Geschreven door Shannon McGrew

Schurken zijn personages die we graag haten. Zelfs als we in de kern weten dat het vreselijke, verfoeilijke mensen zijn, trekt iets aan hen ons erin. Vaker wel dan niets is er een betoverende charme die hen overkomt die in staat is ons hart te doorbreken en ons kwetsbaar te maken. Dan zijn er die momenten waarop we leren over hun tragische achtergrondverhalen en hoe ze zijn geworden wat ze zijn. Al met al hebben deze ‘slechteriken’ doorgaans een veel gecompliceerder en fascinerender levensstijl dan die van onze helden.

Een van mijn favoriete schurken van de afgelopen twintig jaar jaagt velen angst aan. Heer Voldemort staat bekend als ‘hij die niet genoemd mag worden’ en is een van de krachtigste duistere tovenaars die we kennen "Harry Potter" gebied. Opgegroeid met de "Harry Potter" serie vanaf het moment dat ze voor het eerst uitkwamen toen ik in groep 8 zat, heb ik altijd een fascinatie gehad voor Voldemort en de tovenaarsstudies van de duistere kunsten. Zeker, in het begin was ik team Harry Potter, maar naarmate ik ouder werd, veranderde mijn fascinatie in de richting van de meer onheilspellende aanwezigheid van de duistere kunsten en wat ze konden bereiken. Zo groeide mijn liefde voor Voldemort in snel tempo en omarmde ik met vreugde het idee dat het mijn ware roeping was om binnen Huis Zwadderich te worden geplaatst.

Het is nu zes jaar geleden sinds de sluiting van de "Harry Potter" serie, en tien jaar sinds het laatste boek werd gepubliceerd, en sindsdien is er een opmerkelijke afwezige in de zeer geliefde tovenaarswereld. Onze dreuzelgebeden werden echter verhoord toen werd aangekondigd dat er een verfilming van het boek zou komen "Fabeldieren en waar ze te vinden". De Harry Potter-gemeenschap was buiten zichzelf van vreugde toen we nu de kans zouden krijgen om een ​​nieuw facet te verkennen van deze ongelooflijk fantasierijke wereld die JK Rowling creëerde.

Het spreekt voor zich dat ik een grote fan ben van de nieuw uitgebrachte film. Ja, ik ben een echte sucker voor alle schattige wezens die gedurende de ruim twee uur werden geïntroduceerd, maar wat mij echt verkocht in de film was de introductie van een nieuwe tovenaars-antiheld. Wat ik denk dat veel mensen vaak vergeten met de "Harry Potter" films, en nu met "Fantastic Beasts", is dat deze films ongelooflijk donker zijn. Om licht te hebben moeten we ons eerst een weg banen door de duisternis en “Fantastisch beest” doet uitzonderlijk werk door het publiek kennis te laten maken met een nieuwe duistere tovenaar.

Percival Graves, gespeeld door Colin Farrell, is een tovenaar om te zien. Hoewel "Fantastic Beasts" richt zich vooral op Newt Scamander, de stuntelige, wezenminnende auteur van het boek "Fabeldieren en waar ze te vinden", het zorgt ervoor dat het ook een licht werpt op de meer onsmakelijke aspecten van de tovenaarswereld. Een van de uitvoeringen waarvan ik denk dat ze de show stalen, was echter die van Newt's antagonist, Percival Graves. Graves is een Schouwer die voor het Amerikaanse Ministerie van Toverkunst werkt en vanaf het begin voel je een onheilspellende aard aan hem. Hij is niet iemand die blad voor de mond neemt, en hij doet ook niet zijn best om meer te zeggen dan hij al heeft gedaan. Hij heeft één enkel doel voor ogen en hij zal er alles aan doen om dat te bereiken.

Percival Graves is een complex personage en er gebeurt veel onder de oppervlakte; Maar om een ​​spoilervrije recensie te zijn, laat ik je weten dat Graves iemand is die veel, veel sinister is dan we ons konden voorstellen. Waar Graves stoïcijns en bijzonder gedreven is, is er ook Credence Barebone die emotioneel, tragisch achtervolgd is en uitzonderlijk gespeeld wordt door acteur Ezra Miller. Nogmaals, Credence wil niets weggeven en wordt uiteindelijk een vonk die te vroeg wordt losgelaten. Hij roept een gevoel van sympathie en angst op, niet alleen bij de personages in de film, maar ook bij het publiek. Het is een interessante combinatie om zowel Graves als Credence met elkaar te zien omgaan via de relatie die ze hebben gevormd, ongeacht hoe giftig deze ook is.

Wat ik probeer te zeggen is dat deze wrede en vaak verkeerd begrepen karakters in overweging moeten worden genomen als we praten over hoeveel we van horrorschurken houden. In plaats van ze over het hoofd te zien, moeten we ze accepteren in het schurkenrijk dat wordt gehuisvest door enkele van de grote horrorschurkiconen. Personages als Voldemort en Graves zijn net zo krachtig en provocerend, en hoewel ze geen eindeloze stroom bloed en ingewanden achterlaten, plegen ze nog steeds een behoorlijk deel van de massamoorden. Hetzelfde kan gezegd worden voor een personage als Credence, die, hoewel we begrijpen dat hij ongelooflijk slecht is behandeld, een vreselijk geheim herbergt dat, eenmaal ontketend, verwoestende gevolgen heeft. Hoewel deze personages in de film tovenaars zijn, omarmen ze ook een humanistische aard die je niet zo vaak tegenkomt in horrorfilms. Zowel Graves als Credence weten dat wat ze doen verkeerd is, maar ze nemen de beslissing om door te gaan, ongeacht de gruwelijke gevolgen.

Al met al valt er nog veel te leren over Graves (en het verrassende einde van de film) en Credence en hopelijk zullen we in de volgende aflevering meer te weten komen over hun oorsprongsverhaal. "Fantastic Beasts" film gepland voor 2018. In de tussentijd stel ik voor dat je de nieuw uitgebrachte Blu-ray oppakt en jezelf onderdompelt in de wereld van duistere kunsten, krachtige tovenaars en fantastische beesten.

Je kunt nu eigenaar worden "Fabeldieren en waar ze te vinden" op Ultra HD Blu-ray, 3D Blu-ray, Blu-ray en dvd.