Voor sommigen van ons is het elke dag Halloween, maar voor veel anderen is de hele maand oktober een tijd om onze favoriete feestdag te vieren. Daarom blijven we iHorror.com de hele maand overspoelen met allerlei soorten Halloween-plezier.

Ik wilde van de gelegenheid gebruik maken om een ​​van mijn eigen favoriete Halloween-herinneringen te vieren, een weeklange special van Sci-Fi Channel in 1995 genaamd Zombie-A-Go-Go.

[youtube id = "n_Ic7xceK2I" align = "center" mode = "normal" autoplay = "nee"]

Ja, eens heette SyFy Sci-Fi Channel (dat veranderde in '09). Zombie-A-Go-Go (een naam die ook die van Rob Zombie's platenlabel), kwam uit tijdens het hoogtepunt van het commerciële succes van White Zombie. De wereld was blootgesteld aan de groten Astro-Creep: 2000 - Songs of Love, Destruction en andere synthetische wanen van het elektrische hoofd album, en het nummer More Human Than Human was in gestage rotatie op alt-rock radiostations, MTV (toen MTV-muziekvideo's nog een ding waren), en overal in de cd-spelers van metal kids. Rob Zombie, de filmmaker, moest zijn debuutfilm nog op de wereld loslaten. Dat zou ongeveer acht jaar later komen.

Tijdens de week van Halloween speelde Zombie-A-Go-Go waarin Rob Zombie elke weekavond een film host. Het heeft een speciaal plekje in mijn hart, want ik was destijds niet alleen een grote fan van White Zombie, maar het liet me ook kennismaken met wat een paar van mijn favoriete films zouden worden.

De line-up omvatte: White Zombie (de film), Carnival of Souls, Night of the Living Dead, The Evil Dead en Night of the Creeps. Op dat moment (ik zat in de 7e klas) had ik alleen Night of the Living Dead gezien, wat al een favoriet was. Ik miste de eerste avond, die White Zombie was, maar ik keek om de andere avond, en het was de eerste keer dat ik de andere drie films had gezien, die ik tot op de dag van vandaag allemaal geweldig vind.

[youtube id = "abR-ywBNwYo" align = "center" mode = "normal" autoplay = "nee"]

Doorheen de films bleven, rond de reclameblokken gewikkeld, segmenten van Rob Zombie die over de films praatten en beelden achter de schermen van de opnames van White Zombie's nog uit te brengen video voor Electric Head Pt. 2 (The Ecstasy).

[youtube id = "WdYvr2QpC3E" align = "center" mode = "normal" autoplay = "nee"]

Ik zou graag meer video's van de show insluiten, maar ik kan echt niets anders vinden dan wat hier is, dat niets van de show zelf bevat. Sterker nog, ik kan niet echt veel op internet vinden, zelfs niet verwijzend naar het bestaan ​​buiten dit stukje een oude White Zombie / Rob Zombie-fansite, Die zegt:

Rob Zombie deed een show op het sci-fi-kanaal, maar het was nogal zwak. ze namen ongeveer 10 dingen op die door Rob werden gemompeld, en speelden ze na elke commercial opnieuw af. je kon zien dat hij het gewoon deed voor kleingeld.

Het was best gaaf om naar Rob te luisteren in "Night of the Creeps". Hij zegt: "Man, dit is gewoon het ergste stuk afval dat je ooit zou kunnen zien. Ik weet niet waarom IEMAND van jullie hier nog steeds naar kijkt !! " Later zegt hij: "Het spijt me dat er een fout is gemaakt. Het management heeft me net verteld dat dit eigenlijk een heel GOEDE film is, ik hou er echt van… ”en hij trekt deze vreselijke gezichten en zo. Best grappige shit.

Hoewel ik met elke vezel van mijn wezen van Night of the Creeps hou, klinkt dat deel bekend in de oren, en ik hield nog steeds van alles aan de show. In feite was een opname van die uitzending van de film, met de segmenten van Zombie, de enige kopie van de film die ik jaren daarna had. Gelukkig veranderde dat naarmate ik ouder werd.

Ik weet dat ik veel meer plezier heb gehad met Zombie-A-Go-Go als geheel dan die persoon lijkt te hebben gehad. Er was niets flauws voor mij.

Nogmaals, dit was de eerste keer dat ik The Evil Dead toch zag. Ga zitten en denk aan de eerste keer dat u die film zag. Het heeft waarschijnlijk indruk op je gemaakt, niet? Ik was op dat moment bekend met het bestaan ​​van de film (en de vervolgfilms) in videotheken, maar moest hem nog huren. Toen ik het eenmaal zag, werd het natuurlijk meteen een favoriet.

En Carnival of Souls. Daar had ik op dat moment nog nooit van gehoord. Het was zo raar en griezelig, en ik werd er meteen verliefd op. Nu ik in de dertig ben en sindsdien honderden, zo niet duizenden horrorfilms heb gedronken, is Carnival of Souls nog steeds een van de engste die ik ben tegengekomen. Het is gewoon een surrealistisch en nachtmerrieachtig, maar toch prachtig stuk werk. Ik geloof dat het de tweede dvd was die ik kocht toen ik enkele jaren na Zombie-A-Go-Go de sprong naar dat formaat maakte.

Het maakt me een beetje verdrietig om de show bijna 20 jaar later bijna vergeten te zien. Voor mij was het een groot evenement. Ik herinner me dat ik de volgende dag naar school ging nadat ik naar de films had gekeken, en erover had gesproken met mijn vrienden. Ik herinner me dat ik de hele dag heb gewacht om de film van de volgende avond te bekijken. Ik herinner me zelfs dat ik opgewonden raakte bij het vooruitzicht de Electric Head Pt. 2 video (die bijna niet het MTV-spel kreeg dat More Human Than Human deed, zou ik kunnen toevoegen). Een nieuwe White Zombie-video?!? Fuck ja!

Zombie-A-Go-Go gaat voor mij niet alleen over goede herinneringen aan een jaar Halloween of zelfs de introductie tot enkele van deze mooie films, hoewel dit er grote delen van zijn. Het gaat over nostalgie naar een vervlogen tijd, toen zoiets iets betekende voor een fan. Ik weet dat ik klink als een oude man, maar tegenwoordig hebben we vrijwel alles wat we willen binnen handbereik wanneer we maar willen. Met een muisklik of een tik op een touchscreen kan ik de White Zombie-video op YouTube openen. Keer op keer als ik kies. Ik heb gemakkelijk toegang tot alle films wanneer ik ze wil bekijken. In 1995 was dat heel anders, en hoewel we in deze termen misschien in een meer bevredigende tijd leven, ontbreekt er iets - die verwachting en vreugde dat iets waar je van houdt eindelijk op tv komt dankzij die glorieuze tijd van het jaar - Halloween.