Kelly: Er is dus een geweldig citaat van wijlen Wes Craven; "Horrorfilms wekken geen angst, ze laten het los". Ik had gelezen dat de serie thema's van maatschappelijke disfuncties wil onderzoeken, dus welke angsten hoop je met je afleveringen los te laten?

Pen-Ek: Ik weet niet goed wat ik moet antwoorden... Het doel is om te entertainen, ik probeer niet eng te zijn, of grappig te zijn, of dramatisch te doen. Ik denk dat het doel eigenlijk is om te entertainen. Ik denk dat ook alle regisseurs dat proberen te doen. I denk my doel is om te entertainen. Als je ernaar kijkt en denkt dat het grappig is, is dat goed, of als je het eng vindt, is dat goed.

Maar wat belangrijk voor me is, en wat ik echt sterk vind in de aflevering, is dat Thaise mensen, we hebben een soort mentaliteit dat we ons altijd minderwaardig voelen als we elkaar ontmoeten zoals ... westerlingen, bijvoorbeeld [allemaal lachen]. We hebben het gevoel dat we niet goed genoeg zijn. En dat is heel belangrijk voor mijn aflevering.

De oorsprong van de geest is dat wanneer je bang bent voor blanke mannen als je nog leeft, en, weet je, ik kan dat begrijpen. Maar ik wist niet dat ik na mijn dood nog steeds bang voor ze zou zijn – ik denk dat dat heel belangrijk is in mijn aflevering. Alsof we moeten stoppen ons niet goed genoeg te voelen, inferieur te zijn. Ik vind dat echt vertederend van Thaise mensen, dat we zo verdomd nederig zijn dat we nergens komen [iedereen lacht]. Voor mij is het echt een mooie kwaliteit.

Kelly: Als Canadees snap ik dat [allemaal lachen]. We zijn veel te beleefd over alles.

Een van de dingen die ik echt geweldig vond aan de aflevering die Pen-Ek regisseerde, is die botsing tussen de westerse zakenman die binnenkomt en geen idee heeft van deze cultuur en folklore, en waar hij in wezen tegen is. Het is interessant om die botsing te zien waarbij de geest zijn ding probeert te doen en eng is - wees een geest, en deze westerling is gewoon niet het hebben [allemaal lachen].

Pen-Ek: Maar met mijn aflevering maakten we naast het maken van een horrorfilm ook grappen over horrorfilms. De schrikreacties en zo, die badkamer met een vies uitziend toilet in het ziekenhuis... zo zou geen toilet eruit zien! Alleen in een horrorfilm! [allemaal lachen]

via HBO Azië

Eric: En een van de dingen die ik erg leuk vind aan die aflevering, is de fotograaf. Ik hou van dat optreden. Je voelt veel voor hem. In 48 minuten weet hij veel verschillende gevoelens in de aflevering te rijgen.

Voor mij, omdat de geest in mijn aflevering gebaseerd is op de Pontianak, is de oorsprong dat het eigenlijk een vrouw is die stierf (tijdens de zwangerschap), dan komt ze terug. En ik dacht dat het interessant zou zijn ... in films als de horrorgeesten van Japan, of wat dan ook, sympathiseer je met de geest. Of zoals die film, Het weeshuis.

Ik wilde niet iets maken dat "in your face" was; Ik wilde iets maken dat een beetje griezeliger was. Voor mij was de hoofdpersoon de Pontianak, en ik besloot van haar een tienermeisje te maken. Dus je modereert het een beetje, en het is een jong tienermeisje, en daarom gaat het meer over de mensheid – in mijn perspectief – daarom.

Mijn aflevering gaat in première in Sitges met de Japanse aflevering van Takumi Saitoh, en die van Pen-Ek was op TIFF met de aflevering van Joko Anwar (Indonesië). En dan is er nog Fantastic Fest, de Koreaanse aflevering van Lee Sang-Woo, en Ho Yuhang uit Maleisië, die over het babyspookje gaat.

via HBO Azië

Kelly: De eerste twee afleveringen die ik zag (bij TIFF) zijn fantastisch, ik vind het geweldig dat ze elk hun eigen cultuur in het verhaal brengen.

Eric: Ik kon niet geloven dat ik al deze jongens zover kreeg om het te doen, toch? Om helemaal eerlijk te zijn, ik wist niet waar ik mee zou eindigen [allemaal lachen]. Toen ik de eerste snit te zien kreeg, vond ik dat echt geweldig. Ik hou van ze allemaal! Ik hou gewoon van ze allemaal. Voor mij is het gewoon zo. Het is spannend, weet je? Ik heb het gevoel dat als we meer zouden kunnen samenwerken in Azië... dat heel spannend zou zijn.

Pen-Ek: Ik bewonder Eric echt, want dit soort projecten, dit soort omnibusprojecten… het werkt nooit! [lacht] Want bij sommige projecten lijken de regisseurs die ze proberen te doen... ze het niet serieus te nemen. Ze maken gewoon een shockfilm.

Maar dit is, zoals... het is geen project van een half uur, het is een soort horrorfilm, weet je? Als je nog twintig minuten gaat, heb je een speelfilm. En je moet het serieus nemen, want anders zouden de afleveringen niet genoeg vlees hebben. Dus ik denk veel lof aan Eric, want daar haal je je passie uit. Sommige omnibusfilms, de regisseurs zullen het gewoon als een zijproject behandelen. En het werkt niet.

Eric: We hadden zoveel toewijding van elke regisseur.

Kelly: Eric, hoe vond je de regisseurs voor deze?

Eric: Ik kende ze! En ik wilde met hen werken, dus ik zei "laat het me weten", en leunde achterover, en toen kwamen we allemaal aan het werk.

Kelly: En het is verbazingwekkend dat ze hun persoonlijke folklore erin brengen om hun achtergrond te vertegenwoordigen en die verhalen naar voren te brengen.

Eric: Net als voor de Japanse aflevering geloven de Japanners in een hooigeest, en dat wist ik niet! Dus het is cool, weet je? En de Koreaanse aflevering gaat over een man en - als je als maagd sterft, zul je erg wraakzuchtig zijn en wil je een vrouw. En Koreanen geloven in sjamanisme... veel voodoo...

Kelly: Als in het geweeklaag -

Eric: The Wailing, Ja! Er zit veel achter. Veel Japanse horror sluit aan bij het shintoïsme. En ze geloven dat als je een pijnlijke dood sterft, je aan de aarde gebonden bent omdat je boos bent of spijt hebt. Je ziet veel ideeën uit het Japanse boeddhisme, shintoïsme en taoïsme... het combineert hun overtuigingen en verhalen. Leuk vinden De Ring vs The Grudge. En de dag dat ze vochten! Ik heb het speelgoed [lacht].

Folklore gaat op zondag 7 oktober exclusief in première op HBO Azië. De serie wordt over een paar maanden gestreamd op HBO GO in de VS en is beschikbaar op HBO On Demand.

via HBO Azië

Pagina's: 1 2