Kersttijd, de tijd van het jaar waarin we allemaal proberen iets meer te doen, een beetje aardiger te zijn en goed te doen voor anderen. Regisseur en schrijver Rebekah McKendry heeft dat zojuist gedaan door ons het mooiste geschenk te geven, een nieuwe sinistere horror-vakantiebundel Alle wezens roerden. Rebekah heeft een behoorlijk indrukwekkend cv, ze is een bekroonde televisie- en filmregisseur en ze heeft een doctoraat in Media Studies van Virginia Commonwealth University, een MA in Film Studies van City University of New York en een tweede MA van Virginia Tech in media-educatie. Rebekah is geen onbekende in horrorjournalistiek, aangezien ze de hoofdredacteur was van Blumhouse en de marketingdirecteur van het wereldberoemde Fangoria Magazine. Rebekah is momenteel professor aan de USC School of Cinematic Arts en is momenteel co-host van Blumhouse's Shock Waves-podcast.

Rebekah's echtgenoot David Ian McKendry diende ook als regisseur en schrijver Alle wezens waren Roeren, en dat zorgt voor een geweldig gesprek! Ik had het genoegen om met dit ongelooflijke talent over haar nieuwe functie te spreken. Bekijk hieronder ons interview.

Interview met Rebekah McKendry

Ryan Thomas Cusick: Hoi Rebekah!

Rebecca McKendry: Hoi Ryan! Hoe gaat het?

PSTN: Met mij gaat het goed, hoe gaat het met jou?

RM: Het gaat goed met me, het is een erg regenachtige dag in Los Angeles, afgezien daarvan gaat het goed met me!

PSTN: Ja, ik wilde je vragen of je van deze regen genoot. [Lacht]

RM: Ik kijk nu naar buiten, en het regent! Mijn hond weigert naar buiten te gaan, ik wil ook niet naar buiten maar dat moet straks wel. Tegenwoordig alleen gebeuren zoals vier keer per jaar en ik heb altijd zoiets van "Verdomde regen!" [Lacht]

PSTN: Ja, en als het er niet is, willen we het.

PSTN: All The Creatures Were Roeren was geweldig, de kersttijd komt op het punt dat ik meer geniet van het kijken naar de kerst-horrorfilms dan rond Halloween.

RM: Ik hou daarvan. Mensen maken deze lijsten met de beste Christmas Horror waar we op zijn beland, en dat is geweldig. Maar als je gewoon naar de lijst kijkt, is het als: "Mijn God, er is veel kerstverschrikking en ze zijn verdomd goed." Het is gewoon een leuke periode om aan te pakken, Kerstmis is geweldig, maar er zit zeker ook een sinistere kant aan.

PSTN: Er zit beslist een donkere kant aan. Ik denk dat je dat hebt vastgelegd, net in je inleiding met je twee personages die naar het theater gaan, die eenzaamheid vastlegt, de twee die elkaar ontmoeten, om die leegte op kerstavond te vullen. Ik heb er echt van genoten.

RM: Oh bedankt! Dave [McKendry] en ik begonnen na te denken over onze eerste kerst in Los Angeles, we hadden jaren geleden in New York gewoond en het was op rijafstand van ons ouderlijk huis. We waren gewend aan dit soort besneeuwde huis voor de feestdagen, familie, oma en iedereen aten kalkoen en aardappelpuree, slechte truien kerst. We kwamen aan in Los Angeles en konden het ons niet veroorloven om ons eerste jaar terug te gaan en het was gewoon raar! Het was als een spookstad, iedereen die hier was, was als wezen, kerstwezen. We hebben allemaal samen rondgehangen en gebarbecued in mijn achtertuin, want het was vijfentachtig graden op eerste kerstdag, het was gewoon een heel andere sfeer voor ons, dus het was een interessant startpunt, "nou, het is Kerstmis, ik kan niet naar huis , dus eh, ja, we moeten rondhangen, want het is Kerstmis en ik heb het gevoel dat we iets moeten doen. " We vonden dat een interessant uitgangspunt ervoor.

PSTN: Je hebt dat vastgelegd, ik heb het meteen opgepikt. Van de vijf verhalen waren de eerste twee mijn absolute favoriet.

RM: Dat hoor ik graag van mensen! Dat is het interessante van een bloemlezing, zodra mensen zien dat ze geneigd zijn, wat geweldig is, om te zeggen welke hun favoriet is en welke hun minst favoriete, wat cool is, ik denk dat het leuk is omdat niemand ooit zegt dezelfde voor beide. Elk segment is iemands favoriet geweest en is ook iemands minst favoriet geweest. Ik kijk ze vervolgens aan en zeg: "Ik heb het goed gedaan met het parkeerterrein", daar ben ik dol op. Andere mensen zeggen: “Ik vond het niet leuk, je hebt niets uitgelegd. Waar komt dat monster vandaan? Waarom woont hij in een busje? "

Beide: [Lach]

RM: Ik hou gewoon van hoe polariserend deze zijn geworden.

PSTN: Ik denk dat de eerste, 'All The Stockings Were Hung', gaat over pesten op de werkplek, geweld op de werkplek, het was geweldig en het overrompelde me. [Lacht] Echt waar! Toen het eerste cadeau open was, zei ik: "Oh Shit!" We gaan een ritje maken.  

RM: We hoopten dat dat wat mensen zou krijgen, want we hadden eerder met Chase Williamson samengewerkt. Chase had een hoofdrol gespeeld in een korte film die wij deden en dus was ons idee om hem als een van de besten in de film te plaatsen en hem dan binnen dertig seconden te vermoorden! We hielden gewoon van dat element en Chase vond het helemaal goed.

PSTN: Jij en je man hebben de film samen geschreven en geregisseerd, hadden jullie twee creatieve verschillen of is alles gewoon gelopen?

RM: Oh mijn god, dat doen we altijd! Oh Heer nee, we maken ruzie over alles en dat is een soort van ons proces. Toen Morgan [Peter Brown] en Joe [Wicker] ons vertelden dat ze het concept wilden kopen en ze wilden financieren en de investeringen binnenhalen, begonnen Dave en ik onmiddellijk met het bedenken van ideeën. Toen we het gooiden, hadden we drie segmenten gedaan die waren opgenomen in de pitch en ze namen het op basis daarvan en we gebruikten uiteindelijk alleen een van de segmenten die we oorspronkelijk hadden gegooid. Van daaruit, toen Dave en ik groen licht hadden, begonnen we net met het genereren van segmenten en ik denk dat we er twintig hebben gemaakt, wetende dat we er maar vijf zouden doen. We gingen door en kozen de concepten die binnen ons budgetbereik zouden passen en waar we ook toegang toe hadden. We moesten kijken naar wat we konden doen binnen ons budgetbereik en vanaf dat moment begonnen Dave en ik echt in het script te graven. [Lacht] De manier waarop Dave en ik schrijven, is dat hij meestal iets bedenkt en ziek iets bedenken en dan zullen we er een paar uur echt over ruziën voordat we beseffen dat we allebei echt ongelijk hebben en dan zullen we iets heel anders bedenken. Dat argumentatieproces, we hebben dat creatieve verschil nodig om te komen tot wat werkt. Het is gewoon de manier waarop we werken. We noemen het 'passie'. Dave en ik vinden het erg lonend, gewoon ruzie maken over stomme details in het script totdat we allebei ontdekken dat we helemaal de verkeerde kant op gaan en dan komen we samen met iets op de proppen. We noemen het niet eens ruzie, we noemen het 'gepassioneerde discussie'.

PSTN: Dat vind ik leuk!

RM: Als we er niet gepassioneerd over zijn, als we het concept benaderen en we zijn allebei van 'meh, het zal werken', is het waarschijnlijk niet zo geweldig, en geen van ons is er echt gepassioneerd genoeg over om erover te discussiëren.

PSTN: Heeft u in de toekomst iets waar u aan gaat werken? Nog meer functies? Kunnen we een vervolg verwachten?

RM: We zouden het leuk vinden om uiteindelijk een vervolg te doen. Op dit moment hebben we zojuist een tweede speelfilm ingepakt die ik deed via Producer Buz Wallick via MarVista Entertainment. Het is een thriller, en hoewel het een thriller is, heeft het een heel hoog aantal lichamen, ik heb iemand doodgeslagen met een theepot erin.

PSTN: Oh wow!

RM: Dat was best leuk en ik steek iemand in de nek met breinaalden, ook al is het meer een thriller dan een bovennatuurlijke horror, het is super leuk! We hebben dat net ingepakt, we zijn er nu op in post en hopelijk komt het ergens begin 2019. Dave heeft het script daarvoor doorgegeven, dus er zit wel wat van zijn komische stem in. Dave en ik zijn gewoon aan het pitchen, we hebben pitch-meetings en we zijn gehecht aan projecten waar we nog niet over kunnen praten en waarvan we hopen dat ze groen licht krijgen. Zo niet, zoals ik al zei, dan hebben we veel segmenten voor wezens gemaakt en hebben we veel ideeën die we niet hebben kunnen gebruiken. Dus als er een vervolg is, zou ik het geweldig vinden om het team weer bij elkaar te krijgen om dit opnieuw te kunnen doen.

PSTN: Heel opwindend! Nogmaals gefeliciteerd en heel erg bedankt.

RM: Oh mijn god, bedankt en blijf droog!