Het is weer die tijd van het jaar. Ik ben geen grote fan van de feestdagen. Ik heb veel te veel vakanties in de detailhandel gewerkt om er nog van te genieten. Kleur me afgemat. Voor degenen onder jullie zoals ik, je kunt de vrolijke oude pijn verdoven met een paar Yule-tij horrorfilms. Er zijn er twee in het bijzonder waar ik het vandaag over heb: Krampus (2015) en Een kersthorrorverhaal (2015).

Krampus (het mythische monster, niet de film) groeit in populariteit door de jaren heen.

Er zijn Krampus-festivals, kleding en nu films die een paar jaar geleden echt niet waren. Krampus is de anti-kerstman. Hij is de duivel op de schouder van de kerstman, daar om de goddelozen te straffen en ze in een mand weg te voeren, geslagen te worden of helemaal te verdwijnen. Maakt het verkrijgen van kolen een beetje beter, nietwaar?

Als fan van het griezelige, maffe, mysterieuze en soms zelfs het ooky, moest ik deze films zelf bekijken. Als we de twee naast elkaar vergelijken, werkt de ene en de andere ... nou, niet. Krampus (geregisseerd door Michael Dougherty) gaat over een gezin dat samenkomt voor de vakantie.

Dit gezin is ongelukkig en disfunctioneel, dus er is veel ruzie en slechte gevoelens onder hen. Max (Emjay Anthony) is zo radeloos dat hij zijn brief aan de kerstman verscheurt en deze de lucht in waait, waardoor de Kringle-demon in zijn buurt wordt losgelaten. Tot nu toe is deze film redelijk goed.

De dialoog is goed, de personages zijn onaangenaam, maar ik denk dat ze dat zouden moeten zijn, en de effecten zijn best gaaf. De plek waar deze film me verloor, is de manier waarop Krampus werkt. Zoals ik al eerder zei, hij is er om de goddelozen te straffen, maar de eerste persoon die hij neemt is de zus van Beth (Stefania LaVie Owen) Max.

Behalve een baby is ze een van de vriendelijkste en onschuldigste van het stel. De familie wordt een voor een uitgekozen, wat leidt tot een einde dat een optie kan zijn voor een vervolg, maar het publiek het gevoel geeft opgelicht te zijn. Terwijl de werkelijke figuur van Krampus leidt tot een prachtig onheilspellend silhouet, geeft het gedrag van het beest me het gevoel dat dit mijn brok steenkool was voor Kerstmis.

Met behoorlijk wat komische sterren line-up van Adam Scott (Piranha 3D), Tony Collette (Het zesde Zintuig), en David Koechner (A Haunted House), zou je denken dat dit een goede tijd zou zijn. Ondanks een paar giechels hier en daar, leek de film echter leeg met onaangename personages en een slechterik die gewoon niet in de legende paste.

Op de tegenoverliggende munt staat een verborgen juweeltje genaamd A Kerst horrorverhaal (2015). Een bloemlezing van vier kerstverhalen "verteld" door William Shatner als Dangerous Dan.

Deze vier heel verschillende verhalen brengen je een spookachtige vakantie vanuit de vier hoeken van het paranormale. Ik was stom opgewonden voor deze. De verhalen variëren van een spookschool, een veranderaar, Krampus en zombie-elfen. Hoewel ik er een hekel aan heb om drie van de verhalen te verdoezelen (en ze waren geweldig, elk met een twist-einde), wil ik me echt concentreren op de weergave van Krampus.

Hoewel Krampus uit zijn gelijknamige film eng en schaduwachtig is, is het bijna bosrijk. Laten we niet vergeten dat het iedereen straft, ook baby's. Krampus uit A Kerst horrorverhaal is lang, groot en wit als sneeuw.

Zijn gezicht is meer herkenbaar als een vertegenwoordiging van het kwaad en hij neemt alleen de schuldigen. Om Krampus op te roepen, moet men vervuld zijn met het tegenovergestelde van kerstsfeer, een woede of wraakzucht. Het is een heel slimme manier om Krampus te vertegenwoordigen. De vechtscènes zijn prachtig en Krampus draagt ​​zijn kenmerkende wapen, een haakketting. Het wapen alleen is voldoende om je vakantiebroek te bevuilen.

 

 

Al met al denk ik dat Een kersthorrorverhaal neemt de gouden medaille van vakantiegruwel mee naar huis, en dat doe ik ook De dood van de kerstman met Bill Goldberg. Het heeft prachtige effecten, geweldig acteerwerk, geweldig schrijven en een waanzinnig intimiderende kerstduivel. Daarom beslis ik in het geval van Krampus v. Krampus in het voordeel van Een kersthorrorverhaal. Je bent vrij om te gaan.

Als je een fan bent van vakantie-horror, kijk dan voordat je vertrekt waarom je elf op de plank zou moeten staan vervangen.

Griezelige feestdagen allemaal!