'Ik weet niet meer precies wanneer ik Robert {Englund} ontmoette,' begon Shaye herinneringen op te halen. “Ik herinner me echter dat ik erg opgewonden was toen ik erachter kwam 2001 Maniacs zou gebeuren en dat ik met hem zou samenwerken. Hij is afgestudeerd aan de Koninklijke Academie, klassiek geschoold, en hij is gewoon briljant. Niemand kan over zoveel dingen praten als Robert en weet echt waar hij het over heeft. Muziek, kunst, opera, literatuur. Hij is op zichzelf echt een renaissanceman. Dus ik was totaal gefascineerd door hem en zo werden we vrienden.”

Shaye en Englund speelden oma Boone en burgemeester Buckman in Tim Sullivan's remake van de HG Lewis-klassieker over de kannibalistische burgers van een klein zuidelijk stadje die één keer per jaar verschijnen als een psychotische brigade om zich te smullen van het vlees van iedereen die ze over de stadsgrenzen kunnen lokken . Ze genoot enorm van de ervaring om met Englund in de film te werken en straalde bewondering uit voor zijn toewijding.

“Ik werk graag met hem samen. Hij is net zo toegewijd aan het juiste moment als ik, en ik weet niet zeker of ik dat van veel acteurs kan zeggen. En zijn focus is fantastisch. Robert is een echte, echte acteur. En ik heb groot respect voor hem. En ik aanbid hem als vriend. We zien elkaar niet vaak, maar de genegenheid is er voor ons allebei.”

2001 Maniacs was ook de eerste keer dat ze een jonge acteur ontmoette en samenwerkte met de naam Adam Robitel, de man die haar later zou regisseren in de komende film. Insidious Hoofdstuk 4.

“Mag ik een slecht woord zeggen?” vroeg Lin me terwijl we het hadden over de rol van Adam. Nadat ik mij volledig had verzekerd dat het in orde was, legde ze het droogjes aan de lijn. “Zijn karakter neukte Jezabelle het schaap in die film. En jongen, hij heeft een lange weg afgelegd, schat. We hebben tijdens het filmen gegeten in dit kleine Chinese restaurant in Toronto en ik denk dat er op dat moment gewoon sprake was van een echte vriendschapsgemeenschap. Het was gewoon een van die heerlijke diners waarbij je echte gedachten deelt en gewoon met elkaar communiceert. Dus ik heb me altijd heel dicht bij Adam gevoeld. Hij kan in en uit je leven zweven en je relatie wordt er niet minder van.”

Een paar jaar daarvoor 2001 Maniacshad Lin met Tim Sullivan samengewerkt aan een andere film met de titel Slop. De serieus duistere en verwrongen horror/komedie speelt zich af op kerstavond. De familie Harrington is een van hun manieren om de vakantie door te brengen met hun uitgebreide familie. Ze beseffen niet dat ze een date hebben met Death. Terwijl de nacht totaal uit de hand loopt, worden familiegeheimen prijsgegeven en worden de banden verbroken, terwijl de Harringtons één voor één sterven. Shaye speelde de rol van Laura Harrington, matriarch van de clan. De film is nooit op grote schaal in de bioscoop uitgebracht, maar kreeg wel een loyale en enthousiaste aanhang, waaronder een superfan die een paar jaar later met Sullivan opdaagde voor een feestje bij Lin thuis.

'Dus Tim kwam langs en ik weet niet hoe hij James Wan kende, maar James zei dat hij mij heel graag wilde ontmoeten. Dus hij kwam langs, en ik had een extra exemplaar van de film en ik gaf hem een ​​van mijn exemplaren. We hebben gechat; hij is tamelijk verlegen. Hij bleef niet erg lang, maar er gingen een paar weken voorbij en hij belde en vroeg of ik deel wilde uitmaken van een video die hij aan het opnemen was als prequel voor een Xbox-release, die te gek is. Ik weet niet eens echt wat dat betekent. Maar dat was het.”

Shaye stemde ermee in om de video te maken en toen ze op de set arriveerde, ontmoette ze ook Leigh Whannell en Mike Mendez. De video heette "Doggie Heaven" en Shaye speelde een oude, grootmoederachtige vrouw met "grote borsten en een grote kont en een hond genaamd Miss Marple." Ze vond het geweldig en ze vond het heerlijk om met Wan, Whannell en Mendez te werken.

Een paar maanden later kreeg Lin een telefoontje van Wan met de vraag of ze geïnteresseerd was in een andere rol.

'Hij zei:' we proberen te beslissen of we het gaan melden verraderlijk or Hoe verder,' en ik zei: 'Ik denk verraderlijk is de betere titel. Dus stuurde hij mij het script en ik las het in bed. En ik herinner me dat ik huiverde toen ik het script neerlegde. De manier waarop het geschreven was, was zo verontrustend. Leigh is een fantastische auteur. De scènes die hij neerzet... het is echte literatuur. Hij geeft je niet alleen regieaanwijzingen. Het is een echt verhaal. Het verhaal is bijna net zo sterk als de dialoog. Dus toen ik het af had, was ik er zo zenuwachtig over dat ik het letterlijk mee naar beneden nam en in een kast stopte. En de volgende dag belde ik James en zei dat ik er graag bij wilde zijn.'

Het was een beslissing die haar leven in veel opzichten zou veranderen.

Klik op de laatste pagina voor Insidious en verder!

Pagina's: 1 2 3 4