De meesten hebben auteur Kristin Dearborn leren kennen door haar vrijlating eerder dit jaar. Vrouw In Wit, Ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik ben erg blij te kunnen zeggen dat ik Kristens werk voor altijd zal kennen uit haar roman Stolen Away. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, de titel was genoeg om me mee te trekken, samen met het mystieke omslagwerk. Dearborn schrijft dit verhaal met niet alleen een bovennatuurlijk element waarvan ik zeker weet dat de meesten ervan zullen gedijen, maar ook de echte elementen van het op je nemen van de verantwoordelijkheid om een ​​alleenstaande moeder te zijn, een one-night-stand te hebben en een kind uit je eigen huis te laten halen. thuis is heel echt en beangstigend.

Dearborn schrijft Trisha op zo'n manier dat ik niet meteen medelijden met haar had, het leek gewoon alsof iemand anders slechte keuzes in het leven maakte. Naarmate ik me meer in het verhaal verdiepte, werd het vrij duidelijk dat onze hoofdpersoon Trisha op een aantal moeilijke plekken was gekomen, maar ze probeerde nog steeds het goede te doen, en slaagde daar helaas niet altijd in met de keuzes die ze heeft gemaakt. Trista's ex Joel wordt aan ons voorgesteld en krijgt te horen dat een DEMON haar zoon heeft meegenomen. Trisha legt nu aan haar ex uit dat de vader van haar zoon niet bepaald een mens is, en dit zorgde voor een interessant gesprek! Trisha en Joel gaan op pad om de onderbuik van de hel aan te pakken terwijl ze vechten om Trisha's zoon te redden.

Dearborn pakt op unieke wijze de gruwelijke daad van ontvoering aan en verandert deze in een rijk van woeste terreur, dat onze ergste nachtmerries te boven gaat. Hartverscheurend en verontrustend Dearborn gebruikt veel elementen van onze cultuur om dit verhaal te vertellen, en DEMON of niet creëert een verhaal dat zo echt aanvoelt. We hebben allemaal dingen gedaan waar we spijt van hebben gehad, vooral in onze jeugd. Als je eenmaal getuige bent geweest van Stolen Away, zul je twijfelen over het aanraken van die spuit, naar dat wilde feest gaan en contact maken met die vreemdeling.

Stolen Away is een gruwelijk boek dat de grenzen tussen realiteit en hel vervaagt voor een wilde rit. Een aanrader mensen, als je eenmaal op deze rit zit, stap je er niet meer uit.

• Publicatie datum: Juni 24, 2016
• Uitgever: Rauwe Hond Schreeuwende Pers
• Publicatie lengte: 220 pagina's

Synopsis:

Trisha zal toegeven dat ze een paar fouten in haar leven heeft gemaakt, maar dat bewogen verleden ligt achter haar. Ze houdt van haar kinderen, ook al is het moeilijk om alleenstaande moeder te zijn. Maar haar loyaliteit wordt op de proef gesteld wanneer haar zoontje midden in de nacht verdwijnt en zijn grote zus zegt dat een monster hem heeft meegenomen.

Nu moet Trisha de volledige waarheid onder ogen zien achter de one-night-stand die Brayden in al zijn geschubde verzengende toestand voortbracht - Braydens vader was geen mens en is niet geïnteresseerd in het delen van de voogdij. Hoewel DEMON deze stunt al vele malen eerder heeft uitgehaald, maakte hij een fout toen hij Trisha koos. Het enige wat ze niet zal doen, is haar zoon opgeven zonder slag of stoot. Samen met haar ex-vriend, Joel, wordt Trisha teruggesleept naar de louche onderwereld in een wanhopige strijd om haar zoon terug te krijgen, maar deze keer heeft ze veel meer te verliezen.

Over de omslag

De omslag is gemaakt door een Italiaanse kunstenaar Daniël Serra. Hij is een winnaar van de British Fantasy Award en heeft gewerkt met bedrijven zoals DC Comics, Image Comics, Begraafplaatsdans, Weird Tales Magazine en PS publiceren. Onlangs was zijn werk te zien als interieurkunst in een scène van Stephen King's The Cell, met Samuel Jackson die het bekeek. Bezoek zijn website om meer van zijn kunst te zien: https://www.multigrade.it

Over de auteur

Als het schreeuwt, onderdrukt of bloedt, heeft Kristin Dearborn er waarschijnlijk over geschreven. Kristin heeft boeken geschreven zoals Offer Eiland (Donkere Zekering), Drievuldigheid (DarkFuse), en had fictie gepubliceerd in verschillende tijdschriften en bloemlezingen. Weg gestolen werd onlangs in een beperkte oplage aangeboden door Thunderstorm Books, die uitverkocht was.

Ze geniet van opmerkingen als: "Maar je ziet er zo normaal uit ... hoe verzin je dat spul?" Ze is een levenslange New Englander en streeft ernaar in de voetsporen te treden van de plaatselijke meesters, de heren King en Lovecraft. Als ze niet aan het schrijven is of haar hersens aan het rotten is met cheesy horrorfilms (bij voorkeur wezenskenmerken!), Is ze te vinden terwijl ze rotswanden beklimt of door Vermont scheurt op een motorfiets, of rond de wereld galoppeert. Kristins nieuwste DarkFuse-release is Vrouw in het Wit.

Vind meer over Kristin online op kristindearborn.com of Facebook.

Lof voor Kristin Dearbon

“In Stolen Away schrijft Kristin Dearborn met een zelfverzekerdheid en wreedheid die van je vereist dat je pagina's blijft omslaan. Waar mindere schrijvers terugdeinzen en wegkijken, vertelt Dearborn het verhaal zoals het hoort, met wreedheid en fascinatie voor zowel haar personages als het verhaal. Kristin Dearborn is niet alleen een schrijver om naar te kijken, ze is een schrijver om op te letten. Als ze zwaait, wil je misschien bukken, want ze slaat hard!—Bracken MacLeod, auteur van Mountain en Stranded

"Kristin Dearborns snelle horrorthriller, Stolen Away, zal lezers in vervoering brengen terwijl ze zich vastbinden voor een demonische spannende rit van zonde en verlossing."Stephanie M. Wytovich, auteur van Een exorcisme van engelen

“Aangrijpende non-stop spanning en verontrustende horror die de pagina's van begin tot eind in vuur en vlam zet. Je zou zweren dat Stolen Away is geschreven door een doorgewinterde veteraan van bestverkochte romans. Verwacht meer te willen na het lezen van de tweede roman van Kristin Dearborn, een auteur wiens werk haar rechtstreeks naar de top van de leeslijsten zal schieten.Rena Mason, Bram Stoker Award-winnende auteur van The Evolutionist

“Kristin Dearborn katapulteert lezers in een ingewikkeld gelaagde wereld die somber en angstaanjagend is, maar nooit zo verdoemd dat ze zonder hoop of verlossing is. Als de duivel, om zo te zeggen, in de details zit, dan roept dit boek de hel op, door niet alleen interne en externe demonen te onderzoeken, maar ook alle mooie, hartverscheurende, tegenstrijdig complexe, krachtige kleine dingen die de menselijke ervaring bepalen. Dit boek verdient een prominente plaats op de boekenplank van elke fan van demonische fictie.” —Mary SanGiovanni, auteur van The Hollower-trilogie en Chills

'Horror rechtstreeks uit een nor'easter geboren, die van Dearborn Vrouw in het wit is geweldig om te lezen voor een winteravond - met een monster dat ik nooit zal vergeten. —Christopher Irvin, auteur van federaal en Brand kaarten

'Van Kristin Dearborn Vrouw in het wit is een brullend monsterverhaal met scherpe karakterisering en iets te zeggen over de machtsdynamiek tussen mannen en vrouwen. Tot nadenken stemmend en onderhoudend als de hel!” —Tim Waggoner, auteur van Eet de nacht

"Goed spul! Spannend, snel, onvoorspelbaar en heerlijk slecht verhaal. Kristin Dearborn is de beste tot nu toe!” —Jeff Strand, auteur van Druk

“Dearborn heeft een geweldig gevoel voor het macabere, samen met het vermogen om de spookachtige aspecten van haar werk in evenwicht te brengen met goed weergegeven, solide karakteriseringen...Offer Eiland leest razendsnel, met boeiende personages en een meeslepend verhaal.” —De rand van Maine

"Offer Eiland is een frisse en interessante kijk op een beproefde horroropstelling.” -Examinator

Interview met iHorror.com en de mooie Kristin Dearborn

iHorror: Kun je ons iets over jezelf vertellen en ook waar je vandaan komt?

Kristin Dearborn: Hoi! Ik ben Kristin! Ik heb mijn hele leven in New England gewoond en ben opgegroeid in een schilderachtig klein stadje net buiten Augusta, Maine. Ik ben dol op horror sinds ik het tegenkwam Bunnicula en Scooby Doo als kind, en studeerde snel af bij Dean Koontz, Michael Crichton en Stephen King.

iH: Weg gestolen bezoekt de ergste nachtmerrie van een ouder, het verliezen van een kind en het verwerken van de gruwelijke beproeving. Deze gedachten zijn angstaanjagend; hoe ben je begonnen Weg gestolen? Enige inspiratie?

KD: Ik schreef 100,000 onvoltooide woorden van een concept van Weg gestolen in 2005 terwijl ik met mijn gezin op vakantie was in Disney. Het zaadje plantte zichzelf terwijl hij naar een heel jong stel keek dat een stel kinderen probeerde te ruziën bij een familiezwembad. Ze zagen er uitgeput, bang, getatoeëerd en misschien een beetje gespannen uit, en mijn verbeelding ging verder met de vraag wat het leven voor hen erger zou maken. Dat ontwerp verwaterde en had niet echt een plot, maar de personages bleven me bij. De media bleven het idee in mijn hoofd voeden - in het bijzonder de zaak van Casey Anthony, stel ik me graag voor wat nou als met soms nieuwsberichten. Wat als ze haar kind had vermoord, maar alleen omdat het haar kind niet meer was en was overgenomen door Something Else? Het laatste zetje om me aan het schrijven te krijgen was Breaking Bad: de verhaallijn waarin Jesse uitgaat met het meisje met de kleine jongen, en Walter gebruikt de jongen als onderpand om hem te manipuleren. Ik begon Weg gestolen meer dan bijna een decennium nadat het idee voor het eerst bij me opkwam, helemaal opnieuw werkend, niet eens kijkend naar mijn eerdere versie.

iH: Stolen Away introduceert lezers in een nieuw soort hel na de angstaanjagende ontvoering. Heb je enig onderzoek gedaan ter voorbereiding op Stolen Away?

KD: Als ik over een bepaald type monster schrijf, lees en kijk ik graag naar de kijk van andere mensen op de genres en stijlfiguren. Ik heb veel gekeken Bovennatuurlijk, opnieuw bezocht geestenbezweerder. Rosemary's Baby heeft een enorme invloed op dit boek - een van de centrale thema's van beide, denk ik, is hoe horror vrouwenstemmen het zwijgen kan opleggen. Joel luistert naar Trisha en wordt haar advocaat. Trisha heeft ook Tabby om op te leunen. Cherry heeft zo iemand niet, en kijk waar ze uitkomt. Rosemary's advocaat is haar vriend Hutch, maar hij wordt vermoord en laat haar met rust.

Ik heb veel online onderzoek gedaan naar drugsmisbruik en -verslaving, en hoe het lichaam reageert op bepaalde soorten drugs. Ik hoop dat ik het een beetje goed heb kunnen krijgen.

iH: Hoe waren de beginjaren van uw schrijven?

KD: In het begin, waarschijnlijk in 1985 toen ik drie jaar oud was, dicteerde ik verhalen aan mijn moeder en illustreerde ze vervolgens. Toen ik eenmaal leerde schrijven, heb ik nooit meer achterom gekeken. Ik was altijd 'boeken aan het maken' (bijvoorbeeld in tweeën gevouwen papier aan elkaar nieten en verhalen beginnen over honden die avonturen beleefden) en in de zevende klas had ik wat academische ondersteuning om wat 'langere' werken af ​​te maken. Ik deed het altijd een beetje voor de lol, en pas na de universiteit ging er een licht op dat dit iets was dat mensen echt voor een baan deden. Schrijven was niet zomaar een hobby voor iedereen, en dat hoefde het ook niet voor mij te zijn.

iH: Wat vind je zo leuk aan auteur zijn?

KD: Ik hou van de toewijding die ik heb gemaakt aan het vaartuig. Toen ik de beslissing nam om het MFA-programma Writing Popular Fiction van Seton Hill University bij te wonen, besloot ik dat dit meer zou zijn dan een kleinigheidje dat ik erbij deed. Ik hou van de discipline en de focus die nodig is om van blanco pagina naar kloteversie naar afgewerkt product te gaan. Ik hou ook echt van andere schrijvers en conventies en netwerkevenementen. Ik heb een hele familie verspreid over de VS, mijn stam.

iH: Wie is je favoriete auteur en heb je een voorkeur voor een bepaald genre?

RD: Aangezien dit interview voor iHorror.com is, zou mijn antwoord hier niemand moeten verbazen. Ik ben gecharmeerd van het horrorgenre sinds ik het voor het eerst las Bunnicula (wat ik een tweede keer noem omdat het zo'n invloedrijk werk was). Ik kan niet heel oud zijn geweest, maar ik herinner me wel dat ik het gevoel had dat er horror-in-grappen in zaten die ik tijdens het lezen niet begreep, en ik wilde ze begrijpen. Mijn ouders gaven me carte blanche in de bibliotheek om alle boeken te lezen die ik wilde, maar ik had geen toegang tot horrorfilms. Ik kan me herinneren dat ik als kind kinderboekversies van alle klassieke horrorfilms las: The Blob, The Invisible Man, Dracula, the Creature from the Black Lagoon, The Deadly Mantis, enz. uit de Crestwood Monster-serie. Ik had het gevoel dat ik deze films kende, ook al had ik ze nog nooit gezien. Ik weet niet meer hoe oud ik was toen ik het zag The Lost Boys, maar ik herinner me dat ik wakker lag toen het voorbij was, trillend van opwinding, wensend dat ik op een dag iets kon maken waardoor iemand anders zich voelde zoals de film mij deed voelen. De personages waren zo cool, zo leuk. Dit was vóór sprankelende vampiers, maar David en zijn bemanning waren tegelijkertijd angstaanjagend en aantrekkelijk. "Je wordt nooit oud en je gaat nooit dood." Dit alles is een omslachtige manier om te zeggen dat horror mijn favoriete genre is.

Wat favoriete auteur betreft, die is makkelijk. Een geboren Mainer en afgestudeerd aan de Universiteit van Maine, het enige acceptabele antwoord hier is Stephen King.

iH: Is er een onderwerp waar je niet eens aan zou denken om over te schrijven?

RD: Ik kan er nu zeker geen bedenken. Elk onderwerp kan, mits goed behandeld, een vruchtbare voedingsbodem zijn voor een verhaal. dat dacht ik Een Servische film bracht sterke karakters en meeslepend schrijven naar een weerzinwekkend onderwerp, en leverde een krachtige allegorie voor de manier waarop de Servische regering haar burgers behandelt. van Ketchum The Girl Next Door pakt een ander vreselijk onderwerp aan met levendige karakters en meesterlijk schrijven. Er zijn een aantal onderwerpen waar ik nog niet klaar voor ben, maar als de tijd rijp is, zal ik ze aanpakken.

iH: Enig schrijfadvies dat je onze toekomstige auteurs kunt geven?

RD: Lezen. Het breekt mijn hart om te horen dat iemand die denkt dat hij een schrijver is, zegt dat hij geen tijd heeft om te lezen. Het is een groter deel van je vak dan het deel waar je de woorden op de pagina zet. Auteur Mike Arnzen vertelt hoe hij zich een weg baant door elke goedkope horrorroman in zijn plaatselijke boekwinkel om echt onder de motorkap van het ding te komen en te begrijpen wat het genre drijft. Maar er komt meer bij kijken, soms moet je je genre verlaten. Er is een hele wereld aan verhalen, en hoe meer je ervan kunt consumeren, hoe beter. Films en tv zijn ook geweldig, maar die zijn meer als een dessert, het best geserveerd in kleine hoeveelheden.

iH: Wat kunnen fans in de toekomst verwachten? Werk je momenteel aan nieuwe romans?

RD: Mijn novelle Whispers, mijn moderne hervertelling van HP Lovecraft's Fluisteraar in duisternis komt dit najaar uit via Lovecraft E-Zine. Er komen een paar korte verhalen uit, maar daar heb ik geen releasedetails van. Ik gok op een horrorroman, maar het komt langzaam op gang.

iH: Wat doe je in je vrije tijd als je niet bezig bent met brainstormen en schrijven?

RD: Mijn andere passies zijn bergbeklimmen, wandelen en motorfietsen. Vermont is een prachtige plek om al deze activiteiten te doen, en elke zonnige zomerdag twijfel ik of ik naar buiten moet om iets te beklimmen (meestal met mijn hond Tali in mijn kielzog) of dat ik de binnenwegen op mijn Harley moet verkennen.

Kristen heel erg bedankt voor het chatten met ons. We kijken ernaar uit om in de toekomst meer van je werk met fans te delen (trouwens ben ik helemaal weg van de tatoeage)!

Voor meer reviews en informatie op Weg gestolen en Kristen Dearborn uitchecken Voor A Hook Of A Book Publiciteitstour - Weggestolen.

Aankooplinks

Amazone

Barnes & Noble

Lees meer over RUWE HOND SCHREEUWENDE PERS