Zolang ik me kan herinneren ben ik een Stephen King-fan. Nadat ik Carrie had opgehaald toen ik 9 was, heb ik tot nu toe zo ongeveer elk werkstuk gelezen dat de meester van het macabere heeft uitgebracht. Er was één werk van hem dat ik heel lang ongelezen heb gelaten. Dat was de Donkere Toren. Ik had er gewoon geen interesse in. Omdat ik niet zeker wist wat het was, kon ik er geen vinger op leggen waarom het was, of wat er aan de hand was dat me niet aansprak. Ik vond gewoon dat het niet nodig was. Gedurende de 33 jaar dat ik een grote fan ben, leek The Dark Tower me altijd te ontgaan. Zelfs als volwassene, toen een foto van mij en mijn kinderen werd uitgekozen voor de speciale collage op de achterkant van Wind Through the Keyhole, kon ik gewoon geen interesse vinden. Toen gebeurde het. Mijn vrouw moest er iets over zeggen. Ze vroeg me: "Hoe kun je zijn grootste fan zijn en niet alles lezen wat hij heeft?" Dat was het. Niemand zou mijn bewondering voor mijn rolmodel, mijn mentor, mijn held in twijfel trekken. Op dat moment besloot ik de reis te beginnen die The Dark Tower heet. Dit was pas vorig jaar.

De boeken:

King's Magnum Opus bestaat uit zeven boeken, waarbij Wind Through the Keyhole een toevoeging tussen de romans is, wat een even acht oplevert. Ik kwam gemakkelijk door The Gunslinger heen. De roman was niet zo lang en het proza ​​was gemakkelijk genoeg om te begrijpen, aangezien de Gunslinger de Man in Black door de woestijn achtervolgde. Op de tweede plaats kwam De Tekening van de Drie. De Tekening van de Drie begon enige belangstelling bij mij te wekken en deed mij afvragen waarom ik deze niet eerder had gelezen. Met het visuele landschap van een strand en de toevoeging van elk personage tot in detail was het genoeg om me bezig te houden. Het idee dat elk personage op een ander tijdstip vanuit New York werd toegevoegd, vond ik intrigerend. Niets kon mij echter voorbereiden op de toevoeging van Odetta Holmes/Susanah Dean. Susanahs karakter was zo complex en toch zo eenvoudig. Ze was zo duidelijk en toch zo ingewikkeld verweven in de geest van de lezer. Dit boek ging over drugsverslaving en de resultaten van acties. Het volgende boek, The Wastelands, voegde nog een personage toe. Misschien wel een van de leukste en meest loyale personages, Oy, was een personage waar ik me snel aan vastklampte. King verweeft in dit boek popcultuur en fantasy met het gebruik van ZZ Top. Aan het einde van het boek stappen de personages aan boord van de trein Blain the Mono, een trein die vastbesloten is zichzelf te laten ontsporen, tenzij de Ka-tet (de naam van de kleine, hechte groep personages) hem kan verslaan in een raadselwedstrijd. Na dit boek was ik vooral verslaafd aan het volgende en misschien wel beste boek in de serie Tovenaars en Glas. Als je geïnteresseerd bent in het volgen van de Gunslinger en zijn Ka-tet langs het pad van de straal, zal ik je tijd niet verspillen en stel ik voor dat je de boeken oppakt en begint te lezen.

Mijn punt is dit: er zijn verschillende personages en verschillende werelden binnen het pad van de straal die bekend staat als The Dark Tower. Er zijn verschillende manieren om daar te komen en er zijn veel beproevingen die we moeten doorstaan. Ik was erg blij toen ik besefte dat er zoveel meer in de boeken zat dan ik aanvankelijk besefte, en ik was erg opgewonden om deze werelden en deze personages te verkennen. Toch wacht ik met ingehouden adem op de verfilming van dit werk. Er zijn al zoveel herzieningen geweest wat betreft de personages en het verhaalplot, dat ik vrees dat dit iets zal zijn dat King noemt dat zijn vaste lezers zullen verachten. Ik hoop het niet, maar ik kan het niet helpen dat er iets mis is als King's citaat over de film luidt: 'Het begint ongeveer in het midden van het verhaal in plaats van in het begin, wat sommige fans misschien een beetje van streek maakt, maar ze Ik zal er achter staan, want het is het verhaal.”

Het wordt steeds moeilijker om King bij te staan ​​bij de release van zoveel films, aangezien dit het jaar van King is. Maar waarom kunnen we niet de werken krijgen waar we verliefd op zijn geworden? Zeker, sommige van zijn films uit de jaren 80 lieten veel te wensen over, maar ze probeerden in ieder geval enige gelijkenis te vertonen. Dit jaar hebben we de televisieshow Mist ontvangen, The Dark Tower wordt volgende maand uitgebracht en volgt in september. De film Het lijkt erop dat, althans voor ons constante lezers, dichter bij het bronmateriaal staat.

Ik hoop dat ik ongelijk heb wat betreft deze film, echt waar. Als constante lezer word ik echter moe van het zien van nieuwe verbeeldingen of aanpassingen. Ik verlang ernaar de werken die hij maakte terug te zien in de boeken waar ik verliefd op werd. Ik ben van plan deze film in de bioscoop te zien, simpelweg omdat ik geïntrigeerd ben. Ik hoop alleen dat een serie waar ik in de eerste plaats zo lang over deed, niet in een film van anderhalf uur wordt vernietigd.

Klik hier om de poster te bekijken: https://ihorror.com/movie-poster-dark-tower/

Klik hier om de trailer te bekijken: https://youtu.be/GjwfqXTebIY

 

Pagina's: 1 2