Geschreven en geregisseerd door Joshua Long, Australische horrorfilm Post Mortem Maria sluipt door filmfestivals over de hele wereld - waaronder Australië, Mexico, België, Canada, Italië, Noorwegen, Roemenië, Korea, Schotland, Engeland en verschillende festivals in heel Amerika. Het is duidelijk dat Mary niet iemand is die genoegen neemt, en het heeft zijn vruchten afgeworpen.

Post Mortem Maria heeft prijzen gewonnen voor Beste Buitenlandse Korte Film op Atlanta Film Fest en Idaho Horror Film Fest, en voor Beste Korte Film op het prestigieuze Filmfestival van Sitges in Spanje.

De korte film is een kruipende gotische horror die zich afspeelt in het Australië van 1840. We volgen de jonge Mary (Stella Charrington) en haar moeder (Melanie Zanetti) die samen een bedrijf voor postmortale fotografie runnen. Mary voelt zich – natuurlijk – een beetje ongemakkelijk bij de pas overledene, tot grote frustratie van haar moeder.

Hun werk brengt hen naar een kleine boerderij waar ze de kapotte moeder van hun nieuwste onderdaan ontmoeten. Terwijl ze zich voorbereiden, moet Mary's moeder naar buiten gaan om haar te troosten - ontroostbaar in haar verdriet - Mary alleen achterlatend om haar angsten het hoofd te bieden en de klus te klaren. Mary moet er alles aan doen om de zeer dode dochter levend te laten lijken.

via Screamfest Filmfestival

De korte film duurt iets meer dan 9 minuten en gebruikt de stilte die van nature aanwezig is in deze kleine, landelijke omgeving om langzaam spanning op te bouwen. Het is het soort angst dat je besluipt en je samenknijpt.

Drijvende kracht in deze spanning is de snaarzware partituur van Jesse Breckon-Thomas. De lage, zoemende bas trekt de actie naar voren terwijl hectische, prikkelende violen het publiek terugdringen. Het is een krachtige dans die goed samengaat met de cinematografie van Ben Nott (Winchester, Jigsaw, Dagbrekers).

Post Mortem Maria wordt geschoten vanuit de ooglijn van zijn jonge ster, waardoor het publiek naar haar niveau wordt gebracht, zodat we contact kunnen maken met haar angst. Mary's rol is er een van passieve reactie; als kind (op een baan, niet minder), zit ze vast zonder enige echte keuzevrijheid. Ze heeft maar één lijn van dialoog - een lijn van angstig protest.

Long speelt in op dat idee van onze kinderangsten en hoe ze gerechtvaardigd kunnen lijken, zelfs als ze volkomen irrationeel zijn. Maar in tegenstelling tot een monster onder het bed heeft Mary goede redenen om doodsbang te zijn. Ze werkt alleen met een lijk, wat op zich al een enge situatie is, hoewel ze logischerwijs volkomen veilig is (hoewel iedereen die ooit een horrorfilm heeft gezien zal erkennen dat dat niet noodzakelijkerwijs waar is).

via Adelaide Filmfestival

Samen met de partituur spelen geluidseffecten een gedenkwaardige rol in combinatie met het FX-werk van Chad Atkinson (Herberg: deel II, Planet Terror, Emmy Award-winnaar voor De Pacific). De speciale make-up effecten zijn zo subtiel dat ze er perfect in passen om er volkomen natuurlijk uit te zien – en te klinken.

We zijn dol op korte horrorfilms hier bij iHorror. Een goed gemaakte horrorfilm is het perfecte voorgerecht voor het volledige verloop van een speelfilm; ze zijn een uitstekende manier om de toon te zetten. Een theater in Brisbane speelde Post Mortem Maria voor een vertoning van erfelijk, wat – thematisch gesproken – een fantastische combinatie is.

Dus beschouw dit in die geest als een "niveau omhoog" voor je filmmarathonavonden. Voordat je naar je angstaanjagende feature kijkt, pre-game met een enge korte film dat past bij de stemming. En als je de kans hebt om het te zien, Post Mortem Maria is zeker een die we zouden aanbevelen.

Post Mortem Maria zal het volgende scherm op de Terror Molins Filmfestival in Spanje. Voor extra vertoningen kunt u een oogje in het zeil houden hun Facebook-pagina. Je kunt de trailer en poster hieronder bekijken.

via Plaats Mortem Mary op Facebook