Het is tien jaar geleden dat Rob Zombie is Halloween is uitgekomen. Holy crap, kun je het geloven? Tien jaar. Christus, dat is een leven lang.

Nummers als "Rehab" van Amy Winehouse, "U + UR Hand" van Pink en "Hey There Delilah" van Plain White T stonden bovenaan de hitlijsten. Films zoals transformers, Ik ben een legende en Live Free or Die Hard maakte de Blockbuster-lijst van 2007. De iPhone maakte zijn debuut en Britney Spears schoor haar hoofd, wat het begin van haar inzinking aangeeft. Het was een waanzinnig jaar van ups en downs.

In de horrorwereld waren remakes op dit moment de trend. Remakes zijn altijd een onderwerp van discussie geweest onder horrorfans. Zelden hebben fans het gevoel dat ze nodig zijn, en nog meer, ze worden zelden genoten door de massa. Wat veel van deze mensen niet beseffen, is dat veel van hun horror-goden waarvoor ze zich vandaag neerbuigen, ooit op het scherm werden afgebeeld in het zwart-wit-stiltetijdperk. Zelfs als hun horror-godheid niet specifiek afkomstig is van een van deze klassieke filmmonsters, hebben veel van hun attributen hun oorsprong in deze dagen; maar ik dwaal af.

Of fans zich nu bewust zijn van hun horrorgeschiedenis of niet, remakes waren in de mode. Titels zoals; The Amityville Horror, House of Wax, The Fog, The Hills Have Eyes, Zwart Kerstmis en De Voorteken werden allemaal uitgebracht in 2005 en 2006 tot gemengde recensies. Hoewel de meeste kritiek ongunstig was, verraste het de fans volledig toen ze hoorden dat zelfs de klassieker van John Carpenter uit 1978 verboden terrein was. Er zijn drie horrorfilms die je niet aanraakt, en die omvatten A Nightmare on Elm Street, Vrijdag de 13^th, en natuurlijk Halloween. Volgens de gewaagde keuze van Rob Zombie was dit echter niet langer het geval.

In tegenstelling tot de opname van Gus Van Sant voor opname uit 1998 van Psychopaat, Vond Rob Zombie dat hij iets nieuws te zeggen had over Michael Myers en de wereld van Haddonfield. Het is algemeen aangenomen dat dit een van de meest beangstigende aspecten van 1978 is Halloween heb je geen idee waarom Michael zijn zus als kind heeft vermoord, noch wat zijn toekomstige moorden heeft aangewakkerd. Dat was echter niet goed genoeg voor Zombie. De nieuwe directeur nam het op zich om de verklaring voor Michaels woede te creëren, en het was allemaal geworteld in een disfunctioneel gezin en onbehandeld gedrag van sociopaten en psychopaten.

De fans waren woedend, voor hen had Myers geen reden nodig om slecht te zijn. In feite maakte het gebrek aan rede en logica hem zelfs nog enger! Zombie wijdde echter de eerste helft van de film om uit te leggen waarom Michaels psyche zo gebroken was, en waarom hij achter de zwartste ogen tikte… de ogen van de duivel.

Als fan van het origineel ben ik het ermee eens dat de uitleg van Michaels motieven niet nodig was. Toch heb ik enorm genoten van de tweede helft van de film. Als Halloween opnieuw gemaakt zou worden, juich ik de cast van Zombie toe, vooral Scout Taylor-Compton die de rol van Laurie Strode van Scream Queen Jamie Lee Curtis op zich nam.

De achttienjarige Compton was destijds relatief onbekend in de horrorscene, afgezien van haar rol in Slechte kleine dingen het jaar ervoor. Haar onschuldige en naïeve uiterlijk en timide houding pasten dertig jaar later in de moderne wereld en voelde zich niet gedwongen toen ze de meer bescheiden en ingetogen manieren repliceerde waarop veel meisjes zich in de jaren zeventig presenteerden.

Omdat ze in de jaren 2000 was, moesten haar vrienden de realiteit terug in de scene brengen. De realiteit van vloeken, seks voor het huwelijk, alcoholgebruik door minderjarigen en roken. Weet je, alles wat zorgt voor een goed slachtoffer. Cue "bad girls" Lynda (Kristina Klebe) en Annie (Danielle Harris.)

Zombie's castingkeuze van Danielle Harris, een gevestigde veteraan van niet alleen de horrorscene, maar ook tweevoudig ster van de Halloween franchise, was een onverwachte verrassing onder fans. Hariss 'terugkeer naar de wereld van Haddonfield was meer dan alleen een gimmick om peuken in stoelen te krijgen, aangezien haar acteerstijl perfect paste in de bijgewerkte film.

Het is bekend dat Zombie steeds weer dezelfde acteurs in zijn films in dienst heeft, zoals; William Forsythe, Sid Haig, Bill Mosely, Leslie Easterbrook, Ken Foree, Danny Trejo en natuurlijk Sheri Moon Zombie. Verdomme, heb ik net de hele cast van De Devil's Rejects? Déjà vu!

Echter voor Halloween hij bracht ook een aantal geweldige horrorveteranen voort, waaronder; Malcolm McDowell als Dr. Sam Loomis, Brad Dourif als Sheriff Lee Brackett, Udo Kier als Morgan Walker, Clint Howard als Dr. Koplenson en Dee Wallace en Laurie's moeder Cynthia Strode. Zelfs als je de film haatte, met zo'n krachtige cast van horrorveteranen, is het moeilijk om deze film niet op zijn minst grappig te vinden, een horrorfilm. Ontbijt club van soorten. Om een ​​vlieg op de set te zijn tussen al dit talent moet magisch zijn geweest!

De tweede helft van de film speelde zich heel erg af als het origineel, alleen met meer vloeken, seks en bloed. Hoewel ik persoonlijk geen fan ben van het opnieuw maken van een film, tenzij je wat nieuw leven hebt om erin te ademen, vooral als het gaat om speciale effecten, begrijp ik niet waarom het moet worden aangeraakt. Helaas, dat was het, en zonder dat hadden we Zombie's niet gehad Halloween 2, een film die ik dichtbij en dierbaar ben. Nee serieus.  Ik heb het hier geschreven.

Misschien toen andere regisseurs zagen dat Zombie ongeschonden tevoorschijn kwam na het opnieuw maken van een geliefde horrorfilm, fysiek in ieder geval, besloten ze dit voorbeeld te volgen. Het is waarschijnlijker dat ze alleen dollartekens zagen en het geld volgden. Wat de reden ook is, op de hielen Halloween's release andere klassiekers volgden, waaronder; Prom Night, Laatste huis aan de linkerkant, Mijn bloederige Valentijn, De gekken, ik spuug op je graf, en onvermijdelijk Vrijdag de 13^th en A Nightmare on Elm Street. Zelfs nu, tien jaar later, zien we nog steeds dat remakes uit de filmfabriek worden gepompt. Hoeveel tijd moet er verstrijken voordat het weer komt om opnieuw verteld te worden door de visie van een andere regisseur?

Laat ons weten wat enkele van je favoriete en minst favoriete remakes zijn in de commentaren hieronder!