Brandon Christensen's Doodgeboren begon met een simpele reeks afbeeldingen: een vrouw die bevalt van een tweeling, een blik van de verpleegster terwijl de tweede tweeling de wereld in komt, en dezelfde vrouw die tussen twee wiegjes staat… waarvan er één leeg is.

Hij was net klaar met zijn werk als producer aan Colin Minihan's Het kleurt het zand rood. Het was een slopende shoot in de woestijn, en terwijl de twee de mogelijkheden bespraken voor Christensens eerste speelfilm in de regisseursstoel, besloten ze dat de Blumhouse-methode misschien wel de beste route was.

Dus, afgezien van het beeld dat hij in zijn hoofd had, begonnen de twee scripts te doorzoeken die minimale sets, een kleine cast en atmosferische spanning boden, maar niets leek bij de rekening te passen. Het duurde niet lang of ze keerden terug naar het idee van Christensen, en deze keer beseften ze dat ze echt iets op het spoor waren.

"Ik begon te bouwen rond dat idee van een vrouw die met verlies te maken heeft", zegt Christensen. "Dat leidde ons naar dit konijnenhol van postpartumdepressie en psychose, en we hebben veel geleerd over hoe deze dingen nieuwe moeders beïnvloeden."

Met de toevoeging van een bovennatuurlijk element in de gedaante van een Mesopotamische demon met de naam Lamashtu die baby's steelt om van hun vlees te genieten, wisten de twee mannen dat ze een onderwerp hadden gevonden dat precies paste bij wat ze wilden maken.

"We hebben te maken met een hoofdpersoon wiens innerlijke gedachten zijn waar we leven en ademen", zegt hij. "Ze denkt dat er iets aan de hand is en dan denkt ze dat het iets anders is, maar ze weet het nooit zeker, dus wij als publiek weten het pas zeker als het te laat is om terug te keren."

Met een afgemaakt script hadden ze al snel Christie Burke als de jonge moeder in kwestie gecast en waren ze op weg naar de geboorteplaats van Christensen, Calgary, om te beginnen met filmen. Toen ze aankwamen, ontdekten ze echter dat het huis dat ze voor de shoot hadden gehuurd onder hen was uitverkocht.

Ze klauteren om een ​​andere locatie te vinden en brachten hen naar het huis van de regisseur, waar hij tijdens het filmen zou blijven.

Uiteindelijk woonden hij, Burke, Minihan en een van de andere producenten van de film tijdens het filmen daadwerkelijk op de set.

"Het was een soort Jack [Nicholson] in De glans moment, ”lacht Christensen. “Ik werd elke dag wakker op de set en ging elke avond op de set naar bed. Ik had geen auto, dus er was echt geen ontsnapping mogelijk. "

Het was misschien niet de ideale situatie, maar de regisseur heeft veel lof voor zijn crew en vooral voor zijn hoofdrolspeelster.

"De eerste zes dagen van de opnames waren alleen haar [Christie] en de baby, en veel van de horror-dingen gebeuren terwijl ze alleen is", zegt hij. "Ze heeft vooral de eerste paar dagen een enorme hoeveelheid emoties doorgemaakt, maar ze was geweldig en drong er helemaal doorheen."

De film is sterk afhankelijk van Burke. Als ze niet had gewerkt, zou de film zelf in veel opzichten niet hebben gewerkt.

Gelukkig bewees het dat ze de taak aankon. Haar optreden is een les in de kracht van een moeder in het licht van een bedreiging voor haar kind.

Toen het filmen ten einde liep, had Christensen tijd om na te denken over de dingen die hij had geleerd van de eerste keer dat hij een speelfilm regisseerde, en hij heeft absoluut het gevoel dat hij daarbij een paar waardevolle lessen heeft geleerd.

"Er waren tijden dat ik me op het verkeerde concentreerde en het zou overlopen in een scène en daar heb ik nu spijt van, maar het is alsof ik een marathon probeer te sprinten", legt hij uit. “Uiteindelijk heb ik geleerd om me eerst op verhaal en uitvoering te concentreren. Als je dat doet, vallen veel andere dingen gewoon op hun plaats. "

Doodgeboren krijgt een beperkte release op 9 februari 2018 en is op dezelfde dag beschikbaar op VOD. Bekijk de trailer hieronder!