijl hij de Schrift citeert en een oordeel uitspreekt, maar zijn beste momenten komen wanneer al die uiterlijke woede om hem heen samentrekt. In deze scènes straalt hij de sinistere kalmte uit van een adder net voordat deze toeslaat.

Ewert toont veel belofte als regisseur en schrijver. Dit is een goede film, maar geen topper. Echter, de hele tijd dat ik aan het kijken was Sacrament, Ik bleef bij mezelf denken: "Ik kan niet wachten om te zien wat deze man nu gaat doen." Hij houdt oprecht van het genre en dat komt over op het scherm. Zolang dat zich blijft vertalen in zijn films, zie ik geen reden waarom niet iedereen in de toekomst over zijn projecten zou praten.

Even terzijde, ik zou graag willen zien wat hij zou kunnen doen met een groter budget. Laten we eerlijk zijn, $ 25,000 in 2015 is niet veel (Carpenter had $ 300,000 in de jaren 70 om de eerste Halloween), maar hij heeft zijn middelen uitstekend gebruikt. Het gebruik van praktische effecten geeft de film een ​​bijna retro gevoel waar ik erg van hou, terwijl het gebruik van de high def cams echt wijst op een modernere look. Mijn grootste klacht over de film komt neer op montagekeuzes. Er waren tijden dat de scènes zo dicht bij elkaar werden geknipt, met zo weinig overgangen, dat ik oprecht verrast was door de dialoog en beweging. Evenzo heeft het geluid soms die galmende kwaliteit die hoort bij films met een lager budget. Zoals ik al eerder zei, ben ik er echter zeker van dat dit iets zal zijn dat verbetert met ervaring.

Ik moedig jullie allemaal aan om dit juweeltje eens te proberen. Het wordt steeds belangrijker om de onafhankelijke horrorfilm te steunen, en deze kleine basisfilm, gemaakt in Texas door Texanen, bewijst dat zelfs een ruwe diamant het verdient om te schitteren.

Er is een releasedatum vastgesteld voor een Britse release. Je kunt de Region 2-dvd vooraf bestellen bij Amazon UK hier. Hoewel er geen vaste datum voor de Amerikaanse release is, maakt het op dit moment de ronde op filmfestivals en horrorconventies. In de tussentijd kun je de voortgang van de film volgen op hun Facebook pagina, Twitter @Sinners4Dinner, en hun van de.