Als je toevallig in Minneapolis woont en van Guillermo Del Toro houdt, moet je waarschijnlijk naar de Minneapolis Institute of Art (MIA).

Voor diegene die niet leef in die staat die je tot 28 mei 2017 hebt om alle middelen te vinden die nodig zijn om deze nieuwe ontzagwekkende horrortentoonstelling te zien.

Vanaf zondag 5 maart brengt "Guillmero Del Toro: At Home With Monsters" de persoonlijke verzameling horrormemorabilia van de productieve regisseur naar de kunstruimte die is gemaakt om eruit te zien als zijn huis in Los Angeles dat hij "Bleak House" noemt.

Verschillende kamers nemen bezoekers mee op een reis door zijn inspiraties en realisaties van de gotische horrorkunstvorm.

Met schilderijen, originele manuscripten en monsters op mensenmaat, gemaakt door special effects-genie Ray Harryhausen, toont deze exclusieve tentoonstelling slechts een vijfde van De Toro's uitgebreide persoonlijke collectie.

Ongetwijfeld de grootste horrorfilmregisseur van de moderne tijd, heeft de Spaanse inwoner filmbezoekers ondergedompeld in de wereld van gotische horror. Van 'The Devil's Backbone', 'Pan's Labyrinth' en het recente 'Crimson Peak' vat Del Toro het romantische deel van het genre samen met opvallende beelden en ongewone personages en monsters.

"Ik wil de show zien om de continuïteit te onderzoeken tussen angstaanjagende klassieke horrorfilms zoals 'Frankenstein' die hem hebben geïnspireerd, en hoe deze fantastische filmmaker die beelden transformeert in zijn eigen prachtige, griezelige werk", zegt Juli Kroll, universitair hoofddocent wereldcinema, Latijns-Amerikaanse cultuur en Spaans aan de Universiteit van St. Thomas in St. Paul.

Gabriel Ritter, conservator hedendaagse kunst zei het idee om het museum om te vormen tot het Del Toro-universum werd geïnspireerd door de directeur van het instituut, Kaywin Feldman, na het lezen van een artikel over hem in The New Yorker.

Ritter zegt dat de tentoonstelling de tijdlijn volgt van idee tot realisatie. En het begint allemaal zodra je binnenkomt, “zo filmisch en vreemd dat het lijkt op een portaal, met ingelegde monsterlijke ogen die je volgen en volgen als je de tentoonstelling binnengaat. Het jaagt je de stuipen op het lijf.'

De rondleiding is onderverdeeld in thema's en begint met afbeeldingen van geboorte en onschuld voordat deze verder gaat met uitingen van het occulte en hekserij. Monsters vormen het middengedeelte van de tentoonstelling en eindigen met de dood en het hiernamaals.

Muren zijn karmozijnrood gekleurd en bevatten een aantal speciale effecten van het type Haunted Mansion met regen en onweer buiten de steunramen.

Del Toro's films worden ook afgespeeld via videomonitors en MIA zal gedurende de hele show enkele van zijn meest opmerkelijke werken vertonen.

De opening op 5 maart is al uitverkocht, wat een beetje vreemd is voor dit soort exposities, geeft Ritter toe, maar het is duidelijk dat Del Toro zowel door fans als door tijdgenoten wordt gerespecteerd.

Ondanks dat mentoren hem vroeg in zijn carrière vertelden om geen filmmaker te worden die bekend staat als raar, Del Toro zegt dat dat precies is wat hij wilde doen.

"Ik behoor volledig tot de wezens die ik creëer", zei Del Toro. “Er is een verwantschap die volkomen oprecht en spiritueel voor mij is. Het is voorbij genegenheid. Er is een link tussen die creaties en mij. Ik hou ervan om ze te maken. Ik ben erg ontroerd door het fantastische.”

Hij zegt dat het witmarmeren beeldhouwwerk 'The Ecstasy of St. Teresa' zijn denkprocessen kan vertegenwoordigen als het op zijn verbeelding aankomt. Dat beeldhouwwerk toont een goddelijke kracht die uit de hemel is gevallen en het plezier dat een sterveling ervaart bij het meemaken van zo'n gebeurtenis.

"Ik heb echt het gevoel dat ik een monster aan het overwegen ben," zei hij. “Ik ben echt extatisch bij het zien van een schepsel. Ik raak in vervoering door deze wezens op een manier waarvan ik zeker weet dat het een volkomen plausibele psychologische reden heeft. Het is fascinerend, het samenleven van het groteske en het sublieme. Door de geschiedenis van de kunst heen hebben we naast portretten van demonen en monsters ook engelenportretten moeten maken. Ze zijn een theater van de geest.”

Deze kameraden en gehechtheden aan zijn creaties zijn meer dan alleen statische verhaallijnen, het zijn ontluikende verbindingen die net zo echt worden als jij of ik.

"Ik ben een horrorregisseur in termen van verwantschap met de monsters", zei Del Toro. 'Maar het interesseert me niet om ze te haten en bang voor ze te zijn. Ik geloof dat ik van ze moet houden. In de meeste films is je verwantschap de mensen en de monsters de enge wezens. In mijn films zijn de enge dingen de mensen.”