Thomas S. Flowers levert angst en schrik in zijn derde boek van een trilogie, zwanger worden Met goed geschreven karakters, geweldig tempo en perfecte verhalen had deze roman geen problemen om op zichzelf te staan, waardoor ik erin kon springen zonder de vorige twee in de trilogie te lezen. De belangrijkste bron van plezier die ik van dit boek kreeg, waren voodoo-referenties die dat 'zuidelijke' gevoel hadden. Voodoo en horror gaan echt hand in hand, net als Jack Daniel en Coke! Er bestaat een formaliteit met de beschrijvende personages van Flower die echt niet kan worden genegeerd, ik was goed vertrouwd met hun reis en ik vond het moeilijk om afscheid te nemen aan het einde van dit verhaal, maar wat een geweldig einde.

Ik kan nu niet wachten om op zoek te gaan naar de andere werken van Thomas S. Flowers, in de hoop dezelfde terreur en voldoening te ervaren die Bedenken heeft me gegeven, en ik denk dat ik eerst ga beginnen met de vorige twee boeken in deze trilogie.

Lees hieronder verder voor meer informatie en Thomas S. Flowers en ons interview hieronder.

Bedenken, Korte inhoud

• Afdruklengte: 356 pagina's
• Uitgever: Limitless Publishing

Duistere dingen wonen in Jotham, Texas. Kwaadaardige krachten komen tevoorschijn uit het sinistere huis aan Oak Lee Road...

Met weinig herinnering aan de gebeurtenissen die het leven van zijn vrienden hebben gekost, probeert Bobby Weeks verder te gaan met zijn leven en vindt hij een baan in een magazijn op Galveston Island. Het kwaad in Jotham laat hem echter niet achter. Vreemdelingen uit de vervloekte stad vinden hem en geven informatie over wat er met zijn vrienden is gebeurd. Het leidt allemaal terug naar Baelo University ... terug naar Jotham.

Luna Blanche is altijd begaafd geweest, maar nu moet ze die gaven gebruiken om Bobby te redden...

Luna gaat naar de Mississippi Delta om voor haar stervende grootmoeder te zorgen. Ze mist Bobby, en als ze probeert Bobby door haar hoofd te zien, vindt ze alleen een dodelijke toekomst. Uit angst dat zijn leven in gevaar is, verlaat ze de Delta en zoekt ze hem in Jotham.

Neville en Boris Petry willen niets liever dan de pittoreske American Dream...

Nadat Boris een nieuwe baan als docent aan de Baelo University heeft aanvaard, verhuizen de Petrys naar Jotham om eindelijk hun droom waar te maken. Na een dronken faculteitsfeest ontdekt Neville dat ze zwanger is. Ze zou extatisch moeten zijn, maar vreselijke dromen geven haar het gevoel dat er iets mis is met de baby, haar man... en de school.

Vier lotsbestemmingen op ramkoers, een complot bedacht in de schaduw van Jotham...

Lof voor Thomas S. Flowers III

“Thomas S Flowers is een fantastische schrijver. Er is geen andere manier om het te zeggen. Hij schrijft een enkel boek, maar heeft zoveel verschillende schrijfstijlen binnen dat ene boek die allemaal prachtig samenkomen om je een verhaal te presenteren dat je helemaal in beslag neemt. - Bekentenissen van een recensent

“Thomas S. Flowers heeft dit verhaal langzaam laten brouwen, waardoor het mysterie en de gruwel van het huis aan Oak Lee Road beetje bij beetje zichtbaar werd. De auteur is een meester in het nemen van een alledaags, normaal voorwerp en het verdraaien tot een gruwelijk monster - Greg bij 2 Book Lovers Reviews

“Een omslaand, emotioneel boek met tinten van Stephen King's IT en de beste delen van Peter Straubs KOKO. Thomas Flowers heeft een uiterst persoonlijk boek over vriendschap, verlies en trauma geschreven dat niet alleen lof verdient vanwege de scherpe karakterisering, maar ook vanwege de meedogenloze eerlijkheid.” – Duncan Ralston, auteur van Redden, On Woning

Over de auteur 

Thomas S. Flowers is de gepubliceerde auteur van verschillende karaktergedreven verhalen over duistere fictie. Hij woont in Houston, Texas, met zijn vrouw en dochter.

Hij wordt gepubliceerd met de horrorbundel The Black Room Manuscripts van The Sinister Horror Company. Zijn debuutroman, zuiverheid, wordt gepubliceerd met Shadow Work Publishing, samen met De ongelooflijke Zilch Von Whitstein en Apocalypse mauw. Zijn militaire/paranormale thrillerserie, The Subdue Books, Onderkomen, Opkomende en Bedenken, worden gepubliceerd met Limitless Publishing, LLC.

In 2008 werd hij eervol ontslagen uit het Amerikaanse leger, waar hij zeven jaar diende, waarvan drie keer in Operatie Iraqi Freedom.

In 2014 studeerde Thomas af aan de University of Houston Clear Lake met een BA in geschiedenis.

Hij blogt op machinemean.org, waar hij auteursinterviews en recensies geeft over een breed scala aan vreemde maar vreemd verwante onderwerpen. U kunt meer te weten komen over Thomas en al zijn vreemde geschriften door lid te worden van zijn mailinglijst op https://goo.gl/2CozdE.

 

 

iHorror-interview met auteur Thomas S. Flowers

 

Ryan T.Cusick: Hoi Thomas. Kun je onze lezers iets over jezelf vertellen?

Thomas S. Bloemen: Nou, om te beginnen ben ik een vader en een echtgenoot, wat verreweg twee van de belangrijkste dingen aan mij zijn, of in ieder geval iets dat ik echt belangrijk vind. Ik ben ook een veteraan, ik heb drie keer uitgezonden naar Irak tijdens OIF (Operatie Iraqi Freedom) terwijl ik in dienst was van het Amerikaanse leger. En sinds mijn oudere zus me 'Night of the Living Dead' liet kijken toen we jonger waren, ben ik een beetje geobsedeerd door horror. 'Night of the Living Dead' was niet mijn eerste horrorfilm, ik had 'Child's Play' gezien, wat achteraf gezien waarschijnlijk geen goede zaak was. Mijn zus kwam erachter dat ik ernaar had gekeken zonder toestemming van onze ouders en begon me toen te martelen door rond een Mijn Vriend pop die mijn ouders me hebben gegeven en briefjes hebben achtergelaten, "Wil je spelen?" Sindsdien is de pop verdwenen. Volgens betrouwbare bronnen ligt hij ergens in de tuin van mijn ouders begraven. Wat me het meest opviel aan 'Night of the Living Dead' is dat dit niet alleen een 'horrorfilm' was, er was ook iets anders aan de hand, een diepere boodschap dacht ik, in dit geval over die grote zwijgende meerderheid. Nu begreep ik deze "diepere betekenis" niet toen ik jonger was, ik keek naar een zombiefilm terwijl ik op een pizza kauwde. Maar het bracht me op dat soort gedachten, dat horror niet alleen over het lef hoeft te gaan, er kan ook wat menselijk drama zijn. Er kan een metafoor zijn.

PSTN: Welke aspecten van schrijven vind je het moeilijkst?

TSF: Discipline. Dit is tenminste waar ik mezelf het meest voor uitscheld, vooral omdat het merendeel van wat ik schrijf eerst op pen en papier begint voordat ik verder ga met MS Word, dus een twee keer zo lang proces als de meeste schrijvers. Wist je dat er auteurs zijn die bijna één keer per maand publiceren? Kun je je voorstellen??? Ik heb het geluk twee romans per jaar uit te brengen en een tiental korte verhalen voor bloemlezingen. Vandaar mijn uitbrander. Ik weet dat ik nog nieuw ben in deze wereld. Ik publiceer pas sinds 2014. Maar ik sta te popelen om als het ware mijn waarde te bewijzen, om de horrorgemeenschap mijn mening te laten zien over monsters en de dingen waar we van houden die 's nachts tegen het lijf lopen. Maar ik wil er ook zeker van zijn dat ik ook de beste kwaliteit uitbreng. Uiteindelijk komt het allemaal neer op discipline. Als ik tijd heb om op Facebook te chatten, heb ik tijd om aan dat volgende verhaal te werken. Dit jaar ben ik begonnen met het werken met een kalender om me te helpen op schema te blijven. Tot nu toe werkt het geweldig. Helpt me om vaart te houden en me bepaalde projecten niet te laten vergeten, van bloemlezingen waarmee ik heb ingestemd, tot mijn eigen gepubliceerde boeken, en zelfs om mijn blog, machinemean.org, soepel te laten verlopen met verschillende horrorfilm- en boekrecensies. Ik dwaal nog steeds af en toe af, en pauzes nemen is essentieel voor mijn gezond verstand, maar discipline (in deze fase van mijn schrijfcarrière) zal dat zijn waar ik het meest mee worstel.

PSTN: Op welk stuk van je eigen werk ben je het meest trots?

TSF: Om de een of andere reden ben ik altijd het meest trots op mijn nieuwste werk, vooral omdat ik vind dat het laat zien hoe ik het meest ontwikkeld ben. Elk boek, elk verhaal dat wordt verteld, is tijd besteed aan het aanscherpen van mijn vak. In dat opzicht, Feest is mijn nieuwste en een boek waar ik het meest trots op ben, en ik weet niet zeker wat dat over mij zegt gezien de inhoud van het boek. Hoe dan ook, Feest wordt momenteel rondgekeken, maar ik kruis mijn vingers voor een release in de zomer van 2017. Als ik iets moest kiezen dat beschikbaar was voor lezers, zou ik dat doen Reinheid, mijn debuutroman. zuiverheid is geen erg lange roman, maar het behandelt een aantal zwaar taboe-onderwerpen, zoals xenofobie en schietpartijen op scholen en zelfs de Holocaust. Dit had verschrikkelijk terug moeten schieten. Ik heb gezien dat dit soort verhalen openlijk prekerig overkomen, maar van wat ik van lezers heb gehoord, werd het boek goed ontvangen.

PSTN: Is er iets dat je verzamelt?

TSF: Ik ben niet zomaar een verzamelaar. Ik heb wel een assortiment horrorfiguren en TMNT-figuren die ik in mijn kantoor bewaar. Momenteel helpt mijn vrouw me met het verzamelen van Stephen King-boeken in hardcover voor in onze studeerkamer. Voor Kerstmis vond ze me een exemplaar van de eerste editie van Dolores Claiborne, die ik momenteel in plastic verpakking heb bewaard.

PSTN: Thomas, je bent een geweldige verhalenverteller en je hebt duidelijk liefde voor je personages, ook al gebeuren er vreselijke dingen met ze. Heb je op enig moment te maken gehad met uitdagingen bij het ontwikkelen van je personages in dit verhaal?

TSF: Dat is heel aardig van je om te zeggen. Ik ben meer dan blij dat lezers de personages kunnen oppikken, aangezien ze altijd mijn focus zijn geweest. Bobby is een van de personages waarover ik het meest heb geschreven en ik heb vaak medelijden met de man, met alles wat hij heeft meegemaakt. In Bedenken, was het moeilijk om hem te zien omgaan met het verlies van zijn jeugdvrienden, vooral omdat hij zich niet veel herinnerde van die nacht, gezien zijn transformatie aan het einde van Opkomende. Ik heb het gevoel dat hij er veel moeite mee heeft gehad Bedenken. Toen hij hem schreef, was er veel gesleep tussen het verder gaan met zijn leven en het verkrijgen van een zekere mate van afsluiting, koste wat het kost. En dan, uiteindelijk, wordt hem gevraagd om iets echt vreselijks te doen door de laatste persoon die hij ooit zou verwachten, om iets te doen wat hij nooit zou doen tenzij die persoon erom vroeg. Luna was ook een ander personage dat vreemd moeilijk was. Ik vond het geweldig om haar rijke geschiedenis te verkennen en meer tijd door te brengen met haar Memaw, een personage dat voor het eerst werd geïntroduceerd in een novelle genaamd Lanmò. Luna onder dit alles is in wezen een goed persoon die het juiste wil doen, zelfs met persoonlijk risico of verlies.

PSTN: Wat vind je zo leuk aan auteur zijn?

TSF: Ik hou van het vak, concepten en karakters kunnen nemen en tot leven laten komen. En ik hou echt van het genre, het verkennen van horror, zelfs als het ongemakkelijk is. Bovenal ben ik dol op de gemeenschap. Ik weet niet zeker hoe romanschrijvers zijn of YA of de anderen, ik weet niet wat ze voor hen te bieden hebben, maar voor horror voelt de gemeenschap groot en een leuke menigte om mee om te gaan. En horrorlezers zijn enkele van de meest interessante mensen die je zult ontmoeten. Ik herinner me dat ik mijn eerste handtekening deed bij een B&N, in de verwachting te praten met ... ik weet het niet, zoals horror-t-shirts dragen, metalmensen, maar in werkelijkheid waren de horrorlezers met wie ik sprak heel gewoon. Horror is een stam met heel veel verschillende mensen. En uiteindelijk geniet ik er echt van om het eindproduct te zien, het hoogtepunt van talloze uren werk dat tot uiting komt in print en eBook.

PSTN: Wie is je favoriete auteur en heb je een voorkeur voor een bepaald genre?

TSF: Ik heb niet echt een 'favoriete' auteur. Het zou verkeerd zijn als ik Stephen King niet zou zeggen, want ik heb zeker veel van zijn werk gelezen, vooral zijn oudere werk. Salem's Lot is mijn favoriete boek. Ik vind het ook leuk om Clive Barker te verkennen. Ik ben onlangs in aanraking gekomen met Brian Lumley. HP Lovecraft is een andere favoriet. Ik denk dat het echt gewoon aan mijn stemming ligt. Maar ik lees ook veel geschiedenisboeken die buiten mijn normale genre vallen. Ik ben net klaar met lezen The Harlem Hellfighters: De Afro-Amerikaanse 369ste Infanterie in de Eerste Wereldoorlog door Stephen L. Harris. Maar wat de geschiedenisboeken betreft, zit ik tussen gewoon in Mannen: Reserve Politiebataljon 101 en de Finale Oplossing in Polen en Ik heb het licht van vrijheid: de organiserende traditie van de vrijheidsstrijd in Mississippi als mijn favoriet. Dus, zoals je kunt zien, stuiter ik meestal tussen horror en geschiedenis.

PSTN: Is er een onderwerp waar je niet eens aan zou denken om over te schrijven?

TSF: Nee. Ik vind dat er als artiest geen grenzen mogen zijn aan wat er wordt gebruikt bij het vertellen van verhalen, zozeer zelfs dat het grenzeloze onderwerp smaakvol en niet onnodig wordt gedaan. Ik heb geschreven over PTSS, de Holocaust, schietpartijen op scholen, verkrachting, geweld, moord, kannibalisme, transgenderisme, homoseksualiteit, xenofobie, racisme, lynchen, angst voor bevalling, zelfmoord, enz. enz., maar ik heb het gevoel dat ik verder heb geschreven deze onderwerpen op een smaakvolle manier zonder iets een “Hollywood” glamour te geven. Horror is een genre waarin er geen grenzen mogen zijn, of dingen waar je niet over wilt praten. Welk ander genre kan moeilijke kwesties aanpakken en ons dwingen moeilijke vragen te stellen?

PSTN: Wat kunnen fans in de toekomst verwachten? Werk je momenteel aan nieuwe romans?

TSF: Ik heb veel gepland voor dit jaar. Wat lezers als eerste kunnen verwachten, is de langverwachte release van mijn eerste collectie, De Hobbsburg-horror, een verzameling van 9 verhalen over duistere fictie, waaronder 'They Came to Gordium', waarin een oudere man wordt achtervolgd door de misdaden uit zijn verleden. "Immolate", waar een rechercheur weduwnaar worstelt om het verband tussen een reeks griezelig vergelijkbare zelfmoorden op te lossen. 'Sunnydale Wolves', waarin een romantische stop bij een populair uitkijkpunt dodelijk wordt. "The Hobbsburg Horror" is het middelpunt van de collectie, een Lovecraftiaans verhaal van een vermoeide verslaggever die wordt meegesleurd in een buitenaards verhaal over moord en een lodge met meldingen van vreemde kleuren 's nachts. Het perfecte leven van 'Hobo', een welgestelde huisvrouw, wordt verbrijzeld door een huisinvasie. "Heb je honger, schat?" vertelt het verhaal over een ongelukkige gescheiden vrouw genaamd Jacob Miller, nadat hij een gratis pizza heeft gekregen, wordt hij bezeten door een interne parasiet. "From the Sea", een amateurzeiler en zijn vrouw worden belegerd door wezens die tijdens een storm uit de zee komen. "Neon Fortune Teller"...Mevrouw Drabardi leest de toekomst van de paranoïde zakenman Ronald Murray die bewijs wil dat zijn vrouw hem bedriegt, maar ontrouw is niet het enige dat Drabardi ziet. En tot slot, 'Nostos', reisde Katherine Adonis lichtjaren om te ontsnappen aan de nachtmerries uit haar verleden, maar aan sommige geesten kan nooit worden ontsnapt.

De Hobbsburg-horror ligt momenteel op schema om begin maart 2017 uit te komen.

PSTN: Enig schrijfadvies dat je onze toekomstige auteurs kunt geven?

TSF: Ik zou zeggen, er is een dorp voor nodig. Stop niet ontelbare uren in een boek en breng het dan uit als een self-pub, of zelfs een kleine pers, en loop dan weg met de gedachte dat het ding zichzelf zal verkopen. Het zal niet. Geloof me, die paar verkopen van familie en vrienden zullen uiteindelijk opraken. Nu ga ik je niet vertellen dat ik de geheime formule ken. Ik denk niet eens dat er een is, om eerlijk te zijn. Ik denk dat het gewoon tijd en hard werken kost, maar er is ook een gemeenschap voor nodig: hoe actiever je bent in die gemeenschap, hoe beter je af bent. In welk genre je ook schrijft, je moet een content provider worden. Sommige genres verkopen zichzelf. Horror is niet een van die genres. Sorry. En er is veel daarbuiten. Je moet laten zien waarom lezers je boek zouden moeten kopen/lezen/recenseren. Overweeg een blog te runnen en een of twee keer per week recensies te plaatsen. Het gaat niet alleen om het aanbieden van gratis inhoud, het gaat om het bieden van inhoud die mensen willen lezen. Gemoedelijkheid is een grote factor, vind ik. En eerlijkheid. Wees niet nep. Als je echt van dit genre houdt en er niet alleen op uit bent om geld te verdienen, zal dat te zien zijn. En lezers, vooral horrorlezers, zullen dat oppikken. Ik zou ook overwegen om een ​​kleine vertrouwde kring op te richten waar je ideeën kunt uitwisselen of je werk kunt laten zien, mensen die je spullen op sociale media zullen delen, mensen die jou net zo goed zullen aanmoedigen als jij hen. En tot slot, maak uw werk niet goedkoper. Geef je spullen niet weg. Kleine strategische weggeefacties, zeker, maar je moet die shit beperken. Je hebt hard gewerkt, dus doe jezelf niet tekort. Met dat in gedachten, wees niet verlegen om uw korte verhalen te "doneren" aan liefdadigheidsbloemlezingen. Bloemlezingen zijn nog steeds een van de beste manieren om opgemerkt te worden door lezers.

PSTN: Heel erg bedankt, Tomas! Je hebt geweldig advies gegeven waarvan ik zeker weet dat toekomstige schrijvers ze zullen gebruiken om hen te helpen bij hun onderneming!

 

Belangrijke links!

Oh, voor de haak van een boek!

Bedenken – Boek drie

Amazone

Woning – Boek één

Amazone

Opkomende – Boek twee

Amazone

Limitless Publishing biedt alle drie de boeken ook aan in één digitale boxset voor een lage prijs of lees met Kindle Unlimited!

Krijg het hier!