Het behoeft geen betoog, maar 2016 was een spannend jaar voor horror. Van De heks naar de terugkeer van 'The X-Files', de opkomst van het onbeschrijfelijke 'Stranger Things' tot de schok en het ontzag van Fede Alvarez ' Adem niet, we zijn al geruime tijd getrakteerd op een aantal van de beste genre-aanbiedingen.

Wat de vraag opriep: welk personage torende tijdens dit vlagjaar boven alle anderen uit?

De iHorror-schrijvers hadden verschillende keuzes, dus we hebben een kleine lijst samengesteld om te proberen dingen op te lossen. Toegegeven, Lando bood er een paar aan, maar er waren enkele karakters die gewoon vertegenwoordigd moesten worden. Dat gezegd hebbende, het is een zo uitgebreide lijst dat sommige dieren zelfs de moeite hebben gehaald als je begrijpt wat we bedoelen. En we denken van wel.

Laten we beginnen.

Elf - "Stranger Things" (Landon Evanson)

De show veroverde iedereen, en niet alleen horrorfans. Het is moeilijk om iemand te vinden die niet dol is op het Netflix-origineel, en nog moeilijker om iemand te vinden die niet helemaal in de ban is van Millie Bobby Brown's vertolking van de mysterieuze en machtige Elf. Haar gedachten waren ingewikkeld, haar woorden waren kort en haar vertrouwen was bijna onbestaande, maar haar capaciteiten waren verbluffend en haar relatie met Mike (Finn Wolfhard) was hartverwarmend. Er waren elementen van NA, Carrie en zelfs Firestarter tot Elf, maar daar ging het om, de hele show was een eerbetoon aan de jaren 80. De wafels waren vertederend, maar gedwongen pisbroeken uit de sportschool en haar heropkomst in de steengroeve waren taferelen voor altijd. "Ze is onze vriendin en ze is gek!" En misschien is ze wel het meest fantastische personage van 2016.

Ruby Knowby - "Ash vs Evil Dead" (Jonathan Correa)

Ik hou van Evil Dead. Het is een obsessie van mij geweest sinds ik 13 jaar oud was. Maar laten we eerlijk zijn, de serie is niet altijd vriendelijk geweest voor vrouwen. De reboot / remake deed het goed, maar eigenlijk was het "Ash vs Evil Dead" dat vrouwen op de voorgrond bracht. In een show met zoveel geweldige en stoere vrouwelijke personages, is er geen te vergelijken met Ruby. Ruby, gespeeld door Xena zelf, Lucy Lawless, is een kracht om rekening mee te houden. Of ze nu met skeletten vecht of een dode hand als gps gebruikt, Ruby steelt elke aflevering waarin ze verschijnt. Ik kan niet wachten om te zien wat ze doet in seizoen 2!

De blinde man - Adem niet (Michael Timmerman)

Om echt te bespreken wat The Blind Man tot een van de grootste horrorpersonages van 2016 maakt, is het absoluut noodzakelijk om spoilers op te nemen voor Adem niet. Met andere woorden, als je de film niet hebt gezien, is het verstandig om door te gaan naar de keuze van de volgende schrijver. Anders gaat het hier.

De meeste horror-schurken hebben de neiging duidelijk slecht en monsterlijk te zijn, en hoewel het heel goed mogelijk is om te genieten van het kijken naar die personages die hun ding doen, is het moeilijk om echt te rooten om hun moorddadige doelen te bereiken. Dit is het enige dat The Blind Man (vakkundig gespeeld door Stephen Lang) zo interessant maakt, want voor meer dan de helft van de film is hij misschien wel het sympathieke personage. Ten eerste is het niet zijn schuld dat deze drie jonge punkers besloten in te breken in zijn huis, en het is moeilijk hem de schuld te geven dat hij alle methoden heeft gebruikt die nodig zijn om zichzelf tegen zijn aanvallers te beschermen.

Natuurlijk beginnen deze gevoelens van medeleven te wankelen zodra wordt onthuld dat hij een vrouw gevangen heeft gehouden in zijn kelder. Zelfs dan, als eenmaal duidelijk wordt dat zij de dronken chauffeur is van wie we eerder te horen kregen dat ze de dochter van de man roekeloos vermoordde en vrijuit afstapte, kun je het een beetje krijgen, zelfs als je nooit zo'n extreme actie zou ondernemen zich.

Elke schijn van sympathie verdwijnt echter wanneer ontdekt wordt waarvoor ze daar werd neergezet; Om The Blind Man tegen haar wil een nieuw kind te geven. Ondanks zijn pogingen om zijn acties te rationaliseren, zou niemand bij zijn volle verstand dat ooit kunnen vergoelijken, en het wordt nog gruwelijker wanneer hij hetzelfde probeert te doen met Rocky (Jane Levy). In één klap is het script volledig omgedraaid Adem niet, en The Blind Man is getransformeerd van sympathieke extremist naar regelrecht monster. En opdat we niet vergeten, vanaf het einde van de film, HIJ IS ER NOG STEEDS.

The Crooked Man - The Conjuring 2 (Daniël Hegarty)

In eerste instantie vond ik de Crooked Man niet zo intrigerend, en ik dacht eigenlijk dat het James Wan was die een beetje controversieel probeerde te zijn. Het was een beetje zinloos om zijn vermogen van praktische effecten en een enorm budget te combineren met een gedateerde stopanimatiescène. Pas toen mijn onderzoek aan het licht bracht, was de zenuwachtige loop en flikkerende beweging van de Crooked Man helemaal geen stopanimatie, het was in feite al het werk van Javier Botet.

Botet beheerst het vermogen om te bewegen in de vorm van een stopanimatiemodel voor de camera. Er zijn niet veel films waarin dit goed zou werken buiten het gebruik van andere speciale effecten, die op hun beurt een film zouden verpesten die probeert om puur praktische effecten te gebruiken. Maar The Conjuring 2 had het monster nodig dat door Botet werd geportretteerd om te verschijnen zoals het deed in het kinderspeelgoed - flickery, sharep en zonder CGI te gebruiken.

Door naar de film te kijken, zoals ik voor de tweede, derde en vierde keer heb gedaan met mijn nieuw gevonden begrip van de ontwikkeling van de Crooked Man, begon ik te beseffen hoe beangstigend het zou zijn om een ​​monster met die onnatuurlijke beweging naar jou toe te bewegen, onvoorspelbaar en meedogenloos.

Guy Mann - "The X-Files" (Jacob Davison)

Uit een controversieel nieuw seizoen van 'The X-Files' had ik niet een van de grappigste horrorpersonages van het jaar verwacht. Ik heb het natuurlijk over het Were-Monster, Guy Mann! Guy was een ongevaarlijk hagedismonster en hield zich net bezig met zijn zaken toen hij werd gebeten door een menselijke seriemoordenaar. Nu verandert hij elke dag in ... een mens! Mann zag zijn afschuw en voelde de instinctieve behoefte om een ​​baan te vinden. Draag kleding. Koop een huisdier. Sparen voor pensioen. En wordt snel suïcidaal.

Gespeeld door de hilarisch ontroerende Rhys Darby, is Guy een hagedisman waar je alleen maar sympathie voor kunt voelen, omdat hij vervloekt was om in een mens te veranderen. Het personage is een briljante deconstructie van monstertropen, vooral die in een serie als 'The X-Files'. Schoonheid, of in dit geval troost, ligt in de ogen van de toeschouwer, en Guy bewijst dat monsters er eerder tevreden mee zijn om monsters te zijn dan mensen die door angst worden doorzeefd. Allemaal terwijl ze verkleed waren als de klassieke paranormale onderzoeker, Carl Kolchak!

Negan - "The Walking Dead" (Patty Pauley)

We hebben tot nu toe slechts tien minuten Negan opgevangen in 2016, maar heilige vlammende neukballen, dat was genoeg om verliefd te worden op de man.

Natuurlijk is mijn mening misschien een beetje impopulair, maar ik ben dol op de slechteriken van "The Walking Dead". En Jeffrey Dean Morganis al homeruns en spetterende hersens met betrekking tot het portretteren van een buitengewoon interessante toevoeging aan het universum van de zombie-apocalyps. Ik had van tevoren over zijn personage in de strips gelezen, dus ik hield al van de man lang voordat hij in april op tv verscheen. Ik hou van een man die een zekere overtuiging heeft, ook al zijn zijn manieren een beetje hard. Maar hij trekt tenminste de grens als het gaat om het kwetsen van vrouwen of kinderen. Ik respecteer dat in een slechterik. Een man die geen dilemma's heeft om de ogen uit een man te slaan met een honkbalknuppel, maar geeft de dames en kinderen een pass. In ieder geval tot op zekere hoogte. Dit geeft aan dat het personage inderdaad enige sympathie gebruikt onder die slechte buitenkant. Dat vind ik een beetje leuk aan die gast.

Zwarte Phillip - De heks (Landon Evanson)

'Wat wil je?' Ik ga niet liegen, ik moest mijn kaak van de theatervloer plukken toen Satan sprak door het boerderijdier dat de geit maakte van Sleep me naar de hel zien eruit als de prater van Adam Sandler die naar de Ragu-show gaat. De heks was een polariserende film, maar weinigen konden de mysterieuze kracht van Black Phillip ontkennen. Het griezelige, opgewonden rennen nadat het de tweeling had achtervolgd (om nog maar te zwijgen van de zenuwslopende ballad die ze er keer op keer over zongen), het neerkijken van Thomasin (Anya Taylor-Joy) in de schuur en het opstaan ​​nadat hij William (Ralph Ineson ) leidden allemaal tot een cultstatus voor een personage dat bijna onverklaarbaar is. Black Phillip was gewoon slecht. En geweldig.

Steve Zeemeeuw - The Shallows (James Jay Edwards)

Iedereen die het heeft gezien The Shallows weet dat de film absoluut van Blake Lively is, maar haar optreden zou niet mogelijk zijn zonder de steun van Steven Seagull. Zeemeeuw is de vogel die met Lively op de rots is gestrand terwijl ze de hele film wordt achtervolgd door de gigantische haai. Zeemeeuw is een belangrijk personage omdat hij haar klankbord wordt, waardoor ze exposities en verhalen kan geven zonder dat het lijkt alsof ze in zichzelf praat. Hij wordt in feite de Wilson voor haar Tom Hanks. Vogels zien er van nature passief uit, maar Seagull slaagt erin om elk reactieschot op Lively's lijnen te spijkeren met zijn perfecte vogellook. De toegevoegde bonus is dat hij geen CG is - Steven Seagull werd gespeeld door een echte, getrainde zeemeeuw genaamd Sully. Steven Seagull zorgt voor precies de juiste hoeveelheid lichtzinnigheid in een verder donkere en sombere film.

Thomasin - De heks (Land Evanson)

Laten we eerlijk zijn, u hield van De heks of verafschuwde het, er was geen tussenin. Ik was er toevallig dol op, maar ondanks al zijn niet aflatende angst, was de presentatie van Anya Taylor-Joy als het oudste kind Thomasin misschien wel het stralende baken van het meesterwerk van Robert Eggers. Thomasin groeide op in haar vrouwelijkheid, wat haar vrome puriteinse ouders genoeg beangstigde zonder haar intelligentie, wil en kracht toe te voegen. Thomasin deed haar best om haar voorouders een plezier te doen, maar uiteindelijk was ze haar eigen persoon met haar eigen ideeën en wilde ze meer uit het leven halen dan het sombere, verbannen bestaan ​​van de boerderij. En toen het tijd werd om gek te worden of te zwijgen, gooide Thomasin neer en koos ervoor om heerlijk te leven. Zoals Eggers heeft opgemerkt, was Thomasin volledig misplaatst en had ze geen zaken in een puriteinse familie, maar ze hoort absoluut op deze lijst.

Valak - The Conjuring 2 (Waylon Jordanië)

Ik weet niet zeker of het het feit is dat hij verschijnt als een slechte non, of het feit dat hij gebaseerd is op een echte demon, maar er was iets volkomen sinisters aan deze grote vijand in The Conjuring 2. Valak's beweging door schaduwen stopte een paar keer bijna mijn hart. Dit gold vooral voor de scène waarin hij als een schaduw over de muur beweegt achter het schilderij dat Ed Warren had gemaakt. Toen die vingers tevoorschijn kwamen om het schilderij vast te pakken vlak voordat hij Lorraine afsnelde, reageerde het hele theater. Het was een geweldig moment. Zonder twijfel was hij een van de engste, meest angstaanjagende wezens die ik dit jaar op film heb gezien en moest op de lijst worden opgenomen.

Ed Warren - The Conjuring 2 (Paul Aloisio)

Het is tegenwoordig zeer zeldzaam dat je een held krijgt die de slechterik overtreft. In de moderne tijd van het horrorgenre zijn er maar weinig personages met herkenbare (en misschien nog belangrijker geloofwaardige) kwaliteiten. Patrick Wilson's uitbeelding van Ed Warren in The Conjuring 2 was absoluut hemels. Het machtspaar tussen Ed en zijn vrouw Lorraine was niet alleen een schop, maar ook ongelooflijk inspirerend. Een van de geweldige dingen van horror is de strijd en de triomf tegen het kwaad, en Warren's karakter is daar de perfecte belichaming van.

Wie is je favoriet? Wie hebben we gemist? Weeg hieronder uw gedachten af.