Of het nu gaat om Mary Shelley's Victor Frankenstein en Elizabeth Lavenza, of naar de meest recente romances daar tussenin Rick Grimes en Michonne, zou het moeilijk zijn om een ​​liefde te vinden die dieper ging dan Eben voor Stella Oleson 30 Days of Night.

Hoewel Eben (Josh Hartnett) het type wetman was dat eerder op de pagina's van een Louis L'Amour-roman verscheen dan een horde hongerige vampiers, sheriff Oleson had een ouderwetse uitstraling van perfectie. Niet uit arrogantie, maar veeleer vanuit het standpunt dat hij een nobele beschermer was die met de inwoners van Barrow, Alaska sprak als vrienden in plaats van als kiezers. Eben werd vertrouwd, en niet alleen omdat hij een insigne bij zich had.

Maar meer dan dat, was hij zeer loyaal aan zijn familie. Oleson was niet boven neergooien, maar niets smoorde zijn humeur in overdrive zoals iemand die met zijn broer Jake (Mark Randell) of zijn vrouw Stella (Melissa George) rommelde.

Hoewel de film nooit inging op de redenering achter de scheiding van het paar, had het duidelijk geen invloed op de toewijding die Eben voelde voor zijn wederhelft.

Waarom? Geen woorden maar daden.

Ondanks de nogal plotselinge ontdekking dat Stella in de stad was geweest maar niet contact opnam om te praten (evenals de onthulling dat haar enige reden om te bellen een ritje was), liet Eben niet toe dat zijn emoties de overhand kregen. Hoewel Eben onmiskenbaar teleurgesteld en gefrustreerd was, ging hij niet ruzie maken of Stella ophangen, maar regelde hij haar vervoer naar het vliegveld en vroeg haar om hem te laten weten wanneer ze wou praten.

Alsof de ontdekking van vernielde mobiele telefoons, afgeslachte sledehonden en een uitgeholde helikopter niet genoeg waren voor een dag werken, moest Eben een kogel door de schouder van The Stranger (Ben Foster) schieten om zijn kleine broertje te redden nadat hij die van een gsm-telefoniste had gevonden. hoofd op een snoek. Bij een verwoede poging om erachter te komen wat er aan de hand was, vroeg de zeer enge vreemdeling Eben om hem af te maken. Olesons ogen gingen naar een andere plek, hij was verloren bij het nadenken over een daad die een man in zijn positie gewoon niet kon nemen, maar wat hem terugtrok was Stella's stem. 'Eben. Kijk naar me. Nee." Het ondenkbare kwam in een oogwenk tot stilstand. Oleson respecteerde het oordeel van zijn vrouw, haar besef van goed en kwaad in die mate dat verder nadenken, laat staan ​​handelen, niet nodig was.

Verscholen op de zolder van Charlie Kelso, was de groep wanhopig op zoek naar een manier om te vechten tegen wat op dat moment duidelijk begrepen werd dat het vampiers waren. Stella suggereerde dat ze de ultraviolette lampen konden gebruiken die Eben's grootmoeder had gebruikt om medicinale marihuana te kweken om haar kanker te behandelen, omdat vampiers het niet goed doen met zonlicht. Beau (Mark Boone Junior) grapte: 'Gewoon omdat er iets ophield Bela Lugosi”Betekende niet dat het een plan was waaraan ze zouden moeten liften.

Eben bood echter aan om het eens te proberen, wat een reactie van Stella opleverde. "Je denkt niet eens dat dit plan zal werken." Het antwoord van de sheriff had niet eerlijker kunnen zijn of meer liefde kunnen overbrengen.

"Ja, maar jij wel."

Olesons vertrouwen en geloof in zijn vrouw waren zo diep dat hij bereid was zijn leven op het spel te zetten voor een onderneming die op zijn best een succes van 50/50 had en eerder een zelfmoordmissie was.

Toen Stella ten slotte bevroor en zich verstopte onder een wrak terwijl de ondoden door de straat zwermden, olie uit de pijpleiding aftapten om de stad in brand te steken en elk bewijs van hun bloedbad van een maand te vernietigen, kwam Eben tot een eenvoudig besef.

'Ze zullen haar vermoorden als ze wegrent. Ze zal branden als ze blijft. "

Eerder in de film zei Oleson tegen Stella: "Het is moeilijk om iemand tegen te houden als hun familie op het spel staat." Een gevoel dat de sheriff duidelijk bedoelde.

"We kunnen ze niet bestrijden zoals we zijn."

Zonder aarzeling vond Eben een injectiespuit uit de medicijnkast van de Utilidor en haalde wat bloed uit het lichaam van zijn plaatsvervanger Billy, die de derde besmette persoon was die Eben met een bijl moest neerleggen. Terwijl de overgebleven leden van de groep met afgrijzen toekeken, spoot hij de inhoud in zijn arm en wachtte tot de metamorfose zou plaatsvinden.

"De dingen die we zullen doen om de onze te redden."

Eben trok zijn capuchon op en waagde zich voor een confrontatie met Marlow (Danny Huston). De hoofdvampier identificeerde Oleson als "Degene die vecht", niet wetende hoe ernstig een tegenstander hij zou worden geconfronteerd. De sheriff belichaamde perfect het uitgangspunt dat je een gevecht nooit persoonlijk zou moeten maken.

Oleson had nooit enige toespeling op het verslaan van Marlow, hij wilde gewoon dienen als afleiding voor Stella om te ontsnappen en ze lang genoeg op afstand te houden zodat de zon zijn langverwachte verschijning zou maken.

Terwijl hij even eerder tegen zijn gevangen vrouw fluisterde, beloofde Eben haar: 'Morgen komt de zon op. We gaan er samen naar kijken. "

Hij hield zijn woord.

De film begon met de laatste zonsondergang voordat Barrow werd opgeslokt door de duisternis, en eindigde met de laatste zonsopgang die Eben en Stella ooit zouden delen.

Een passende conclusie, want voor de heldhaftige sheriff van Barrow ging de zon op en ging onder met Stella Oleson.