De Batman is geen onbekende in de schaduwrijke rijken van terreur. Zijn nalatenschap is gesmeed op het aambeeld van horrorarchetypen. Maar dit jaar in Donkere Nachten Metaal, een nieuw soort horrorverhaal verteert Gotham terwijl Batman kampt met zijn ergste nachtmerries. Bereid je voor op een heel duister avontuur in nieuwe terreur.

Iets heel sinisters doemt op in de zachte nagloed van DC's Rebirth line-up. Iets dat de verdiensten van de Dark Knight of Gotham meer op de proef zal stellen dan enige andere uitdaging die hij tijdens zijn leven tegenkwam - en voor degenen die bekend zijn met de legende van Batman, zegt dat veel.

 

Dit jaar onthult Scott Snyder een universum achter het multiversum, een uit de zwartste uithoeken van eeuwige nachtmerries, een onontdekte dimensie van verraderlijke mogelijkheden en een gloednieuwe toegang tot niets minder dan de meest ware wanhoop. In de oneindige spanwijdte van het anti-multiversum zijn er de negatieve planeten, elk onder het meest verschrikkelijke lot gebracht. Ze zijn allemaal gedoemd te sterven. Elke negatieve planeet huisvest Bruce Wayne wanhopig om een ​​wereld te redden die niet gespaard kan worden, het is een mislukte bestemming.

 

Op een negatieve planeet hebben de schurken van Batman zich verzameld om Alfred Pennyworth dood te slaan. Het is echt een schokkend moment en het kostte mij - een oude fan - een moment om te beseffen wie het was die ze aan het vermoorden waren. Ik moest uit eten gaan voor een liefdadigheidsevenement na het lezen van dit deel van het verhaal, en ik moet toegeven - ik was diep geschokt. We kennen Alfred allemaal. We houden van hem. Zonder hem zou Bruce in zijn eentje hebben moeten vechten tegen onoverkomelijke beproevingen; beproevingen die hem ongetwijfeld zouden hebben verteerd. Maar in een wanhopige echo naar Ridderval, Bane tilt Alfred in de lucht voordat hij hem over zijn knie openbreekt terwijl de andere schurken lachen. Batman bekijkt de beelden keer op keer. Obsessioneel, verteerd door wanhoop. De enige man die als een stabiele patriarch van de Bat stond, werd onnodig vermoord door de handen van Batmans meest geduchte schurken. Batman voelt zich hulpeloos… en bereid alles te doen om het te corrigeren.

 

Op een andere negatieve planeet in de kou van het multi-couplet zien we een andere Bruce die ouder en langzamer is. De wereld valt onder de afbrokkelende effecten van een neonrode Armageddon. De barman weet dat hij Gotham kan redden als hij maar sneller was! Deze Batman is alleen. Zijn familie is dood - de Robins, Oracle, Batwoman en (het ergste van alles) zijn zoon, Damian Wayne. Batman weet dat hij ouder en langzamer is geworden, en hij weet dat hij een verschil had kunnen maken als hij sneller was geweest; had hij controle over de Speed ​​Force. En nogmaals, in het felle licht van de apocalyps, is Bruce bereid alles te doen om een ​​verschil te maken.

 

In elk geval, op elke negatieve planeet, wordt de Batman over de rand van zijn beperkingen geduwd. Hij moet zijn wereld zien sterven, maar omdat hij de held is die we allemaal graag zijn, gaat hij niet ten onder zonder slag of stoot! Maar hij is te ver geduwd en zijn acties hebben afschuwelijke gevolgen.

Dit is Donkere Nachten Metal.

De Batman heeft een erg duistere en slopende erfenis gehad, vol gevaren en de meest wrede uitdagingen. De vleermuis werd geboren op het moment dat geweervuur ​​in de steegjes van Gotham City donderde, waardoor een bang kind gevoelloos neerknielde in de warme karmozijnrode spiegel die zich uitspreidde van Thomas en Martha Wayne - zijn ouders. Hij veranderde die tragedie - zijn tragedie - in een gelofte om de onschuldigen te beschermen, hulde zich in duisternis en werd het gezicht van terreur voor degenen die angst zouden gebruiken tegen de angstigen.

 

 

De bleke man die lacht, heeft altijd aan zijn zijde gestaan, hem achtervolgd als een lachende plaag, hem meedogenloos over de rand willen duwen. The Bat is tot nu toe veerkrachtig gebleken tegen alle kwaadaardige plannen van Joker. Zelfs Scarecrow heeft geprobeerd Batmans eigen angsten tegen hem te gebruiken om de stabiliteit die in de geest van de held heerst te verbrijzelen. En toch, zelfs niet wanneer hij met zijn eigen angsten wordt geconfronteerd, heeft de vleermuis het vastgegrepen.

 

The Bat staat voor triomf over tragedies. Vanaf zijn eerste verschijning is hij een banier geweest voor gerechtigheid voor degenen die onrecht zijn aangedaan. In veel opzichten is hij de meest menselijke van alle superhelden van elke stripstudio. Zijn vermogen om uit de as op te staan, vleugels te nemen en tegen de storm in te vliegen, of om tegen alle verwachtingen in een pad te banen, zijn allemaal wat zijn legende definieert. Hij inspireert ons om nooit op te geven, niet toe te geven aan de verschrikkingen die ophanden zijn. Om niet toe te geven aan de omstandigheden, zelfs als we er niet mee om kunnen gaan. Hij heeft zijn angsten altijd onder ogen gezien, hij draagt ​​ze zelfs als zijn wapenrusting en heeft ze tot zijn symbool van gerechtigheid gemaakt. De vleermuis overwon de angst en maakte het zijn grootste wapen tegen de krachten van het kwaad die zijn stad dreigden te verscheuren.

 

Nou, voor de eerste keer - in Donkere nachten Metaal - dit is het enige geval dat Batman dreads. Dat klopt, na alles wat hij heeft meegemaakt met Joker, Scarecrow en elke andere schurk die hij tegenkwam, is de Bat eindelijk bang. En het is de vraag of zelfs de gecombineerde steun van de Justice League - zijn beste vrienden - hem of zichzelf kan redden van het dreigende lot.

Laten we de zwaarte daarvan waarderen. Batman is een aantal krankzinnige uitdagingen aangegaan. The Killing Joke, Een dood in de familie, Dood van de familie, Eindspel, Court of Owls, Emperor Joker, Red Hood, Ridderval, het lange Halloween - dit zijn enkele klassieke voorbeelden van wat hij het hoofd moest bieden. Hij heeft gezien hoe vrienden en dierbaren verminkt of vermoord werden vanwege hun omgang met hem. Hij is talloze strikken te slim af, hij heeft zelfs tegen Superman gevochten en gewonnen. Hij liep brutaal het hart van Apokolips binnen om Darkseid's kont te schoppen! En Apokolips had net zo goed de hel kunnen zijn, maar hij ging naar binnen met een grijns, want dat deed hij natuurlijk. Hij is de verdomde Batman!

 

 

Hij heeft de dood en verderf meerdere keren in het gezicht gestaard, was zelfs af en toe getuige van zijn eigen dood en lijkt over het algemeen ontembare om te vrezen. Dus wat kan de Dark Knight eigenlijk bang maken?

Zichzelf. Alleen de duisternis in zijn eigen hart kan de Dark Knight bang maken. Hij is bang de controle over zichzelf te verliezen.

 

 

Bij al die gelegenheden - op de een of andere manier - had Bruce de touwtjes in handen. Of hij wist dat hij zich een weg kon banen uit elke tragedie die hem of zijn dierbaren overkwam.

 

 

Maar wat gebeurt er als de Batman de controle heeft verloren? Wat als Batman te ver ging? Wat als hij Alfred niet los kon laten en aandrong op de hulp van Cyborg om de laatste vaderfiguur die hij had achtergelaten terug te brengen naar het cybernetische leven?

Wat als hij Atlantis zou willen regeren zodra zijn (haar) negatieve wereld was overstroomd? Wat als hij de oorlogsgod moest bevechten? Wat als hij de Speed ​​Force nodig had om de fouten van zijn ouderdom ongedaan te maken? Wat als hij bereid was zijn ziel te verliezen om te doen wat nodig was in een wanhopige situatie?

 

 

Wat als hij (daarmee) elke vriendschapsband verbrak en de Justice League verpletterde omdat ze hem in de weg durfde te staan?

 

Dat is wat Donkere nachten Metaal verkent met verraderlijke overstraling. Zie je, dit is nieuw Crisis verhaal - Eeeeeeee! ik hou van Crisis verhalen! - en deze keer hebben we geen botsing binnen het bekende multiversum. We maken kennis met iets veel ouder, groter en veel dodelijker - de dimensie van donkere materie, het donkere multiversum en de negatieve planeten die onder ons allemaal wonen.

 

Snyder heeft het beschreven als een oceaan van nachtmerries en kwaad. En daarbuiten in die obsidiaan chaos zijn de Nightmare Batmen - de Dark Knights. Ze bestaan, ze zijn heel echt; ze zijn de manifestatie van alle keren dat Batman vreselijk fout had kunnen gaan. Maar in deze gevallen ging Bruce fout. Dus heel erg fout!

 

In een universum dat is opgebouwd uit Dark Matter, wordt elke Batman voorgesteld als een griezelige versie van de Justice League. En een deur naar die chaos is geopend om ze hier te brengen.

 

 

The Nightmare Batmen worden geleid door Batmans ergste nachtmerrie van allemaal; een kwam tot een afschuwelijk leven - de helse Batman die lacht. Een verwrongen manifestatie geïnspireerd door de onsterfelijke vijand van de Bat - de Joker.

 

Dit is iets dat regelrecht uit nachtmerries komt. Het is de gruwelijke combinatie van de vleermuis en joker, verenigd door een kap en een glimlach die nooit vervaagt. Tot nu toe heeft de Batman Who Laughs ingebroken in Arkham Asylum en een paar van Batmans klassieke slechteriken geschonken met onuitsprekelijke krachten - krachten die hun natuurlijke vermogens tot verraderlijke hoogten verbeteren. Bijvoorbeeld: Mr. Freeze zat op een sectie van Gotham opgesloten in een stygische wereld van bevroren ondergang. Poison Ivy heeft een ander deel van de stad veranderd in een vochtig paradijs van groeiende dood.

 

Gotham is overspoeld en veranderd in een ding dat rechtstreeks uit Dante's Inferno komt. Tot nu toe hebben de gecombineerde krachten van de Teen Titans en Suicide Squad geprobeerd Gotham te redden, maar (vanaf nu) zonder resultaat. Hun verhaal wordt verteld in het 4-deel Gotham-verzet run, een die zich afspeelt naast de hoofdverhaallijn van Metal, en even geweldig als ontroerend. Ondertussen - op hetzelfde moment - wordt elk lid van de Justice League geconfronteerd met elk nieuw lid van de Knightmare Batmen. Het is een krachtig en aangrijpend verhaal waar ik aan verslaafd ben!

 

 

The Batman Who Laughs is een gruwel die blijkbaar meer past bij de verbeelding van Clive Barker, en natuurlijk ben ik er nu al dol op.

Dus horrorfans, Batman-fans, mede-komische geeks - het verhaal van Metaal gebeurt nu. Ik moet erop staan ​​dit verhaal op te pikken en erbij betrokken te raken. Dit is een Crisis verhaal dat u niet wilt missen, vrienden. Voor uw gemak heb ik een tijdschema voor toekomstige releases gegeven.

 

Als je nog nooit echt DC-strips hebt gelezen en je bent op zoek naar een nieuwe horrorfix, dan raad ik deze ten zeerste aan. Met ondergrondse sekten, mysterieuze metalen met occulte krachten die teruggaan naar de oudheid van Egypte, en veel demonen, is deze verhaallijn echt METAAL en doet zijn naam eer aan.

 

 

Voor meer informatie over Dark Nights Metal zorg ervoor dat je uitcheckt DC's website.

 

Dit is een manische exorcisme geweest.

 

“Sommige mysteries zijn het best onopgelost. Sommige deuren kun je het beste ongeopend laten, want door die deuren vind je alleen maar horror. " - Dark Days Forge Prelude op Metal