Kunstenaar Nathan Thomas Milliner is een van de hardst werkende jongens in de horrorgemeenschap. Hij pompt constant originele en intrigerende kunstwerken in zijn eigen kenmerkende stijl en heeft hard gewerkt om een ​​van de beste illustratoren in de horrorkunstgemeenschap te worden. Hij heeft jaren gewerkt aan het geweldige tijdschrift Horrorhond, en heeft onlangs de opdracht gekregen voor veel van de geweldige Blu-Ray-covers van Scream Factory!
Zijn kunstwerken zijn alomtegenwoordig en onmiskenbaar, en hij is gepassioneerd en inzichtelijk over films, kunst en horror. Hij neemt de personages die we allemaal kennen, vrezen en liefhebben, en geeft er zijn eigen unieke draai aan.
In een interview dat ik had met de kunstenaar vorig jaar vertelde hij me: "IIn de horror-commerciële wereld wordt u 9 van de 10 keer gevraagd om afbeeldingen uit populaire films na te maken. Meestal worden stilstaande beelden of productiefoto's opnieuw gemaakt. Soms kun je het opfleuren door interessante composities en lay-outs toe te voegen, maar uiteindelijk ben je in wezen beperkt tot wat er kan worden gedaan, aangezien van je wordt verwacht dat je de acteur in het kostuum uit die film tekent. Toen ik begon met het maken van de con-circuits, merkte ik dat 8 van de 10 artiesten die prints tegen nadelen verkochten, zogeheten "fan art" verkochten. Tekeningen of schilderijen van Freddy, Jason, Dracula, Wolfman, enz. De meeste waren gewoon reproducties van filmstills. Nu is daar niets mis mee, maar na een tijdje besef je dat iedereen steeds weer dezelfde verdomde plaatjes tekent. Een beetje saai. Maar er zijn altijd een of twee kunstenaars die originele kunst verkopen. Originele visies en creaties die alleen in hun eigen hoofd bestaan. In hun kunst. Ik wilde die twee dingen op de een of andere manier samenbrengen."
Nathan Milliner nam onlangs de tijd uit zijn drukke agenda om nog een paar vragen voor mij te beantwoorden over zijn nieuwste kunstwerk, zijn aanstaande filmprojecten en zijn recente, once in a lifetime ontmoeting met Robert Englund als Freddy.

Alle bovenstaande prints zijn beschikbaar op HorrorHound-weekend in Indianapolis 5-7 september en om De Scarefest in Lexington, KY op 12-14 sept. en om Fright Night Film Fest in Louisville, Kentucky op 3-5 oktober.

Ik weet dat je onlangs de unieke kans hebt gehad om Robert Englund als Freddy te ontmoeten. Kun je me iets vertellen over hoe dat voelde en wat die ervaring voor jou als levenslange fan betekende?

De Elm Street-films waren mijn toegangspoort tot het horrorgenre. Ik had het eerder geplaagd, maar het was een dubbel kenmerk van A Nightmare on Elm Street 2 en 3 op een avond in 1988 op 12-jarige leeftijd dat het allemaal veranderde. Ik raakte geobsedeerd door Freddy en horror in het algemeen en ik schrijf Freddy toe aan de reden dat ik de carrière heb die ik nu heb. Dus toen ik zag dat Robert op een congres de make-up voor foto's zou aantrekken, kon ik het niet geloven. Dat had hij sinds 1989 niet meer gedaan en ik had nooit gedacht dat ik de kans zou krijgen om hem persoonlijk in die make-up te zien zonder aan een van de films te werken. In eerste instantie was ik niet aan boord, maar het duurde minder dan een uur om te beseffen dat als ik het niet deed, ik er de rest van mijn leven spijt van zou krijgen. Ik wist dat toen 8 augustus ronddraaide en ik thuis zat te zien hoe andere fans die foto's plaatsten, ik mezelf in de kont zou trappen. Dus kocht ik het kaartje ... met plezier. Ik stond daar in de kamer, liep om het gordijn heen en zag Robert Englund in de make-up met de handschoen, bewegend en pratend als Freddy in levende lijve. Het was een beetje verdovend. Ik had al maanden bedacht hoe ik zou poseren en dat alles. Maar toen ik daar aankwam, was ik zo geschrokken dat ik als een hert in de koplampen verstijfde en de blik op mijn gezicht is hetzelfde als in 1988 om 12 uur. Puur verwondering. Het was onwerkelijk. Ik zal het nooit vergeten. Toen ik hem later die avond op het podium zag in de make-up, en hier en daar in Freddy-modus viel, was ongelooflijk. Ik bedoel, ik zie LIVE en voor de laatste keer een waar horroricoon in zijn beroemde make-up. Voor mij zou het zijn als een fan die Boris Karloff in 1961 nog een laatste keer de Monster-make-up zou zien opdoen en foto's zou maken met fans.

Toen hem werd gevraagd naar zijn aanstaande filmprojecten, zei Nathan:
Mijn regiedebuut, A WISH FOR THE DEAD, is een speelfilm gebaseerd op een strip die ik schreef en die ik begin jaren 2000 terughaalde. Ik regisseerde de film en schreef er mee aan het scenario. Het is losjes gebaseerd op "The Monkey's Paw" en is een onconventionele anthologiefilm en een beetje een anti-zombiefilm. Ik vind het nooit leuk om te doen wat eerder is gedaan en Wish is allesbehalve typisch. We zien de levens van verschillende mensen die in een of andere vorm met de dood te maken hebben en die allemaal met elkaar verweven zijn in een helse nacht van horror. De kern van het verhaal gaat over een jonge man wiens vrouw stervende is aan kanker en hij zit vast in het ziekenhuis, wanhopig op zoek naar een manier om haar te redden. Op een avond verschijnt er een mysterieuze man die hem een ​​antwoord biedt. De film wordt vertoond in Het meest angstaanjagende in Lexington, Kentucky op zaterdag 13 september om 3 uur. We zullen eraan werken om het in meer filmfestivals en nadelen te krijgen en de komende maanden een dvd uit te brengen.

Het andere filmproject waar ik aan werk heet "Volumes of Blood." Volumes of Blood is ook een bloemlezing - op een meer traditionele manier. Het maakt deel uit van een programma genaamd de Unscripted Film School uit Owensboro, Kentucky. Het stelt studenten in staat om te werken aan een onafhankelijke filmset waar ze praktijkervaring kunnen opdoen. De film wordt geproduceerd door PJ Starks die ik een paar jaar geleden op een congres ontmoette. Hij was een grote fan van mijn eerste film Girl Number Three. Hij had me eerder dit jaar als gast op zijn jaarlijkse filmfestival in Owensboro en vroeg toen of ik geïnteresseerd zou zijn om als een van de vijf regisseurs een segment te regisseren in zijn horrorbundel "Volumes of Blood". Ik was naar beneden. Ik las de 3 beschikbare scripts en koos er een en deed er vervolgens verschillende herschrijvingen op om het te krijgen waar ik het nodig had om in mijn stem te passen en ik ben klaar om het op 18 oktober te regisseren. Dat is de kicker. We hebben 8 uur om onze segmenten te fotograferen. De mijne is getiteld "The Encyclopedia Satanica." Het originele script is geschreven door Todd Martin. Het wordt dus super moeilijk om alles in slechts 8 uur te filmen, maar we werken er hard aan. De film gaat in maart volgend jaar in première.

Veel dank aan Nathan Thomas Milliner voor het nemen van de tijd om ons te vertellen over zijn opwindende nieuwe projecten.
Voor meer nieuws en updates over zijn kunstwerken, zorg ervoor en volg De kunst van Nathan Thomas Milliner op Facebook.