Gepland om op 14 juli de nieuwste aflevering in het Planet of The Apes Universum uit te brengen; Oorlog voor de planeet van de apen zal bioscoopbezoekers meenemen op een avontuurlijke rit terwijl we het verhaal van Caesar volgen over zijn apen die gedwongen worden tot een dodelijk conflict met een leger mensen onder leiding van een meedogenloze kolonel. Het lot van zowel mensen als apen zal worden bepaald naarmate de epische strijd volgt.

iHorror kreeg de kans om te spreken met actrice Karin Konoval die de orang-oetan Maurice in alle drie de Ape-films heeft gespeeld. Konoval is geen onbekende voor horrorfans, want ze zullen zich haar vertolking van Billy's Mother in de bloederige remake uit 2006 van Zwarte Kerstmis. Tijdens het interview beschrijft Konoval het verbazingwekkende verhaal van hoe ze orang-oetans leerde kennen en hun gedrag bestudeerde voor haar rol als Maurice.

Oorlog voor de planeet van de apen Verschijnt op 14 juli. Bekijk de trailer hieronder.

 

 

War For The Planet Of The Apes – Clip “Meeting NOVA”.

 

 

Interview met Karin Konoval - Maurice

 

Ryan T.Cusick: Hoi Carin, hoe gaat het?

Karin Konoval: Goed, dank je wel.

PSTN: Goed, ik ben erg opgewonden om vandaag met je te praten, we zullen doorgaan en er meteen aan beginnen. Hoe ben je begonnen met acteren?

KK: Goh, ik was oorspronkelijk een danseres toen ik een kind was, en uiteindelijk ging ik naar de universiteit en schreef me in voor een graad in honours-talen en ergens onderweg in het eerste jaar dat ik ging - ik denk dat ik betrokken raakte bij een spelen op de universiteit en vanaf daar ging, ik denk dat dit is wat ik zou moeten doen! Dus het is zo'n beetje geëvolueerd. En toen ik eenmaal de beslissing had genomen om acteur te worden – ik heb mijn universitaire opleiding afgerond – daarna ging ik naar een toneelschool en kon ik op de een of andere manier alles gebruiken wat ik tot nu toe in mijn carrière had verkend. Ik bedoel, musicals doen, waarvoor dansen en zingen nodig is.

PSTN: Dat is geweldig, het klinkt alsof je van alles een beetje de hand hebt gehad. Ik had voor onderzoek gelezen dat je met een echte orang-oetan studeerde en die kennis nam en toepaste op je personage Maurice, klopt dat?

KK: Eén orang-oetan in het bijzonder is de inspiratie voor Maurice, en die orang-oetan heet Towan. Towan was een volwassen mannelijke orang-oetan die in Woodland Park Zoo woonde en me gedurende de drie films inspireerde. Ik ging als bezoeker naar hem toe om hem te bestuderen in augustus 2010 – dit was niets officieels, ik ging er gewoon heen als bezoeker – en hij kwam naar het raam om me te begroeten, en het was een heel, heel speciale connectie. Maar toen, nadat de eerste film uitkwam - en hij inspireerde Maurice vanaf het begin echt met hart en ziel - maar toen 'Rise' eenmaal uitkwam en ik in het openbaar had gesproken over Towans inspiratie voor mij - werd ik daar uitgenodigd om kennis te maken met hem en de andere orang-oetans. Dus ik ging, en had deze introductie, en dat was het begin van een reis die nog steeds aan de gang is. Helaas stierf Towan de week nadat we klaar waren met het filmen van "War for the Planet of the Apes", wat een vreselijk verlies was. Maar op dat moment was hij de oudste mannelijke orang-oetan in Noord-Amerika, 48, wat extreem oud is voor een orang-oetan. En ik was in staat - ik had het filmen van "War" rond 19 maart ingepakt - ik had het gevoel dat ik daarheen moest gaan om hem te bezoeken. En het is maar goed dat ik dat gedaan heb: ik heb zijn laatste middag buiten in de zon kunnen doorbrengen, schilderend voor hem bij het raam waar we elkaar voor het eerst ontmoetten.

PSTN: Oh man, dat is geweldig!

KK: Ja dat is zo. En Towan - wiens naam zich vertaalt als "Meester" - was echt de meester! Zijn foto staat recht voor me terwijl ik nu tegen je praat. Dit is buitengewoon - buitengewoon wezen - Ik zou 'orang-oetan' zeggen, maar ik zou ook zeggen een van de meest buitengewone leraren die ik ooit in mijn leven heb ontmoet, mens of welke soort dan ook. En wat ik heb geleerd van Towan, en van de rest van zijn familie van orang-oetans die ik nog steeds bezoek, is de afgelopen zes jaar geweldig geweest. Het is echt ongelooflijk. Deze reis voor mij werd een heel persoonlijke om meer te weten te komen over orang-oetans die veel verder zijn gegaan dan de films, om over hen te leren en om mensen te ondersteunen en te volgen die namens hen werken aan natuurbehoud in Borneo en Sumatra is nu een groot deel van mijn leven. Wat een cadeau, hé?

PSTN: Wauw, ik had echt geen idee.

KK: Ja, laat me niet beginnen over orang-oetans te praten, ik zou wel drie uur kunnen doorgaan, echt waar!

PSTN: Heb je erover nagedacht om een ​​boek te schrijven?

KK: Op "orang-oetan tijd"! Ik heb elk bezoek en elke uitwisseling van de afgelopen zes jaar gedocumenteerd, mijn bezoeken aan de orang-oetans in Seattle, en op een gegeven moment komt daar een tijd voor. En natuurlijk het traject van mijn vriendschap met Towan, ja. Maar het is gewoon nog geen tijd. Er is ook zoveel - omdat ik mezelf grotendeels beschouw als een "leerling" van orang-oetans, blijft het leren doorgaan - dus erover praten is minder belangrijk dan dat ik blijf leren.

PSTN: Ja, dat heeft veel zin. Heb je een van gekeken De planeet van de apen films uit de jaren zeventig?

KK: Ik zag de film uit 1968 op tv, ik denk in de jaren 70? Ik ben geboren in 1961, dus ik heb het in '68 niet in de bioscoop gezien - maar ik denk ergens in de jaren 70 op tv en weet je, het was nogal eigenzinnig en interessant, maar het resoneerde niet echt met mij. Maar nadat "Rise" was geopend - en ik kan niet zeggen dat ik een volgeling was van de planeet van de apen - maar ik ben er oprecht in geïnteresseerd geraakt sinds ik Maurice speelde! En enige tijd nadat "Rise" was geopend, nam een ​​vriend van mij in Seattle me mee naar een vertoning van de film uit '68 in een van die grote theaters, weet je, waar ze hem vertonen in Cinemascope? En oh man, dat was geweldig. Een van de dingen die me in het bijzonder trof, was de ongelooflijke soundtrack voor de film, het is iconisch op elke denkbare manier. En omdat ik een groot deel van mijn leven in professioneel muziektheater heb doorgebracht, luisterde ik naar de maatsoorten en ging - wauw! Dit was een ongelooflijk verfijnde score. Het is een geavanceerd stuk op elk niveau, en daarom waardeerde ik het erg. Maar ik heb de tv-serie niet gezien.

PSTN: Nou, heel erg bedankt, het was een genoegen je te spreken.  

KK: Jij ook Ryan, bedankt.

PSTN: Ik kijk uit naar de film, wees voorzichtig. 

 

 

 

 

-Over de auteur-

Ryan T. Cusick is een schrijver voor ihorror.com en geniet erg van praten en schrijven over alles binnen het horrorgenre. Horror wekte voor het eerst zijn interesse na het bekijken van het origineel, The Amityville Horror toen hij nog maar drie jaar oud was. Ryan woont in Californië met zijn vrouw en elfjarige dochter, die ook interesse toont in het horrorgenre. Ryan behaalde onlangs zijn masterdiploma in psychologie en heeft de ambitie om een ​​roman te schrijven. Ryan is te volgen op Twitter @ Nytmare112