Het afgelopen jaar vierden we dat het twintig jaar geleden was dat de blockbuster-hit van Wes Craven uitkwam Gillen. Deze horrorfilm herdefinieerde niet alleen het genre met zijn snelle en geestige dialogen en innovatief script, maar voegde ook een nieuw monster toe aan een industrie die wanhopig behoefte had aan nieuw bloed. Maar anders dan in zijn voorgangers was het monster van deze film niet de boeman onder je bed of het bezeten speelgoed in je kast, deze slechterik was net zo menselijk als jij en ik. Het nieuwe monster was de horrorfan.
De film speelt zich af in Woodsboro, een slaperig stadje in Californië, verscholen in de uitlopers van de Golden State. Woodsboro ligt ver weg van de lichten van de grote stad en de dagelijkse misdaad in de grote steden. Het leven in Woodsboro is eenvoudig, gevuld met voetbalwedstrijden, tests en jonge liefde voor de middelbare scholieren waar de plot op gericht is. Maar dat gaat allemaal veranderen als er een golf van moorden uitbreekt onder de jonge studentengroep van Woodsboro High.

Terwijl de studentes op extreem bloederige en expliciete wijze worden uitgekozen, haast de politie zich hulpeloos in hun onwetende zoektocht om de dader te pakken. Ze weten niet dat hun moordenaar niet één individu is, maar twee. Twee middelbare scholieren begonnen samen aan deze rampspoed, en het begon allemaal met hun verliefdheid op horrorfilms.

Het succes van Gillen bracht drie vervolgfilms voort, Halloween-kostuums, talloze speeltjes en een televisieserie die momenteel in het tweede seizoen zit. De invloed ervan reikt echter tot ver buiten de entertainmentwereld. De spookgezichtsmoordenaar heeft minstens drie echte moorden geïnspireerd.

In een wereld waar filmschrijvers graag films maken ‘geïnspireerd door waargebeurde gebeurtenissen’ zijn de rollen omgedraaid bij deze echte misdaden. Toen een van deze aanvallers voor de rechter kwam en uitlegde dat hij gemotiveerd was door de Wes Craven-film, reageerde de rechter door te zeggen dat de film 'een zeer goede bron is om te leren hoe je iemand kunt vermoorden'. Chillen.

Misschien wel de meest bekende Gillen Bij een geïnspireerde moord zijn twee zestienjarige moordenaars betrokken: Brian Lee Draper en Torey Michael Adamcik.

De jongens waren zelf nog maar middelbare scholieren toen ze tien jaar na de eerste release van de film hun klasgenoot Cassie Jo Stoddart vermoordden.

Op 22 september 2006 stalkten de twee tieners uit Idaho Stoddart. Zij was destijds huisoppas bij haar tante. Nadat ze geduldig hadden gewacht tot Stoddarts vriend het huis verliet, schakelden Draper en Adamcik de stroom naar de woning uit en gingen naar binnen. Hoewel het onduidelijk is wie wat deed toen de jongens eenmaal binnen waren, resulteerden hun acties in de gruwelijke moord op Stoddart, die 29 meswonden opliep.

Later onthulde Adamcik tijdens politieverhoor dat hij door de film was geïnspireerd om de misdaad te plegen Gillen. Bovendien werden beide jongens gemotiveerd door de gedachte aan mogelijke roem die ze na de moord zouden verwerven.

Nog een Gillen De gemotiveerde moord vond plaats in 2001 toen de 15-jarige Allison Cambier enkele videobanden uitwisselde met haar 24-jarige buurman, Thierry Jaradin. In de woning van Jaradin waren de twee vriendelijk en praatten ze een tijdje.

Al snel tijdens het gesprek maakte Jaradin toenadering tot het jonge meisje. Toen Cambier zijn avances afwees, verontschuldigde hij zich de kamer uit. Toen hij terugkwam, was Jaradin gekleed in de iconische zwarte tuniek en het spookgezichtsmasker uit de film. Vervolgens stak hij de 15-jarige dertig keer neer, waardoor ze van het leven beroofde.

Een derde Gillen geïnspireerde moord is de moord op Gina Castillo. Castillo werd vermoord door haar 16-jarige zoon en 15-jarige neefje. Alsof de daad van moedermoord nog niet huiveringwekkend genoeg is, bekenden de jongens dat ze de opbrengst van de moord gingen gebruiken om hun moordpartij te financieren, die de eerste twee moorden zou repliceren. Gillen films.

In een wereld waar vier kleine woordjes, 'geïnspireerd door waargebeurde gebeurtenissen', zoveel kracht hebben bij het trekken van publiek naar theaters, staan ​​filmmakers waarschijnlijk niet stil bij wat er zou gebeuren als hun fictie gruwelijke gebeurtenissen uit het echte leven zou inspireren. Veroorzaken deze films geweld? Zouden daders misdaden veroorzaken als dergelijke films niet bestonden? We moeten ons afvragen of horrorfilms echt moordenaars creëren, of zoals Billy Loomis dat doet Gillen stelt: “Films veroorzaken geen psychosen; films maken psychologen creatiever.” We willen graag weten wat u ervan vindt in uw opmerkingen!

Als je meer wilt lezen over films die zijn geïnspireerd op waargebeurde gebeurtenissen, ga dan naar collega iHorror-schrijver Craig Mapp's artikel over 25 horrorfilms gebaseerd op waargebeurde verhalen!