Voor onze homoseksuele schrijver en regisseur Chris Peckover begon zijn relatie met horror met een onbedoeld trauma als kind. De man achter 2016 Beter uitkijken herinnert zich dat zijn vader en moeder uit eten gingen en hem thuis achterlieten met zijn jongere broer zonder oppas.

“Mijn moeder huurde Kinderspel voor ons omdat we dachten dat het een kinderfilm was', legde hij lachend uit tijdens ons recente interview. "Ze gingen uit eten, en we keken naar de film en ik was bang in het donker tot ik in de zevende klas zat!"

Hij was niet een van die mensen die graag bang waren. Integendeel, hij benaderde horror als een manier om de angsten onder ogen te zien die de films in hem naar boven brachten.

Het was een paar jaar later, toen hij ongeveer 13 jaar oud was, dat hij de film zag die hem zou inspireren maken griezelfilms. Dat filmpje was Poltergeist, en met name de scène waarin de lichten 's avonds laat de trap af kwamen drijven.

Terwijl iemand door JoBeth Williams ging, barstte ze in tranen uit toen ze zei dat haar dochter door haar ziel was gegaan. De hele familie verzamelde zich om haar heen en het was een echt ontroerend moment voor Peckover.

"Ik herinner me dat ik het zag en dat de tranen over mijn wangen stroomden en ik was een beetje in de war", zei hij. “Ik was een paar minuten daarvoor gewoon doodsbang voor een clown en nu huil ik! Wat was hier aan de hand?”

Het moment bleef hem bij en hij begon die dag aan zijn reis naar het maken van films en merkte op dat het die mix van emoties was die hem echt aansprak.

“Jump scares zijn prima als hulpmiddel; gore is prima als hulpmiddel,' legde hij uit, 'maar wat ik leuk vind aan horror is de kwetsbaarheid. Horror is voor mij een gemeenschappelijke ervaring. Als ik na een geweldige horrorfilm de bioscoop uitloop, heb ik het gevoel dat wij, het publiek, samen iets hebben overleefd. Dat is wat mij inspireert.”

Peckover droeg die inspiratie met zich mee en maakte uiteindelijk zijn eerste speelfilm, 2010's Onbeschreven. De film was een leerervaring voor hem, maar een van zijn grootste afhaalrestaurants verraste hem.

“Het was veel grafischer dan Beter uitkijken', merkte Peckover op. “Ik heb met die film geleerd dat je gorehounds niet kunt plezieren. Ze zullen er nooit genoeg van krijgen. Ik dacht dat ik dat wilde najagen, maar ik denk dat ik heb besloten dat ze gewoon moeten kijken Faces of Death op herhaling.”

Een paar jaar later werd hij benaderd door Zack Kahn met een script voor Beter uitkijken, en hij zag een kans om iets anders te maken waarin enkele van de lessen die hij onderweg had geleerd, konden worden verwerkt.

Hij hield van het verhaal van Kahn, maar hij wilde de toon veranderen.

"Ik dacht dat Zack een twist van een miljoen dollar had geschreven", zei de regisseur. “We spraken over waar het heen zou kunnen gaan, en ik bleef maar nadenken Alleen thuis. Ik was een grote fan van die film en ik had echt zin in een goede horrorkomedie met kerstthema.

Met dat in gedachten begon hij het script te herwerken, enkele van de hardcore-elementen van Kahn's versie te verlichten en zich te concentreren op het wat leuker maken van de toon in het proces.

Het duurde niet lang of ze waren ellebogen diep in het gieten, en Peckover geeft toe dat hij goud had geslagen met zijn hele cast.

"Ik las ongeveer 200 twaalfjarigen voor de rol van Luke", legde hij uit. “Ik noem die rol een 'klootzak'-rol omdat het echt een breed spectrum is voor iemand van die leeftijd om te kunnen spelen. Het was voor hen allemaal gemakkelijk om de gemeenheid of de komedie of de slimheid of de warmte te krijgen die de rol nodig had, maar het was bijna onmogelijk om er een te vinden die dat kon. allen van die dingen.”

Uiteindelijk ontmoette hij echter de Levi Miller die niet alleen de auditie uit het park sloeg, maar ook Peckover een stap terug deed nemen in het proces.

"Levi voegde een seksualiteit toe aan het personage dat ik er eigenlijk niet in had geschreven", merkte hij op. “Hij heeft een achtergrond in modellenwerk en hij werd eerder in zijn leven aan dat soort dingen blootgesteld. Hij zou zijn lippen pruilen en hij had een bijna slangachtige manier van bewegen. Hij deed dingen tijdens die auditie die me zo bang maakten dat ik ze uiteindelijk aan de film toevoegde.

Alles viel op zijn plaats met Miller aan boord, en de film is online een succes met distributie op verschillende streamingdiensten. Toch voelt Peckover zich een beetje schuldig over een bepaald stukje karakterontwikkeling dat hij niet heeft opgenomen.

“Met het personage van de beste vriend erin Beter uitkijken gespeeld door Ed Oxenbould,” legde hij uit. “Zelfs terwijl ik het aan het schrijven was, had ik in gedachten dat hij in de kast zat. Daarom volgde hij alles wat Levi's personage in de film doet. Er was meer voor hem dan alleen vriendschap, maar ik heb het gevoel dat het een excuus is om dat nu te zeggen. Ik voel me een beetje als JK Rowling die zegt dat er natuurlijk een homoseksueel personage in de film zit... Ik heb het gewoon nooit gezegd.'

Peckover heeft tijdens het filmen dat specifieke karakterpunt zelfs nooit met Oxenbould besproken, en het is iets waar hij spijt van heeft terwijl hij toegeeft dat hij nog steeds probeert uit te vinden hoe hij die lijn moet bewandelen en die uitspraak kan doen.

"Ik bleef me afvragen wat mijn eerste film zou zijn waarin ik de homo-identiteit in het gezicht staar en er echt iets over zeg", zei hij. “Tot nu toe was ik er niet helemaal zeker van wat Ik wilde zeggen, dus ik heb er omheen gedanst. Ik ben nu blij om te zeggen dat ik denk dat ik het eindelijk door heb en dat ik eindelijk een film aan het ontwikkelen ben waarin de twee hoofdpersonages homo zullen zijn.”

Hij noemt het project zijn homo Eruit, en hij zegt dat hij bewondering heeft voor wat Jordan Peele met die film heeft kunnen doen. Hij zegt ook dat het verhaal niet afkomstig is van de plek waar veel filmmakers het proberen te plaatsen, met name in kampen voor homoconversietherapie.

Dat ligt Peckover te hoog, en hij zegt dat dat soort premisse ook de film van Peele zou hebben gedood.

'Als Peele had geschreven Eruit en had het personage zeggen: 'Ik weet niet of ik je familie wil ontmoeten, want het zijn conservatieven in het zuiden van Missouri en ze hebben hooivorken', zou het zijn geweest weg voor de hand liggend, 'merkte Peckover op. “In plaats van zijn karakter in een duidelijk racistische setting te plaatsen, ging hij in plaats daarvan voor het hart van dat vleiende, verraderlijke type racisme dat volhoudt dat ze niet echt racistisch zijn. Dat is het enge!”

"Het is hetzelfde met wat ik probeer te doen met dit nieuwe project," vervolgde hij. “Ik ben verdrietig en boos dat er kampen voor conversietherapie bestaan, maar ik ben er niet bang voor. Echte angst komt van die plek waarvan we weten dat ze bestaat, maar we kunnen er niet precies de vinger op leggen waar het vandaan komt.”

Terwijl hij doorgaat met het schrijven van de film, weet hij dat, net als Eruit en andere films van zijn soort, zal er teruggedrongen worden door 'horrorfans'.

“Mensen blijven aandringen Eruit was geen horrorfilm, en ik heb zoiets van ja, dat is het wel, 'zei hij. “Ze zeggen hetzelfde over Stilte van de lammeren. Ze proberen ze af te schrijven als psychologische thrillers en afstand te scheppen tussen henzelf en die films. Goede horror is nog steeds goede horror en die films zijn horrorfilms.”

Die tactiek is vreemd genoeg aan beide kanten van het gangpad gebruikt. Niet-horrorfans, en vooral critici zo lijkt het, willen die films bestempelen als iets anders dan horror, zodat ze hun vermeende 'geloofwaardigheid' behouden, terwijl meer traditionele horrorfans hetzelfde hebben gedaan en vreemd genoeg om dezelfde reden.

Wat mij betreft, ik ben het eens met Peckover, en toen we ons gesprek beëindigden, kon ik niet anders dan vragen of hij enige schroom had gevoeld bij de mogelijkheid om als 'homofilmmaker' te worden bestempeld.

"Ik ben homo en ik ben een filmmaker, maar ik denk dat de enige keer dat je dat label krijgt, is wanneer je slechte homofilms maakt," zei hij. “Als je iets ongelooflijks maakt, zal het niemand iets kunnen schelen of je homo bent. Hoe dan ook, ik ben op de plek in mijn leven waar ik die mantel met trots zou dragen.”

Als je het niet hebt gezien Beter uitkijken, is het momenteel beschikbaar op Shudder als onderdeel van zijn Queer Horror-collectie voor Pride-maand, en houd je ogen open voor Chris Peckover en zijn toekomstige projecten.