Die vroege jaren negentig waren een rare tijd voor horror. Na de "Gouden Eeuw" jaren 1990 met al zijn spetters en slasher-goedheid, leek het begin van een nieuw decennium enigszins verloren en stuurloos. We zaten ergens op te wachten, iemand, om het toneel te betreden met een nieuw, fris perspectief, en Kevin Williamson was klaar om in die behoefte te voorzien.

Nu zeg ik niet dat de vroege jaren 90 geen kwaliteitsentertainment voortbrachten. Wij hadden Ellende, Bram Stoker's Dracula, Candyman, In de Mouth of Madness en De mensen onder de trap, maar de films voelden aan als overblijfselen van het vorige decennium in plaats van als iets nieuws dat een nieuw millennium van entertainment zou inluiden. Williamson was klaar om die rekening prachtig te passen.

Kevin Williamson werd geboren in North Carolina en bracht zijn vormende jaren door in Port Aransas, Texas. Hij was van jongs af aan een verhalenverteller, maar besloot aanvankelijk dat acteren was wat hij echt wilde doen. Hij behaalde een BFA in Theatre Arts aan de East Carolina University en verhuisde naar New York om een ​​carrière te beginnen.

Tussen de Big Apple en Los Angeles had Williams een aantal kleine rollen en optredens in muziekvideo's, maar het was niet de carrière die hij wilde. In 1992 schreef en verkocht hij een script met de titel Mevrouw Tingle vermoorden, gebaseerd op die van Lois Duncan Mr. Griffin vermoorden, die helaas een aantal jaren op een plank heeft gestaan.

Vervolgens schreef Williamson in 1994, naar verluidt geïnspireerd door een waargebeurd geval van seriemoord Scary Movie die uiteindelijk zou worden Gillen, uitgebracht in de bioscoop op 20 december 1996. Voorbij waren de dagen van struikelen in het duister door personages die blijkbaar nog nooit in hun leven een horrorfilm hadden gezien. Deze personages kenden het genre door en door en degenen die dat niet deden, hebben het niet overleefd.

Het was precies de verademing die het genre nodig had. Het heeft niet alleen een franchise voortgebracht die onlangs zijn vijfde aflevering heeft afgerond, maar Williamson werd schijnbaar van de ene op de andere dag een van de meest gewilde schrijvers / makers in Hollywood.

In 1997 gaf hij ons Scream 2, maar schreef ook het script voor I Know What You Did Last Summer. De laatste, gebaseerd op een andere roman van Lois Duncan, introduceerde een geheel nieuwe groep tieners die te maken hadden met de gevolgen van het verdoezelen van wat er laat op een avond op een eenzame weg na hun afstuderen was gebeurd. Ook dit zou een franchise voortbrengen, hoewel het de magie van die eerste film niet kon vasthouden, misschien omdat Williamson er niet bij betrokken was na de eerste aflevering.

Het jaar daarop werkte Williamson samen met regisseur Robert Rodriguez (Van Dusk Til Dawn) brengen De faculteit naar theaters. De op zichzelf staande film vond plaats op een middelbare school waar zowel studenten als docenten langzaamaan worden overgenomen door een buitenaardse parasiet.

De faculteit pochte een serieuze selectie van ouder en nieuw talent, waaronder Jon Stewart, Piper Laurie, Famke Jannsen, Robert Patrick, Salma Hayek, Clea Duvall, Jordana Brewster, Elijah Wood, Shawn Hatosy, Usher en Josh Hartnett, die verschenen in Halloween: H20 hetzelfde jaar als de zoon van Laurie Strode. Hoewel het nooit de status heeft gekregen van sommige andere werken van Williamson, is het misschien wel een van zijn beste in die vroege line-up. De balans tussen betweterige snel pratende tieners en horror raakte een goede plek en leverde een echt angstaanjagende film op.

In 1999 stapte Williamson in de regisseursstoel toen hij eindelijk de kans kreeg om te maken Mevrouw Tingle vermoorden- hoewel de titel zou worden gewijzigd in Teaching Mrs Tingle tegen de tijd dat de film werd uitgebracht, grotendeels gedeeltelijk als gevolg van de schietpartij op Columbine High School die hetzelfde jaar plaatsvond.

De film speelde Helen Mirren als mevrouw Tingle, een haatdragende geschiedenisleraar die de enige is die Leigh Ann Watson (Katie Holmes) in de weg staat om de eerste plaats als afscheidsvrouw van haar klas in te nemen en haar studiebeurs voor Harvard te verdienen. Wanneer een poging om de gunst van de leraar af te troggelen vreselijk misloopt, stappen Leigh Ann en haar twee besties, gespeeld door Barry Watson en Marisa Coughlan, over de vloer. weg over de streep.

helaas, Teaching Mrs Tingle voldeed niet aan de andere projecten van Williamson, maar het deed weinig af aan de vraag naar zijn werk als schrijver, hoewel de vroege jaren 2000 de belichaming waren van een moeilijke periode. Scream 3 debuteerde in 2000. Het was de eerste film in de franchise die niet rechtstreeks door Williamson was geschreven en de film leed eronder. Toen, in 2005, Vervloekt werd vrijgegeven, en...nou...dat is al een heel artikel op zich. Laten we zeggen dat het niet goed ging.

Gelukkig werkte Williamson nog steeds als producer Dawson's Creek-een show die hij creëerde - en 2011 bracht zijn ster op grote schaal terug.

Scream 4 veroverde het publiek stormenderhand. Het was meer dan tien jaar geleden dat we een van de films hadden gezien. De originele cast herenigd voor de onderneming geschreven door Williams en opnieuw geregisseerd door Wes Craven. De film verraste ons allemaal toen hij net zo fris aanvoelde als dat eerste optreden en het bevestigde opnieuw Williamsons talent als schrijver voor iedereen die dacht dat hij uit het spel was.

Het duurde niet lang of hij was de speerpunt van de op cult gebaseerde thrillerserie Het volgende en kreeg de opdracht om te ontwikkelen The Vampire Diaries voor de CW.

Meer recent heeft Williamson gemaakt Vertel me een verhaal, een serie die sprookjes verweeft tot een modern horrorthrillerverhaal en als producer werkte aan de nieuwste Gillen film die volgend jaar uitkomt.

Sommigen van jullie genieten natuurlijk van de trip down memory lane, maar vragen zich misschien nog steeds af waarom ik dit schrijf als onderdeel van onze Pride-serie hier bij iHorror. De reden is simpel. Kevin Williamson is homo. Het was in feite een homoseksuele man die de horror uit de jaren 90 een eigen uitstraling en sfeer gaf.

Waarom is dit belangrijk?

Twee redenen:

Ten eerste maakt het deel uit van onze geschiedenis en heel veel mensen hebben heel hard gewerkt om ervoor te zorgen dat de LGBTQ+-gemeenschap geen geschiedenis heeft. Een volk zonder geschiedenis doet er niet toe en heeft geen macht. Dus door Kevin Williamson te erkennen, erkennen we een deel van onze kracht.

Ten tweede zijn er ontzettend veel homofobe horrorfans die graag doen alsof vreemdheid en horror elkaar uitsluiten, terwijl ze in feite vanaf het begin constant bedgenoten zijn geweest. Er is een onmiskenbaar klein deel van mij dat er gewoon van houdt om hen daar van tijd tot tijd aan te herinneren.

Hoe dan ook, Kevin Williamson en zijn werk zullen nog generaties lang verweven zijn met het horrorgenre, en wij hier bij iHorror groeten hem voor Horror Pride Month.