We hebben eindelijk de vooravond van onze vernietiging benaderd als PG: PSYCHO GOREMAN staat op het punt in de bioscopen en VOD! Ik was in staat om de interplanetaire vernietiging en familieplezier vorig jaar op Beyond Fest te zien en te beoordelen, en het was geweldig om te zien tijdens de drive-in en een hoogtepunt van het festival. Evenals een eer om op de poster van de film te worden geciteerd! Gelukkig kon ik praten met de man achter het monster, schrijver / regisseur / FX-artiest Steven Kostanski afgelopen november en praat diepgaand over alle dingen PG!

Jacob Davison: Wat is je achtergrond? Waarom raakte je geïnteresseerd in film?

 

Steven Kostanski: Ik denk dat mijn achtergrond voornamelijk prothetische FX zou zijn. Ik bedoel, het begon pas echt als kind toen ik stop-motionanimaties maakte met de super-8 camera van mijn vader. Dat bracht me in de film en ik was duidelijk een grote filmfan en een grote fan van sci-fi / fantasy-horror toen ik opgroeide, dus begon ik mijn eigen kleine films te maken. Ik maakte stop-motion, monsters en poppen en zo, en ik begon films te maken met mijn vrienden, die toen escaleerden naar me werken in protheses in films. Ik dacht dat dat de afdeling leek te zijn die het meeste plezier leek te hebben. Ik herinner me dat ik als kind naar de achter de schermen van de making of keek LEGER VAN DE DUISTERNIS en het zien van de jongens van KNB FX die skeletpoppen maken en zo. Het was een eye-opening ervaring voor mij, want ik realiseerde me dat deze jongens in heavy metal t-shirts met lang haar gewoon gek zijn, bier drinken en monsters maken en laat opblijven.

Dat lijkt me best goed. Ik werd aangetrokken door de FX-kant van de dingen en protheses. Ik begon vrijwel na de middelbare school te werken. Ik heb de cursus professionele make-up van Dick Smith gevolgd. Waar het een schriftelijke cursus is waarbij de visagist Dick Smith je een boek stuurt en je het in feite gebruikt om je eigen make-up FX te maken en hij bekritiseert ze. Dick Smith deed duidelijk films zoals DE PEETVADER en DE EXORCIST en was de grootvader van make-up FX. Terwijl ik dat deed, haalde ik mijn korte films en zo naar festivals. Dus mijn prothesecarrière en mijn carrière als verhuizing vorderden tegelijkertijd. Nu werk ik als regisseur en als prothesekunstenaar in de industrie, een beetje heen en weer floppend tussen de twee. Dat is hoe ik kwam waar ik nu ben.

 

JD: Stoer! En als we het hebben over waar u nu bent, laten we er een beetje over praten PSYCHO GOREMAN. Wat was het begin?

SK: Nou, ik was net klaar LEPRECHAUN RETOURNEREN. Dat was echt een episch avontuur, waarbij ik naar Zuid-Afrika moest om het te filmen. Het was een behoorlijk grote onderneming voor mij en een beetje buiten mijn comfortzone, om met een nieuwe ploeg aan de andere kant van de planeet te werken. Ik was aan het bijkomen van dat avontuur en ik had fantasie besteld RAUWHOOFD REX Blu-ray. Ik keek ernaar en ik begon me te vervelen, want laten we eerlijk zijn, het is niet echt super boeiend. Zo geweldig als de titel is. Ik was net die film aan het kijken en draaide gewoon ideeën in mijn hoofd over dit godmonster dat werd opgewekt en vergelijkbaar met RAUWHOOFD REX maar ook wat als het een beetje een MONSTER-PLOEG stijlscenario waarin je kinderen laat omgaan met het monster.

Het nemen van de RAUWHOOFD REXof DE BEWAREN, iets over een oeroud kwaad dat wordt opgewekt, maar het ook combineert met kinderen en een kinderfantasiefilm. Wat voor stomme dingen zouden daaruit voortkomen. Het kwam overeen met een idee dat ik lang geleden had, of liever een beeld van een monster dat aan een drumstel zat. En het kwam allemaal samen in dit idee dat werd PG: PSYCHO GOREMAN. Ik heb samen een behandeling gegeven en aan mensen laten zien. Ik had een paar financiers die geïnteresseerd waren in het financieren van een project met mij en ik stuurde ze de behandeling en ze vonden het geweldig. Toen dook ik meteen in het schrijven van het script en niet lang daarna begonnen we met het opnemen van de film.

 

JD: Ik wilde een beetje vragen hoe de cast in elkaar zat.

 

SK: Er waren een paar rollen die ik specifiek had gepland voor mijn Astron-6-vrienden. Net als Adam Brooks zijn Matthew Brooks en Connor Sweeney allemaal in de film in verschillende rollen. Ik had me Adam altijd voorgesteld als de vader, Greg. Buiten dat hebben we zojuist een echt brede netto casting-oproep over Canada uitgebracht. Omdat de enige vraag die van de producers opkwam, was: "Deze behandeling en het script is geweldig, maar het is zo goed als de kinderen die je cast." Want als je geen kinderen hebt die deze rollen kunnen spelen, maakt het niet uit hoeveel FX je naar de film gooit, het zal niet goed zijn. Het hangt echt af van de uitvoeringen. We hebben veel audities en tapes gezien. We vestigden ons op Nita-Josee Hana en Owen Myer als Mimi en Luke. Ze waren allebei zo charmant. Zelfs in de rauwe staat van een auditie.

Ze hadden allebei zoveel energie en persoonlijkheid. Het belangrijkste voor mij was dat ik de kinderen niet wilde ... ze moesten zich kinderen voelen, maar ze moesten ook opstaan ​​tegen de wezens waarmee ze werden gepaard. Ze moesten zich staande houden tegen de gekke, gruwelijke dingen die om hen heen gebeurden. Vooral met Nita was ze zo bevelend over iedereen om haar heen. Ze belichaamt dat karakter echt. Veel energie en een heel grote persoonlijkheid. Zowel Nita als Owen kunnen we in elke situatie gooien en zeggen: "Oké, nu gebeurt dit." Er was geen ... (lacht) Ik heb het gevoel dat zelfs als ik die leeftijd had, ik zo verlamd zou zijn door verlegenheid en angst in een kamer te zijn met een hele filmploeg en een man in een monsterpak zou me waarschijnlijk in paniek hebben gebracht. Maar ze schrokken er helemaal niet van. Het leidde er echt toe dat ze de film beheersten en tot leven brachten met jeugdige energie om de nevenschikking van sci-fi fantasy-horror en kinderavontuur echt te verkopen. We hebben echt geluk gehad, vooral met onze kinderen.

 

JD: Op het wezen FX, hoe ging je daarmee om?

 

SK: Het wezen FX is gedaan bij Master's FX Toronto. Hoe het uitkwam, was dat ik een minuscule hoeveelheid geld had om naar ze toe te gooien en toen moest ik om veel gunsten smeken bij al mijn FX-vrienden in Toronto. Veel getalenteerde mensen hebben meegewerkt aan de film. Bereid om te helpen omdat ze wisten dat het een passieproject was en een beetje ambitieus. In geen enkele wereld zouden we echt kunnen profiteren van het budget dat we hadden. Iedereen in de winkel bij Master's en alle FX-artiesten die erbij betrokken waren, pitchen echt alles wat ze konden en hun tijd, want het is een waanzinnige hoeveelheid werk. Alle creature FX in de film gaat verder dan alles wat ik tot dan toe in een film heb gedaan. Het kwam er echt op neer dat ik alles moest bedelen, lenen en stelen om het te laten gebeuren!

Er waren veel late nachten waarin ik alleen maar aan het zwoegen was, maar ook veel mensen die na uren hun tijd schonken om dingen voor elkaar te krijgen. Omdat er zoveel leuke en gekke dingen in de film zitten, denk ik dat iedereen iets leuks wilde hebben om aan te werken, dus waren ze vrijgevig met hun tijd om te helpen. Zelfs onze producer, Jesse, de financier die hij tijdens deze show daadwerkelijk een FX-artiest werd. Hij kwam naar de winkel en begon als mijn assistent dan zelf een volledige bouwspullen. Het was echt een zaak van alle hands-on deck om dit voor elkaar te krijgen, omdat er zoveel shit te bouwen was en natuurlijk nooit genoeg tijd om het te doen. We moesten heel creatief worden met hoe we dingen voor elkaar kregen. Dingen herbestemmen, hergebruiken en fabriceren. Qua omvang was het een zeer ambitieus project. Maar alle mensen die erbij betrokken waren, stopten alles wat ze hadden en deden het en leverden geweldig werk.

 

JD: Super goed! Het lijkt erop dat "Fun" het sleutelwoord was.

 

SK: Ja! Er waren zoveel gekke dingen in de film. Je werkt in protheses en je raakt een beetje in een pauze door steeds maar weer dezelfde dingen te doen. Zoals: "Hier is nog een autopsielichaam voor een ziekenhuisshow." Of "Hier zijn wat tatoeage-transfers." Het kan een beetje repetitief worden, dus als je een groot wezen een zware show krijgt. Zoals "Hier is een man die een wandelende vuilnisbak vol lichaamsdelen is en hier is een heksenvrouw met een J-Horror meets DONKERE KRISTAL kijken"

Er zijn rare dingen waar iedereen zijn tanden in kan zetten en zijn eigen persoonlijkheid erin kan steken. Ik denk dat dat heeft geleid tot veel interessante afwisseling in al het creatuurwerk. Omdat iedereen een beetje eigenaar kon worden van wat ze aan het doen waren. Omdat ik wat het ontwerpproces betreft meestal vrij vaag ben over wat ik wil. Ik vind het leuk om de look te ontwikkelen terwijl ik dingen aan het bouwen ben en veel gevonden voorwerpen gebruik en dingen hergebruik, zodat je je ontwerp vindt door wat je tot je beschikking hebt. Het leidde tot veel creatieve beslissingen op de momenten die leidden tot de interessantere dingen in de film.

 

JD: Ik wilde specifieke invloeden vragen, soort stijl van de monsters en wezens?

 

SK: Ik had veel oud gekeken KAMEN RUITER afleveringen en films. Dat soort Japanse stijl waar ik het allemaal over heb, waar het niet echt om realisme gaat. Ik ben een enorme GODZILLA filmfan en het draait allemaal om de kunst daarvan. Het heeft niets te maken met honderd procent overtuigend zijn, het moet er gewoon cool, leuk en interessant uitzien. Dus ik denk dat dat de algehele sfeer van de film was. Niets werd benaderd alsof het er honderd procent echt moest uitzien. Het werd benaderd alsof het er honderd procent leuk uit moest zien. In de wetenschap dat dit hielp bij het informeren van veel van de ontwerpen. Dat komt absoluut voort uit mijn liefde voor dat soort Japanse monsterfilms en KAMEN RUITER typeshows, Super Sentai.

 

JD: Ik wilde zeggen, het deed me er een beetje aan denken Zeiram en het werk van Keita Amemiya.

 

SK: Oh! Ik was net aan het kijken Zeiram. Ik ben ook fan van MECHANISCHE VIOLATOR HAKAIDER.

 

JD: HAKAIDER!

 

SK: Dat is een goeie. Je kunt een deel van die invloed zeker zien in The Templars, de schurken van PG. Ik werd geïnspireerd door de schurken in HAKAIDER. Zelfs alleen al de algemene benadering om je helden donkerder uit te laten zien, meer dreigende personages en de slechteriken zijn engelachtig, technisch gezien zou het heroïsch moeten zijn met hun kleurenpalet en ontwerp. Die tropen ondersteboven draaien en je schurken helden zijn en je helden schurken. Ik was absoluut geïnspireerd door HAKAIDER voor.

 

JD: Grappig genoeg heb ik dat gisteravond opnieuw bekeken ter voorbereiding.

 

SK: Het is een geweldige film! Ik wou dat PG een motorfiets had. Als er toekomstige avonturen van hem zijn, kan ik hem misschien een motorfiets geven. Omdat ... ik hou van zoveel rare keuzes in HAKAIDER dat maakt het zo interessant en geeft het zoveel persoonlijkheid. Ik heb het gevoel dat er op dit moment niets dergelijks is. Ik ben altijd op zoek naar meer dingen in die stijl waar al die creatieve energie naar het scherm wordt gegooid. Ik heb het gevoel dat ik altijd terugga naar dingen uit de jaren 90 of eerder. Ik had het gevoel dat de wereld nu meer van dat soort dingen nodig heeft en een deel van mijn motivatie om PG te maken. We hebben iets nodig dat gewoon een totale uitbarsting van mounters en robots en waanzin is.

 

JD: Ik ben ook een grote fan van dat soort cyberpunk-tijdperk. Hoe ben je op de proppen gekomen met die moorden en het lot erger dan de dood? Omdat dat inventief was!

 

SK: Eigenlijk kwam het vrij gemakkelijk voor mij. Omdat ik het benaderde als een komische beat. Het is het oude aas en de schakelaar waar je het ene zegt, maar iets anders doet. Terwijl ik het schreef, in overeenstemming met de erecode van PG, dacht ik dat het grappig zou zijn als iets dat verband houdt met deze erecode wanneer het daadwerkelijk wordt uitgevoerd, het meest onvoorstelbaar afschuwelijke is. Alsof je het behandelt alsof het alledaags is wat hij doet. Het kwam gewoon vanzelf om één ding te suggereren en vervolgens het meest nachtmerrieachtige ding te doen als de daadwerkelijke beloning. Ik wil niet te veel zeggen, dus ik bederf geen delen van de film, omdat ze op dit moment goede resultaten opleveren.

 

JD: Vast en zeker! Vergelijkbare thema's komen naar voren uit je eerdere werk. Zoals bij MANBORG. "Het gaat niet om het doden, het gaat om familie." Zou je zeggen dat ondanks het feit dat je zo donker bent, er een optimisme of hart in zit?

SK: Natuurlijk! Ik denk dat het erg belangrijk is dat alle films een hart hebben. Ik onderschrijf niet bepaald de totaal nihilistische houding. Ik denk vooral nu dat soort cynisme in de media erg goedkoop en gemakkelijk is. Maar om te laten zien dat je echt om mensen geeft, is bijna alsof je kwetsbaar bent of niet cool, denk ik? Het is niet cool om een ​​hart te hebben en van je familie te houden of van de mensen om je heen te houden, dus ik wil dat in mijn films hebben. Een sterk gevoel van zorg voor elkaar ondanks omstandigheden. Ik denk dat dat doorkomt met de familie in de film. Uiteindelijk moeten we voor elkaar zorgen en elkaar steunen ondanks onze gebreken. Om een ​​film als deze te laten werken, moet hij hart hebben.

Dat was een groot deel van het schrijfproces voor PG, word niet te cynisch, word niet te gemeen, want ik voel dat er genoeg van is zoals het is. Optimisme hebben in deze film voelt op dit moment bijna taboe en daarom wilde ik het doen. Om positief te zijn, ook al is het een erg donkere film waar veel vreselijke dingen gebeuren, maar het is op zo'n lichte manier gedaan. Niets hiervan is op een legitiem brutale manier schokkend, maar het is allemaal zo absurd dat het geweld en de dood sowieso niet bedoeld zijn om je te straffen. Het zou als meer komisch moeten overkomen dan iets anders. Ik heb het gevoel dat de film uiteindelijk gaat over het belang van familie en zorg voor elkaar, en dat is iets wat ik graag in al mijn films stop.

 

JD: En ik vind het geweldig! Wilt u terugvragen op Practical FX hoeveel liter bloed en diverse vloeistoffen er zijn gebruikt?

SK: Ik weet het niet eens! Dat zou ik onze supervisor fysieke effecten Mike Hamilton moeten vragen. Omdat er een moment is waarop er veel bloed is. Een bepaald personage wordt behoorlijk ingespoten. Heel veel gallons! Ik kan je geen hard nummer geven, maar er is veel ...

 

JD: Hoe denk je over PSYCHO GOREMAN specifiek als format spelen bij The Drive-In?

 

SK: (Gelach) Ik bedoel, ik heb het nog niet bij een drive-in gezien. Nou, vertel het me maar. Je zag het bij de drive-in, hoe ging het?

 

JD: Ik vond het geweldig!

 

SK: Mensen leken erin?

 

JD: O ja! Je kunt niet echt applaudisseren, dus mensen toeteren gewoon op hun hoorns wanneer ze hun opwinding willen tonen en het kreeg veel getoeter.

 

SK: Oke dat is goed. Dan zal ik zeggen dat ik het drive-in-formaat leuk vind! In dit huidige klimaat wil ik gewoon dat mensen veilig zijn, dus als drive-ins de manier is om deze film op het grote scherm te zien, dan is dat de manier waarop het zou moeten zijn. Het voelt voor mij als een drive-in-film in termen van een leuke evenementenfilm, wat zeker mijn bedoeling was met de film. Ik wilde iets gemeenschapsgericht maken. Je wilt lachen met de mensen om je heen. Als je het in een menigte ziet, als dat betekent dat je het met andere mensen op een drukke parkeerplaats moet zien, dan moet het zo zijn. Ik ben blij dat het speelt bij drive-ins, ik vind het leuk. En hopelijk krijg ik het ooit te zien tijdens een drive-in!

 

JD: Maakte ook een geweldige dubbelfunctie met Adam Egypt Mortimer AARTSVIJAND bij Beyond Fest.

 

SK: Hoe was dat?

 

JD: Ik heb er echt van genoten, ik vond het erg leuk. En het was interessant omdat het een subversieve superheldenfilm was met een subversieve superschurkenfilm.

 

SK: Dat is leuk! Ja, dat wil ik bekijken. Ik baal echt dat ik niet naar Beyond Fest kon gaan. Ik heb er alleen maar goede dingen over gehoord en ik heb gehoord dat het een goede drukte heeft. Hun drive-in-opstelling klinkt als een knaller. Hopelijk de volgende keer. Hopelijk als de wereld kalmeert, kan ik daar de volgende keer wat dingen gaan bekijken.

JD: Wat dat betreft, werk je nu ergens aan? Heb je iets waar je de volgende keer aan wilt werken?

 

SK: Op dit moment ben ik drie weken bezig met het leiden van het eerste blok van DAG VAN DE DODEN de tv Show. Dus dat is waar ik nu ben. Daarom ben ik op dit moment zo moe, want het is een behoorlijk lange week van zombies en chaos geweest. Dit is wat mijn 2020 is geweest, voornamelijk bezig met die show. Ik neem aan dat het ergens in 2021 op het Syfy Channel wordt uitgezonden. Het is superleuk, en ik vind het super dat mensen het zien. Ik mag er niets over zeggen, maar ik zal zeggen dat ik het fantastisch vind om het te maken. Het is een unieke en leuke kijk op het idee. Ik denk dat het een goede tijd gaat worden.

 

JD: Is er nog iets dat je zou willen zeggen voordat we besluiten?

 

SK: If PGspeelt bij jou in de buurt, ga het zien maar wees veilig.

 

PG: Psycho Goreman zal vanaf 22 januari 2021 beschikbaar zijn in theaters en VOD.

Bekijk hier het audio-interview van de Eye On Horror Podcast met Steven Kostanski.