Ik denk dat we allemaal wel een goede lach kunnen gebruiken. En een van de beste manieren voor horrorfans om liefdevol hun lach uit het genre te halen, is door Shudder's nieuwste release te bekijken, Scare-pakket! Onze eigen Trey Hillburn III heeft het beoordeeld eind vorig jaar, en nadat ik het zelf had gezien, was het geweldig meta-genreplezier. Ik had het geluk om met de makers van het project en twee regisseurs over de anthologie van de horrorkomedie, Aaron Koontz en Cameron Burns, te praten om de innerlijke werking van Scare-pakket...

Jacob Davison: Hoe heet je en wat doe je?

 

Aaron Koontz: Ik ben Aaron Koontz en met mij is Cameron Burns, en wij zijn degenen die het concept voor SCARE PACKAGE hebben bedacht. Ik regisseerde en schreef samen met Cameron het hele omhullende verhaal en de finale.

 

Cameron Burns: Ja, ik ben Cameron en dat heb ik gedaan. Het spul dat hij zei. (Gelach) Hij heeft mijn antwoord gestolen!

 

JD: Hoe heb je elkaar ontmoet?

 

AK: We gingen allebei naar Full Sail in Orlando, de filmschool. We hebben elkaar daar echter niet ontmoet. Ik denk dat we elkaar perifeer kenden, maar we kenden elkaar niet tijdens school. Daarna werkten we allebei bij EA Sports op de testafdeling. We ontmoetten elkaar eigenlijk meer dan OPGESLAGEN DOOR DE BEL trivia! (Gelach) Kleine wereld.

 

CB: We weten helaas ook niet meer wie er heeft gewonnen.

 

JD: SAVED BY THE BELL verenigt ons allemaal.

 

AK: Zoals het hoort! We ontmoetten elkaar toen en realiseerden ons dat we vergelijkbare likes hadden, zelfs buiten SAVED BY THE BELL en we hadden zoiets van "Hé! We zouden moeten samenwerken! " En begonnen samen te schrijven en dat soort dingen te doen.

JD: Hoe deed Scare-pakket beginnen?

AK: We hadden onze eerste speelfilm gemaakt (Camera obscura) en het was om een ​​aantal redenen een heel moeilijke ervaring. We hebben dat gemaakt met Universal Studios, het was een studiofilm en we hadden gewoon niet alle controle. We wilden iets doen met onze vrienden en het was leuk. Het was ook een domper van een film! (Gelach) Dus we wilden iets leuks maken en Cameron drong al een tijdje aan op een anthologiefilm. Omdat we al jaren naar festivals gingen en zoveel geweldige mensen kenden en het een goed excuus was om met onze vrienden te werken. We wisten dat we het over een langere periode konden doen terwijl we nog andere projecten ontwikkelden.

Ik wilde echter niet echt een bloemlezing maken. Het voelde gewoon alsof alles al was afgetapt wat je kon zien. naar het zuiden, VHS2had de nieuwe heropleving van bloemlezingen het goed gedaan. Daar wilde ik niet mee concurreren. Maar Cameron was terecht volhardend en we hebben enkele spreadsheets samengesteld van de hoogte- en dieptepunten van wat we dachten van anthologiefilms. Wat we dachten dat werkte en wat niet, en we besloten ervoor te gaan, maar met een andere haak. Het heette oorspronkelijk TROPES. Elk segment was een andere horror-trope, maar het blijkt dat sommige mensen niet weten wat het woord 'tropen' betekent!

 

CB: We leven in een bubbel. We weten allemaal wat het betekent, maar de externe mensen niet.

 

AK: Ja, maar als we de film TROPES gaan noemen, dan zou de filmtitel een trope moeten zijn. We wilden hier met elk aspect op inspelen. De poster refereerde aan posters, dus we hebben deze louche, HUIS stijl poster. Maar het is ook deze meta-poster, binnen een poster, binnen een poster. Juist, want we geven tegelijkertijd commentaar op horrorfilms. Dan de titel, Scare-pakket is zoiets als STILLE NACHT, DODELIJKE NACHT or HAKSELAAR of die grappige horrorfilms. We vonden een interessante haak en gingen ervoor.

 

JD: Hoe heb je genoegen genomen? Scare-pakket voor de titel?

 

AK: Ik denk dat een van de slechtste titelideeën die ik had, NORMALE ACTIVITEIT was. Dus we gingen er vanaf. Mijn toenmalige vriendin heeft het eigenlijk bedacht, Cassandra Hierholzer.

 

JD: En laten we ingaan op uw specifieke segmenten. Kun je praten over Rad Chad's Horror Emporium en Horror Hypothese?

 

CB: Met Rad Chad's Horror Emporium wisten we al vroeg wat voor soort dingen, zoals Arron zei toen we die diepe duik naar bloemlezingen deden. We realiseerden ons dat niemand het allesomvattende verhaal optimaal benutte. En we wisten dat je een interessant verhaal kon vertellen, je hoefde niet zo snel mogelijk naar het volgende verhaal te gaan. We schopten rond met Jeremy King, de acteur die Rad Chad speelt op een heleboel dingen, ver terug naar de EA-dagen. We wisten dat we een sleepstang bij hem wilden hebben en we wisten dat de omhulling de ideale plek voor hem zou zijn. We spuugden een hoop ideeën uit en een die bleef hangen was dat hij deze videotheek runde en het werkte gewoon in termen van in en uit segmenten komen, we dachten dat het grappig kon zijn.

We hebben daar al vroeg op ingespeeld en toen ging het erom hoe we dat konden overzetten naar het laatste segment, Horror Hypothesis. Dat was een ander idee dat we afzonderlijk hadden, maar we hadden ze niet bij elkaar en we wilden erachter komen hoe we het ene in het andere konden mengen. Als we wilden dat de omhulling een echt verhaal werd, dan wilden we dat dit naar het laatste segment zou leiden. Het basisidee was een testfaciliteit voor slasher-moordenaars, waarvan ik dacht dat het heel grappig was en echt rijp voor meta-komedie. Toen we die twee ideeën eenmaal hadden, was het een kwestie van ze samen te voegen en zoveel mogelijk grappen en metacommentaar in te pakken.

 

AK: Er was absoluut een poging gedaan dat zelfs zonder de andere segmenten de omhullende nog steeds één samenhangend verhaal zou kunnen zijn. Dat was een doel dat we hadden en misschien hebben we het wel gedaan. (Gelach)

 

CB: We hebben het geprobeerd.

 

JD: Ik zou zeggen van wel! Kun je daarover meer praten over het werken met Jeremy King en het personage Rad Chad?

 

AK: Cam en ik werkten aan een heel klein project, zoals 15 jaar geleden, en Jeremy King was aan boord om motoragent te worden. Hij was zo grappig dat we gewoon verschillende delen voor hem bleven schrijven. Hij heeft zo'n uniek gevoel voor komische timing. Hij is dit rare tussenin van lief en punchable dat erg leuk is.

 

CB: Zowel als personage als in het echte leven, maar ...

 

AK: Heel waar! Wat gek is, is dat Jeremy geen grote horrorfan is, dus we moesten hem meerdere keren stoppen en meerdere opnames doen, waarbij hij een beetje zou riffen en op sommige dingen zou gaan om ervoor te zorgen dat ze tot horror nauwkeurig waren. Hij vertelde hem dingen precies te zeggen omdat horrorfans precies zouden lezen. Maar hij is geweldig. Ik vind het heerlijk om hem te vermoorden bij alles wat ik doe! En zal waarschijnlijk doorgaan.

 

CB: Er is echt een geweldige overgangsrite als horror-maker bij het doden van je vrienden. En Jeremy is een vriend, en we doen het graag.

 

JD: Het is de beste vorm van vleierij!

 

CB: Het is!

JD: Ik wilde je vragen, over Horror Hypothesis, aangezien het draait om een ​​slasher-testfaciliteit, wat ging er bij het casten en creëren van de slasher voor dat segment The Devil's Lake Impaler gespeeld door Dustin Rhodes?

 

AK: Toen ik met Tate Steinsiek werkte, mijn make-upontwerper en de directeur van KASTEEL FREAK en we wilden een iconisch masker, dat was buitengewoon belangrijk. We wilden een rare folklore bouwen, ik heb alles onderzocht, van de oorsprongsverhalen van Voorhees tot Myers om te proberen met ons eigen rare en wilde ding te komen. We wilden ook een commentaar op hebben - ik denk dat op het moment dat we het schreven een van die echt vreselijke verhalen over een fratjongen die een aantal behoorlijk vreselijke dingen had gedaan en ermee wegkwam en ik was boos, dus we besloten om maak er een anti-fratboy-moordenaar van! Zelfs op zijn trui zijn de letters Delta Epsilon Alpha Theta, ze spellen 'dood' op de trui. Maar het masker, het eerste gezicht dat we gebruikten, was eigenlijk van Donald Trump.

 

CB: Als je de film pauzeert, zijn er een paar gevallen waarin je het gezicht van Trump kunt zien.

 

AK: We begonnen met dat masker als een soort eerbetoon aan hen, te beginnen met het Shatner-masker van HALLOWEEN met Michael Myers. Dus we zijn daar begonnen en hebben het soort Texas Chainsawed. Samen gestikt. Maar het was leuk om met het hele oorsprongsverhaal te komen en de flashback-reeks met hem te doen, wat zo belachelijk was. Dustin is geweldig, hij was zo'n geweldig persoon om mee samen te werken, het was zo leuk. Maar om onze eigen moordenaar te creëren ... dat was een belangrijke reden waarom ik niet wilde dat iemand anders die reeks deed. Omdat ik egoïstisch dit echt coole masker en outfit en achtergrondverhaal wilde creëren. Het was zo leuk!

 

JD: Ik wilde iets vragen over de FX voor je segmenten. Voor de enorme hoeveelheid praktische FX en make-up, heb ik dat echt gegraven.

 

AK: Dus, Kris Fipps, die ook een van onze producers was, was ook onze go-to voor make-up FX. Hij hielp ons via de juiste mensen te zoeken. We maken ook al heel lang horrorfilms, korte films en zijprojecten. We hebben altijd praktische FX gedaan. Dat was een eerste vereiste. We wilden echt dat er een aantal praktische FX in de segmenten zou zijn en wilden de gore pushen. Alleen al in de horrorhypothese hebben we meer dan 30 liter bloed gebruikt.

Gewoon overal heen gooien. En per minuut zouden sommigen kunnen zeggen dat het de bloedigste film ooit is, want ik vroeg Brad Miska zelfs hoeveel liter ze gebruikten op Safe Haven in VHS2 en ik las hoeveel bloed Feda gebruikte Evil Dead. En per minuut zijn we redelijk dicht bij een van de bloedigste dingen ooit gemaakt! Dat is leuk. Het was onbedoeld, het gebeurde gewoon op die manier. Als je iets doet als een liefdesbrief aan de horror van de jaren 80, moet je overdreven gaan met je moorden. Je moet ervoor gaan en er een rare originaliteit in hebben en unieke manieren bedenken. Dat is wat ik en mijn vrienden zouden doen, rondhangen en praten over onze favoriete moorden op Freddy en Jason en dit alles. Dus als we het wilden doen, moesten we de ante van die moorden verhogen.

 

CB: Dat was waarschijnlijk het leukste deel van het bedraden van horrorhypothese. We hadden het basisidee en de stroom en stopten en zeiden: “Hoe gek kunnen we dit doden? Wat hebben we nog nooit eerder gezien? "

 

AK: Brandon alle salto's laten doen en zijn arm laten afbreken en vervolgens doden met zijn eigen arm was erg leuk om aan te denken. Maar we hebben ook iemand vermoord met een loopband. Ik heb dat nog nooit zien gebeuren! We moesten een muur bouwen, een echte loopband gebruiken, groen screenen zoals het werkte. De hoeveelheid tijd en moeite die het kostte om iemand met een loopband te vermoorden, was absurd. Voor een seconde dat het er was, maar het was het waard.

 

CB: Allemaal omdat we terwijl we het aan het schrijven waren, probeerden het gekste mogelijke te bedenken. Toen vroegen we ons op de set af: "Waarom hebben we dat gedaan?" Wat dachten!

 

AK: Dat is het ding, we antwoordden niemand in deze film. We moeten het voor onszelf maken. Dus we moeten er meer tijd en moeite in steken, we moeten iemand met een loopband vermoorden en hem doormidden snijden. Onze vriendin, Elizabeth Trieu, en we hebben haar doormidden gesneden en het was geweldig!

JD: In termen van de toon, hoe ging het om de balans tussen horror en komedie?

 

CB: Ik denk dat we met vallen en opstaan ​​zijn gegaan voordat we de goede plek vonden die we wilden. We wilden niet maken ENGE FILM, wilden we niet zomaar een film maken die andere films parodieert en horror belachelijk maakt. We wilden niet van afschuw afslaan, we wilden zoiets niet doen. We wilden dat mensen die echt van horror houden, laten zien hoeveel we van het spul houden en hoeveel we om horror geven. We wilden grappige mensen die ook horror begrepen. Omdat je kunt zien wanneer iemand goedkope foto's maakt in plaats van plezier te hebben met iets waar we van houden. Dus dat was vriendelijk voor de North Star waar we op mikten. Dat hielp de toon te zetten voor de soort komedie waar we voor gingen.

 

AK: En het mooie van komedie is dat er zoveel verschillende variaties op zijn. Er waren vergelijkbare tonen, maar we wilden dat elk segment anders was dan de andere segmenten. Maar zolang het leuk was, praktische effecten had en grapjes maakte over een trope en met liefde waren we er allemaal voor.

 

JD: En ik denk dat je het goed hebt gedaan. En wat denk je dat het gaat over horror, vooral de laatste tijd, dat zo meta en gedeconstrueerd is geworden?

 

AK: Ik denk dat het komt doordat er een periode was waarin veel mensen opgroeiden en in de jaren 80 in het bijzonder, en er was een formule. Er was puur succes, maar dan waren er ook deze afgeleide versies van Vrijdag 13th, Zwarte Kerstmis en Halloween eruit kwamen en ze werden overspoeld op de markt. Ze deden gewoon steeds weer dezelfde dingen, dus het maakt het gemakkelijker om ze vanuit een metaperspectief te onderzoeken. Maar je kunt tijdens dat hele proces de handen van het publiek niet vasthouden en je kunt niet de hele film rechtstreeks met ze praten, hoewel het niet afhangt van het soort film dat je doet, er is nog steeds een kans. Zolang het uit een plaats van hart komt, kan het meta zijn, het kan een beetje knipogen naar het publiek en een beetje naar de camera. Ik bedoel, we kijken letterlijk op een gegeven moment naar de camera! (Gelach) Zolang het met de juiste aandacht wordt gedaan, denk ik dat er nog steeds is  veel plezier daarmee en er kan veel gezegd en geanalyseerd worden over hoe die tropen werden gebruikt. Hoe die stijlfiguren beïnvloeden hoe we vandaag naar horror kijken.

 

CB: Ik denk ook dat je dit naar waarheid met elk genre kunt doen. Er zijn stijlfiguren in westerns, er zijn stijlfiguren in romcoms. Je kunt het met elk genre doen, maar horror is het enige genre waar mensen fans van zijn. Omdat fans zo hondsdolle zijn, kennen ze de tropen op zo'n manier dat je het gewoon niet zo vaak ziet. In tegenstelling tot andere genres, duiken fans meer diep in horror. Ik denk dat het daarna alleen maar duidelijker en duidelijker wordt. Ik denk dat je voor elk genre een vergelijkbare film zou kunnen maken, maar horrorfans zijn zo dol en zien en weten deze dingen.

 

AK: Er is een Geico-commercial over horrortropen! (Gelach) toch? Het is gewoon zo ingebed in de popcultuur. Het is iets dat bekend is.

 

JD: Ik weet niet zeker of ik kan zeggen wie, maar er is een bepaalde speciale gast in Horror Hypothesis en ik wilde weten hoe dat tot stand kwam?

 

CB: Ja. We proberen het voorlopig een beetje stil te houden. Het is gewoon heel leuk. Ik ben mijn hele leven een fan geweest en ik heb de show bekeken, ik heb de show op tv opgenomen. Dit is voor Shudder, voordat ...

 

AK: Je vertelt wie deze persoon is, hoe meer je over hem praat. (Gelach)

 

CB: Er is een persoon die ik enorm bewonder als horrorfan uit de jaren 80 en die veel tv kijkt en deze persoon volgde me op twitter. We wilden een horrorexpert en wie is een betere horrorexpert dan deze man? Het is oké, het komt er wel uit! Het komt er toch uit!

 

Scare-pakket is momenteel beschikbaar om op te streamen huiveren.