Het enthousiasme van Brea Grant is aanstekelijk. Ze heeft zo'n liefde voor het genre en een passie voor het maken van films, allemaal gedeeld met een heldere en bemoedigende positiviteit. Of ze nu betrokken is als een actrice, schrijfster, of regisseur, het is altijd spannend om haar naam aan een project te zien hangen. Ze heeft een scherp oog voor een goede film, dus je weet dat je in goede handen bent. 

volgend 12 uur dienst – nu gestreamd op Shudder – werkt ze samen met Blumhouse en EPIX om nog een zuidelijk verhaal te vertellen. Haar nieuwste regiefunctie, Gescheurde Harten, volgt een country-muziekduo dat op zoek gaat naar het privéhuis van hun idool, en belandt in een verwrongen reeks gruwelen die hen dwingen de grenzen te overschrijden die ze voor hun dromen zouden gaan.

Ik was in staat om met Brea te gaan zitten om te bespreken Gescheurde Harten, Katey Sagal, zuidelijke gastvrijheid en de gebreken van een competitief systeem. 

Kelly McNeely: Dus, Gescheurde harten. Wat trok je aan in het script? En hoe ben je bij het project betrokken geraakt?

Brea-subsidie: Blumhouse stuurde me het script en ik vond het geweldig. Ik vond het uitgangspunt zo interessant, zoiets had ik nog niet eerder gezien. Omdat het een aantal dingen combineert die gewoon niet veel schermtijd kregen, toch? Countryzangers en horror, niemand heeft die film ooit eerder gezien! Dus dat was mijn onmiddellijke aantrekkingskracht. En ik kom uit Texas, dus dat was de andere trekking. Ik wilde iets doen in die zuidelijke countrymuziekwereld, ik dacht dat dat heel leuk zou zijn. Ik dacht dat het gewoon een heel goede tijd zou kunnen zijn, en het is zo'n geweldig platform voor drie geweldige actrices. En toen gingen we gewoon van daar, en ze hielden van mijn ideeën en lieten me het script maken. 

Zoals je zei, je hebt een aantal geweldige actrices in deze film. Katey Sagal is zo'n krachtpatser, en heeft ook een fantastische muzikale achtergrond, wat ongelooflijk is. Kun je een beetje praten over hoe je haar erbij kunt betrekken? Gescheurde Harten en met haar werken? Ik herinner me dat we elkaar eerder hadden gesproken - Met 12 uur dienst – een klein beetje over het werken met meer volwassen actrices, waar je erg enthousiast over was. Ze komen gewoon met zo'n grote kennis en kracht, en ze zijn zo indrukwekkend!

Ja precies! Een van de andere dingen die me naar het script trokken, is dat het deze rol had voor een actrice die veel gravitas in de rol kon brengen. Vanaf het begin wist ik dat ik zangers wilde voor alle drie de rollen, ik wilde dat ze konden zingen. Er is een scène – die je hebt gezien, geen spoilers – waar ze allemaal live samen zingen, en dat ook live hebben opgenomen. Dat is de opname van de dag dat we hem opnamen, en dat wilde ik ook kunnen. En wetende dat Katey die muziekachtergrond had, vond ik erg interessant. En ik was een grote fan. We zijn allemaal grote fans van Katey! Ik denk dat iedereen van onze leeftijd een fan is, omdat ze zoveel heeft gedaan, toch? Ze heeft comedy gedaan, ze heeft drama gedaan, maar ze heeft nog nooit horror gedaan. Dus het voelde voor mij als de perfecte gelegenheid om te zien of ze het zou doen. 

Ze las het script en ze dacht: ja, ik wil deze film komen maken. En ze had een paar vragen, maar het was zo geweldig om haar daar te hebben. Ze is zo'n professional, ze houdt van acteren, en voor mij is het een droom, want ik werk graag met acteurs. Ik vind het leuk om hun input te krijgen. Ik vind het heerlijk om met de scene te spelen en iets totaal anders te doen, en daar draait het allemaal om. Dus het werd uiteindelijk gewoon een geweldige ervaring.

En ik hou van die combinatie van countrymuziek en horror, want zoals je zei, dat zien we echt niet vaak, toch?

Om de een of andere reden blijven we horrorfilms opzetten, zoals, in welk kamp kan het zijn? Op welke universiteit kan het zijn? En ik hou van die films, begrijp me niet verkeerd, en ik weet zeker dat ik er ooit een zal maken. Maar ik dacht gewoon dat dit zo interessant was om de wereld van countrymuziek een beetje te nemen... Ellende erin, maar maak ook een statement over de entertainmentindustrie als ik ga.

En ik hou van die geweldige draai aan zuidelijke gastvrijheid -

Ja! Ja, kom binnen, drink wat, weet je, maar dan is er het onvermogen om nee te zeggen – het was eigenlijk iets waar ik het vaak over had met Alexxis [Lemire] en Abby [Quinn], waar het gewoon moeilijk is om nee te zeggen soms. En als je eenmaal in de situatie komt waarin iemand aardig is, en het lijkt alsof ze je helpen, en je weet gewoon niet wanneer je de grens moet trekken. Het is een kikker in kokend water situatie. Ze realiseerden zich pas wat ze te wachten stonden als het te laat is.

Absoluut. Ik hou daar echt van, want als een Canadees die dat ziet, denk ik, oh ik zou in dezelfde situatie zitten. Ze is zo aardig!

Ik weet! Canadezen en Zuiderse mensen, we zijn allemaal gedoemd tot horrorfilms [lacht]. 

Er is echt een geweldige - nogmaals, geen spoilers - vechtscène, waar ik van hou omdat het ruw en ongepolijst is. Kun je iets vertellen over dat filmen en dat choreograferen?

Ja, absoluut! Dat was iets waar ik erg naar uitkeek. Zoals je weet, vind ik het heerlijk om een ​​leuk nummer over een reeks te plaatsen, dat is mijn favoriete ding om te doen [lacht]. En ik wist dat ik een leuk countrynummer had dat we hadden opgenomen, en ik wist dat we een reeks zouden krijgen die op deze manier zou kunnen escaleren. Dus ik werkte met de stuntcoördinator en hij was geweldig in het helpen van me die hele scène uit te zoeken. Omdat dit geen professionele vechters zijn, het zijn muzikanten, en als ik in een gevecht zou raken, zou ik er rommelig en slordig uitzien, en ik zou gewoon niet echt goed slaan. En dus wilden we ervoor zorgen dat we dat vastlegden. En het is grappig, want ze zijn allebei atleten, en ze zagen er dus heel goed uit tijdens het vechten. Maar ik heb het gevoel dat we die rommelige aard van hun relatie hebben vastgelegd, maar ook van hoe ze daadwerkelijk zouden vechten. 

Ik ben blij dat je dat hebt opgemerkt, want mijn stuntcoördinator en ik hebben er lang aan gewerkt om ervoor te zorgen dat het realistisch aanvoelde. En vaak vechten vrouwen anders dan mannen, zwaaien ze wilder en hebben ze minder kans om te slaan - om daadwerkelijk contact te maken. Dus probeerden we er wat van vast te leggen. 

Een beetje meer scrappy als we vechten, zeker. 

Ja, en deze twee zijn slordig. Ze zijn slordig, en ze zouden er op die manier in komen. En ik had nog nooit zo'n gevecht tussen twee leads gezien. Ik heb het gevoel dat we vaak met mannen twee mannen zien vechten in een film, maar we zien niet vaak twee vrouwen vechten, en ik wilde het in de film hebben. 

En er zit ook zoveel emotie achter, daar hou ik echt van, dat was geweldig. Kun je iets vertellen over het werken met Blumhouse?

Het was geweldig. Het is nog steeds geweldig! We werken nog steeds samen. Ik had ze daarna ontmoet 12 uur dienst kwam uit, en ze wisten dat ik van zuidelijke dingen hield, en ik hield van dingen die leuk en erg vermakelijk waren, maar ook iets te zeggen hadden. En ze wisten ook dat ik geïnteresseerd was in het werken met vrouwen. En ze dachten aan mij toen ze het script lazen, wat erg leuk was. En ze hadden 100% gelijk. En ze waren gewoon geweldig. Ze vertrouwden me met alles, en ze hebben me alle middelen gegeven die ik nodig heb. Het was gewoon een enorme eer om deel uit te maken van die Blumhouse-familie.

En met Gescheurde Harten, zoals je al zei, het heeft iets te zeggen, het raakt de entertainmentindustrie en vooral het soort giftige concurrentie tussen vrouwen dat wordt veroorzaakt door mannen. 

Honderd procent.

Kun je iets vertellen over dat en dat thema in de film?

Dat was het belangrijkste waar ik het over wilde hebben in de film, dat ik geen van deze vrouwen wilde veroordelen, ik wilde komen van een plek waar ze allemaal dingen deden die ze hadden geleerd te doen, of ze probeerden tegen het systeem in te gaan, ze probeerden allemaal op hun eigen manier dit onmogelijke systeem voor zich te winnen. En als er een moraal is – wat ik niet leuk vind aan de moraal in mijn films – maar als die er was, dan is het wanneer vrouwen vechten, ze verliezen. Wat op een gegeven moment, zegt Katey's karakter, en ik denk dat we in deze industrie zitten waar we tegen elkaar worden opgezet. Er zal één project zijn en vijf van mijn vrouwelijke regisseursvrienden, we pitchen allemaal aan hetzelfde project. Maar al mijn mannelijke vrienden pitchen op verschillende projecten, en het lijkt gewoon zo raar dat we allemaal steeds weer voor hetzelfde worden binnengehaald. 

Alsof hier een lei is, hier is de ene vrouw die de film regisseert, of de ene vrouw in de cast, of de ene vrouwelijke DP, het voelt alsof we allemaal tegen elkaar worden opgezet voor één rol. Een baan. En ik wilde dat een beetje duidelijk maken, dat we een systeem zijn dat is gebouwd om ons te laten verliezen.

Absoluut. Ik vind dat je dat fantastisch hebt gecommuniceerd, want het is zo waar. Ik vind het geweldig dat je films zo vrouwelijk zijn, omdat ik het gevoel heb dat vrouwen en het horrorgenre een beetje in perfecte harmonie zijn. Ik denk dat we het op een ander soort niveau begrijpen. Dus als iemand die voor en achter de camera heeft gestaan, welke rol - of het nu gaat om acteren, schrijven, regisseren - stelt je in staat om deze verhalen beter te vertellen? En ook, over droomduetten in deze film gesproken, als je - als actrice of als schrijver of regisseur - met één andere persoon zou kunnen samenwerken als een droomduetproject, met wie zou je dan willen werken?

O ja! Ik hou van schrijven en regisseren. Ik heb het gevoel dat ik nu mijn plek heb gevonden. Ik bedoel, ik denk dat ik op dit punt in mijn leven meer thuishoor dan voor de camera. En ik denk dat beide me echt in staat hebben gesteld om verhalen te vertellen die ik interessant vind, en ik vind ze allebei leuk om verschillende redenen. Ik ben graag in de buurt van mensen, dus soms heb ik zoiets van, ik moet gewoon op een set zijn! Maar ik hou ook van mijn huis en ik hou van mijn hond en ik zit op mijn bank en de hele dag alleen maar lezen en lezen en schrijven, dat is ook geen slecht leven. Dus ik denk dat ik erg gezegend ben dat ik beide heb mogen doen. 

En eh, wauw, ik kan zoveel vrouwen noemen waarmee ik graag zou willen werken. Ik heb veel geluk dat ik met deze vrouwen aan deze film heb mogen werken. Maar ik heb ook geluk gehad in mijn eerdere ervaringen, omdat ik met zulke coole vrouwen heb mogen werken. Ik werk nog steeds met Natasha Kermani, die regisseerde Lucky. We hebben een paar projecten waar we nu samen aan werken. Ze is de enige persoon voor wie ik regelmatig schrijf, dus ze is een soort droompartner voor mij. 

Je kunt Gescheurde Harten als advertentieigital release op Paramount Home Entertainment, vanaf 20 mei. Houd ons in de gaten voor onze recensie.