Wanneer een mysterieus signaal uit een onbekende dimensie het einde der tijden inluidt, lijkt het alsof alleen Aubrey (Virginia Gardner) op aarde is overgebleven. Gevangen in het appartement van haar onlangs overleden beste vriendin, is de enige aanwijzing die ze heeft een enkele cassette die is achtergelaten na de dood van haar vriendin, met het opschrift "THIS MIXTAPE WILL SAVE THE WORLD".

Aubrey wordt in een mysterie geduwd dat is georkestreerd door haar vriend en wordt getroffen door verdriet. Ze begint de aanwijzingen samen te voegen en onthult een reeks banden die allemaal stukjes van het mysteriesignaal bevatten. Onderweg wordt de voortgang belemmerd wanneer monsterlijke wezens de wereld beginnen te veroveren en haar insluiten. Aubrey wordt gedwongen de oprukkende wezens af te weren en haar eigen verlammende verdriet achter zich te laten om de resterende banden te vinden. Maar zal het voltooien van het signaal de wereld redden?

De synopsis voor Zeester kan de rijke en oprechte wereld die de film creëert niet adequaat overbrengen. Met ongelooflijke effecten van Marc Hutchings (Bewakers van de Galaxy) en Spill Studios, en met een geanimeerde reeks van Tezuka Productions (Astro Boy), het is een diep ontroerende en briljant creatieve kosmische horror die je sprakeloos zal maken.

via Yellow Veil-afbeeldingen

Zeester is prachtig geschoten met een stevige maar zachte focus op actrice Virginia Gardner, wiens optreden de aandacht van de camera verdient. Er is een sierlijke stilte over haar die dwingend is om naar te kijken.

Aan de wortel, Zeester gaat over schuld, verdriet en verlies. De partituur – gecomponeerd door schrijver/regisseur AT White – heeft een weelderige eenvoud die aan je hart tokkelt en deze emotionele thema's weerkaatst.

Net zo belangrijk voor een film over een reeks mixtapes is de soundtrack, die door White werd samengesteld voordat hij het script schreef. Er werd een afspeellijst gemaakt voor het hoofdpersonage (gebaseerd op de nummers waarnaar ze zou luisteren) en deze werd afgespeeld tijdens het schrijfproces, zodat de muziek een integraal onderdeel van de actie werd. Het resultaat is een prachtig huwelijk van beeld en geluid.

via Yellow Veil-afbeeldingen

Gardner draagt ​​zichzelf met een vermoeid gewicht dat effectief het verdriet en de schuldgevoelens communiceert waaraan ze stilletjes vasthoudt. Aubrey wordt geteisterd door opdringerige gedachten tijdens stille momenten en achtervolgt haar in haar dromen.

Net als de Lovecraftiaanse monsters die Aubrey achtervolgen, kan ze haar schuldgevoel niet afwachten en ze kan het niet ontlopen. Het is op deze momenten dat Zeester raakt het hardst - deze terugdeinzen van pijnlijke herinneringen die haar van het goede spoor brengen. We zien een jonge vrouw die worstelt met haar verlies terwijl ze probeert het einde van de wereld te verzachten. Aubrey moet haar eigen emotionele wonden en apocalyptische poorten naar een andere dimensie sluiten.

via Yellow Veil-afbeeldingen

Hoewel we weinig informatie krijgen over Grace - Aubrey's onlangs overleden beste vriendin - zit haar analoge appartement boordevol persoonlijkheid en bouwt ze haar karakter op door haar persoonlijke ruimte.

Er is een schoonheid en eerbied voor Zeester dat openbaart zich in deze snapshots - een korte focus op details die een beeld schetsen van de levendige jonge vrouw die Grace was, gefilmd met liefdevolle intimiteit en gescoord met prachtige, melancholische muziek.

Het is een ongelooflijk intieme en persoonlijke film over het verlies van een dierbare vriend, gebaseerd op gebeurtenissen in het leven van schrijver/regisseur AT White. Alle opbrengsten die White uit de film haalt, gaan naar kankeronderzoek.

via Yellow Veil-afbeeldingen

Tegen de achtergrond van kosmische horror, Zeester is een prachtige film die de aard van verlies verkent. Gedreven door een boeiend optreden van Virginia Gardner en gemengd met prachtige filmische beelden en een gracieuze score, is het een verbluffend speelfilmdebuut van AT White. We kunnen niet wachten om te zien wat hij hierna gaat doen.

Zeester wordt op 28 mei uitgebracht op VOD/digitaal.

Voor meer indie-horror, bekijk de heerlijk gestoorde trailer voor Harpoen