Hier is een lijst met horrorfilms voor moederdag om dit weekend van te genieten! Het aantal horrorfilms met moeders is zo groot dat het onmogelijk is ze hier allemaal op te sommen. Je kunt je alleen maar voorstellen wat Freud over dit fenomeen zou zeggen. Dus heb ik een lijst samengesteld waarvan ik denk dat deze het beste de geest van de viering weergeeft. 

Dus leg je telefoon neer en pak de afstandsbediening, we gaan naar mijn kijken favoriete moederdagfilms. O, en maak je geen zorgen. Ik zal altijd denken dat je goed genoeg bent. 

The Babadook 

Deze film heeft ons zoveel opgeleverd sinds de release in 2014. Dit tragische verhaal over liefde, wrok en het hartzeer van het ouderschap heeft ook geleid tot een LGBTQ+-icoon met eindeloos meme-potentieel.  

Ik moet toegeven dat dit een van de weinige horrorfilms is die ik heb gezien die me echt bang maakte toen ik hem voor het eerst zag. Niet vanwege iets dat expliciet wordt getoond, meer nog vanwege het miasma dat uit de film sijpelt. The Babadook legt een film van schuld op je die weigert af te wassen. Wat zou Moederdag zijn zonder een dikke laag schuldgevoel. 

De optredens van essie-davis (Rariteitenkabinet van Guillermo del Toro) en Noah wijsman (The Gift) zijn zowel betoverend als angstaanjagend rauw. Als je deze film nog niet hebt gezien, doe dit dan onmiddellijk. Daarna wil je misschien je moeder bellen en je excuses aanbieden voor sommige dingen.  

De glans 

Ik ga hiermee waarschijnlijk een bepaald segment van horrorfans van streek maken, maar ik geef de voorkeur aan de miniserie uit 1997 boven Stanley Kubrick's versie. Ik weet dat het godslastering is, maar ik zal sterven op deze heuvel.  

De kern van dit verhaal is een vrouw en moeder die proberen vast te houden aan haar moeilijke huwelijk terwijl ze haar zoon beschermen. De terreur komt niet van monsters maar van verslaving en het altijd aanwezige spookbeeld van terugval. Nou, ik veronderstel dat het ook afkomstig is van het geestbeheersende hotel vol geesten. 

Het heeft misschien niet de glans van zijn bekendere bewerking, maar het staat veel dichter bij het bronmateriaal. Stephen King gaf er niet om van Kubricks Wendy verklaarde dat ze "een van de meest vrouwonvriendelijke personages ooit op film was gezet".  

De optredens van Rebecca De Mornay (Moederdag), Steven Weber (Kanaal nul) en Hofland Mede (Hellraiser: Bloedlijn) laten zien hoe trauma zich kan manifesteren lang nadat een blessure is opgetreden. Als je een diepere kijk wilt op de glans, maar geen steen wilt lezen, zoek dan deze miniserie. 

erfelijk 

A24 films landen misschien niet altijd op hun voeten, maar als ze dat doen, zijn de resultaten ongelooflijk. erfelijk is een van de best ontvangen films onder de vlag van "verheven horror". 

 De decorstukken zijn minutieus aangelegd, terwijl de thema's verlies en geheimhouding de kijker meenemen in een landschap gevormd door paranoia. Zelfs als je niet om de inhoud geeft, valt er niet te ontkennen erfelijk komt in een mooie verpakking. 

Deze film laat op meesterlijke wijze zien hoe verdriet een gezin kan verteren na het verlies van een dierbare. Wat deze film echt doet opvallen, zijn de aangrijpende vertolkingen van Toni Collette (Nachtmerrie Steeg), Gabriel Byrne (Ghost Ship), Milly Shapiro (Klimrek), En Alex wolff (oud). 

erfelijk laat ons zien dat onze problemen soms niet van onze moeder komen. Soms komen ze van haar moeder. Als je een film wilt die je een beter gevoel geeft over je eigen familie, geef dan erfelijk een poging.  

Psychopaat 

Dit is de beste Moederdag-horrorfilm aller tijden. Dit Hitchcock film laat ons zien hoe duurzaam de invloed van een moeder op haar kinderen kan zijn.  

De acteerstijl van de jaren vijftig had iets bijzonders. De manier waarop Janet Leigh's (The Fog) stem die moeiteloos door elke scène zweeft, voegt een vleugje romantiek toe aan de film dat verloren gaat in moderne media. 

Je kunt het niet noemen Psychopaat zonder te praten over hoe geweldig Anthony Perkins (Psycho II) portretteert Normandische bates. Zijn acteerwerk in deze film wekt heimwee naar een tijd die ik nog nooit heb meegemaakt.  

Deze film is nog steeds bekend vanwege hoe herkenbaar hij kan zijn. Wie weet niet hoe het is om de stem van je overleden moeder te horen die zegt dat je een moord moet plegen, ik weet het.  

Deze film krijgt niet meer de aandacht die hij vroeger had omdat hij in zwart-wit is. Als dit je niet stoort en je wilt zien hoe angstaanjagend chocoladesiroop kan zijn, ga dan kijken Psychopaat. 

The Lodge 

Wat zou een Moederdaglijstje zijn zonder een gemene stiefmoeder. Nou ja, meer als een zwaar beschadigde stiefmoeder. Dit is verreweg de somberste film op deze lijst en niet aanbevolen voor bangeriken.  

Dat gezegd hebbende, ben ik helemaal weg van deze film. The Lodge laat je weten waar het allemaal om draait binnen de eerste vijftien minuten van de looptijd.  

Er is een diepe spanning die resoneert vanaf de eerste scène tot aan het einde van de film. Deze film is alsof je langzaam een ​​pleister lostrekt. Het is gruwelijk en pijnlijk, maar je kunt niet halverwege stoppen. 

Iedereen speelt een rol in het delen van hun ellende met jou. Een geweldige cast bestaande uit Riley Keough (Het komt 's nachts), Jaeden martell (IT) en Leah McHugh (Een huis aan de Bayou) completeert dit deprimerende portret van wrok. 

Deze film geeft een geweldig voorbeeld van hoe je iemand echt kunt belichten. Als je echt wat verdriet wilt ervaren deze Moederdag, raad ik je aan om te kijken The Lodge.