Als product van de jaren 80 ben ik min of meer opgegroeid met het kijken naar de glorieuze pracht van het WWF. Ja. Zo noem ik het nog steeds. Het is puur een nostalgische factor. De kans is groot dat als je bent opgegroeid rond het tijdperk van Hulkamania, je ook een fan was. Of wist er in ieder geval iets van. Een van mijn dierbaarste herinneringen als kind was het bijwonen van een live opname van een show. Ik had ontzag voor sommige van mijn helden. Ik was geloof ik ongeveer acht jaar oud toen ik getuige was van The Undertaker-dingen The Ultimate Warrior in een doodskist. Ik herinner me een paar huilende kinderen achter mijn stoel; het ergste vrezen voor hun ultieme maniak. Ik, aan de andere kant.. Was een fervent Undertaker-fan. Ik was ook GEEN grote fan van The Warrior, dus.. Ik lachte nogal wat. Ik besefte ook dat het een show was. Daarom vond ik het best grappig.

 

Omdat ik als kind een grote fan was van horror en worstelen, was het magisch voor mij om een ​​worstelaar met een thema te zien met een horrorgimmick eraan vast. Het zorgde voor een veel interessantere verhaallijn en show allemaal samen. In de jaren 1990 zagen we er nogal wat langskomen, en niet zozeer na het "Attitude"-tijdperk. Dat is toen, naar mijn mening, de hele show gewoon naar de klote ging. Ik merk dat ik af en toe kijk, maar om één reden. En hij is opgenomen in deze lijst van vijf van de grootste worstelaars met horrorthema die alle fans het voorrecht hadden om ons te vermaken.

 

5. Doink de clown

 

Verdomde hel. OK. Laten we het over deze man hebben. Doink de Clown. Hij was een doorsnee worstelaar met veel populariteit, voornamelijk gebaseerd op zijn maffe, gekke clowngimmick in de vroege jaren negentig. Hij speelde die vleermuisstront best goed; en slaagde erin fans bang te maken die al aan Coulrofobie leden. Een van de meest memorabele wedstrijden die ik me kan herinneren, is Survivor Series '93, waar een team van vier verdomde Doinks was. Omdat één geschilderde nachtmerrie in de ring niet genoeg was. Pro-worstelaar Matt Osbourne was de belangrijkste man achter de make-up. Af en toe waren er stand-ins voor "Illusion Doinks" en enkele houseshows. Hij had ook een soort mini-me, Dink the Clown die de clown naar de ring vergezelde, wat bijdroeg aan de shenanigans van grappen die het paar graag zou uithalen. De originele "Doink" stierf in juni 2013. RIP Matt Osbourne. Je hebt mijn jeugd op een leuke manier met succes getraumatiseerd.

 

[youtube id=”x6Myp83A80M” align=”center” mode=”normaal” autoplay=”no”]

 

 

4. Papa Shango

 

Ojee de Shango. Terwijl het personage zelf buitengewoon interessant was. Het leek echt nergens heen te gaan in de WWE. Papa Shango knipte een paar geweldige promo's uit, droeg een schedel naar de rookwolken en kon de lichten van de arena 'besturen'. Verpakt als een voodoo-priester, zou Shango spreuken uitspreken over degenen die hij als slachtoffers koos, waardoor ze moesten braken, bloeden en al die jazz. Na vele mislukte pogingen om het personage van de grond te krijgen, ging de feitelijke worstelaar Charles Wright zichzelf opnieuw uitvinden door middel van een hele reeks personages voordat hij uiteindelijk The Godfather werd. Papa Shango verliet het voodoo-leven voor de Hoe Train. Een hele overgang daar Charles.

[youtube id=”H7xxo5CBaW4″ align=”center” mode=”normaal” autoplay=”nee”]

 

 

3.Kane

 

Nu is hier een man die ook een behoorlijk kleurrijke carrière en verhaallijn heeft gehad. Ja. Kleurrijk en angstaanjagend. Voordat hij in 1997 in de WWE stapte als de jongere en misschien wel engere halfbroer van The Undertaker, debuteerde Glenn Thomas Jacobs, zoals hij buiten de ring bekend staat, als Isaac Yankem DDS: Jerry Lawler's gekke tandarts. Ik ben er vrij zeker van dat we het er allemaal over eens kunnen zijn dat Kane het betere personage was. Net als The Undertaker had Kane allemaal dezelfde bewegingen, zoals de iconische chokeslam en tombstone piledriver. Als hij geen ruzie had met de 'Taker, zou Kane met hem samenwerken om The Brothers Of Destruction te vormen, wat resulteerde in een stoer stel klootzakken dat zelfs de sterkste concurrenten in de tegenovergestelde richting zou sturen. Zijn hele periode bij de WWE tot op heden heeft Kane 18 kampioenschappen op zijn naam staan. Behoorlijk indrukwekkend. Kane is ongetwijfeld een van de meer angstaanjagende figuren die de Federatie naar buiten heeft gebracht. Kunnen we ook proosten op het feit dat hij die persona naar het horrorfilmgenre bracht en speelde in de horrorfilm "See No Evil"? Fantastisch.

 

[youtube id=”ASmdxXaOzd4″ align=”center” mode=”normaal” autoplay=”nee”]

 

 

2. De mensheid

 

Zelfs als je volledig worstelt met 101 analfabeet, is de kans groot dat je op zijn minst hebt gehoord van Hall Of Famer Mick Foley. Deze man is een absolute legende in de ring; bekend om zijn dodelijke tartende stunts, die hem op zijn beurt vandaag niet in de beste vorm hebben achtergelaten. Foley heeft tijdens zijn carrière vele namen en verschillende gimmicks gehad, maar degene die het meest opvalt, is het verontrustende karakter van de mensheid. Een geestelijk gestoorde schitzo die vaak klonk als een Velociraptor als hij gilde. Zijn karakter was er een die van pijn genoot en vaak tot zijn eigen vermaak zijn haar naar buiten trok. Zijn kenmerkende zet was de onderkaakklauw. De beweging zelf wanneer hij wordt toegepast, plaatst zijn middel- en ringvinger in de mond van de tegenstander, schuift ze onder de tong en prikt in het zachte weefsel op de bodem van de mond. De duim en/of handpalm van dezelfde hand wordt onder de kaak geplaatst en er wordt druk naar beneden uitgeoefend door de middel- en ringvinger, terwijl de duim/palm de kaak naar boven dwingt. Foley beweerde later in een televisie-interview dat het pijnlijke gevoel in de zenuwen onder de tong zo sterk is dat het het zicht belemmert en, wanneer het lang genoeg wordt toegepast, de tegenstander kan dwingen tot een black-out. Ja.. Verdomme. Ik kan me voorstellen dat dat nog erger zou zijn met die verdomde vieze Socko aan zijn hand. 

[youtube id=”Eg4v3GM4v3M” align=”center” mode=”normaal” autoplay=”nee”]

 

 

1. De begrafenisondernemer

 

Ik bedoel.. Wat kan ik zeggen dat waarschijnlijk al niet is gezegd over de Phenom? Ik herinner me dat ik op de jeugdige leeftijd van zeven mijn eerste glimp opving van deze "Hamhawk" (zoals Roddy Piper hem zo welsprekend beschreef) tijdens de Survivor Series in 1990. Van de griezelige toegang tot de ring, zijn worstelvaardigheden en zijn bekwame tactiek om de meeste van zijn tegenstanders uit te schakelen met het bovennatuurlijke, The Undertaker was en is nog steeds een kracht waarmee rekening moet worden gehouden. Met de griezelige Paul Bearer aan zijn zijde, die de Urn of Power draagt, heeft Mark Calaway een van de langstlopende carrières bij de WWE achter de rug. Helaas stierf Bearer (Percy Pringle) in 2013 en liet fans rouwen om zijn verlies en het geliefde, altijd zo griezelige personage werd geëtst in de legendarische geschiedenis. Met vijf verschillende kampioenschappen op zijn naam en zijn kenmerkende zet de Tombstone, had The 'Taker een indrukwekkende 21-0 wrestlemania win streak tot vorig jaar toen Brock (de crock) Lesnar hem raakte met drie F-5's en de overwinning pakte op Wrestlemania 30 Het was een schokkende beslissing van de kant van McMahon en ik ben er persoonlijk nog steeds een beetje zout van. Ik bedoel, de streak moest ooit eindigen, denk ik. Ik heb echt het gevoel dat het gericht had moeten zijn op iemand die het meer verdiende. Gewoon mijn mening.

 

[youtube id=”Lhgk-__4Fac” align=”center” mode=”normaal” autoplay=”nee”]

 

 

Sommigen van jullie vragen zich misschien af: "Waarom lees ik verdomme over worstelen op iHorror?"

Omdat de worstelthema's horrorgerelateerd zijn en ik gewoon echt een nostalgische behoefte voelde om erover te praten. Dus waarom niet?! Er is eigenlijk geen andere reden. Wie is jouw favoriet uit het stel?