erfelijk is geopend voor een enorm succes aan de kassa afgelopen weekend en veel geroezemoes rond de enge genrehit. Onlangs spraken we met Alex Wolff, die de oudste zoon speelt die gevangen zit in de waanzin die zijn familie treft. Alle dingen bespreken erfelijk, horror en meer met de acteur.

iHorror: Wat is je naam en de naam van je personage?

Alex wolff: Alex Wolff, en Peter Graham is de naam van het personage.

IH: Wat was je reactie toen je het script voor het eerst las erfelijk?

AW: Ik bedoel, weet je ... ik was er super van overstuur. Super visceraal. Mijn moeder kwam aan het einde van me binnen terwijl ik het script las en ik schreeuwde hardop en had zoiets van "Oh shit!" omdat het echt eng was en ik schrok omdat ik dacht dat ik alleen was.

IH: Wat trok je aan in het project?

AW: Ik ben super in A24. Ik denk dat ze geweldig zijn en dat was het eerste. Toen en ik was erg ontroerd door het verhaal, toen ontmoette ik Ari [Aster] en was erg ontroerd door hem als persoon en als combinatie.

IH: Hoe was het om met Ari Aster, de regisseur, samen te werken?

AW: Verbazingwekkend. Hij is de beste. Hij is een genie. Dat is hij echt. Hij weet tegelijkertijd precies hoe hij met acteurs moet werken en met ze moet praten op een manier die superrespectvol is en hij is super enthousiast dat je vrij en losbandig bent en al die dingen. Terwijl hij tegelijkertijd een ongelooflijk persoon is met een camera. Ik bedoel, hij beweegt gewoon op zo'n interessante, unieke, verontrustende manier.

IH: Hoe heb je contact gemaakt met de rest van de cast, optredend als een gezin?

AW: Nou, het is een behoorlijk disfunctioneel gezin, dus ik denk dat we beter contact hadden dan in de film!

IH: Hoe zou je je personage omschrijven, Peter Graham?

AW: Ik denk dat hij een jonge man is die zijn uiterste best doet om alle dingen die met zijn gezin en zijn leven gebeuren te onderdrukken. Hij is in een situatie terechtgekomen waarin iets buitengewoon tragisch gebeurt en hij doet zijn best om ermee om te gaan, maar langzaamaan verslechteren zijn realiteitszin en zijn gevoel van emotioneel comfort en stabiliteit en vallen gewoon uit elkaar.

IH: En hoe heb je je op deze rol voorbereid?

AW: Weet je, ik heb het script gewoon een paar keer gelezen en ik probeerde mezelf op die plek te krijgen. Op die plek van... emotionele anarchie en vriendelijkheid bleef ik daar zo lang als ik kon.

IH: Wat denk je dat het maakt erfelijk zo eng?

AW: Waarschijnlijk dat de personages zo goed getekend zijn. Zo driedimensionaal en zo genuanceerd. Ik denk dat het ervoor zorgt dat wanneer de horror eindelijk komt, je genoeg om deze personages kunt geven dat alles wat hen overkomt, wat toevallig de meest verontrustende shit in de hele wereld is, alles wat hen overkomt voelt alsof het je eigen familie overkomt of het gebeurt met personages waar je om geeft en dus knoeit het echt met je hoofd.

IH: Heb je persoonlijk favoriete horrorfilms?

AW: Ja. Waarschijnlijk is mijn favoriet Rosemary's Baby. Maar ik zie elke horrorfilm, ik hou veel van Europese horrorfilms en om niet pretentieus te klinken, maar ik denk dat sommige gewoon beter zijn. Maar zoals onlangs ben ik dol op deze film Welterusten, mama, en die film is geweldig. Ik houd van The Babadook, De heks, wat A24 ook deed. Het was geweldig. Ik denk het origineel Halloween is behoorlijk verbazingwekkend. Texas Chainsaw Massacre is geweldig. Ik hou van Ti West, die geweldige films maakt. Zoals hij deze belde Het huis van de duivel wat misschien wel mijn favoriet aller tijden is en het sacrament, een van zijn andere films die ook fantastisch is. Die man weet echt wat hij doet.

IH: Heb je aankomende projecten waar je over wilt praten?

AW: Ik schreef, regisseerde en speelde in deze film, mijn eerste speelfilm genaamd De Kat En De Maan. Dat zal, denk ik, binnenkort uitkomen. Ik heb ook nog een aantal andere films die uitkomen. En ik had een film die net uitkwam genaamd Het huis van morgen. Het is in theaters. En een film genaamd Stella's laatste weekend. Er komt veel aan, en Kat En De Maan is waarschijnlijk degene waar ik het meest enthousiast over ben.

IH: Kun je ons iets vertellen over het verhaal?

AW: Kat En De Maangaat over een jonge man van 17 die gedwongen wordt om in New York te gaan wonen terwijl zijn moeder wordt behandeld in een afkickkliniek omdat zijn vader een tijdje geleden is overleden. Terwijl hij in New York is, moet hij bij de enige persoon blijven die voor hem kan zorgen, de oude bandmaat van zijn vader. Terwijl hij daar is, ontmoet hij deze kinderen die hem onder hun hoede nemen en het is alsof je in feite kijkt naar een jonge man die min of meer wordt geconfronteerd met de realiteit van de behoorlijk tragische dood van zijn vader en daarmee omgaat door al deze dingen die in zijn leven gebeuren.

IH: Waar denk je dat de reacties op zullen zijn erfelijk?

AW: Hopelijk zullen ze doodsbang zijn en hopelijk zullen ze er diep door van streek raken en hopelijk zullen ze nooit meer herstellen. En ik hoop dat ze de rest van hun leven van streek zijn.