Vorige maand vierden we de 20ste verjaardag van het klassieke album van White Zombie Astro-kruip 2000 een kijk er diep op terug​ We zijn erin geslaagd om de aandacht te trekken van de helft van de band - gitarist J. Yuenger en bassist / mede-oprichter Sean Yseult. We hebben onlangs Yuenger ingehaald die vertelde ons wat hij heeft uitgespookt (inclusief mastering voor Waxwork Records), en nu zijn we blij om ons gesprek te delen met de legendarische Yseult, die betrokken blijft bij muziek en haar ook vele andere artistieke geschenken aan de wereld aanbiedt.

iHorror: Geef ons een kort overzicht van je carrière tussen White Zombie en nu. Wat vond je het leukst om in die tijd te doen?

Sean Yseult: New Orleans, in het algemeen! Ik ben hierheen verhuisd toen White Zombie uit elkaar ging, en bracht een jaar op huizenjacht door en gewoon genieten van de cultuur, geschiedenis en architectuur. Een korte opsomming van mijn verschillende bedrijven, bands en inspanningen sindsdien: begon Famous Monsters, bracht twee platen uit en toerde door Engeland en Japan en de VS; startte Rock City Morgue met vrienden, bracht een paar platen uit en toerde door de VS en Europa; opende de bar The Saint met mijn (toen) toekomstige echtgenoot in 2002; begon ook met het tonen van mijn fotografie in galerijen in 2002; startte mijn ontwerpbedrijf Yseult Designs in 2006; startte in 2009 met vrienden de band Star & Dagger; had in 2010 een boek gepubliceerd met mijn foto's en verhalen over White Zombie met de titel "I'm In The Band"; begon met solo-fotogalerie-shows in 2012. Ik geniet momenteel erg van de fotografie, want het is waarvoor ik oorspronkelijk naar NYC ben verhuisd, de cirkel is rond.

iH: Vertel ons over je fotoshow en de "moord en chaos" die ermee gepaard gaat.

SY: Mijn nieuwe show die momenteel te zien is in de Scott Edwards Gallery is getiteld "Soiree D'Evolution: Tableaux Vivants et Nature Mortes." Het vertelt een verhaal in zeven panelen van een losbandig feest in New Orleans in de jaren 1870; getoond in foto's van 40 "x 60" die het fotorealisme van Hollandse Meesters nabootsen, een beetje ironisch. Het verhaal is fictief, maar gebaseerd op veel onderzoek: deze geheime genootschappen bestonden inderdaad in New Orleans, en de politiek en het decadentie waren door het dak gegaan! Ik denk niet dat een beeld dat ik heb gemaakt, waarbij naakte dames of kleine duivels of taxidermie op de weggegooide bankettafel zijn betrokken, een bereik is van wat er echt gebeurde.

iH: J. noemde een vinylset van White Zombie waar jullie twee aan hebben gewerkt. Wat kun je ons daarover vertellen?

SY: Ja - een bedrijf genaamd Numero Group brengt al onze vroege vinylplaten opnieuw uit op 12 ”vinyl - zelfs de 7” 's! Ze doen een zeer veelomvattend werk, van tonnen afbeeldingen en foto's uit die tijd (ik weet het omdat ze een dag door mijn kluizen hebben gegraven) tot gedetailleerde liner-aantekeningen - die geen van onze fans ooit hebben gezien. Ze vonden ook extra nummers van opnamesessies die zo ver teruggaan, ze waren me niet eens bekend! Jay heeft hier in New Orleans alles geremasterd en het horen van deze nummers is een openbaring. Ik heb al die jaren 24/7 met Rob doorgebracht, en zodra we iets deden, haatte hij het en legde het op de plank. Ik nam dezelfde houding aan, maar nu ik ze hoor, zijn ze echt geweldig en weerspiegelen ze zo het tijdperk! Het is geweldig om deze nummers te ontwarren.

iH: Aan welke andere projecten werk je momenteel?

SY: Naast mijn fotografie heeft mijn band Star & Dagger een volledig album dat we moeten opnemen; we proberen gewoon de tijd en de juiste locatie te vinden!

iH: Astro-Creep is 20 jaar oud. Ben je er nog steeds blij mee? Iets dat je zou veranderen of zou willen dat je het anders had gedaan?

SY: Nee, ik ben er nog steeds blij mee.

iH: Wat is je favoriete White Zombie-album en waarom? 

SY: La Sexorcisto, gewoon omdat we toen echt een band waren op ons hoogtepunt en allemaal 100% betrokken bij elk aspect ervan. Met Astro-Creep had Rob het me moeilijk gemaakt om in de studio te zijn, dus nadat we klaar waren met het schrijven van de plaat, stapte ik de opnamekamer in, deed mijn tracks en stapte uit. Dat gezegd hebbende, ik denk dat hij geweldig werk heeft geleverd door alle samples en elektronische bits te integreren. Later kreeg ik een hekel aan dit nieuwe aspect van de band, maar het is de perfecte mix op Astro-Creep.

iH: Wat mis je het meest aan je dagen in White Zombie?

SY: Ik mis niet echt iets, hoewel het een geweldige tijd was zolang het duurde: maar ik moet zeggen dat onze liveshows elektrisch waren en onze fans waren de beste!

iH: Wat was je meest memorabele tour?

SY: Japan. De fans daar zijn als geen ander, de cultuur, het eten, de krankzinnige futuristische stad Tokio - het was alsof je op Mars was. Ik vond het geweldig!

iH: Wat zijn enkele van je favoriete horrorfilms?

SY: Ik hou van de klassiekers - Frankenstein, Dracula, natuurlijk White Zombie, Mad Love - en dan hou ik van de sfeervolle Italiaanse films - Bava en Argento, waarvan Suspiria een topfilm is. ​ ​ Hammer-films zijn zo geweldig, ik hou van Vampire Circus en alles met Christopher Lee; alles van Jodorowsky (technisch gezien geen horror maar gruwelijker dan de meeste films die ik heb gezien!); Herschell Gordon Lewis - Bloedzuigende freaks! Zo rommelig en verpest. Als het gore is, moet het cheesy zijn - ik geniet niet van echt bloed en ingewanden!

Veel van het werk van Yseult kun je vinden op haar website hier.