Halloween II begon met filmen op 6 april 1981, in de buurt van South Pasadena, Californië, waar veel van Halloween was gefilmd.

De ziekenhuisscènes, die het meest prominent zijn in de film, werden voornamelijk gefilmd in het lege Morningside Hospital, gelegen nabij Inglewood en Los Angeles, met extra ziekenhuisscènes die werden gefilmd in het Pasadena Community Hospital. "Het belangrijkste ziekenhuis waar we op schoten, ziet er echt griezelig uit in de film, en daar ben ik blij om omdat het in werkelijkheid een relatief prettige plek was om te werken", herinnert [Rick] Rosenthal zich. "Het was gemakkelijk te bereiken, snel aan het licht en er was veel medewerking van de locatiemensen."

De ziekenhuisomgeving was redelijk geschikt voor Rosenthal's geplande Duitse expressionistische visie voor Halloween II, de mix van donkere en lichte instellingen. De ontvangstruimte van het ziekenhuis was luchtig en licht - relatief gezien het feit dat het Morningside Hospital, dat sindsdien is afgebroken, een oude en ietwat vervallen plek was - wat in contrast staat met de verwrongen, donkere en lange ziekenhuisgangen die rijp waren voor grimmige suggestie. “We waren een film aan het maken die een minuut na Halloween plaatsvindt, dus ik voelde me verantwoordelijk om de stijl van Halloween”, Herinnert Rosenthal zich. “We hadden vrijwel dezelfde bemanning, dus ik wilde dat het aanvoelde als een verhaal in twee delen. Ik wilde meer een thriller maken dan een slasher-film, zoals Halloween, maar ik had geen controle over het script, dat erg bloederig was. "

Een probleem met filmen bij Morningside, waar de cast en crew van zijn Halloween II zou het pas echt waarderen als het filmen aan de gang was, was dat het ziekenhuis zich in de nabijheid van Los Angeles International Airport (LAX) bevond. Het resulterende geluid van het nabijgelegen luchtverkeer zou de cast en de crew afleiden en veel opnames van scènes verpesten. "Bij slecht weer was er bij het naderen bijna een ononderbroken rij jets opgestapeld, net boven ons ziekenhuis", herinnert Rosenthal zich. “Dit maakte het fotograferen erg moeilijk, vooral scènes met lange dialogen. We zouden scènes doen en de jets zouden naar binnen rollen en de scène verpesten. "

Het enige deel van het ziekenhuis dat Curtis zag tijdens het filmen van Halloween II, tot het einde van de film, was de ziekenhuiskamer waarin Laurie Strode voor een groot deel van de film lag. Hoewel Curtis tussen de opnames door het ziekenhuis kon en zou willen lopen om met de cast en de crew te praten, vindt het grootste deel van haar acteerwerk in de film plaats in een ziekenhuisbed, waarbij Laurie Strode gedurende een groot deel van het verhaal gedrogeerd en halfbewust is. . "Het was vreemd om zo weinig te doen, en zo weinig te zeggen, in het vervolg, omdat Laurie zo'n groot deel van de eerste film was geweest", zegt Curtis. "Omdat ze het vervolg in het ziekenhuis plaatsten, en daar was Laurie, dus er was voor mij niet veel te doen in de film."

Rosenthal's naaste professionele bondgenoot Halloween II, en een persoon die op dit moment een belangrijke rol zou spelen in Curtis 'leven, was productieontwerper J. Michael Riva. Net als Rosenthal, Riva die onlangs aan de winnaar van de Best Picture Academy Award in 1980 had gewerkt Ordinary People- was zelf een kunstenaar die volledig in de pas liep met de film noir, de Duitse expressionistische benadering waarvoor Rosenthal zich voorstelde Halloween II.

Curtis en Riva hadden meer gemeen dan enige andere relatie waarin Curtis ooit betrokken zou zijn geweest voorafgaand aan haar uiteindelijke huwelijk met acteur-regisseur Christopher Guest in 1984. Het grootste dat ze gemeen hadden, was dat Riva, net als Curtis, werd geboren in Hollywood-royalty. want hij was de kleinzoon van Hollywood-schermicoon Marlene Dietrich, wat waarschijnlijk net zo indrukwekkend, zo niet meer, is dan de dochter van Tony Curtis en Janet Leigh. In tegenstelling tot haar eerdere relaties, inclusief haar relatie met de toenmalige verloofde Ray Hutcherson, hoefde Curtis zich niet bewust te zijn van haar Hollywood-stamboom en haar beroemde achternaam rond Riva.

Hoewel Halloween IIHet budget van $ 2.5 miljoen was naar Hollywood-maatstaven bescheiden, zo was het Weg met de wind vergeleken met het budget van $ 300,000 van Halloween. Het verhoogde budget, het grootste voorbeeld van De Laurentiis 'betrokkenheid bij het vervolg, was in veel opzichten zichtbaar tijdens de productie van Halloween II. Dit was niet langer een groep vrienden die door South Pasadena zweefden in de lukrake zoektocht naar het voltooien van een film. Halloween II was een echte Hollywood-productie.

Voor Curtis betekende dit dat ze haar eigen Winnebago-trailer kreeg, in tegenstelling tot op Halloween, waar Curtis en de rest van de cast en crew Dean Cundey's enige Winnebago hadden gedeeld. Curtis had ook haar eigen stoel met een gouden ster erop, een duidelijk teken van haar waarde voor de productie.

De buitenkant van het Morningside Hospital stond vol met Winnebagos, cateringtrucks, productievoertuigen en alle verschillende Hollywood-studio-attributen die slechts een droom waren tijdens het filmen van Halloween in het voorjaar van 1978.

Een van de meest hilarische voorbeelden van de relatieve overmaat van het vervolg is aanwezig in het openingsshot van de film, een enorm ambitieuze kraanvogel die over de voorkant van het Doyle-huis zweeft terwijl het vervolg samenvat wat er aan het einde van Halloween gebeurde. Ondertussen klinken The Chordettes Mr. Sandman over de soundtrack. Geen van deze elementen - de kraan of het gebruik van de muziek - was denkbaar tijdens de productie van Halloween.

Aangezien Halloween II vindt plaats direct na Halloween, dat bijna precies drie jaar eerder was gefilmd, een van de moeilijkste taken voor de crew - vooral cinematograaf Dean Cundey en productieontwerper J. Michael Riva - was het bereiken van stilistische en visuele continuïteit tussen Halloween en Halloween II. Daartoe slaagt de film erin om het gevoel en de uitstraling van de straten van Haddonfield met succes te herscheppen. Alles van Halloween dat is in Halloween II- van Loomis 'verschijning tot Haddonfield tot Michael Myers' William Shatner-masker - ziet er vrijwel hetzelfde uit. Alles erin Halloween II ziet er vrijwel identiek uit Halloween met als opvallende uitzondering het haar van Laurie Strode.

Curtis was de afgelopen drie jaar fysiek veranderd, maar haar haar was een heel ander verhaal. In HalloweenCurtis 'haar was dun en tomboy-achtig, heel erg een microkosmos van Curtis' eigen ongemakkelijke zelfbeeld van die tijd. Tussen Halloween en Halloween II, Curtis 'haar - zoals te zien in de vier andere films die ze daarna had gemaakt Halloween- had zoveel verschillende glazuur en behandelingen ondergaan dat tegen de tijd van Halloween II's filmen, zou het niet langer op haar bevelen reageren.

Het echte probleem, in termen van het matchen van de look van Laurie Strode's haar Halloween II, is dat Curtis haar haar kort had geknipt voor het filmen van Ze zit nu in het leger en dus was de situatie onbereikbaar. De enige oplossing was dat Curtis een pruik in de film trok. "Haar haar bij elkaar laten passen was een probleem", herinnert Rosenthal zich. “Jamie had het voor een rol geknipt en er was geen tijd voor haar om het uit te laten groeien voordat we moesten beginnen met fotograferen, dus we hebben haar uiteindelijk voor de rol geplooid. Maar omdat we Hollywood waren, hadden we toegang tot geweldige haarmensen en ik denk dat het moeilijk te zeggen is dat Jamie de hele tijd een pruik draagt ​​- vooral geweldig als je bedenkt dat Halloween II verdergaat waar de eerste film was gestopt. Jamie moest er precies zo uitzien als in de eerste film - en ik denk van wel. "

Dit fragment is uit het boek gehaald Jamie Lee Curtis: Schreeuwkoningin, die beschikbaar is in paperback of via ontsteken.