Schrijver / producent Paul Travers vertelt me ​​dat hij op een avond een nachtmerrie had en besloot dat het een geweldige horrorfilm zou worden, vandaar de film "Oud 37 ″ was geboren. De langverwachte filmsterren Kane Hodder (Vrijdag de 13^th VII, Bijl) en Bill Moseley (The Devil's Rejects, Texas Chainsaw 3D) als broers die de gewonden verzorgen met gruwelijke manieren aan het bed.

De hoofdster van de film, "Oud 37 ″, is een ambulance die wordt bestuurd door twee broers die met de oude hospitaalwagen door de binnenwegen van het land rijden op zoek naar gewonden. De broers Jon Roy (Hodder) en Darryl (Moseley) lijken een goede daad te verrichten totdat ze je vastbinden in hun brancard en met de behandeling beginnen.

Schrijver en producent Travers nam wat tijd uit zijn drukke agenda om met me te praten over zijn leven, de inspiratie voor de film en wanneer fans deze kunnen verwachten.

Oorspronkelijk afkomstig uit Brockton Massachusetts, verhuisde Travers als jongen naar het historische Middleboro en vond zijn liefde voor horrorfilms in Vrijdag de 13^th Deel 2​ "Ik bracht de weekenden vaak door met mijn grootmoeder", zegt hij, "en ze had kabel, dus we keken veel horrorfilms en Fantasy Island natuurlijk. D 'Plane! Ik denk dat ik misschien 7 of 8 was. Vanaf dat moment was ik verslaafd. Van mijn moeder mocht ik elk weekend een film huren bij Hometown Video in Middleboro Center. Ik koos vooral titels uit cool ogende covers. Jaws, X-tro, Mother's Day (trouwens niet geschikt voor kinderen) de rest van de F-13-sequels en A Nightmare on Elm Street. "

Misschien creëerde deze liefde voor het genre een onderbewuste behoefte om zijn eigen horrorfilms te maken. Travers zegt dat een nacht tijdens een gevecht met de nacht het idee van "Oud 37 ″ kwam naar hem toe, “Ik werd om 5 uur 's ochtends wakker, zwetend en klauterend naar papier en een pen, want ik had net de meest lichamelijke nachtmerrie gehad die me tot in de kern deed schudden en ik dacht dat het een coole reetfilm zou worden. Ik was niet eens een schrijver of werkte ergens in de buurt van film. Ik schilderde toen huizen, maar ik vond dat ik het toch moest opschrijven. Het was zo intens dat het me ertoe aanzette om de film te laten maken, beginnend bij af. "

Travers zegt dat hij bij de nachtmerrie betrokken was, evenals een auto-ongeluk en een ambulance met een EMT die op een rare manier patiënten behandelde met een metalen keukenmachine: “De nachtmerrie was dat ik wakker werd van een ongeluk op een passagiersstoel. De chauffeur was weg. Ik klim uit het raam en zie de achterkant van een witte vrachtwagenambulance. Nu trekt een man me naar achteren alsof hij een paramedicus is, maar als ik daar aankom, zie ik dat het helemaal geen echte ambulance is en dit beest van een man vermaalt mijn vriend in een gigantische vleesmolen achter in de geïmproviseerde ambulance. Dat is wanneer ze me grijpen en proberen me achterin te duwen en de deuren voor me te sluiten. Gelukkig ontsnapte ik en rende ik een veld in. Toen werd ik wakker als een gek en begon ik te schrijven. Kreeg ongeveer 5 pagina's. Het voelde als een heel gaaf idee en ik had het nog niet eerder in een film gezien. Ik wilde zien hoever ik het kon gaan. Het kwetsbaarheidsaspect ervan was ook interessant voor mij. Je weet gewoon nooit in wiens ambulance je stapt. Ik wou dat ik niet sliep toen ik eraan dacht! "

Travers vertelt me ​​dat hij, zelfs zonder talent, richting of geld, gedreven was om dit idee op film te zetten. Maar eerst had hij een ambulance nodig, dus ging hij waar iemand anders heen zou gaan om enge spullen te kopen voor een horrorfilm, "Craigslist!" hij zegt: “Het was een werkwagen voor een HVAC-bedrijf. Er was eigenlijk een gigantische EEND op de zijkant geschilderd. Het was geweldig en op de een of andere manier nog steeds eng. "

Met de ster op wielen van de filmcast en Hodder en Moseley aan boord, konden de hoofdopnames beginnen, maar niet voordat Moeder Natuur besloot dat ze ook een rol in de film wilde. Travers legt voor deze film de beroepsrisico's van werken op locatie uit:

“Op dag 1 van de pre-productie werden we getroffen door orkaan Sandy. Het verpestte alles. Totaal elektriciteit verloren in de helft van de stad. Bruggen waren gesloten. Gas was weg. We hadden onze 1e AD, Yori reed op zijn fiets helemaal van Brooklyn naar 55e en 8e. Ik reed naar Long Island waar we schoten voor een locatiescout en raakte zonder benzine, dus ik moest mijn truck daar achterlaten en terug naar de stad. De benzinestations hadden letterlijk geen benzine meer. Toen werd natuurlijk Long Island gehamerd, zodat alle hotels voor de acteurs en de bemanning werden geboekt met verzekeraars en ontheemde kustgezinnen, alle huurauto's en bestelwagens waren geboekt. Dat was zeker een hoop voor een eerste film. Maar ons team heeft het voor elkaar gekregen en we hadden het zonder hen niet kunnen doen. Nog een verhaal dat ik moet noemen… we schoten op een jachthaven omdat ze een paar oude stallen hadden die ooit slachthuizen voor kippen waren, tot aan de bloedgeulen in de vloeren. Best wel gaaf. Maar hoe dan ook, de arme plaats heeft orkaan Sandy overleefd, maar niet "Oud 37 ″​ We hadden een PA in totaal 3 geparkeerde winterklare boten en een camper. Ik ben ze op de eerste dag van de opnames op die locatie tegengekomen. Zei dat zijn voet gleed. Gelukkig waren we verzekerd en ging de show door, maar het was waarschijnlijk het meest stressvolle dat er gebeurde. Wacht, waren die interessant of ... ik weet zeker dat het goed is. "

Oud 37 is van plan om in de nabije toekomst zijn rondjes door het filmfestivalcircuit te maken. Travers zegt dat zodra de distributieovereenkomsten rond zijn, de film zijn weg zal rollen naar drukke horrorfestivals bij jou in de buurt: "Er is een trailer in de maak", zegt hij, "zou binnenkort klaar moeten zijn. Ik weet dat onze buitenlandse verkopers het naar Berlijn zullen brengen om wat buitenlandse deals te sluiten. We staan ​​op het punt om twee deals voor Noord-Amerikaanse distributie te ondertekenen, dus we zouden binnenkort een releasedatum moeten hebben. Zal je op de hoogte houden!"

Hardcore horrorfans kunnen veel bloed in de film verwachten. Speciale make-up effecten pro Brian Spears (Late fasen, we zijn wat we zijn) geeft zijn vaardigheden aan het project en Travers legt uit dat de film een ​​mooie balans is van alles wat angstaanjagend is: “Er vliegt een behoorlijke hoeveelheid bloed rond dankzij onze getalenteerde SFX-jongens Brian Spears en Pete Gerner. Er is wat medisch spul en wat ouderwets slasher-bloed met wapens gemaakt van een autokerkhof. Ik vind het leuk om te denken dat het een goed afgeronde film is als het gaat om het bloedvergieten. Als je het een beetje ronddraait en je neus erin steekt, kun je een vleugje asperges en eik ontdekken. ("Sideways" -grap, hou van die film). " Quaffable, Paul.

De meeste horrorfilmliefhebbers weten dat er in elke goede horrorfilm het potentieel is voor nog een paar. ​Oud 37 ″ heeft alle elementen om franchise te worden en Travers zegt dat hij niets liever zou willen dan zijn nachtmerrie opnieuw te laten plaatsvinden: "We zouden het geweldig vinden om een ​​tweede en derde film te maken. Net zoals elke stad een Elm Street heeft, hebben ze ook kronkelende verlaten wegen zonder straatverlichting waar ongelukken gebeuren. ​Oud 37 ″ zal er zijn om de zieken en gewonden op te nemen. "

Maar voorlopig zal Travers zich concentreren op het origineel en er hard aan werken om het zo snel mogelijk bij de fans te krijgen. Hoewel er geen releasedatum is gepland, kunt u de "Oud 37 ″ van de hier, en natuurlijk houdt iHorror je op de hoogte van al het nieuws over deze langverwachte film. Bedankt aan Paul Travers voor het geven van iHorror de eerste blik op deze langverwachte film.