Verbind je met ons

Nieuws

Horrorfans, stop met vechten en werk samen

gepubliceerd

on

Het kan als een verrassing komen, misschien zelfs als een schok dat er mensen rondlopen die echt liefhebben Halloween 5. Ik ben meer dan één persoon tegengekomen die dat van mening was Jason neemt Manhattan waren hun favoriet Vrijdag 13th. En het gaat beide kanten op. We leven in een wereld waar sommigen denken dat die van Stanley Kubrick De glans is geen goed stukje cinema en zelfs zakken van mensen die Rob Zombie's geloven Halloween zijn superieur aan die van John Carpenter's.

Een enkele alinea erin, ik weet zeker dat sommigen van jullie hun hoofd schudden en misschien zelfs een paar die rokend zijn, maar daar wilde ik het over hebben.

Als het gaat om de entertainmentindustrie, met name film en televisie, blijft horror een genre waar in grote lijnen op wordt neergekeken. Natuurlijk is het in niet geringe mate mainstream geworden door "The Walking Dead" en zelfs "American Horror Story", maar voor het grootste deel wordt horror nog steeds als tweederangs ervaren. Er is een overtuiging onder degenen die horror niet waarderen dat het artistiek ontbreekt en dat de betrokkenen het talent missen dat nodig is om het in drama of komedie te snijden.

Natuurlijk weten we beter, nietwaar? Hoewel we legio zijn, zul je niet hetzelfde soort kijkers vinden voor 'Ash vs Evil Dead' als voor 'The Big Bang Theory'. In het grote geheel zijn we een kleine school vissen in een zeer grote vijver.

Alle reden om bij elkaar te blijven.

En toch doen we dat niet. En ik kan het niet helpen, maar vraag me af waarom?

We zijn allemaal misselijk van de verdeeldheid van de huidige presidentiële campagne. Door het modderen en met de vingers wijzen en schelden staat vrijwel iedereen op het punt om de mute-knop in te drukken als ze dat nog niet hebben gedaan. Er is geen discours, geen uitwisseling van ideeën gevolgd door intellectuele conversaties of debatten. Het is gewoon een constant karnen van "Ik heb gelijk, je hebt het mis", terwijl geen van beide partijen een woord hoort of verwerkt dat de ander te zeggen heeft.

Heb je hetzelfde scenario opgemerkt onder horrorfans op sociale media? Niet iedereen neemt deel aan online argumenten, maar de kans is groot dat iedereen het in ieder geval heeft gezien. Dit is niet bedoeld als een aanklacht tegen iemand, maar als een gelegenheid om even stil te staan ​​en na te denken.

Jack WendyVerschillende meningen zetten mensen tegen elkaar op. Het is al zo sinds het begin der tijden en zal nooit veranderen. In plaats van te vragen waarom iemand iets wel of niet leuk vindt, wordt het een pissende wedstrijd. "Hoe is het mogelijk?" gevolgd door een hatelijke opmerking of uit en uit belediging, die de sluizen opent voor gekibbel.

Eigenwijs zijn is een goede zaak. Het betekent dat je een idee hebt. Dat betekent echter niet dat u helemaal gelijk of helemaal ongelijk heeft. In plaats van iemand te negeren op basis van zijn perspectieven, kunt u hem misschien een vraag stellen. In plaats van te zeggen: "Iedereen die haat Halloween III is idioot ”, vraag je af wat ze er niet leuk aan vinden. Geloof het of niet, sommigen geven er misschien niet om en het kan absoluut niets te maken hebben met de afwezigheid van Michael Myers. Er is op zijn minst een glimp van de mogelijkheid dat wat ze als antwoord te zeggen hebben, logisch is, of dat je een punt geeft waar ze niet over hadden nagedacht en dat de een of de ander, of misschien zelfs beiden, zijn standpunt heroverweegt. Als er niets anders is, hebben beide partijen een beter begrip van waarom de ander zich voelt zoals zij.

Horror hoort leuk te zijn. En een kleine groep die we zijn, we zouden er samen in moeten zitten. Geniet natuurlijk van die gelijkgestemde individuen, maar respecteer ook degenen die liefhadden Het volgt or The Evil Dead remake of 31, zelfs als je dat niet deed.

Het duurt niet lang voordat een thread op Facebook of Twitter verandert in met haat gevuld spuwen, dus waarom zou je eraan deelnemen? Geef uw mening, maar laat het oordeel achter over wat iemand anders heeft gezegd. U kunt uw zaak naar voren brengen zonder andere mensen openlijk uit te dagen. Mocht iemand die grens echter overschrijden, laat het dan gewoon gaan. Negeer het, ga verder en sluit ze af voordat het uitgroeit tot iets groters. We weten allemaal dat er trollen zijn die Ledger's Joker zijn, ze willen gewoon de wereld zien branden.

Het genre biedt zoveel om van te genieten. Alleen al dit jaar hebben we het gehad De heks, Adem niet, The Conjuring 2, Lights Out, zes nieuwe afleveringen van "The X -Files", de terugkeer van "Ash vs Evil Dead," de opkomst van "Stranger Things" en de aankondiging dat Timmerman zou samenwerken met Blumhouse om de Halloween franchise terug naar zijn oorspronkelijke wortels.

Om nog maar te zwijgen van de opstanding van "Twin Peaks" or It net om de hoek of de ouderwetse glorie van de universele monsters en jaren XNUMX slasher-films en de lijst gaat maar door.

Je geniet er misschien niet van, maar het hoeft ook niet. Iedereen heeft een mening, en die mening is oké. Je kunt het proberen, maar dat betekent niet dat anderen voor die van hen moeten worden uitgescholden. Kritiek is een goede zaak. Wat is er beter dan opbouwende kritiek? Het is niet alleen een uiting van afkeer, maar eerder een die specifieke redenen geeft waarom, en geeft anderen de kans om na te denken over wat je hebt gezegd en op dezelfde manier te reageren. Misschien kun je tot overeenstemming komen, ook al is het gewoon om het niet eens te zijn, maar er werden ideeën uitgewisseld, punten gemaakt en het zou een veel positievere ervaring zijn dan simpelweg beledigingen vanachter een toetsenbord of smartphone slingeren.

Verdorie, ik ben net zo schuldig als iedereen. Ik moet mezelf betrappen op het overdrijven van mijn persoonlijke gevoelens over een film, regisseur of acteur, omdat mijn perceptie niet betekent dat ik gelijk heb en anderen niet. I denk Zilveren kogel is beter dan An American Werewolf in Londen. Velen zouden het daar niet mee eens zijn, maar we zouden moeten genieten van die verschillende meningen en een gesprek moeten aangaan in plaats van elkaar de keel uit te jagen.

We zijn een kleine school vissen in een hele grote vijver, maar als Jaws zich een weg baant naar onze nek van het bos, doen we er goed aan te onthouden dat we alles zijn wat we hebben. Elkaar. Laten we goed voor elkaar zijn.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Klik hier om commentaar te geven

U moet ingelogd zijn om een ​​reactie te plaatsen Inloggen

Laat een reactie achter

Hoofdartikel

Waarom je misschien NIET blind naar binnen wilt gaan voordat je naar 'The Coffee Table' kijkt

gepubliceerd

on

Als je van plan bent om te kijken, wil je je misschien op sommige dingen voorbereiden De koffietafel nu verhuurbaar op Prime. We gaan niet in op spoilers, maar onderzoek is je beste vriend als je gevoelig bent voor heftige onderwerpen.

Als je ons niet gelooft, kan horrorschrijver Stephen King je misschien overtuigen. In een tweet die hij op 10 mei publiceerde, zegt de auteur: “Er is een Spaanse film genaamd DE KOFFIETAFEL on Amazon Prime en Apple +. Ik vermoed dat je nog nooit, niet één keer in je hele leven, een film hebt gezien die zo zwart is als deze. Het is verschrikkelijk en ook verschrikkelijk grappig. Denk aan de donkerste droom van de Coen Brothers.”

Het is moeilijk om over de film te praten zonder iets weg te geven. Laten we zeggen dat er bepaalde dingen in horrorfilms zijn die over het algemeen niet op tafel liggen, en deze film overschrijdt die grens ruimschoots.

De koffietafel

De zeer dubbelzinnige synopsis luidt:

“Jezus (David paar) en Maria(Stephanie de los Santos) zijn een stel dat een moeilijke tijd doormaakt in hun relatie. Toch zijn ze net ouders geworden. Om hun nieuwe leven vorm te geven, besluiten ze een nieuwe salontafel te kopen. Een beslissing die hun bestaan ​​zal veranderen.”

Maar er is meer aan de hand dan dat, en het feit dat dit misschien wel de donkerste van alle komedies is, is ook een beetje verontrustend. Hoewel het ook dramatisch is, is de kernkwestie zeer taboe en kan het bepaalde mensen ziek en gestoord maken.

Het ergste is dat het een uitstekende film is. Het acteerwerk is fenomenaal en de spanning, masterclass. Samenvattend dat het een Spaanse film met ondertitels zodat je naar je scherm moet kijken; het is gewoon slecht.

Het goede nieuws is De koffietafel is niet echt zo zielig. Ja, er is bloed, maar het wordt meer als referentie gebruikt dan als onnodige kans. Toch is alleen al de gedachte aan wat dit gezin moet doormaken zenuwslopend en ik kan me voorstellen dat veel mensen het binnen het eerste halfuur zullen uitschakelen.

Regisseur Caye Casas heeft een geweldige film gemaakt die misschien wel de geschiedenis ingaat als een van de meest verontrustende films ooit gemaakt. Je bent gewaarschuwd.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Films

Trailer voor Shudder's nieuwste 'The Demon Disorder' toont SFX

gepubliceerd

on

Het is altijd interessant als bekroonde special effects-artiesten regisseurs van horrorfilms worden. Dat is het geval bij De demonenstoornis afkomstig uit Steven Boyle wie heeft er aan gewerkt De matrix films, The Hobbit trilogie, en king Kong (2005).

De demonenstoornis is de nieuwste aanwinst van Shudder terwijl het doorgaat met het toevoegen van hoogwaardige en interessante inhoud aan zijn catalogus. De film is het regiedebuut van Boyle en hij zegt dat hij blij is dat het in de herfst van 2024 onderdeel zal worden van de bibliotheek van de horrorstreamer.

'Dat vinden we geweldig De demonenstoornis heeft zijn laatste rustplaats bereikt bij onze vrienden in Shudder”, aldus Boyle. “Het is een gemeenschap en fanbase die we hoog in het vaandel hebben staan ​​en we kunnen niet gelukkiger zijn om deze reis met hen te mogen maken!”

Shudder weerspiegelt Boyle's gedachten over de film en benadrukt zijn vaardigheden.

“Na jarenlang een reeks uitgebreide visuele ervaringen te hebben gecreëerd door zijn werk als ontwerper van speciale effecten voor iconische films, zijn we blij Steven Boyle een platform te kunnen geven voor zijn speelfilmdebuut met De demonenstoornis”, zegt Samuel Zimmerman, hoofd programmering bij Shudder. “Vol met indrukwekkende body-horror die fans gewend zijn van deze meester van effecten, is Boyle’s film een ​​meeslepend verhaal over het doorbreken van generatievloeken dat kijkers zowel verontrustend als amusant zullen vinden.”

De film wordt beschreven als een ‘Australisch familiedrama’ waarin de nadruk ligt op ‘Graham, een man die wordt achtervolgd door zijn verleden sinds de dood van zijn vader en de vervreemding van zijn twee broers. Jake, de middelste broer, neemt contact op met Graham en beweert dat er iets vreselijk mis is: hun jongste broer Phillip is bezeten door hun overleden vader. Graham stemt er met tegenzin mee in om zelf te gaan kijken. Nu de drie broers weer bij elkaar zijn, beseffen ze al snel dat ze niet voorbereid zijn op de krachten die tegen hen optreden en leren ze dat de zonden uit hun verleden niet verborgen zullen blijven. Maar hoe verslaat u een aanwezigheid die u van binnen en van buiten kent? Een woede die zo krachtig is dat hij weigert dood te blijven?

De filmsterren, John Noble (In de ban van de Ring), Charles CottierChristian Willis en Dirk Jager.

Bekijk hieronder de trailer en laat ons weten wat je ervan vindt. De demonenstoornis zal dit najaar beginnen met streamen op Shudder.

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen

Hoofdartikel

Ter herinnering aan Roger Corman, de onafhankelijke B-filmimpresario

gepubliceerd

on

Producent en regisseur Roger Corman heeft een film voor elke generatie die ongeveer 70 jaar teruggaat. Dat betekent dat horrorfans van 21 jaar en ouder waarschijnlijk een van zijn films hebben gezien. De heer Corman overleed op 9 mei op 98-jarige leeftijd.

“Hij was genereus, openhartig en aardig voor iedereen die hem kende. Hij was een toegewijde en onzelfzuchtige vader en was zeer geliefd bij zijn dochters”, aldus zijn familie op Instagram. “Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest.”

De productieve filmmaker werd in 1926 geboren in Detroit, Michigan. De kunst van het maken van films beïnvloedde zijn interesse in techniek. Dus halverwege de jaren vijftig richtte hij zijn aandacht op het witte doek door de film te coproduceren Snelweg sleepnet in 1954.

Een jaar later zou hij achter de lens kruipen om te regisseren Vijf Kanonnen West. De plot van die film klinkt als iets Spielberg or Tarantino zou vandaag de dag verdienen, maar met een budget van meerdere miljoenen dollars: “Tijdens de Burgeroorlog verleent de Confederatie gratie aan vijf criminelen en stuurt ze naar het Comanche-gebied om door de Unie in beslag genomen Zuidelijk goud terug te halen en een Zuidelijke overloper gevangen te nemen.”

Van daaruit maakte Corman een paar vlezige westerns, maar toen ontstond zijn interesse in monsterfilms Het beest met een miljoen ogen (1955) en Het veroverde de wereld (1956). In 1957 regisseerde hij negen films die varieerden van wezenskenmerken (Attack of the Crab Monsters) tot uitbuitende tienerdrama's (Tiener pop).

In de jaren zestig richtte zijn aandacht zich vooral op horrorfilms. Enkele van zijn beroemdste uit die periode waren gebaseerd op de werken van Edgar Allan Poe, The Pit and the Pendulum (1961) De Raven (1961), en De Masque van de Rode Dood (1963).

In de jaren zeventig was hij meer bezig met produceren dan regisseren. Hij steunde een breed scala aan films, van horror tot hoe het zou worden genoemd grindhouse Vandaag. Een van zijn bekendste films uit dat decennium was Death Race 2000 (1975) en Ron Howard's eerste kenmerk Eat My Dust (1976).

In de daaropvolgende decennia bood hij vele titels aan. Als u een huurt B-film bij uw plaatselijke videoverhuurbedrijf heeft hij deze waarschijnlijk geproduceerd.

Zelfs vandaag de dag, na zijn overlijden, meldt IMDb dat hij twee aankomende films in de post heeft: Weinig Winkel voor Halloween Horrors en Misdaadstad. Als een echte Hollywood-legende werkt hij nog steeds van de andere kant.

“Zijn films waren revolutionair en iconoclastisch en weerspiegelden de tijdsgeest”, aldus zijn familie. "Toen hem werd gevraagd hoe hij herinnerd zou willen worden, zei hij: 'Ik was een filmmaker, precies dat.'"

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Luister naar de 'Eye On Horror Podcast'

Verder lezen