Kunt u zich een nachtmerrie voorstellen die bestaat uit een tijdlus van het type “Groundhog Day” die plaatsvindt in een ziekenhuis en het uitvoeren van bevelen om patiënten te schaden of te genezen? Beter nog, wat dacht je van het regisseren van een film die precies dat is? We praten met regisseur, schrijver en producent Christopher Lawrence Chapman over zijn nieuwe film inoperabele met in de hoofdrol Daniëlle Harris.

inoperabele verschijnt op 6 februari op dvd!

 

Interview met regisseur, schrijver, producent:

Christoffel Lawrence Chapman

Ryan T.Cusick: Bedankt voor het chatten met ons vandaag. Ik heb absoluut genoten van deze film.

Christoffel Lawrence Chapman: Geweldig! Ik hoor graag als mensen het echt leuk vinden.

PSTN: Vertel ons over de eerste film waaraan je hebt gewerkt.

CLC: Ik denk dat het waarschijnlijk een western was die ik 'Morgan Pickett's Charge. " Het was geweldig, want we gebruikten een grote drone met een RED en ik denk dat een 300 mm-lens ruiters op paarden achtervolgde die losse flodders heen en weer schoten. We hadden een festivalrun waar we een paar prijzen wonnen, wat altijd leuk is. Westerns zijn moeilijk te fotograferen vanwege alle bewegende delen.

PSTN: Wat waren uw inspiratiebronnen tijdens het schrijven inoperabele? Dit is absoluut een film die je meer dan eens zou kunnen bekijken en iets nieuws zou kunnen vinden, was dat je oorspronkelijke bedoeling?

CLC: Bedankt! Dat zat in het ontwerp en mijn verlangen om te schrijven was een film waar mensen het minstens een tweede keer zouden willen bekijken. Er zijn van die kleine verborgen subtiliteiten die je misschien niet bij de eerste bezichtiging opmerkt, en misschien zelfs niet bij de tweede!

Wat inspiratie betreft, ik denk dat Jeff en ik het over een project hadden en iets anders wilden maken, maar nog steeds rond het horrorgenre. Ik putte uit een ervaring die ik vele jaren geleden had, toen ik op de eerste hulp van een ziekenhuis was terwijl een orkaan naar het zuiden draaide en het gebied bedreigde waar het ziekenhuis zich bevond. Ik dacht eraan hoe griezelig het zou kunnen zijn om in een ziekenhuis vast te zitten terwijl het geëvacueerd werd als gevolg van een naderende storm met een of andere moordenaar binnenin los.

PSTN: Werk je graag binnen het horrorgenre? Ben je altijd al een fan geweest van horror?

CLC: Het horrorgenre was niet altijd mijn favoriet, maar na het werken Clownstad en inoperabele, Ik werd veel meer een fan, zo erg zelfs dat ik een paar dagen geleden net klaar was met een ander horrorfilmproject. Ik denk dat een filmmaker voor een lager budget een horrorfilm kan produceren en enig succes heeft doordat horrorfans graag allerlei soorten films zien, niet alleen de grote Hollywood-films met gigantische budgetten. Ik denk met afgrijzen dat de fans ook van een goed verhaal houden, en niet per se een productie met een groot budget.

PSTN: Je schreef, regisseerde en produceerde de film. Wat was je grootste uitdaging bij het maken inoperabele? Liever de ene baan boven de andere?

CLC: Ik vind het schrijven erg leuk. Het is waar je iets kunt verzinnen dat nog nooit iemand heeft gezien, en de tijd neemt om creatief te zijn. Produceren is heel veel werk, en ik denk dat de productietitel vaak iets te losjes wordt gebruikt. Produceren is waar het rubber de weg ontmoet, en het is de manier waarop men alle omringende elementen bouwt waardoor een film kan worden opgenomen. Ik denk dat regisseren waarschijnlijk is waar de meeste mensen aan denken als ze willen voelen wie er echt verantwoordelijk is voor het succes of de uitstraling van een film. Dat is in sommige opzichten waar, maar de manier waarop ik regisseer, laat de DP (Giorgio Daveed) echt gaan met de camera, en ze hebben vaak een stijl die uniek voor hen is, dus je wilt ze echt loslaten. het. Ik beheer het team niet micromanagement en moedig ze aan om hun kunst / ambacht te laten zien tijdens de schietpartij. We besteden veel tijd voordat de productie de details uithaalt, dus tegen de tijd dat we aan het filmen zijn, zitten we eigenlijk allemaal op dezelfde pagina.

Over het algemeen verliep de shoot erg goed. We hadden al onze foto's die we nodig hadden tijdens de hoofdfotografie, dus dat was leuk. Ik denk dat met inoperabeleDe grootste uitdaging was misschien om de tijdlijnen recht te houden, maar we hadden daar een goede grip op, en we schoten ook in chronologische volgorde, dus dat hielp.

Mijn favoriet van de drie is het schrijven, dus ik denk dat ik daar het meest de voorkeur aan geef.

PSTN: inoperabele is een unieke film, scènes die steeds opnieuw worden afgespeeld. Elk had echter een ander einde voordat het hoofdpersonage Amy zou resetten. Is het filmen ooit een beetje verwarrend geworden? Of in de montagekamer?

CLC: We wisten vanaf het begin dat het een verwarrende film zou worden om op te nemen, dus hebben we de beslissing genomen om in chronologische volgorde op te nemen, wat alle betrokkenen heeft geholpen. Het veroorzaakte wel meer werkdruk op het productieontwerp (onder leiding van Bobby Marinelli) in die zin dat ze veel gedoe moesten doen om de camera-afdeling voor te blijven, omdat we niet dezelfde opstelling konden behouden en onmiddellijk daarna een latere scène konden opnemen. Kledingkast en haar / make-up moesten ook kloppen, en met de AD (Ashley Eberbach) en Script Supervisor (Laura Coconato) konden we alles in de juiste volgorde houden. We hadden zeer professionele en bekwame bemanningsleden als afdelingshoofden die het script van binnen en van buiten kenden, en we hadden de meeste (zo niet alle) verwarrende tijdlijnen en de mogelijke valkuilen al uitgewerkt.

De montage was niet zo slecht. We hadden geweldige aantekeningen van de Script Supervisor die echt hielpen, maar ik maakte ook deel uit van het proces. Onze DP was ook een groot deel van de montage, en sinds hij het opnam, kende hij de film heel goed en wist hij wat we nodig hadden. De score was erg leuk, en Jonathan Price heeft het vermoord met de score / muziek. We wilden echt dat de film er goed en kwalitatief goed uitziet en klonk. We schoten in 6K en knippen in 4K en mixten het geluid in 5.1. Hopelijk zullen sommige van je kijkers het in echte 4K met 5.1-geluid kunnen bekijken, omdat dit hen echt zal onderdompelen in de enge ziekenhuiservaring.

PSTN: Het casten van Danielle Harris was perfect voor deze film. Hoe kwam het dat ze haar in de hoofdrol castte? Heb je de film geschreven met Danielle in gedachten?

CLC: Ze was geweldig! Maar nee, we hebben de film niet met haar in gedachten geschreven. We wisten dat we een sterke vrouwelijke hoofdrol wilden, en er was over enkele andere namen gesproken. Jeff Miller nam contact op met haar agent en we begonnen de dialoog die er uiteindelijk toe leidde dat ze deel uitmaakte van het project. Ik ben erg blij met haar prestatie, en het was een droom om mee te werken!

PSTN: Ik moet deze vragen. Wat is je favoriete enge film, Chris?

CLC: Oh jongen, ik denk de eerste Vreemd zou bovenaan staan. Ik denk, voor zijn tijd, en toen ik het voor de eerste keer zag, zou ik ook zeggen The Blair Witch Project was behoorlijk freaky. Maar over het algemeen zou ik zeggen Vreemd.

PSTN: Wat is de toekomst voor jou? Nog meer horror of psychologische thrillers in de maak?

CLC: We hebben zojuist de hoofdfotografie van een andere horrorfilm besproken. Het is een soort film in een film. Ik was niet de regisseur, maar ik zat aan de productiekant / uitvoerende productierol.

PSTN: Nogmaals bedankt voor het interview Chris en gefeliciteerd met je film!

CLC: Dank je! Ik ben heel blij dat je het leuk vond. Daarom doen we het zodat mensen de films echt leuk vinden!