Sinds de laatste post heb ik zo'n controversieel onderwerp behandeld (dat je kunt lezen hier), besloot ik nog wat meer te roeren en een ander gevoelig onderwerp in de horrorgemeenschap aan te pakken: remakes.

Persoonlijk ben ik dol op remakes. Ik hou ervan om de interpretaties van andere mensen van klassieke films te zien. Ik hou ervan als ze vergelijkbaar zijn met het origineel, en ik hou ook van als ze verschillen. Ik behandel ze volledig als verschillende films, waarbij ik invloeden, thema's en personages leen. Als je dat kunt, doen remakes niet zo'n pijn om naar te kijken. En hoe dan ook, dat zouden ze niet moeten doen. Ook als je de remake haat, het origineel zal er altijd zijn! Het gebeurt al eeuwen met literatuur en folklore, dus remakes in de bioscoop zijn echt niet zo uniek en moeten niet als zo afschuwelijk worden gezien.

Ik ga van deze gelegenheid gebruik maken om enkele remakes te verdedigen waar ik van hou. Dit is een lijst van 8 horror remakes die absoluut geweldig zijn, ondanks slechte ontvangsten van kijkers en critici. Haal diep adem voordat je dit leest; Ik ben gebonden om onbedoeld iemands gevoelens te kwetsen met deze. Maar wees gewaarschuwd; Ik verontschuldig me hier niet voor, en als ik je boos maak, duw het dan weg.

…Ok, maar echt als ik je boos of overstuur maak met deze lijst, het spijt me en ik hou van je, maak het alsjeblieft niet uit met me

 

Vrijdag de 13e (2009) [youtube id=”fpKdXnXl93s” align=”right”]

Zoals ik al eerder zei, zullen veel van de films op deze lijst me zeker doen schreeuwen, dus ik ga deze gewoon afmaken. De 2009 Vrijdag 13th opnieuw maken. Ik vond het leuk. Nee, ik vond het geweldig; zo erg zelfs dat ik deze lijst ermee ga aftrappen. Derek Mears heeft Jason geweldig neergezet, en daar blijf ik bij. Ik geloof niet dat deze film het wiel opnieuw uitvindt of echt iets ongelooflijks doet dat geen enkele andere film ooit heeft gedaan, ik denk gewoon dat het een goede voortzetting van de franchise is. Het is een leuke film en Jason ziet er hier prachtig uit.

De Texas Chainsaw Massacre (2003) [youtube id=”janre4HxsX4″ align=”right”]

Gaat iemand echt ooit nog een film maken die net zo gruizig en meeslepend is als de originele TCM? Nee, dat denk ik persoonlijk niet. Deze film deed het echter recht. Het is bloederig, het is spannend, en opnieuw maken ze goed gebruik van een grote logge psychopaat. Ik heb echt genoten van hoe ze enkele van de originele geluidseffecten van de originele Tobe Hooper-film hebben hergebruikt, en ik heb ook echt genoten van de verbluffende schoonheid van Jessica Biel. Critici hebben deze film ervan beschuldigd niets anders te zijn dan vertoon van wanhoop en geweld, zonder verzilverbare eigenschappen. Op hen antwoord ik met een glimlach: “Die zijn de inwisselbare kwaliteiten!”

Halloween (2007) [youtube id=”IeQiSdznHGo” align=”right”]

Rob Zombies versie van Halloween is wat er gebeurt als je een klassieke enge film neemt en deze verdrinkt in gore en gemene taal. Hoewel ik moet toegeven dat ik het met de critici eens ben als ik zeg dat Mr. Zombie soms de taal kon afzwakken, draagt ​​het wel bij aan de korreligheid die hij probeerde te bereiken met zijn remake. Veel mensen hebben er moeite mee dat de jeugd van Michael Myers wordt vertoond, maar ik vind dat het iets toevoegt aan de film. Het maakt hem een ​​beetje menselijker, en ik vond het leuk om een ​​beetje achter de schermen informatie te krijgen over wat Big Mike later in zijn leven zou kunnen hebben beïnvloed.

The Hills Have Eyes (2006) [youtube id=”C6f9ooGR9iU” align=”right”]

Op dit punt in de lijst, als je het tot nu toe niet met me eens bent, heb je hopelijk een aantal van mijn punten ingezien. De films hierboven zijn goede remakes, maar dit is een werkelijk goede remakes. Veel van de films op deze lijst in hun originele vorm hadden veel beperkingen op hen in termen van wat ze wel en niet konden laten zien. Vaak leden de films aan genoemde beperkingen. ik geloof dat The Hills Have Eyes is daar een goed voorbeeld van. De effecten om een ​​gruwelijke sfeer te creëren zijn in de loop van de tijd zo sterk verbeterd dat de nieuwe technieken vaak kunnen worden gebruikt om een ​​veel realistischer ogende film te krijgen.

Nosferatu The Vampyre (1979) [youtube id=”S1Rachk7ipI” align=”right”]

Deze film belandt altijd op mijn lijstjes. Het is gewoon zo goed. Regisseur Werner Herzog vond het origineel de beste Duitse film ooit gemaakt en deed zijn uiterste best om Murnau's originele film goed weer te geven. De versie van Herzog is ongelooflijk. Het is mooi, sereen en spookachtig. Klaus Kinski, die het gelijknamige personage in de film speelt, ziet er bijna net zo eng uit als Max Schreck in het origineel. Let op hoe ik bijna zei. Lang leve Werner Herzog.

Evil Dead (2013) [youtube id=”lWG_w5w8ZLs” align=”right”]

Deze film nam de originele film van Sam Raimi en zette hem op steroïden. Het is een absoluut huiveringwekkend stuk bloederige cinema dat meer dan eens moet worden gezien, maar alleen als je het kunt verdragen. De filmmakers hebben voor deze ene keer alles uit de kast gehaald op het gebied van gore verdomme, het is walgelijk, alleen op de beste manieren. Veel remakes lijden onder overmatig gebruik van CGI. Regisseur Fede Alvarez beweert in deze film dat er helemaal niets is gebruikt. Verheug u, haters van CGI, verheug u en lof Kwaad dood!

The Thing (1982) [youtube id=”p35JDJLa9ec” align=”right”]

Ik ga dit voorbeeld gebruiken om mijn punt te versterken door te zeggen dat remakes niet zo gevreesd moeten zijn als ze zijn. Het meesterwerk van John Carpenter uit 1982 was in feite een remake! Geloof je me niet? Klik hier. Het ding wordt decennia na de release geprezen en is bijna universeel geliefd bij fans van horror en sciencefiction. Dus neem dat, jullie maken nee-zeggers opnieuw! Ha! IN! JOUW! GEZICHT!

My Bloody Valentine 3D (2009) [youtube id=”bsRbqpiqkKU” align=”right”]

Ik zet deze film op nummer één omdat ik denk dat het niet alleen een goede remake is, maar dat het over het algemeen een betere film is dan het origineel. Wel verdomme? Zei hij dat net!? Ja, ja dat deed ik. Het moderne Mijn bloederige Valentijn is een grenzeloos gorefest met geweldige speciale effecten. Het origineel was goed, dat zal ik niet ontkennen. Maar soms moet je de eer geven wie ere toekomt, en dat is precies wat ik hier doe. Bovendien kan ik wel of niet verliefd zijn op Jensen Ackles. Kom op, die naam is gewoon zo cool.

 

Ik weet dat ik warmte ga krijgen voor deze lijst, maar dat is oké voor mij. Ik vind deze films geweldig, en als fan is het mijn plicht om ze te verdedigen. Misschien kan dit je aanmoedigen om sommige van deze films een tweede keer te bekijken met een ander perspectief.