Laat me dit voorafgaan door toe te geven dat er een paar hoofdtitels zijn die ik nog niet heb kunnen zien, dus deze lijst kan enigszins veranderen, afhankelijk van wat ik daarover denk (en ja, ik heb gezien The Babadook).

Het is ook moeilijk om een ​​echte best of 2014-lijst uit te brengen vanwege de aard van het uitbrengen. Sommige hiervan zijn misschien voor het eerst uitgebracht in 2013 of zelfs 2012, maar vonden dit jaar eindelijk een bredere release. Dan is er het feit dat genre-labels niet altijd zo goed gedefinieerd zijn. Sommige hiervan kunnen grenzen aan externe genres zoals drama, thriller of zelfs komedie, maar ik voel me voldoende op mijn gemak met het niveau van horror in elk van hen om ze op de lijst te plaatsen. Als u het er niet mee eens bent, is dat prima. We kunnen nog steeds vrienden zijn.

Hoe dan ook, genoeg gebabbel. Laten we eraan beginnen. Hier zijn mijn keuzes voor de beste horrorfilms van 2014. 

10. Aan huis gebonden

Elke keer als ik naar een moderne spookhuisfilm kijk, zegt er iets in mijn achterhoofd: 'Ik kan niet geloven dat ik dit weer doe. Kan dit concept op dit moment echt op een nieuwe manier worden gedaan? " Het antwoord is vaak: "Nee", maar Aan huis gebonden was het "Ja" waar ik naar verlangde.

Er is veel om van te houden Aan huis gebonden, maar het begint met het hoofdpersonage dat uitstekend wordt gespeeld door Morgana O'Reilly. Het heeft zowel schrik als lacht, maar bovenal heeft het personages waarmee je meer dan 90 minuten bezig bent, en het is een originele kijk op het subgenre.

9. 13 zonden

13 Sins is een van de zeldzame remakes die ik voor de originele film heb gezien, dus de kans is groot dat mijn mening erover anders was geweest als ik het origineel had gezien 13: Spel des Doods eerste. Ik heb ze nu allebei gezien, en ik vind de remake eigenlijk beter. Dit gebeurt niet vaak. Het zien van een remake naar een origineel gaf me zelfs de kans om ervan te genieten als zijn eigen film, en niet de onvermijdelijke vergelijkingen te hoeven ervaren tijdens het kijken. Dus dit was mijn eerste kennismaking met het verhaal heeft misschien wel invloed gehad op hoeveel ik het leuk vond, maar uiteindelijk doet het er helemaal niet toe.

13 Sins was een film uit 2014 en het origineel was acht jaar geleden. Het is niet te zeggen wanneer ik het origineel had gezien als ik dit niet had gezien en er zo van genoten had. Voor mij is een van de beste dingen die een remake kan doen, zijn publiek openstellen voor het bronmateriaal. Ik vraag me af of ik andere remakes leuk had gevonden Oldboy or Let Me In meer had ik ze eerder gezien dan de originelen, waar ik al van hield.

Ik geloof 13 Sins was dicht genoeg bij 13: Spel des Doods om een ​​remake te zijn, maar het was ook anders genoeg om op zichzelf te staan. Ik zal waarschijnlijk nog jaren van beide films genieten. Bovendien is Ron Perlman geweldig.

8. Grote slechte wolven

Dit is een van die films die het genre tart. Het is erg karaktergedreven en misschien meer een spannend verhaal dan wat dan ook, maar elke film met onthoofde kinderen kwalificeert zeker als horror in mijn boek. En dan hebben we het nog niet over de martelscènes.

De gruwel van Big Bad Wolves ligt voornamelijk in het donkere onderwerp, en het schrijven en acteren verheft het tot een van de beste van het jaar.

7. Slagtand

Ik ben een Kevin Smith-fan geweest sinds ik keek Clerks keer op keer met een van mijn beste vrienden in de achtste klas. Toen hij een paar jaar geleden het genre binnenkwam Red State, Ik had niet meer opgewonden kunnen zijn, en ik heb enorm genoten van de film. Toen ik hoorde dat hij een horrorfilm aan het maken was, genaamd Slagtand over een man die een andere man in een walrus verandert, ik wist dat het in mijn straatje zou passen, en nadat ik eindelijk de kans kreeg om het te zien, kan ik zeggen dat ik gelijk had. De deal was vrijwel gesloten toen ik voor het eerst een glimp opvangde van de creatie van Walrus. Gewoon fantastisch.

6. Alleen geliefden blijven in leven

Net als het spookhuis-subgenre, ben ik vaak uitgeput van vampierfilms. Maar zo nu en dan komt er iets speciaals langs dat me eraan herinnert dat er nog steeds geweldige vampierfilms gemaakt kunnen worden. Leuk vinden Laat de juiste binnen voor het, Only Lovers Left Alive is zo'n film. Nogmaals, we hebben het over een personage-gedreven film, en als je op zoek bent naar schrikbewegingen of vampieractie, kun je ergens anders kijken.

Maar als je op zoek bent naar een unieke kijk op de vampierfilm, en een die gewoon prachtig is opgenomen en uitgevoerd, met een uitstekende soundtrack, dan raad ik je aan om deze eens te bekijken.

5. Goedkope spanning

Cheap Thrills is gewoon leuk. Eenvoudigweg. Het valt zeker in de categorie genre-buigen, maar het is vreselijk leuk, en welk ander genre is daar het meest bekend om? Het helpt ook dat de cast bestaat uit genre-dierenartsen.

Er lijkt een trend te zijn van "Hoe ver zou je gaan voor geld?" films met deze, 13 Sins (en zijn voorganger natuurlijk), en die van vorig jaar Wat zou je liever doen, maar als je het mij vraagt, deze was de meest vermakelijke van het stel.

4. Volmacht

Ik denk dat wat ik het leukst vond volmacht is dat ik nooit helemaal zeker wist in welke richting het ging. Ik had altijd het gevoel dat ik niet wist wat er daarna zou komen, maar ik was gegrepen en kon mijn ogen er niet van afhouden. Ik wil er niet echt veel meer over zeggen voor het geval je het niet hebt gezien. Een van de beste van het jaar, zonder twijfel. Ik heb nog nooit zoiets gezien volmacht, en dat zijn tegenwoordig bijzondere dingen.

3. Wolfkreek 2

Wolf kreek 2 wint de prijs, naar mijn mening, voor de grootste horrorverrassing van het jaar. Het voelde alsof het gewoon uit het niets kwam, en verdomme was het geweldig. Ik was niet eens de grootste fan van de eerste. Ik vond het altijd leuk, maar ik zong zijn lof nooit zo hard als veel mensen.

met Wolf kreek 2, Greg McLean zette het op elke denkbare manier ongeveer tien inkepingen op, en het resultaat is (ik durf te zeggen) een spannende rit van epische proporties. Dus ja, niet precies wat ik verwachtte van een vervolg op het veel langzamere Wolf Creek​ Toen het voorbij was, kon ik gewoon niet geloven hoe leuk ik het had om ernaar te kijken. Het is alweer een tijdje geleden dat er een slasher-vervolg op dat niveau werd uitgebracht. Ik kan niet eens denken aan de laatste die zelfs maar in de buurt kwam, om eerlijk te zijn.

2. Gevonden

Ik kan echt niet genoeg goede dingen over zeggen Gevonden, hoewel ik zal zeggen dat ik de film waarschijnlijk nog meer waardeerde door het boek eerst te hebben gelezen. Het beste deel van Gevonden verhaal is de nostalgie die het oproept. Het roept herinneringen op aan hoe een kind in de jaren 80 en 90 op jacht was naar het volgende beste VHS-gorefest, en die ervaring met je vrienden deelt.

Het komt niet vaak voor dat een bewerking van een roman zo trouw blijft aan het bronmateriaal, zelfs als het een paar wijzigingen aanbrengt, en gezien het feit dat het is gemaakt met een budget van in wezen nul, zonder betaalde acteurs, is het behoorlijk indrukwekkend wat regisseur Scott Schirmer slaagde erin te bereiken. Hoewel je moet accepteren dat het een productie met een zeer laag budget is, is er een reden waarom het zoveel festivalprijzen heeft gewonnen. Het is film-in-een-film, Zonder hoofd, (die verantwoordelijk is voor het verbannen van de film in Australië) krijgt zelfs de feature-behandeling.

Ik ben er helemaal weg van Gevonden. Ik hou van het verhaal zelf. Ik hou van de ballen die het heeft om te laten zien wat het laat zien. Ik ben dol op de geanimeerde titelreeks die ons meeneemt naar de graphic novel Roach Man & Bag Lunch​ Ik ben dol op de films in de film, waaronder niet alleen Zonder hoofd, Maar Diepe bewoners​ Ik hou van de soundtrack. En het beste van alles is dat ik het geweldig vind dat Scott Schirmer er zo goed voor zorgde dat hij grotendeels trouw bleef aan de geest van de roman. Ik weet zeker dat het co-script van auteur Todd Rigney geen pijn deed. Het heeft misschien niet de productiewaarde van de andere titels op deze lijst, maar het compenseert dat met hart, verhaal, grappige gore-effecten, verontrustend onderwerp en goede oude nostalgie.

1. Het avondmaal

Ik was een behoorlijk grote Ti West-fan voordat ik het zag het sacrament. Gezien het feit dat het misschien wel mijn favoriet van zijn films is, zie ik geen manier om het de eerste plaats te geven.

Het engste van de film is te weten dat deze shit echt is gebeurd. Natuurlijk, het is een gefictionaliseerde versie van de echte gebeurtenissen in Jonestown, maar de geest van wat er is gebeurd blijft intact, en eerlijk gezegd is het verdomd eng als de hel. Hoewel ik net zo moe ben als de volgende man van found footage / mockumentary horror, is dit het beste voorbeeld dat ik kan bedenken (en ja, dat omvat ook Blair Witch, Cannibal Holocaust, en The Taking of Deborah Logan​ De werkelijkheid is doorgaans verontrustender dan fictie, en deze film schuift dat feit op een zeer effectieve en geloofwaardige manier recht in ons gezicht. Het zal moeilijk zijn om ooit te kijken Vice op HBO weer zonder na te denken Het avondmaal.

De film raakt me op een heel persoonlijk niveau, en op een manier waar ik hier niet echt op wil ingaan, maar het volstaat om te zeggen dat ik absoluut verbaasd ben over wat de mens anderen kan overtuigen om te doen.

Zoals opgemerkt, zou ik willen dat ik een paar andere bezichtigingen had kunnen persen voordat ik deze lijst samenstelde, maar de klok loopt naar beneden, dus ik wil doorgaan en dit naar buiten brengen. Van de rest van de aanbiedingen van 2014 die ik heb mogen zien, zou ik eervolle vermeldingen geven aan het volgende: Sterrenogen, stukjes talent, ABCs of Death 2, getroffen, onder de huid, hoorns, septische man, en Witching & Bitching. Ik had het ook graag willen opnemen De batterij op de lijst omdat ik net de kans kreeg om het te zien sinds het beschikbaar kwam van Netflix (dvd), maar het raakte VOD vorig jaar, dus ik moest het uiterlijk als een film uit 2013 beschouwen. Anders had ik het waarschijnlijk in de top 3 gezet. Wat een geweldige film.