Geschreven door Patti Pauley

In het glorieuze jaar 1976 werden cinefielen van het horrorgenre getrakteerd op een reeks prachtige films die tot op de dag van vandaag niet meer weg te denken zijn uit horror. Persoonlijk gesproken is het een beetje grimmig om te moeten accepteren dat sommige van deze klassiekers dit jaar 40 zijn geworden! Of het kan gewoon de oude gozer in mij zijn die spreekt terwijl ik geniet van mijn zak met oranje circus-pindasnoepjes. Ja, dat is het waarschijnlijk.

Hoe dan ook, Horror-edelstenen die in 40 hun 2016e verjaardag vieren, zijn onder meer Carrie, The Omen, Alice, lieve Alice, en men zou nooit de terugkeer van de originele gigantische monsterfilm kunnen vergeten - de machtige king Kong. De remake van het klassieke verhaal van 1933 Belle en het Beest geregisseerd door John Guillermin met Dino De Laurentiis als producent, zette mijn voorliefde voor gigantische monsterfilmcultuur als klein kind voort; Ik herinner me eigenlijk dat ik deze versie vóór het origineel heb gezien. En ik herinner me ook dat het me de stuipen op het lijf joeg. Hoewel de basis van het verhaal hetzelfde blijft, met hier en daar kleine verschillen om tegemoet te komen aan het moderne publiek, was één ding merkbaar anders. En dat, mijn vrienden, was dat King Kong eigenlijk angstaanjagend was in sequenties waar hij moest zijn. Dat maakt deze filmische versie tot mijn absolute favoriet van alle Kong-films. Het lijkt ook de versie te zijn die niet veel liefde krijgt, dus laten we het hebben over deze prachtige film.

De film begint in Surabaya met Fred Wilson, de hebzuchtige griezelige directeur van de Petrox Oil Company, briljant gespeeld door de perfect verstopte Charles Grodin, die een expeditie vormt naar een onbekend eiland op zoek naar onaangeboorde olie in de Indische Oceaan. Op het punt om weg te zeilen voor een onbekend avontuur, verstopt de primaat-paleontoloog Jack Prescott, vertegenwoordigd door Jeff Bridges en een baard waar elke houthakker jaloers op zou zijn, zich op het schip terwijl het mysterieuze eiland de nieuwsgierigheid en bezorgdheid van de wetenschappelijke hippie wekt.

Onderweg naar het mysterieuze onbekende, ziet Prescott een vlot met een onbewuste wonderbaarlijke schoonheid - en betreedt de verbluffende Jessica Lange in haar filmdebuut. Lange portretteert Dwan (nee, je leest het goed) een aspirant-actrice en de enige overlevende van een explosie op een jacht waar ze haar eerste film zou maken. Dwan is natuurlijk de schoonheid van het beest van de film en heeft duidelijk een lust voor Jack. Voor mij verlichten Bridges en Lange vuurwerk op het scherm, en de chemie lijkt gewoon vanzelf te komen. Voor de duidelijkheid, ik heb het over de uitwisselingen tussen het paar aan boord van het schip voorafgaand aan de gevangenneming van Dwan. Nu moet ik zeggen, ik heb mensen horen verwijzen naar Lange in deze rol als niets meer dan een bimbo met verleidelijke vaardigheden van A-niveau. Haar karakter, bedoelingen en conclusie aan het einde van de film bevestigen echter hoe slim ze werkelijk is; zelfs als het met manipulatieve bedoelingen is en zal dat verderop in de tijdlijn hier uitleggen.

Snel vooruitspoelen naar waar Dwan wordt ontvoerd, gedrogeerd en aangeboden aan de machtige King Kong. Terwijl Kong door de bomen tevoorschijn komt om zijn prijs in ontvangst te nemen, kun je niet anders dan gillen als je hem voor het eerst volledig aankijkt. Ja dat weet ik. Het is maar een man in een aappak. Als we echter rekening houden met het realistische aspect van de filmmagie uit de jaren 70, is het behoorlijk mooi. Ik ben gewoon dol op de reeks uitdrukkingen van die animatronic Kong-mok. En sommige waren ronduit angstaanjagend. Eerlijk gezegd herinner ik me dat ik doodsbang was voor deze Kong toen hij als kind boos was. In tegenstelling tot de versie uit 1933 was deze Kong niet zo onhandig. Hij was absoluut slimmer, een beetje bozer en had absoluut een enger stel chompers.

Terecht, enkele van de beste scènes in de film zijn tussen Kong en Dwan in de jungle. De scène waarin Dwan Kong in de mond slaat en tegen hem schreeuwt dat hij haar moet opeten en in haar moet stikken, is klassiek. Kong geeft haar die blik alsof, "Ummm... Excuseer me bitch?"  Toen zette Dwan die charme snel aan en legde uit dat ze een Weegschaal is en temperamentvol. Scheelt me ​​elke keer weer. Sommige momenten zijn ook erg duurzaam. Kong baadt Lange in de waterval en gebruikt vervolgens zijn longkracht om haar af te drogen.

Aanbiddelijk.

Ondertussen doorzoeken Wilson, Prescott en de bemanning het eiland. Prescott op zoek naar Dwan, en sleaze-ball Wilson die een plan bedenken om 'het achtste wereldwonder' te vangen nadat ze hoorden van het bestaan ​​van de gigantische aap. Natuurlijk wordt Dwan gered door Jack en Kong, verergerd door de situatie, achtervolgt het paar regelrecht in Wilsons val. Grodins ogen glinsterend van de toekomst van het fortuin dat hij met deze ontdekking kan maken, zetten ze koers naar New York City met Kong op sleeptouw.

Weet je nog wat ik zei dat Dwan nogal een manipulatieve meid was? De aspirant-actrice wil niets liever in deze wereld dan een succesvolle filmster worden, dus verkoopt ze Kong in feite uit door ermee in te stemmen Kong te exploiteren voor roem en fortuin. Ze kent haar ervaring op Schedel Eiland is haar ticket naar het sterrendom, en terwijl hij op de boot terug naar Amerika is, pocht Dwan tegen het gekooide beest in de dokken van het schip dat haar in de jungle beschermde, ondanks zijn woede-uitbarstingen, dat hij "wordt een ster!" 

Nou, we weten allemaal hoe dat werkt, nietwaar. Prescott, afgeschrikt door zowel de bedoelingen van Wilson als de bereidheid van Dwan om hierin mee te gaan "groteske farce', zoals hij het zegt, kijkt onheilspellend toe terwijl de grote onthulling van Kong in New York verandert in een enorme shit-show. Een opgedofte Dwan die door verslaggevers wordt rondgeduwd voor de toch al geïrriteerde aap, maakt Kong woedend om uit zijn kettingen en kooi te breken, wat resulteert in chaos; en Wilsons vroegtijdige dood door een Kong-stomp.

Ik moet van die verschrikkelijke King-robot houden!

Kong, die zijn prijs terugkrijgt, gaat voor wat troost naar het World Trade Center. Maar we kennen allemaal het trieste einde hier, nietwaar? Terwijl Kong bovenop de Twin Towers wordt aangevallen, kijkt Prescott met afgrijzen toe terwijl hij om genade schreeuwt voor de verwarde King of Skull Island. Kong voert een indrukwekkend gevecht tegen de luchtaanval en beschermt daarbij een hectische Dwan. Echter, Kong ontmoet zijn ondergang en valt dood. Dat wil zeggen, tenzij je het vervolg wilt erkennen dat tien jaar later kwam King Kong Lives; maar ik denk dat het het beste is om de migraine die ik van de film kreeg te vermijden en die allemaal samen te vergeten.

Terwijl Kong levenloos in de straten van New York ligt, wordt een zichtbaar overstuur Dwan omringd door de paparazzi. Ze kijkt rond naar Jack, maar haar liefdesbelang is nergens te bekennen. Prescott, schijnbaar ziek door het debacle, heeft Dwan aan de wolven van de pers overgelaten. Met andere woorden, "Je hebt je bed opgemaakt lieverd, ga er nu in liggen."  

Dwan kreeg eindelijk haar bekendheid, maar tegen welke prijs? Terwijl ze zich duidelijk bewust is van haar keuzes om Kong uit te verkopen voor bekendheid en liefde voor de almachtige dollar in gevaar te brengen, wordt ze alleen gelaten met beide beschermers weg. In de originele versie uit 1933 blijven we achter met de huiveringwekkende woorden van "Schoonheid heeft het beest echt gedood." Hier hoeft het voor de hand liggende duidelijk niet vermeld te worden. De film laat je duidelijk met een sombere toon achter, en dient bijna als een Aesop-fabel: als je bereid bent om je overtuigingen voor roem en fortuin te overtreden, wees dan bereid om te oogsten wat je zaait.

Dino De Laurentius' king Kong misschien niet ieders favoriet, maar het moet zeker gewaardeerd worden voor wat het is. Een verdomd goede, soms campy, monsterfilm die je aan het einde met stof tot nadenken achterlaat. Als het een hete minuut is geweest sinds je laatste kijkbeurt, stel ik voor terug te gaan om deze ondergewaardeerde Kong-film opnieuw te bekijken.