Multigetalenteerde filmmakers Aaron Moorhead en Justin Benson hebben een ongelooflijke staat van dienst. Hun eerste twee films, Resolutie en Spring , vestigde het enorm innovatieve duo als de rijzende sterren van de genrefilm. Hun nieuwste film, Het oneindige, ging in première op het Tribeca Film Festival in 2017 en werd gevolgd door veel lof en welverdiende aandacht.

Het oneindige - geschreven door Benson - werd geregisseerd, bewerkt en geproduceerd door zowel Moorhead als Benson, die ook een hoofdrol spelen in de film (met cinematografie van Moorhead).

De film volgt twee broers die worstelen om een ​​normaal leven te leiden tien jaar nadat ze zijn ontsnapt uit een UFO-doodscultus. Wanneer ze een cryptisch videoboodschap van de sekte ontvangen, roept dat gevoelens van twijfel op, dus besluiten ze even terug te komen in de hoop een afsluiting te krijgen. Terwijl Camp Arcadia en zijn leden de renaissancistische mythologie van zijn naamgenoot weerspiegelen - een plek die niet door de beschaving is aangetast - beweegt er iets onder het kalme oppervlak.

Ik had de kans om er met Moorhead en Benson over te praten Het oneindige, zijn banden met Resolutie, en wat de toekomst biedt voor het multi-getalenteerde duo.

Kelly McNeely: Ten eerste ben ik zo'n fan of Resolutie, Spring en Het oneindige, die ik voor het eerst had gezien op het Toronto After Dark Film Festival. Dus gefeliciteerd, ik zie dat het momenteel op # 1 staat op de lijst van Rotten Tomatoes Beste horrorfilms van het jaar tot nu toe. Het is overtroffen erfelijk en Een stille plek, wat enorm is! Het oneindige werd geregisseerd door, geschreven door, bewerkt door, geproduceerd door en met jullie in de hoofdrol, jullie hebben echt alles in deze film gestopt. Hoe voelt het om daar zo positief op te reageren?

Aaron Moorhead: Oooh! Moeilijke vraag, eerlijk gezegd, neem het gewoon zoals het binnenkomt. Toen we deze film wilden maken, waren we er klaar voor dat het gewoon een soort vreemde kleine anomalie zou worden, misschien zelfs als een bliep op de radar van mensen, zoals 'oh , hé, oké ze maken nog steeds films, goed, ze zijn niet verdwenen ”. Dat was eigenlijk alles waar we van hadden gehoopt. En om mensen echt in zijn gekheid te laten duiken is… vernedering is eigenlijk het woord.

Justin Benson: Dat is zo.

AM: We wisten niet helemaal hoeveel mensen zoiets zouden willen.

KM: Het heeft een geweldige verkenning van deze diepmenselijke thema's van vertrouwen, validatie en afsluiting, maar ze zijn een beetje gelaagd in dit gekke, psycho-kosmische, Lovecraftiaanse dessert. Als acteurs / regisseurs / redacteuren / etc, hoe was het om dat allemaal in evenwicht te brengen - er gebeurt zoveel in deze film!

JB: Nou, ik bedoel, ik weet dat dit gaat klinken… dit is iets waar ik het over had; elke filmmaker zegt altijd 'personage eerst', maar echt gedurende het hele proces van het ontwikkelen van de film, het schrijven, opnemen, knippen ... zolang we gefocust blijven op de interpersoonlijke relatie tussen de twee broers, en zolang het publiek het conflict en de oplossing van hun conflict kunnen volgen, en de transformatie in hun relatie, dan hadden we het gevoel dat het goed zou komen, weet je.

Natuurlijk proberen we gaandeweg ons publiek altijd de sensatie te geven van ongemakkelijk zijn, de sensatie van bang zijn, maar we hebben onze rare manier om het te doen. Het gebruikt meestal geen jump scares en geweld, het is iets gecompliceerder, dus dat volgen we natuurlijk altijd de hele tijd. Maar toch, hoe iemand ook over de genrecomponent denkt, zolang de emotionele component werkt, is het niet zo moeilijk om alles bij te houden.

KM: Het oneindige is een beetje als een B-kant Resolutie - er zijn een heleboel zaden die zijn geplant Resolutie die een grote uitbetaling hebben in Het oneindige. Was er altijd een plan om daarop terug te komen of die door te voeren?

AM: Er was nooit een plan toen we aan het maken waren Resolutie, vooral omdat we dachten dat we daarna werkloos zouden zijn Resolutie dus denken om een ​​groot universum te maken is een waanvoorstelling. Maar we bleven maar aan dat verhaal denken en erover praten, bijna, als fans van het verhaal en de mythologie en de personages, en toen realiseerden we ons dat ik denk dat het verhaal nog niet echt af is, omdat het universum leek te bestaan ​​buiten van ons. Dus we probeerden een weg naar binnen te vinden en we vonden eigenlijk verschillende manieren om binnen te komen, maar Het oneindige was degene die voor ons en voor ... nou ja, vooral voor ons echt sprankelend was. Dat was het meest logisch.

Er is geen echte reden om terug te keren naar de wereld van een microbudgetfilm die niemand ooit heeft gezien, weet je wel? Niemand zag het Resolutie, en dat is helemaal oké. Eigenlijk zou iedereen moeten weten dat je niet hoeft te zien Resolutie begrijpen of waarderen Het oneindige helemaal. Maar op sommige punten doorsnijden ze - of, op veel punten - en het verrijkt de ervaring, maar je weet niet eens dat je anders iets mist.

KM: Dus hoe is deze reis begonnen? Wat bracht je bij het verhaal en de thema's en ideeën van Het oneindige?

JB: Er zijn zoveel manieren om deze vraag te beantwoorden met al onze films, het is een beetje moeilijk om het zelfs maar te onthouden. We hebben altijd wel tien projecten die tegelijk lopen en kunnen nooit onthouden waarom en waar ze zijn begonnen. Maar er zijn een paar dingen mee Het oneindige die het vermelden waard zijn, in termen van zijn ontstaan. Een daarvan is dat we momenteel veel andere projecten in ontwikkeling hebben - in speelfilms en tv - en het zijn allemaal grotere dingen die gewoon heel lang duren.

Dus ongeveer anderhalf jaar, twee jaar geleden, realiseerden we ons net, "aw man", dat we gewoon een soort van afzenders van vergaderingen en e-mailafzenders waren geworden, en we waren gestopt met het maken van films, dus we moeten een film van de grond af dat we gewoon weer zelfredzaam konden zijn en het hoe dan ook konden doen.

Dus dat maakte deel uit van de conceptie van Het oneindige, en het andere was dat we ons bij al deze andere grotere projecten realiseerden dat we dit thema van conformiteit en anti-conformiteit aan het onderzoeken waren. We zijn duidelijk gefascineerd door dat thema, dus wat is een goede manier om een ​​verhaal over dat thema te vertellen - conformiteit en anticonformiteit, en wanneer is het gepast om in opstand te komen?

We realiseerden ons dat we het er ook over hadden gehad Resolutie 6 jaar lang en wat er met deze twee sekteleden was gebeurd, en we dachten dat die sekteleden een geweldige manier zouden zijn om dat thema te verkennen.

KM: Ik hou van dat idee van conformiteit en anti-conformiteit. Het oneindige heeft dat conflict van een leven leiden van nihilistische normaliteit versus deel willen uitmaken van een groter - zo niet problematisch - geheel. En ik denk dat dat iets is waar we ons allemaal mee kunnen identificeren.

AM: Dat is wat je wilt als filmmaker ... Ik denk dat mensen het daarover hebben als ze bijvoorbeeld zeggen dat de films van Spielberg tijdloos zijn. Natuurlijk vinden ze plaats in een bepaalde periode en zijn ze een product van hun tijd, maar de reden is dat ze het niet hebben over "de gevaren van sociale media". Ze hebben het over thema's waar elke persoon op de planeet zich mee kan identificeren. En zolang je een manier kunt vinden om die thema's specifiek te maken en daadwerkelijk iets over die thema's te zeggen hebt, dan kun je een film maken die hopelijk over 20 jaar of over 20 jaar kan worden gespeeld en mensen zullen niet zeggen " oh dat was toen waarschijnlijk goed ”.

KM: Met Het oneindige, dit was de eerste keer dat jullie beiden een belangrijke rol speelden in voor van de camera's. Wat was het proces om op dat punt te komen, en denk je dat je het nog een keer zou willen doen?

AM: Het proces om voor de camera te komen maakte eigenlijk deel uit van het concept van de film. We wilden iets maken dat zelfredzaam was. En we hebben uiteindelijk niet iets volledig zelfredzaam gemaakt, we zijn uiteindelijk aan de slag gegaan met - weet je, het was bescheiden, maar het was a budget dat niet onze eigen bankrekeningen was. We hebben een bemanning die buitengewoon ondersteunend was. Maar een deel van het ethos van het maken van deze film zou zijn dat we gewoon alles gingen doen, en onszelf casten was daar een onderdeel van.

En natuurlijk hadden we de wens om het te doen, en we dachten van wel kon doen, we vonden dat we gelijk hadden om het te doen, dus het was een samenvloeiing van een heleboel verschillende redenen naast gewoon "nou, er is geen geld, dus we moeten het doen". Maar zouden we het nog een keer doen? Absoluut. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor andere filmmakers.

KM: Wat is als filmmakers het meest - en dit is een heel brede vraag - maar wat is de meest waardevolle les die je tot nu toe hebt geleerd tijdens alles wat je hebt gedaan, zowel voor als achter de camera's?

JB: Om nooit een positie op de set als belangrijker te beschouwen dan elke andere positie. Ik denk niet dat Aaron of ik dat ooit hebben gedaan, maar elke keer dat ik ooit heb gehad - gewoon letterlijk in mijn hele leven dat ik aan sets heb gewerkt - heb ik nooit achterom gekeken en gedacht "oh dat was nogal een slechte ervaring ”Omdat een acteur, of iemand van de camera-afdeling, of zoiets, iemand zich gedroeg alsof om de een of andere reden zijn of haar positie belangrijker was en dat ze dus echt onaangenaam zullen worden.

AM: En dat is iedereen!

JB: Ja, absoluut.

AM: Ik bedoel bijvoorbeeld een acteur - en we kunnen dit zeggen omdat we de hoofdrolspelers zijn in onze eigen film - de enige reden waarom ze niet zo vuurbaar zijn als een greep, is continuïteit. Je kunt je acteur niet ontslaan en hem vervangen door iemand anders.

KM: * Lacht * Het is een beetje moeilijk, ja.

AM: Ik zou niet moeten zeggen dat ze volledig uitwisselbaar zijn - dat zijn ze niet, maar het idee dat de set om een ​​bepaalde rol draait, is krankzinnig.

JB: Anders dan dat, als je een filmmaker bent, zorg dan dat je altijd een film bij de hand hebt die je gewoon zelf kunt maken en dat je niet hoeft te wachten tot iemand anders je vertelt dat je het kunt. Want als je dat niet hebt, loop je gewoon het risico nooit meer een film te maken.

KM: Je had al eerder gezegd dat jullie altijd een hoop ideeën en projecten onderweg hebben, dus wat is de toekomst voor jullie allebei? Aan welke projecten werk je - als je ze kunt delen?

AM: Ja! We willen niet te specifiek worden, want anders zal dit interview erg lang duren, omdat we opgewonden raken en we beginnen te praten - we hebben ongeveer ... 4 speelfilms en 3 tv-shows waar we de grond in slaan. En de reden is dat als je eenmaal een ding hebt voltooid, het de wereld in gaat voor acteurs en financiering en zo, je gewoon aan een ander begint te werken. Of u kunt gewoon blijven zitten en wachten, wat ons in de problemen heeft gebracht Het oneindige in de eerste plaats.

Dus we hebben een heleboel dingen. Geen van hen bevindt zich specifiek in de Resolutie / The Endless universum, maar ze zijn beslist allemaal ons soort ding. We maken geen rom-com met honden in de hoofdrol, maar dat is de volgende, daarna, want dat zou echt - nu word ik er een beetje opgewonden over ... dat zou echt gaaf zijn. Ik dacht net aan honden die verliefd werden. Maar ja, ze zijn allemaal ons soort dingen.

Een ding dat we onlangs in de studio hebben ingediend en dat echt opwindend is, is dat we een tv-show doen over Aleister Crowley.

KM: Geweldig!

AM: Dus dat zou behoorlijk ongelooflijk zijn om aan te werken.

KM: Ik bedoel, al het andere faalt, je hebt de hond-rom-com, omdat ik denk dat dat het beste castingproces zou zijn.

AM: Ja! We moeten net doen alsof we het doen, alleen voor het gietproces.

KM: Dus voor mijn laatste vraag wil ik een beetje persoonlijk worden. Ik wil weten wat je beangstigt of fascineert - want soms zijn het twee kanten van dezelfde medaille, toch?

JB: Hmmm ... ja ... man, ik wou dat ik bang was voor meer dingen ...

AM: Oh, wauw, hij is nergens bang voor ...

JB: Ik heb echt normale, logische angsten. Zoals, ik hou er niet van als een auto te dicht achter de persoon voor hen rijdt, ik wil niet doodgaan aan een hartaanval, dus eet ik gezond, en ik ben gewoon doodsbang voor de opwarming van de aarde.

KM: Allemaal heel redelijk!

JB: Daar ga ik aan toevoegen - de opwarming van de aarde maakt me meer bang dan vrijwel alles. Daarom Eerste hervormd is de engste film van het jaar. Laat Rotten Tomatoes je dat niet vertellen Het oneindige hij precies is.

---

Je kunt  Het oneindige op Digital, Blu-ray & DVD vanaf 26 juni 2018. Bekijk de trailer en de prachtige poster-art hieronder!