Om de release van te markeren Maneater, babbelde ster Nicky Whelan met iHorror over hoe de film is gemaakt.

De nieuwste moordende haaienfilm, Maneter, toont geen genade en levert uitstekend werk door een hoog aantal lichamen te leveren. Deze film heeft gapende recensies gekregen, velen haten hem, maar ik ben van plan deze film een ​​beetje liefde te laten zien. De film is niet overweldigend of verbazingwekkend, maar ik heb me prima vermaakt! Het publiek ontvangt meteen de dood en verspilt geen tijd met het opzetten van het verhaal voor meer. Al vroeg wordt de vraag gesteld: "Wie zal leven en wie zal sterven?" Regisseur Lee is niet cameraschuw en heeft er geen moeite mee om te blijven hangen bij het bloed dat door de enorme haai wordt veroorzaakt. 

We hebben allemaal verschillende variaties van grote witte haaien gezien in onze favoriete haaienfilms; sommige zijn beter dan andere. Deze haai verandert vrij vaak gedurende de film, het uiterlijk en de grootte behoorlijk merkbaar, en dit weerhield me er nog steeds niet van om een ​​fantastische tijd te hebben. Soms doe je je best met wat je hebt; Ik respecteer dat met cinema, en ik ben gewoon een sukkel voor haaienfilms, ha! 

Ik geloof dat we soms geen moordende haaienfilms kijken vanwege de plot of personages, maar het is een pure bonus als we iets meer krijgen! 

Ondanks dat veel van de castleden één voor één werden uitgekozen, sommige heel snel, was er enige karakterontwikkeling, vooral bij Jessie (Nicky Whelan). Jessie had net een langdurige relatie achter de rug en haar vrienden sleepten haar mee naar dit tropische paradijs. Het verhaal is relatief eenvoudig gehouden, en soms kan het een beetje cliché worden, maar verdorie, ik vond het niet erg; het was een verdomd goede tijd! 

MANEATER is nu beschikbaar in de bioscoop, digitaal en on-demand van Saban Films. 

Synopsis: De idyllische eilandvakantie van Jesse en haar vrienden verandert in een gruwelijke nachtmerrie wanneer ze het doelwit worden van een meedogenloze grote witte haai. Wanhopig om te overleven, werkt ze samen met een plaatselijke zeekapitein om de gemene menseneter te stoppen voordat hij opnieuw toeslaat in deze bloedstollende thriller.

Ik had het voorrecht om met ster Nicky Whelan (Jessie) uit de film te spreken. Nicky was geweldig en ik hoop dat ik nog een keer met haar kan praten over haar toekomstige projecten. We spraken over Maneater, natuurlijk, en ging in op haar werk met Rob Zombie, opkomende functies en Halloween-tradities in Australië (waar ze opgroeide). Bekijk ons ​​gesprek hieronder; je zult blij zijn dat je het gedaan hebt. 

Gesprek met actrice Nicky Whelan

Nicky Whelan: Hallo, Ryan. 

iHorror: Hoi Nicky, hoe gaat het met je? 

NW: Het gaat goed met mij, dank je, liefje; Hoe is het? 

iH: Het gaat goed met mij; heel erg bedankt voor het aannemen van mijn telefoontje vandaag. Ik heb enkele vragen; eerst en vooral heb ik genoten van de film. Ik heb genoten van de personages, en het was wat ik zocht; het paste goed bij mijn weekendwacht, en er waren veel leuke dingen aan. De cinematografie was prachtig; het is prachtig geschoten. Een paar van de personages waar ik om gaf, vooral Kapitein Wally, ik was zo overstuur toen de haai hem opat. Je beide personages hadden zo'n goede chemie; Ik hoopte dat er iets zou zijn. 

NW: Ik denk dat er in het eerdere script iets ging gebeuren met onze personages, en ik weet niet waarom het niet in die richting ging; er was iets veranderd in het script. Om eerlijk te zijn, ik vond het leuk dat het geen romantisch verhaal werd, en het ging meer om de onafhankelijke sfeer die mijn personage kreeg en de vader/dochter-connectie die werd ontwikkeld met het Trace Adkins-personage [Harlan] . Dus het is interessant dat je dat zegt, maar ik hou van de manier waarop we met het einde zijn gegaan, omdat het niet jouw typische soort einde was; Ik vond het wel leuk.

iH: Het was anders. Het was hoe dan ook geweldig. Toen je aan het project gehecht raakte, was het dan een normaal interview, of was er iets speciaals aan je gehechtheid? 

NW: Weet je, ik heb eerder met die jongens gewerkt, en ze stuurden me het script, en ik had zoiets van, 'oh mijn god, een haaienfilm, laten we dit doen.' Shark-films zijn geweldig; ze komen de hele tijd uit en hebben een enorme aanhang. Mensen hebben gekke belachelijke of realistische gemaakt; mensen hebben iets met haaienfilms. Ik had zoiets van, 'oké, laten we dit eens proberen', en het was in Hawaii, en ik zei, 'ja, alsjeblieft.'

iH: Dat wist ik eigenlijk niet; nu is het meestal honderd procent CGI. 

NW: Absoluut, en natuurlijk, we hebben in de hele film een ​​CGI-haai gebruikt, maar er zijn momenten waarop Justin [Lee, regisseur] hem wilde gebruiken, en we dachten: 'Oké, laten we dit doen, het zal ons allemaal gek maken, maar laten we het eens proberen' [lacht]. 

iH: Was er iets specifieks aan de shoot dat uitdagend of moeilijk was? 

NW: De hele productie, het was een onafhankelijke haaienfilm die in 18 dagen werd gemaakt met een mechanische haai onder behoorlijk gekke omstandigheden. Als een heel team gingen we echt op de oude school. Het was erg uitdagend; de watercondities waren vol en we hadden weinig tijd en geld, dus we waren trots op het resultaat. Ik werd persoonlijk fysiek uitgedaagd bij deze film. Ik was niet bereid om te zwemmen [lacht]. Ik had zoiets van, 'oh shit.' Ik beschouw mezelf als een soort van fit, maar dit was een schot in de roos, en ik was uitgeput van de hele dag in het water en de oceaan te hebben gezwommen. De lokale bevolking zorgde echt voor ons en we voelden ons heel veilig. De kokende hitte en het ruwe water en de vroege start. Het was veel. De mechanische haai gebruiken en de poppenspelers erbij hebben, dit ding in en uit het water slepen. De cameraploeg stond uren in het water, niet wetend wat er aan hun voeten lag; het was geen grap; Ik was een paar keer bang [gilt, lacht]. Het was vol. 

iH: Heb je iets in het water gezien toen je daar was? 

NW: Nee, slechts een paar vissen. Het waren de prachtige wateren van Hawaï. Het was erg veilig; Hawaï is een geweldige plek. Ik ben er al vaker geweest. Het was niet zozeer de angst voor wat er in het water was. Ik was soms een beetje nerveus omdat ik de bodem niet kon zien, en ik dacht: 'waar sta ik op?' Iets squishy en een rots, 'wat is er aan de hand?' [Krijst] [Lacht] De lokale bevolking kan er zeker van zijn dat 'je goed bent', en ik vertrouw op hen. Ik was uitgeput; het woelige water putte me echt uit. 

iH: Ik wed; Ik had het niet kunnen doen. Dat getuigt van de inzet van alle betrokkenen. Dat is gewoon geweldig, het klinkt alsof het een hechte groep was, en achttien dagen is gewoon geweldig; dat is snel! 

NW: Eerlijkheid voor een haaienfilm is krankzinnig; het is niet veel tijd. Het budget was klein, dus je kon niet veel doen van de dingen die je wilde. Dit is waarom het een hechte groep mensen was die het beste uit een situatie haalde, ik was er echt trots op en we hebben het naar buiten gebracht. 

iH: Dat is mooi, en heeft deze ervaring, in het bijzonder deze beweging, je aan het denken gezet over regisseren? 

NW: Als ik iets ga regisseren, wordt het geen haaienfilm. Het is een echte baller om dat project op zich te nemen, achttien dagen op het water te zijn; je hebt zoveel tegen je, het is een uitdaging. Het is grappig dat je het hebt over regisseren; Ik hou van oude muziekvideo's; Ik was een baby uit de jaren 80; Ik zou graag muziekvideo's regisseren die helemaal links van 'ManEater' staan ​​en waar we het over hebben, dat zou ergens zijn waar ik zou beginnen. Ik kan zeker waarderen wat Justin [Lee], onze regisseur, heeft doorgemaakt met deze film en het team dat probeerde dit onder de omstandigheden te laten werken. Het was bevredigend om deze verhuizing af te ronden en weg te lopen; het was veel werk en we waren uitgeput, maar het voelde goed aan het einde ervan. 

iH: Ik keek door je IMDB, en het lijkt erop dat je een alligatorfilm in de maak hebt? De vloed. 

NW: Ja, we hebben haaienfilms, we hebben alligatorfilms; Ik neem het op tegen elk eng dier op de planeet. Wij hebben De zondvloed eruit komen. Ik heb een komedie die uitkomt, wat geweldig was om deel van uit te maken; Ik was nog geen minuut op een comedyset geweest; het heet Het Nana-project. Er komt een actiefilm met Dolf Lungren en Luke Wilson uit; Ik heb rond gesprongen om willekeurige projecten te doen en een aantal heel verschillende genres te doen zoals ik [Lacht].

iH: Dat is geweldig. Dat vind ik leuk om te horen!

NW: Het voelt zeker goed; het is niet steeds hetzelfde, dat is zeker. 

iH: Ik weet dat we het over 'Jaws' hebben gehad, maar wat is je favoriete enge film? 

NW: Eerlijk gezegd is mijn favoriete enge film zo hardcore, en ik ben met hem aan de slag gegaan: het is 'House of 1,000 Corpses' van Rob Zombie, met wie ik Halloween II. Ik hou van hem; Ik hou van zijn werk - die film. Ik denk dat ik naar de film ben geweest en het een paar keer heb gezien. Old school, absoluut gruwelijk eng, en ik vond het geweldig. 

iH: Ik herinnerde me je karakter heel kort in Halloween II. 

NW: Ja, het ging meer om aan de slag te gaan met Rob Zombie. Het was een kleine rol. Ik had zoiets van, 'stuur me naar Atlanta; Ik wil in de mix zijn met die geweldige mensen.' Rob is geweldig in horror; het was zo cool, gewoon een stoere groep mensen; dat was een goeie. 

iH: Hij doet altijd dingen, hij heeft The Munsters komt naar buiten en daar kan ik niet op wachten. 

NW: Het ziet er verbazingwekkend uit; goed voor hem. Zulke projecten neemt hij altijd aan. Ik hou van zijn kijk op dingen. 

iH: Woont u momenteel in Australië?

NW: Geen liefde, ik ben al zestien jaar in Amerika. 

iH: Ik was gewoon nieuwsgierig, zijn er Halloween-tradities in Australië? 

NW: Die was er echt niet. Toen ik opgroeide, was Halloween niet groots. Mensen zijn nu aan boord van het hele verkleedding gesprongen. In de afgelopen tien jaar hebben Australiërs Halloweenie-dingen gedaan; als kind zouden we niet trick or treat doen; dat hoorde niet bij de Australische cultuur; het was zeker een Amerikaans ding. Ik ben een Star Wars-nerd, elke Halloween, als ik niet aan het filmen ben, zie je me als een soort Jedi of met een extreem kostuum aan, echt profiterend van Halloween; het is mijn favoriete vakantie. 

iH: Dat is geweldig; Ik weet dat we moeten afronden; heel erg bedankt dat je met me hebt gesproken; gefeliciteerd, en ik hoop je snel een keer te spreken over een ander project. 

NW: Helemaal lief, heel erg bedankt. 

Bekijk de trailer