Ja, ik weet dat ze nog niet eens zijn begonnen met het filmen van seizoen twee van Netflix De jacht, maar ik kijk altijd vooruit.

Met Mike Flanagan's gebruik van Shirley Jackson's The Haunting of Hill House voor seizoen één en de klassieker van Henry James De Draai van de Schroef voor seizoen twee kan ik niet anders dan denken aan andere klassieke spookhuis / spookverhalen die hij voor een derde seizoen zou kunnen gebruiken.

De manier waarop Flanagan de wereld van Jackson's roman in het eerste seizoen uitbreidde, was niets minder dan briljante, methodische verhalen, en er zijn een heleboel fantastische en angstaanjagende literaire locaties waar hij in zou kunnen graven en dezelfde behandeling zou kunnen geven.

Hier zijn mijn keuzes in willekeurige volgorde. Wat zijn er van jou? Laat het ons weten in de comments!

Het Belasco-huis–Hel huis van Richard Matheson

Richard Matheson, een van de grootste bovennatuurlijke schrijvers van de 20e eeuw, staat bekend om romans als Ik ben een legende, Een roer van echo's en Rijden op de nachtmerrie evenals zijn werkafleveringen voor The Twilight Zone inclusief de klassieke "Nachtmerrie op 20,000 voet".

Een van zijn mooiste en meest angstaanjagende creaties kwam ongetwijfeld in 1971 Hel huis en het nachtmerrieachtige Belasco-huis waar het verhaal plaatsvond.

William Reinhardt Deutsch, een miljonair die zijn dreigende dood tegemoet gaat, roept parapsycholoog Dr. Lionel Barrett in en biedt hem een ​​mooi bedrag aan om eens en daarvoor te bewijzen dat het hiernamaals bestaat door het beruchte Belasco House binnen te gaan en bewijs te verzamelen.

Bekend onder zijn bijnaam, wordt "Hell House" zo genoemd vanwege de daden van perversie en godslastering die daar plaatsvonden onder de leiding van de bouwer en oorspronkelijke eigenaar, Emeric Belasco. Andere teams hebben geprobeerd de geheimen van het huis te ontrafelen, en velen zijn daarbij overleden.

Barrett, samen met zijn vrouw Edith, mentaal medium Florence Tanner en fysiek medium Benjamin Franklin Fischer, betreden het ouder wordende landgoed om voor eens en voor altijd de waarheid te vinden. Fischer draagt ​​het stigma met zich mee dat hij de enige overlevende is van een groep paranormale onderzoekers die dertig jaar eerder hetzelfde hebben geprobeerd, en hij is duidelijk nog steeds getraumatiseerd door de gruwelen die hij de eerste keer zag.

De roman was aangepast voor film in 1973 met in de hoofdrol Roddy McDowell als Fischer, en het is een klassieker die tot op de dag van vandaag standhoudt.

Bovendien is het verhaal perfect voor het soort uitbreiding waarmee we Flanagan zagen optreden The Haunting of Hill House met ruime mogelijkheden om de mythologie van Emeric en de angstaanjagende rituelen die hij in het landhuis uitvoerde, te verbreden.

Palingmoerashuis–De vrouw in het zwart door Susan Hill

Het is bijna moeilijk te geloven dat Susan Hill schreef De vrouw in het zwart in 1982. Met zijn gotische beelden en verhalen lijkt het veel meer op een verhaal uit de vorige eeuw.

Dit verhaal betreft een advocaat met de naam Arthur Kipps die wordt opgeroepen naar het kleine marktstadje Crythin Gifford aan de oostkust van Engeland. Daar begint hij de papieren door te nemen om het landgoed van mevrouw Alice Drablow in Eel Marsh House aan de Nine Lives Causeway te regelen.

Eentje daar, wordt Kipps achtervolgd door visioenen van gruwelijke gebeurtenissen en een vrouw in het zwart gekleed die door de gangen van het huis zwerft. Wanneer hij de lokale bevolking ondervraagt ​​over de Woman in Black, beginnen ze hem te vermijden en ontdekt hij al snel dat ze geloven dat een waarneming van de kwaadaardige geest betekent dat hun kinderen zullen sterven.

Kipps spot hiermee aanvankelijk, maar naarmate de gebeurtenissen in het afbrokkelende huis escaleren, wordt hij al snel een gelovige. Wat erger is: als het tij hoog is, is het huis volledig afgesloten van de rest van de wereld, waardoor ontsnappen bijna onmogelijk is.

Een deel spookverhaal en een deel mysterie, De vrouw in het zwart werd een enorm succes en is talloze keren aangepast voor film, radio, televisie en met name voor het podium, waar een toneelversie van de roman het op een na langstlopende toneelstuk in de theatergeschiedenis van Londen werd.

Maar nogmaals, dit is precies het soort verhaal dat Flanagan zou kunnen uitdiepen, door te graven in het bijgeloof rond het verhaal en de locatie om iets nog epischer te maken met een geest die net zo angstaanjagend en tragisch is als de Bent Neck Lady uit The Haunting of Hill House series.

Het Allardyce-huis–Burnt Offerings door Robert Marasco

Burnt Offerings is een interessante roman met een ongebruikelijke achtergrond. Oorspronkelijk geschreven als een scenario, kon Marasco niemand vinden die geïnteresseerd was in het maken van de film, dus paste hij het aan tot een roman die in 1973 werd gepubliceerd. Kort na de succesvolle release kwam Hollywood opdagen, plotseling geïnteresseerd in het verhaal dat ze hadden afgewezen, en het werd aangepast in een film met Karen Black, Oliver Reed en Bette Davis in de hoofdrol.

Marian en Ben Rolfe en hun zoon, David, zijn wanhopig op zoek naar de stad voor de zomer wanneer ze een opmerkelijke deal sluiten om een ​​uitgestrekt landhuis in de staat New York te huren voor slechts $ 900 voor het hele seizoen.

Natuurlijk is er een addertje onder het gras. Zoals de oudere broer en zus die het huis bezitten uitleggen, woont hun moeder in een appartement op zolder. Ze verlaat zelden de kamer, maar iemand zal haar drie keer per dag eten moeten brengen. Hoewel ze sceptisch zijn, kunnen de Rolfes de deal nauwelijks afwijzen en al snel verhuizen ze samen met Ben's tante, Elizabeth.

Ze zijn echter nauwelijks aangekomen of ze beginnen te bezwijken voor de gevolgen van het vreemde huis. Hun persoonlijkheden veranderen; de muren lijken hen te sluiten, en er heerst een gevoel van angst over het gezin.

Het is een ongewoon spookhuisverhaal, maar een verhaal dat zich goed leent voor de stijl van Flanagan met veel gespannen familiedynamiek om in te graven en uit te breiden voor een grotere serie.

Nummer 13 - "The Empty House" door Algernon Blackwood

Algernon Blackwood was een meesterlijke verhalenverteller die met gemak angst en vrees veroorzaakte, en "The Empty House" was een van zijn mooiste uitstapjes.

In het verhaal beantwoordt Jim Shorthouse, een spookjachtend personage dat in meer dan één van Blackwoods-verhalen verscheen, een telegraaf om zijn bejaarde tante te bezoeken en bij zijn aankomst ontdekt hij dat ze een huis heeft gevonden dat ze eenvoudigweg hebben gevonden. Dan moet je samen onderzoeken.

Het lijkt erop dat meer dan een eeuw geleden een vreselijke misdaad in het huis werd gepleegd toen een stal die verliefd was op een dienstmeisje erin slaagde om in het holst van de nacht naar binnen te sluipen en haar in een jaloerse woede vermoordde door de leuning omver te werpen.

Sinds die tijd is het niemand gelukt om in het huis te wonen en zoals zijn tante opmerkt, is het nu voorbestemd om voor altijd leeg te zijn. Ze heeft de sleutels van het huis veiliggesteld en smeekt haar neef om haar te vergezellen.

Shorthouse is het daarmee eens en 's avonds laat reizen de twee naar nummer 13 - er wordt geen straatnaam gegeven - om te zien welke geheimen het huis kan bevatten.

Blackwood was een meester in het geven van zijn lezers net genoeg om hun verbeelding in vuur en vlam te zetten, en die kwaliteit is duidelijk zichtbaar in "The Empty House". Bovendien was de auteur zelf een fervent spokenjager en lid van de Society for Psychical Research die zelf talloze ervaringen van het bovennatuurlijke rapporteerde, waarvan hij er één in dit verhaal opnam.

Flanagan zou gemakkelijk van “The Empty House” een centraal verhaal kunnen maken voor een seizoen van De jacht terwijl hij gebruikmaakt van de verhalencatalogus van Blackwood om het vertellen van verhalen uit te breiden, mogelijk met Shorthouse als een centraal personage, en het heeft het potentieel om een ​​spannend en huiveringwekkend seizoen te worden.

The House of Usher - 'De val van het huis van Usher' door Edgar Allan Poe

Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat ik 'The Fall of the House of Usher' las. Ik zat in de vijfde klas en nadat ik Poe het jaar ervoor had ontdekt, verslond ik langzaam zijn verhalen waar ik ze maar kon vinden.

"The Fall of the House of Usher" zoals "The Tell-Tale Heart" en "The Cask of Amontillado" stopte me in mijn tracks.

Het verhaal van een afbrokkelend familielandgoed en de vervloekte broers en zussen die binnen de muren wonen, achtervolgden weken daarna mijn dromen, en het bezorgt me nog steeds een rilling als ik het opnieuw bezoek.

Onnodig te zeggen tussen voortijdige internering, een huis dat op zichzelf valt en een man die wanhopig probeert zijn vriend te redden van de naderende ondergang, er is hier genoeg dat Flanagan zou kunnen uitpakken voor een seizoen van De jacht en bovendien zou het niet zo moeilijk zijn om enkele van de andere verhalen van Poe in de mix op te nemen.

Per slot van rekening zingt Roderick Usher op een gegeven moment in het verhaal een nummer met de titel "The Haunted Palace", dat eigenlijk een gedicht was dat eerder door Poe was geschreven en gepubliceerd.