Bioscopen hebben vandaag hun deuren geopend voor de verontrustende en visueel opvallende film van Gore Verbinski Een Cure For Wellness. Een jonge man wordt gekozen om een ​​collega uit een resort te halen om een ​​laatste zakelijke onderneming te voltooien; hij zal echter snel beseffen dat dit resort niets is wat het lijkt en de tragedie zal toeslaan en geen genade tonen. Binnenkort zal deze jongeman zich in een scenario bevinden dat deelname aan iets dat hij onmogelijk kan bevatten, zal veroorzaken. Zal hij op tijd vertrekken en de geheimen ontdekken die dit wellnessresort gebruikt om het leven in stand te houden? Ontdek hoe het verhaal zich afspeelt en wees getuige van de prachtige beelden die de cinematografie heeft gecreëerd. Laten we de remedie vinden ... The Cure For Wellness.

Regisseur, schrijver en producent Gore Verbinski is geen onbekende in de magische kernfilms. Ongeveer vijftien jaar geleden joeg Verbinski bioscoopbezoekers doodsbang met de angstaanjagende Samara uit De ring. Zijn regiedebuut was met Muizenjacht (1997) De Mexicaanse (2001) volgde, met De Ring (2002) volgende op de lijst. Verbinski was verantwoordelijk voor drie van de Pirates of the Caribbean films, hoe is dat nu voor een kick ass cv? iHororr kreeg de kans om met Verbinski te praten over zijn nieuwste thriller Een Cure For Wellness. We praatten over de inspiratie, het castingproces en waarom hij bijna vijftien jaar wachtte om terug te keren naar het thriller / horrorgenre.

Officiële synopsis:

Een ambitieuze jonge manager wordt gestuurd om de CEO van zijn bedrijf op te halen uit een idyllisch maar mysterieus 'wellnesscentrum' op een afgelegen locatie in de Zwitserse Alpen. Hij vermoedt al snel dat de wonderbaarlijke behandelingen van de spa niet zijn wat ze lijken. Wanneer hij de angstaanjagende geheimen begint te ontrafelen, wordt zijn gezond verstand op de proef gesteld, aangezien hij wordt gediagnosticeerd met dezelfde merkwaardige ziekte die alle gasten hier doet verlangen naar genezing. Van Gore Verbinski, de visionaire regisseur van THE RING, komt de nieuwe psychologische thriller A CURE FOR WELLNESS.

Interview met Gore Verbinski

 

Gore Verbinski: Hallo Ryan.

Ryan T.Cusick: Hey Gore, hoe gaat het?

GV: Met mij gaat het goed, hoe gaat het?

PSTN: Het gaat goed met mij. Heel erg bedankt dat je vandaag met me hebt gesproken.

GV: Het is een genoegen.

PSTN: Helaas heb ik nog niet de hele film bekeken, ik heb er ongeveer twintig, vijfentwintig minuten van gezien.

GV: aww, oké.

PSTN: Toen de vertoning werd afgebroken, dacht ik "Aww man, ik ga het nog een tijdje zien", dus ik kijk erg uit naar de release op 17 februari.

GV: Koel.

PSTN: Ik ga door en ga aan de slag, mijn eerste vraag is waar komt dit idee vandaan?

GV: Nou, de schrijver, Justin Haythe en ik hadden het over deze plek hoog in de Alpen die de mensheid al heel lang in de gaten heeft gehouden en daar een diagnose kan stellen. We leven in deze steeds irrationeler wordende wereld; Ik denk dat het idee van het diagnosticeren van de moderne mens de oorsprong is. En we zijn allebei fans van Thomas Mann's De magische berg, een roman en alles wat met Lovecraft te maken heeft, je weet dat het een soort blunder is, en het begint daar, en dan realiseren we ons dat we stevig in het genre geworteld zijn, en ja, het is zojuist geëvolueerd vanuit die plek.

PSTN: Ja, ik bedoel, dit is iets heel anders, heel uniek, ik heb niets gezien dat dit heeft aangepakt, en alleen de beelden zijn prachtig, waar heb je gefilmd?

GV: Nou, ik ging in 2015 eigenlijk helemaal naar Duitsland toen ik het scenario had geschreven. Ik begon Zwitserland, Oostenrijk, Duitsland, Praag en Roemenië te verkennen op zoek naar dit kasteel. En om de betekenis van Lockhart over te brengen, moest het personage van Dane DeHaan bijna naar deze plek worden geroepen, waarbij hij in een soort droomlogica terechtkwam dat hij niet zozeer in de wakende staat verschijnt. En de film gaat echt over twee werelden. Dus probeer iets te vinden dat oud aanvoelt en er al een hele tijd zou kunnen zijn, terwijl je de mensheid door de industriële revolutie heen gadeslaat. Ja, ik vond dit kasteel in Zuid-Duitsland. Het was duidelijk dat het niet zou werken voor het interieur, dus ik vond dit ziekenhuis buiten Berlijn, bedekt met graffiti, alle ramen waren ingeslagen, dat hebben we gewoon geverfd en veranderd.

PSTN: Het ziet er verbazingwekkend uit.

GV: Het zijn eigenlijk een hoop stukjes die in elkaar zijn gezet

PSTN: Zodra we [The Audience] bij het Asylum aankwamen, voelde het alsof je had gezegd over twee verschillende bestaande werelden, het voelde alsof het opzettelijk uit het heden was en in een bepaalde periode was er geen technologie, en zo gestopt met werken.

GV: Ja, we wilden deze mensen echt loskoppelen van de moderne wereld. In feite is dat een soort van de ideeën van de behandeling, de touwtjes zijn niet langer vastgemaakt en Lockhart's computer stopt met werken, zijn telefoon stopt met werken, zijn horloge stopt, je glijdt echt uit de tijd.

PSTN: Ik weet voor de meesten, waaronder ikzelf, dat als mijn spullen zouden stoppen met werken dat op zichzelf al beangstigend zou zijn, we zo veel op dat spul vertrouwen.

GV: Gooi het, gooi het in een meer.

PSTN: {Lacht}

PSTN: Hoe verliep het castingproces voor de personages Hannah & Lockhart?

GV: We hadden Lockhart opzettelijk als een soort klootzak geschreven. Hij heeft echt gelijk voor diagnose. Hij heeft deze ziekte van de moderne mens, zo u wilt. Dus we schreven hem om te doen wat nodig is om vooruit te komen, een effectenmakelaar. Hij zal binnen de kortste keren deel uitmaken van die raad van bestuur; hij heeft de vaardigheden om daar te komen. Het was belangrijk om Dane te casten omdat ik je niet van de rails wilde gooien. Dane halen was erg belangrijk voor me, ik had hem al een tijdje in de gaten gehouden. En dan met Mia, met Hannah is een heel lastig stuk want ze is gewoon niet naïef en ze heeft een wereldbeeld, ze is er al een hele tijd, ze is bijna een geest die deze plek bewoont, tenminste dat is wat het lijkt zoals in het begin. Ze is getuige geweest van deze oude mensen die kwamen om verwerkt te worden, maar ze heeft nog nooit iemand als Lockhart in de buurt gehad. Terwijl hij inslaapt, maakt hij haar echt wakker. Mia kwam binnen en las ervoor, en als je haar ooit hebt ontmoet, dat is zij, zij is Hannah. Zodra ze binnenkwam en las, was het een goed idee.

PSTN: Dat is geweldig als het zo snel gebeurt. Met mijn korte kijk op de film heb ik niet al te veel van Hannah te zien gekregen, maar zoals je zei, moet je iemand casten die een beetje als die klootzak voor Lockhart was, alleen vanwege al het geld op Wall Street. persoon. Briljante, briljante casting. En de film is behoorlijk lang, ik denk ongeveer 2 uur en 20 of 25 minuten, waren er scènes uit de film die je niet wilde zien worden geknipt, of was alles precies zoals je het zag.

GV: Wel, ik heb een aantal dingen eruit geknipt die je altijd doet, het is een heel interessant proces als je begint met het knippen, en je stopt er met de aandacht op te vestigen, en je begint ernaar te luisteren. Deze film is echt buiten het systeem gemaakt. We hebben geprobeerd iets anders te doen, en het is belangrijk wanneer u dat doet. We proberen te zeggen: onthoud hoe het was om naar een bioscoop te gaan en niet te weten wat je gaat zien, zo vaak hebben we nu de videogame gespeeld, zijn we op de rit geweest of hebben we het stripboek gelezen. We proberen terug te gaan naar de tijd dat we dachten "we weten hier niets van." En om het ook voor een specifiek publiek te maken voor fans van het genre.

PSTN: Toen ik naar binnen ging en de korte tijd die ik tot nu toe met deze film heb doorgebracht, had ik geen idee wat ik kon verwachten. Dus ik geloof dat het ontwerp werkte, want ik had geen idee.

GV: Ja, we proberen het zo veel mogelijk zo te houden, we zijn een week weg.

PSTN: Dus, wat is het volgende voor jou?

GV: Umm, ik heb een paar dingen. Ik ga weer wat dingen schrijven die ik op een laag pitje heb gezet en die ik naar voren ga brengen; het is iets te vroeg om precies te zeggen hoe dat zal gaan.

PSTN: Oke geen probleem. Nou, ik weet dat het ongeveer vijftien jaar geleden is dat jij dat deed De Ring. Ik zou [A Cure For Wellness] niet echt omschrijven als een horrorfilm, meer als een psychologische thriller, maar vergelijkbaar met de manieren van The Ring voor zover het genre betreft. Waarom duurde het zo lang voordat je terugkwam op dit soort films? Had u het de afgelopen jaren te druk?

GV: Nou, je weet dat het een donkere plek is. Ik ben hier nu bijna drie jaar, op deze. Je weet dat het best leuk is om daar een tijdje mee te breken en niet te vertrouwen op de stijlfiguren en je niet al te op je gemak te voelen met de taal. Maar ik hou van dit idee; er is echt geen ander genre waar je dit soort psychologische experimenten echt vanuit het publiek kunt uitvoeren, weet je wel? Je kijkt naar Lockhart, dit personage dat op deze plek als patiënt is opgesloten, maar je bent echt de patiënt, het publiek in de verduisterde kamer, het geluid, de beelden om een ​​experiment op het publiek te creëren. Dus dat aspect vind ik echt leuk.

PSTN: Dat is geweldig. Ik kan niet wachten om het te zien.

GV: Ja, ik hoop dat je het leuk vindt. Het is anders

PSTN: Ik weet zeker dat ik dat zal doen. Nou jij, ik denk dat zelfs als dit niet voor iemand is, als ze dit genre niet leuk vinden, ik denk dat alleen de pure schoonheid van de film genoeg zou zijn voor iemand om het te gaan zien.

GV: Ja, we hebben er alles in gestopt wat we konden. Het is echt een liefdeswerk.

PSTN: En je zei dat het allemaal op locatie was, geen sets of geluidsfasen?

GV: Oh nee, er waren enkele geluidsfasen die we hadden voor het waterwerk.

PSTN: Heel erg bedankt dat je vandaag met me hebt gesproken

GV: Plezier, Ryan. Wees voorzichtig.

 

 

Een remedie voor wellness-trailer 

 

Fotogallerij