HP Lovecraft zei dat de angst voor het onbekende een van de diepste en donkerste angsten van de mensheid is. Onze geest is van nature nieuwsgierig en omdat we de antwoorden niet kunnen weten, tranen naar ons. Daarom kruisen mysterie- en horrorgenres elkaar zo vaak. De aankomende sci-fi horrorfilm De sluier belooft intriges en vreemde raadsels.

"De sluier weeft onderstromen van horror en sciencefiction tot een beklijvend verhaal over een gepensioneerde priester (O'Bryan) die een jonge weggelopen Amish (Kennedy) beschermt tegen een poollicht-opwekkende aardmagnetische storm, om haar tijd-buigende rol in een vormend mysterie van zijn verleden."

Ik sprak met regisseur/schrijver Cameron Beyl, maker van het video-essayproject De Regisseursserie en producer Kyle F. Andrews (Matchbreakers, een plaats genaamd Fairneck) om het project nader te bespreken. Ook interviewde ik de hoofdrolspelers van de film, Rebekah Kennedy (Twee Heksen, Station 19) en Sean O'Bryan (Rust Creek, Olympus is gevallen), De sluier staat gepland voor een release begin 2023.

Wat is je achtergrond? Waar kom je vandaan, waardoor raakte je geïnteresseerd in film?

KAMERON: Ik groeide op in Portland, OR in de jaren '90 en het begin van de jaren 2000, waar de constante regen mijn neigingen als kind binnenshuis echt aanmoedigde. Van jongs af aan voelde ik me aangetrokken tot allerlei soorten verhalen vertellen: toneelspelen, korte verhaaltjes schrijven, strips tekenen en zo meer. Ik had altijd van films genoten, maar ze werden pas een centraal onderdeel van mijn leven toen ik de gezinscamcorder oppakte en er zelf een begon te maken met de buurtkinderen. Hoe meer films ik zag, en hoe meer ik leerde over hoe ze werden gemaakt, hoe meer ik gewoon smoorverliefd werd op de hele onderneming. Toen ik eenmaal op de middelbare school en op de universiteit zat, begon ik me echt te voeden met die specifieke doe-het-zelf / bohemien-energie waar Portland bekend om staat - het was een bemoedigende sfeer die nog steeds mijn werk inspireert.

KYLE: Ik kom uit een paar plaatsen, afhankelijk van wie het vraagt. Ik ben geboren in New Hampshire, woonde in Iowa en Wisconsin en ging naar de middelbare school in Massachusetts. Voor mij is er nooit een tijd geweest dat ik niet geobsedeerd was door film - vroegste herinneringen zijn onder meer een bezoek aan de Field of Dreams, kijken naar Muppet-film in het ziekenhuis waar mijn zus is geboren, en laat opblijven om met mijn moeder naar de Oscars te kijken. Het is duidelijk dat ik tijdens de middelbare school in een videotheek belandde, toen ik echt begon te acteren en schrijven, en waarschijnlijk hoe ik uiteindelijk op Emerson College belandde, waar ik Cam (go Lions) ontmoette.

Wat waren de inspiratiebronnen voor The Veil?

KAMERON: Er is een vrij brede reeks inspiraties voor DE SLUIER, van spookverhalen over kampvuur die ik als kind hoorde, tot ademloze online denkbeelden over wat er zou gebeuren met onze technologieafhankelijke samenleving in het geval van een enorme zonnestorm of EMP. Stilistisch gezien is de sobere uitstraling van films als Robert Eggers'De heks”, en Paul Schrader's "Eerste hervormd"werden onze belangrijkste referentiepunten, terwijl Andrew Patterson's"De enorme nacht” diende als een leidraad voor het uitvoeren van een high-concept genrestuk met een klein budget. Naast film hebben we ons ook veel laten inspireren door andere media, zoals de roman 'House of Leaves' van Mark Z. Danielewski en de schilderijen van Jake Wood Evans.

KYLE: Als een scenario DE SLUIER is volledig Cam's baby. Waar ik binnenkwam, was het helpen verfijnen van de fijnere punten van het verhaal. Over een paar concepten hebben we een aantal keuzes gemaakt die echt een verschil maakten toen we tot productie kwamen. Als team vinden we allebei veel plezier in sfeer en het stellen van vragen aan het publiek, en ik denk dat we echt de spijker op de kop hebben geslagen door onze invloeden te gebruiken en iets van onszelf te maken.

Hoe heb je Rebekah Kennedy en Sean O'Bryan ontmoet/gecast?

KYLE: Dat is een groot deel van waar ik in beeld kwam. Met mijn acteerachtergrond en het artistieke ontwikkelingswerk dat ik doe, heb ik een sterk netwerk van mensen met wie ik heb gewerkt. Ik kende Rebekah van een les die we samen volgden, en zelfs toen we het script aan het ontwikkelen waren, wist ik dat zij de juiste persoon was voor de rol van Hannah. Wat Sean betreft, hij werd sterk aanbevolen door een geweldige schrijver met wie ik heb gewerkt (en ik kende hem natuurlijk van zijn eerdere werk). We namen een paar banden van sommige mogelijkheden, maar zodra we Sean's voorlezing zagen, wisten we dat hij onze Douglas was.

KAMERON: Rebekah had alle specifieke kwaliteiten waar we naar op zoek waren, en ze creëerde deze volledig gerealiseerde, driedimensionale persoon die onverwachte dingen doet binnen een overigens zeer beperkte reeks kenmerken die haar worden opgelegd door haar gemeenschap en geloof. Sean was ook echt verrassend, op de beste manieren - tijdens het schrijven had ik bepaalde vooroordelen over wie zijn karakter was, en Sean bracht hem tot leven op een zeer menselijke manier die die vooroordelen uitdaagde en overtrof. We hebben de neiging om katholieke priesters te zien als deze afstandelijke, afstandelijke figuren die in kille gemeenplaatsen spreken, maar Sean heeft dit aardse, zelfspotachtige gevoel voor humor dat zijn karakter zoveel herkenbaarder en sympathieker maakt dan wat er op de pagina stond.

Hoe zou je De Sluier omschrijven? Wat is het engste eraan voor jou? Wat zijn volgens jou de hoofdthema's van The Veil?

KAMERON: The Veil is een ingehouden mysteriefilm met sterke horror- en sci-fi-elementen, waarbij deze massale hemelse gebeurtenis een intiem verhaal over identiteit, zichtbaarheid en geloof mogelijk maakt - zowel in zeer persoonlijke als religieuze zin. Een Amish-vrouw en een katholieke priester zijn een ietwat onconventionele karakterrelatie om een ​​verhaal rond te verankeren, en er is een inherent conflict en spanning in hun tegengestelde wereldbeelden.

KYLE: Dat is een van de dingen die me hier aantrok, hoe angst niet alleen wordt gedreven door spectaculaire angsten, maar door de intimiteit van keuze, perspectief, hoe we elkaar zien en behandelen.

KAMERON: Wat dit allemaal zo eng maakt, is hetzelfde dat ons allemaal 's nachts wakker houdt - die zeurende angst over dingen die we in het verleden hebben gedaan (of niet hebben gedaan), en de zorg dat alleen omdat we hebben geprobeerd verder te gaan en die dingen in het verleden laten, betekent niet noodzakelijk dat ze daar zullen blijven. Het specifieke raamwerk van DE SLUIER stelt ons in staat om die ideeën te verkennen via de volkstaal van klassieke spookverhalen, of ze nu worden verteld bij het kampvuur of in een echt griezelige post in de No Sleep-subreddit.

KYLE: Een visuele creepypasta? Hoewel ik denk dat dat gewoon de Twilight Zone is, maar we zijn hier niet ver van verwijderd.

Wat zijn je huidige plannen voor The Veil?

KYLE: Zonder al te veel in details te treden, zijn we in gesprek met potentiële distributeurs en stellen we een plan op voor ons festival dat volgend jaar plaatsvindt. We benaderen dit ook vanuit een mentaliteit om meer projecten van de grond te schoppen, dus de lucht is de limiet voor zover we dit kunnen gebruiken.

KAMERON: THE VEIL is de eerste film die ik heb gemaakt onder FilmFrontier, de indiestudio die ik in 2019 heb opgericht met de bedoeling de groei van gelijkgestemde filmmakers te stimuleren door middel van een duurzaam en rechtvaardig productie-ecosysteem. Als indiefilmmakers worden we altijd aangemoedigd om de films te maken die we zouden willen zien, en FilmFrontier is gemaakt zodat we de verhalen kunnen vertellen die de studio-economie simpelweg niet toelaat. Behalve dat het gewoon een verhaal is dat ik al geruime tijd wil vertellen, DE SLUIER is bijna een scriptieverklaring voor de missie van FilmFrontier - iets dat laat zien hoe de tools die nu beschikbaar zijn voor indie-filmmakers grote visies kunnen realiseren met heel weinig middelen.

Werk je aan nieuwe projecten?

KAMERON: Kyle en ik hebben talloze ijzers in het vuur, zowel als team als bij onze eigen individuele projecten. Er zijn een paar scripts die ik al een tijdje aan het ontwikkelen ben met het oog om daarna te maken DE SLUIER: de ene is een humeurige psychologische thriller die zich afspeelt in de reclame-industrie van Los Angeles en de andere is een coming-of-age-verhaal dat zich afspeelt tegen de sociaal-politieke gevolgen van een grote kosmische ontdekking. Wat deze ideeën beide gemeen hebben, is hetzelfde verlangen dat de creatie van DE SLUIER, wat een noodzaak is om boeiende en onverwachte verhalen te vertellen op een duurzame schaaleconomie.

KYLE: Zoals Cam al zei, hebben we binnenkort afzonderlijke projecten, maar met betrekking tot de toekomst van dit team, is een van de opwindende dingen van het werken in microbudgetproductie dat we alleen worden beperkt door middelen, niet door verbeeldingskracht. Nadat we het werk hebben gedaan waarmee we hebben gedaan DE SLUIER, hebben we zeker een paar ideeën in de pijplijn om de missie voort te zetten die we hier zijn begonnen.

Rebekka Kennedy

Wat is je achtergrond? Wat maakte je geïnteresseerd in acteren?

Ik kom oorspronkelijk uit Texas, waar ik ben geboren en getogen, en toen ik een klein meisje was, begon ik me voor acteren te interesseren. Mijn moeder nam me mee naar mijn eerste toneelstuk toen ik 4 was en ik was meteen verslaafd. Ik wist gewoon dat ik op het podium wilde staan. Toen ik 12 was, nam mijn moeder me serieuzer en schreef me in voor acteerlessen en begon ik toneelstukken en musicals te doen. Dat ging door op school en op de universiteit. Na mijn afstuderen begon ik meer interesse te krijgen in film en tv. Het is een lange reis geweest, maar een lonende.

Wat trok je aan in een project als? De sluier?

Cameron Beyl schreef zo'n briljant beklijvend en fascinerend script. Ik zat op het puntje van mijn stoel, wanhopig om te weten wat er ging gebeuren. Toen ik het las, wist ik dat dit een film was waar ik deel van wilde uitmaken. Ik voelde me ook meteen aangetrokken tot het karakter van Hannah. Hannah is zo'n intrigerend personage met een laag mysterie voor haar, en ik was erg opgewonden om haar te verkennen. Toen ontmoette ik Cameron en Kyle Andrews, de producer, en het bevestigde mijn beslissing. Het was duidelijk dat het een zeer samenwerkingsproces zou worden en ze stonden open en verwelkomend voor mijn ideeën. Ik ben nog nooit in een film geweest zoals deze en dat vond ik ook heel spannend.

Houd je van het horrorgenre? Wat zijn enkele van je favoriete horrorfilms?

Ik geniet enorm van het horrorgenre. Ik kijk al horrorfilms sinds ik ongeveer 11 was. Toen ik opgroeide, had ik nooit gedacht dat ik er echt in zou zitten, dus de wereld heeft een grappige manier van trainen. Enkele van mijn favorieten zijn The Sixth Sense, The Conjuring, Insidious, Sinister en The Exorcist om er maar een paar te noemen. Maar er zijn zoveel geweldige.

Hoe zou je je karakter van Hannah omschrijven in? De sluier?

Hannah is een jonge Amish-vrouw die slim en ongelooflijk vindingrijk is. Ze is vriendelijk maar voorzichtig en houdt dingen dicht bij haar hart. Ondanks dat ze niet veel wordt blootgesteld aan de buitenwereld, is ze ook erg dapper. Ik kan nog niet te veel verklappen, maar ik kijk er naar uit om de wereld haar te ontmoeten.

Hoe was jouw ervaring met het maken van De sluier? Werken met Sean O'Bryan?

Mijn ervaring met het werken aan The Veil was ongelooflijk. Ik had zo'n fantastische tijd om de film te filmen. Cameron is zo'n begaafde regisseur en wist ons als acteurs perfect te begeleiden terwijl hij ons de ruimte gaf om te spelen, te verkennen en de waarheid in de momenten te vinden. Zoveel van het script gaat over wat er niet wordt gezegd, en Cameron zorgde voor een prachtige ruimte om dat te vinden. Kyle is zo'n kalmerende aanwezigheid op de set. Hij heeft zo'n groot hart en passie en hij gaf veel om onze ervaring, wat het zoveel beter maakte. De hele bemanning heeft het project net verhoogd. Werken met Sean O'Bryan was een droom. Ik ben al een tijdje een grote fan van hem en het was een feest om hem te leren kennen. Hij is aardig, grappig en maakte ons voortdurend aan het lachen met zijn verhalen op de set. Hij was ook een genot om mee samen te werken als scene partner. Sean maakte het zo gemakkelijk om als acteur contact met hem te maken. Hij was altijd 100 procent in de loopgraven met mij en was zo bemoedigend tijdens het filmen. Ik had me geen betere scenepartner en algehele ervaring kunnen wensen. Ik ben enorm gegroeid als acteur en als persoon tijdens het proces en daar ben ik eeuwig dankbaar voor.

Wat hoop je dat de reacties van het publiek zullen zijn? De sluier?

Ik hoop dat het publiek ook op het puntje van hun stoel zal zitten en zich diep zal verbinden met de personages van Hannah en Douglas. Ik hoop dat ze een rit zullen maken die ze niet snel zullen vergeten.

Sean O'Bryan

Wat is je achtergrond? Wat maakte je geïnteresseerd in acteren?

Ik kom oorspronkelijk uit Louisville ... na de jaren 80 in NYC te hebben doorgebracht, studeerde acteren bij HB STUDIOS en speelde ik talloze buiten Broadway-toneelstukken, verhuisde ik in 1990 naar LA en begon ik meteen in tv-shows en films te werken en ik heb constant non-stop gewerkt sindsdien! 

Wat trok je aan in een project als The Veil?
Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in zoveel verschillende carrièremogelijkheden en kon nooit genoegen nemen met één bepaald ding .. dus acteren was een perfecte carrièrekeuze omdat ik de kans krijg om voor korte tijd te doen alsof ik allerlei soorten mensen in een beroep ben tijd doorbrengen en dan verder gaan ... ik hoef niet naar de rechtenstudie en de rest van mijn leven als advocaat door te brengen ... ik kan er gewoon een spelen in een film of een show ... en dan mag ik volgende week dokter worden en enz enz enz!
Ik heb een aantal comedyprojecten achter elkaar gedaan, dus toen ik het script voor THE VEIL las, was ik meteen geïnteresseerd omdat het een geweldige kans zou zijn om uit die manier van werken te komen ... Ik hou van de eenvoud en de intelligentie van het schrijven ... en ik hield van het idee om gewoon scènes met één andere persoon te doen gedurende een hele film ... er is ook een enorm spiritueel aspect aan het script en het komt niet vaak voor dat ik de kans krijg om dat als acteur te verkennen ... en vreemd genoeg genoeg heb ik tijdens mijn lange carrière nooit de kans gehad om in het horrorgenre te werken!

Houd je van het horrorgenre?    

Ik ben absoluut dol op horrorfilms … het is waarschijnlijk mijn favoriete genre 

Wat zijn enkele van je favoriete horrorfilms?

Mijn favoriete horrorfilms zijn De Babadook , De geliefden , het voorteken (origineel), IT (opnieuw maken) Carrie (origineel), De exorcist, Huis van 1000 lijken, Hut in het bos, Het Blair Witch-project en zoveel meer! 

Hoe zou je jouw karakter van Douglas omschrijven in? De sluier? 

Pater Douglas is een zeer fatsoenlijk mens die een ouder wordende priester is … hij ervaart een spirituele crisis als gevolg van diepe spijt over de keuzes die hij in zijn leven heeft gemaakt!

Hoe was jouw ervaring met het maken van De sluier?

Mijn ervaring met de film was absoluut perfect … de enige manier waarop deze film in 10 dagen voltooid zou zijn, is als alles precies goed zou gaan … en dat gebeurde ook … Kyle Andrews is een van de slimste en meest georganiseerde producenten waarmee ik ooit heb gewerkt … en iedereen zonder uitzondering bracht daar een spel ... het grootste deel van de film werd opgenomen op één locatie die geweldig was omdat het meer tijd gaf om gewoon aan de uitvoering van elke scène te werken ... veel ervan werd buiten de volgorde opgenomen, wat altijd een uitdaging is en het blijft op je hoede ... Cameron heeft fantastisch werk geleverd door ervoor te zorgen dat Rebekah en ik altijd precies wisten waar we emotioneel waren in elke scène, zodat het allemaal succesvol zou zijn! 

Werken met Rebekah Kennedy?

Rebekah Kennedy is een absoluut genie … in mijn scènes hoefde ik alleen maar op te duiken en in te stappen en contact met haar te maken en alles zou als bij toverslag werken! Ze geeft echt zoveel om kwaliteit en het inspireert iedereen om haar heen om hetzelfde te voelen! 

Wat is volgens jou het engste aan? De sluier?

Ik zou zeggen dat het engste element van The Veil de verwarring is die je ervaart over wat echt is en wat niet ... het is erg verontrustend ... de reis is niet lineair en Cameron speelt rond door rond te springen en te plaatsen!