met Scream 5 aan de horizon moeten we ons afvragen: zal het ontsnappen aan de schijnbaar vervloekte positie van de vijfde aflevering van een franchise?

Er lijkt een trend te zijn in horrorfranchises. Typisch lijkt de vijfde degene te zijn die universeel wordt gehaat en meestal het minst financieel succesvol is. Dit is niet helemaal de schuld van de film zelf. Tegen de tijd dat we de vijfde vermelding in een serie hebben bereikt, zijn mensen verveeld of zijn ze verder gegaan.

Als er een vijfde film komt, moet die de franchise nieuw leven inblazen. Het is in wezen een nieuw begin. Het zou iets nieuws moeten brengen om het spel nieuw leven in te blazen, maar om de een of andere reden lijken ze allemaal het ergste te zijn. Dus, wat maakt deze vijfde afleveringen zo slecht? Is er hoop op Scream 5 en anderen die zouden kunnen volgen?

Vrijdag de 13th: A New Beginning

Vrijdag de 13th: The Final Chapter zou het einde zijn van Jason Voorhees, maar fans snakten naar meer. Wanneer Het laatste hoofdstuk werd een groot succes, een vervolg werd met spoed in productie genomen. Maar met Jason officieel vermoord; waar ga je heen?

. Vrijdag de 13th: Een nieuw begin (de vijfde in de reeks) werd aangekondigd, het was een kans om nieuwe wegen in te slaan!

De film speelt zich een paar jaar later af Het laatste hoofdstuk. Tommy Jarvis (John Shepard) is een tiener die te maken heeft met het trauma uit de vorige film. Na jaren in psychiatrische ziekenhuizen te hebben doorgebracht, wordt hij naar PineHurst Halfway House gestuurd om een ​​nieuw leven te beginnen. Helaas, zodra hij arriveert, beginnen lichamen zich om hem heen te stapelen die de vraag bedelen; is Jason teruggekeerd uit de dood of heeft iemand de plaats van Jason ingenomen?

. Nieuw begin werd uitgebracht, viel de film op veel niveaus tegen: Corey Feldman kon alleen terugkeren voor een cameo; bloed en naaktheid vervingen het verhaal. Er was overmatig drugsgebruik, trashy karakters, en een saai verhaal.

De grootste teleurstelling-Spoiler alert-Jason is niet de moordenaar. Het verwijderen van woedende fans van Jason. Het idee had misschien meer succes gehad als Tommy de moordenaar was geweest. Die twist was al aan het einde van Laatste hoofdstuk.

In plaats daarvan kregen we Roy (Dick Wieand), een EMT die uit was op wraak op PineHurst nadat zijn zoon in het begin van de film in de faciliteit was vermoord. Ze probeerden van Roy een personage van het type Mrs. Voorhees te maken, maar de mensen wilden Jason Voorhees.

Nieuw begin was bedoeld om de franchise opnieuw te starten, maar het voelt niet eens als een Vrijdag 13th film. In plaats daarvan lijkt het meer op een goedkope afzetterij dan op een echt vervolg. De film probeerde brutaal te zijn en risico's te nemen, maar werd uiteindelijk een bloederig, sleaze fest.

A Nightmare on Elm Street 5: Het droomkind

Tussen de zomer en de herfst van 1989 A Nightmare on Elm Street 5: Het droomkind en Halloween 5: The Revenge of Michael Myers werden beide vrijgelaten en beiden vielen onder 'de vloek van de vijfde film'.

Tegen de tijd dat de film uitkwam, was de schurk al een horroricoon geworden en had de franchise zijn draai gevonden met Dream Warriors en Droommeester lancering van de franchise naar nieuwe hoogten.

Droomkind moest voldoen aan de druk om net zo succesvol te zijn als de vorige films, maar het leek erop dat het mislukte. De film werd met spoed in productie genomen zonder een definitief script en geen duidelijke richting.

In Een nachtmerrie op Elm Street: het droomkind, Freddie (Robert Englund) werd een 'vader'. De film zag de terugkeer van 'laatste meisje' Alice (Lisa Wilcox) uit Droommeester die Freddy per ongeluk weer laat opduiken in de dromen van haar ongeboren baby. Ze voedt vervolgens de zielen van haar overleden vrienden aan haar baby en geeft hem tegelijkertijd kracht. De plot is ingewikkeld en verwarrend.

Dit is de film die Freddy in een meer komische richting bracht. Hoewel Freddy altijd een beetje grappig is geweest, werd hij overdreven in Droomkind. In plaats van te wachten op de schrik, wachtten we op een van Freddy's oneliners.

Droomkind behandelde onderwerpen die zelfs te heet waren voor de jaren 80: abortus, tienerzwangerschappen, boulimia, aanranding. Het publiek was niet klaar voor dergelijke controversiële onderwerpen, vooral niet voor een Nightmare on Elm Street film. Deze controversiële sub-plots leidden tot de ondergang van de film, de minst succesvolle in de franchise en sommigen zouden zeggen dat fans universeel een hekel hebben.

Halloween 5: The Revenge of Michael Myers

Halloween 5: The Revenge of Michael Myers werd minder dan een jaar later vrijgelaten Halloween 4: The Return of Michael Myers. Zoals Droomkind, het werd met spoed in productie genomen zonder duidelijke richting, zonder definitief script, en werd geplaagd door productieproblemen.

De film pakt onmiddellijk daarna weer op Halloween 4's cliffhanger eindigend met Jamie (Danielle Harris) die haar geadopteerde moeder neerstrijkt. Het plaatste de film perfect voor Jamie om de volgende moordenaar te worden en het over te nemen van haar oom. In plaats daarvan, Halloween 5 vindt Jamie als Michael's prooi. Verder is ze nu stom en is ze telepathisch verbonden met haar oom, in staat aan te voelen wanneer hij de volgende keer gaat doden.

Halloween 5 ontbrak wat de vorige films succesvol maakte: spanning en spanning, herkenbare personages en een eenvoudig maar eng verhaal.

In plaats daarvan ging het de bovennatuurlijke route en ontbrak het aan elk type substantie. De film is campy met kartonnen personages, twee gekke agenten en vreemde subplots - de introductie van de mysterieuze Man in Black - die pas zou worden uitgelegd. Vloek van Michael Myers.

Een van de grootste klachten was de moord op fan-favoriet Rachel Carruthers (Ellie Cornell). Na de dood van Rachel hebben we die zusterband tussen Jamie en Rachel verloren Halloween 4 heel speciaal. Het voelde als een klap in het gezicht voor de fans. Erger nog, na de dood van Rachel bleven we achter met een onherstelbare vervanger voor haar-Tina, ook wel een van de meest irritante personages in de hele franchise.

Danielle Harris was de enige reddende genade van die film, zonder haar, Halloween 5 zou een totale ramp zijn geweest.

Seed of Chucky

In de jaren 90 zagen we een hele reeks vervolgfilms, waarvan er vele direct op video gingen. Leprechaun (Warwick Davis) ging naar de kap in zijn vijfde optreden. In Hellraiser: Inferno, Pinhead (Doug Bradley) werd een bijzaak. Het horrorgenre bracht een somber vervolg na een somber vervolg uit. Het genre was schijnbaar aan het uitsterven tot Gillen werd uitgebracht in 1996. Daarna zagen we een heropleving van het slasher-genre, dat ook iconen uit het verleden opnieuw introduceerde met de releases van Halloween: H20, Jason X, en Bride of Chucky.

Bride of Chucky was een frisse kijk op de franchise. Vervolgens, Seed of Chucky kwam langs en doodde alles wat de vorige film zo speciaal en leuk maakte.

Seed of Chucky probeerde te profiteren van de chemie tussen Chucky (Brad Douriff) en Tiffany (Jennifer Tilly). Ze werden de hoofdrolspeler van de film, die zich afspeelde als een familiedrama, gericht op het duo dat hun kind opvoedde.

In het verhaal worden Chucky en Tiffany opgewekt door hun nakomelingen Glen / Glenda (Billy Boyd). Het speelt in op het concept van een film in een film als Seed of Chucky speelt zich af tijdens de productie van een film die wordt gemaakt over ons Chucky en Tiffany, waardoor Jennifer Tilly de kans krijgt om zichzelf en de moordende pop te spelen.

Helaas, tegen de tijd Seed of Chucky werd uitgebracht, het metaconcept op de voorgrond gebracht in Gillen- was ter dood gebracht. De film miste originaliteit. Het voelde moe en lui aan en veranderde in humor in plaats van horror. Het voelde uiteindelijk alsof je naar een parodie keek met zijn rare en bizarre verhaallijnen.

De Kinderspel films hebben altijd al humor gehad - het is een geweldige poppenfilm - maar met Seed of Chucky de humor verving de horror volledig. We hebben Chucky die masturbeert, Jennifer Tilly die zwanger wordt van Chucky's baby, Chucky die een Britney Spears-parodie vermoordt en een rare paparazzo gespeeld door John Waters. De hele film is gewoon schandalig.

Door dat alles ging de film er echt over om in het reine te komen met wie je bent, met de nadruk op het sub-plot van Glen / Glenda die in het reine kwamen met zijn / haar identiteit. Voordat Seed of Chucky, werden onderwerpen als homo of transgender zelden met afgrijzen besproken. Zelfs vandaag de dag zijn het nog steeds gevoelige onderwerpen. Don Mancini, die zelf homo is, nam gewaagde risico's om deze problemen aan de oppervlakte te brengen, maar het publiek was er niet klaar voor.

Seed of Chucky ging zeker uit koers met zijn humoristische en bizarre plot, en het zou jaren duren voordat de franchise weer op het goede spoor kwam met Vloek van Chucky en het vervolg Kult van Chucky.

Zag V

In de vroege jaren 2000 zag een nieuwe heropleving van horror zich in een andere richting bewegen, dit keer met Zag. De film creëerde een heel subgenre, 'martelporno'. Er was nooit een franchise zoals Zag. Het was een horrorfilm die ervoor zorgde dat je je leven waardeerde terwijl je probeerde te ontsnappen aan een martelwerktuig.

Maakt niet uit hoe geweldig Zagen is echter geen uitzondering als het gaat om een ​​belabberd vijfde deel.

Tegen de tijd dat we zover waren Zag Vbegon de franchise stoom te verliezen. De film vindt een andere groep mensen die door een reeks dodelijke vallen wordt geslagen en volgt de leerling van Jigsaw die zijn dodelijke nalatenschap voortzet.

Het concept was uitgespeeld. Op een gegeven moment moest je je afvragen: hoe vaak kan ik zien hoe iemand wordt gemarteld voordat hij oud en oud wordt?

Helaas bracht het niets nieuws aan het verhaal en is er niets dat het onderscheidt van de anderen. De film miste de kwaliteit van de vorige films in de franchise. Omdat de meeste personages uit de vorige films dood waren, waaronder Jigsaw zelf, konden ze nergens meer heen.

De grootste fout van Zag V kwam met het weglaten van Tobin Bell en het verhaal verschuiven naar zijn nieuwe leerling, detective Mark Hoffman (Costas Mandylor). Costas probeerde de essentie te vatten van wat Jigsaw eng en intrigerend maakte, maar er is maar één echte Jigsaw. Bell is het hart en de ziel van de Zagen franchise. Hem niet binnen hebben Zag V was alsof ik Jason Voorhees niet in een Vrijdag 13th film - we weten allemaal hoe dat gaat.

De film is technisch gezien niet de slechtste in de serie. Het had een behoorlijke cast, maar het miste originaliteit en de afwezigheid van Tobin Bell zorgde voor een matte inzending.

En nu hebben we Scream 5.

De fans zullen in januari 2022 uitkomen en wachten reikhalzend op de terugkeer van Ghostface in Scream 5. Voor zover we weten is de nieuwe film geen reboot of remake, maar een vijfde deel van de franchise. Momenteel blijft de plot onbekend, maar heeft de overlevende personages uit Scream 4 Terugkerend om opnieuw te vechten tegen een nieuwe moordenaar achter het masker.

We zullen tot 2022 moeten wachten om erachter te komen wat er gebeurt, maar wat denk je? Kan Scream 5  de vloek verbreken?

 

Uitgelichte afbeelding: Sidney Prescott en haar tante nemen het op tegen Ghostface in Scream 4. Kan ze nog een ronde overleven Scream 5?