Regisseur Darren Lynn Bousman heeft ons misschien wel de meest indrukwekkende Saw-film tot nu toe gegeven, toen hij ons gaf Saw II. Van de vier franchisefilms die hij heeft geregisseerd, Zag II, III, IV en Spiraal, Bousman heeft bij elk uitstapje wilde stappen gezet. Ze verkenden allemaal niet alleen een ander hoofdstuk van de franchise, maar ook een actueel, leuk en soms een methodologie die zowel actueel als leuk is.

Saw II's Ongetwijfeld de beste van de films. Het is een diepgaande, totale nihilistische kijk op recidive, opioïdverslaving en de corruptie van de politie. Een verbastering die ik zou kunnen toevoegen die we terug zullen zien in de lelijke echte wereld en zijn werk, maar daar zullen we het zo over hebben.

Saw II verkent de zeer echte waarheid dat, net als al het echte kwaad, "Jigsaw" een symbool is, een aanduiding die kan worden gebruikt als geloofssysteem. Bij deze neemt Amanda de mantel en de kap van John Kramer's iconische centrale puzzelstuk over. Amanda helpt Kramer bij het opzetten van zijn kunstwerk en laatste geschenk aan de wereld. Jigsaw's huis van gruwelen. De film had precies die titel kunnen krijgen en kwam ermee weg omdat het bestaat om ons in detail de blauwdruk en de lay-out van het vervallen huis met boobytraps te laten zien als een nevenschikking van John Kramer's eigen door kanker geteisterde en falende geest. Het huis en John spelen in wezen slechts één laatste act, en ze doen het in de naam van Jigsaw.

Ik hou ook van deel II omdat het voelt als Twisted Pictures meets Hammer Films. Het huis, zijn gasten, zijn gastheer, de opstelling. Het voelt erg Hammer. Het voelt zelfs zo aan William Castle is soms aan het werk in de schaduw. Het is een basis die het meteen onderscheidt en een aantal geniale dingen doet.

Amanda is ondertussen 'Jigsaw' aan het worden, ze draagt ​​de gewaden en het varkensmasker. Zij is degene met de kracht om Kramers laatste wensen uit te voeren, maar het versnelt haar ook naar haar volgende plaats in de reeks. Ze wist dat ze hem op een dag zou worden, of zijn ideeën zouden worden. Een kracht die ze zou belichamen.

Amanda is niet traag in de rol. Zij is de mol in het spel. Terwijl iedereen in huis de weg naar buiten probeert te vinden. Het is Amanda die in het geheim de stukken van Kramer verplaatst om in zijn spel te passen, en niet helpt bij hun ontsnappingspogingen. Ze legt de aansporing neer, of wijst ze in de weg van de vallen. Ze vindt het soms bijna moeilijk om het ego te verbergen. Amanda is de wij op verschillende punten in de film. Bousman loopt hier een mooie rij. Hij houdt het publiek net zo zorgvuldig geplaatst en geïnvesteerd als Amanda in huis is. Het is een ander spel maar een dat bestaat in de subtekst van de film. Het is de reden dat Saw II is zo verdomd goed en de reden waarom het opvalt in de films.

Terwijl Saw III is lang niet zo boeiend en helaas niet zo gerealiseerd als gevolg van problemen met tempo en tijd. Part II, heeft nog steeds veel te bieden in termen van de lijn die Bousman werkte. In deel III, Kramer is niet goed voor Amanda. Maar Amanda wordt iets anders en wil zich niet meer aan Jigsaw houden. Het is eerder de man of de instelling. Het is een probleem dat zich al heel vroeg voordoet tussen Amanda en Kramer. Terwijl de vaste valstrikken worden gemaakt en de spanning wordt opgebouwd, ligt de echte kern van de film tussen Amanda, Kramer en de dokter die ze hebben ontvoerd om Kramer aan het tikken te houden, terwijl zijn lichaam wordt afgesloten van de laatste stadia van kanker.

Ik denk dat dit Bousmans heel echte worsteling was met de filmische studio. Ik heb het gevoel dat Bousman in wezen de dokter was die als stront werd behandeld om Jigsaw te redden. Net zoals de dokter in de film in de situatie wordt gedwongen, denk ik, zo ook Bousman. Je kunt de studio net als Amanda en Kramer zien, zittend en Bousman in de ribben prikken en hem op het verkeerde been zetten door hem de taak te geven Jigsaw te redden. Een stap die ze nooit zouden kunnen terugdraaien, aangezien hij aan het einde van zijn dood aan kanker sterft Saw's eerste film. Er was geen weg terug uit deze hoek. Maar Bousman en velen die op dezelfde plek zijn aangenomen, hebben moeten proberen te stoppen met precies dat te doen.

Meer dan een decennium is verstreken sinds Bousman aan zijn laatste werkte Zagen film. Dat was de vierde inzending in de franchise. Met alle problemen die Deel IV de regisseur bezorgde, had ik nooit gedacht dat we Bousman zouden zien terugkeren naar de franchise, echt niet. Dus ik was totaal geschokt en extatisch om te zien dat Bousman weer terug is Spiraal. En al vanaf het begin van het bekijken van de trailers konden we zien dat we het beste van hem zouden krijgen Zagen werk hier. We wisten dat het actueel en subjectief zou zijn en dat het dat unieke gevoel zou hebben dat onmiskenbaar Bousman's is Zagen.

We hadden het bij die beoordeling niet mis. Hij is weer op zijn plaats en in plaats van terug te komen en verder te gaan waar hij was gebleven, neemt hij de wereld van Saw over met een totaal nieuwe stap op dit vertrouwde ritme. We hebben ook Chris Rock die in de film acteert en zijn eigen stem aan de film toevoegt.

Spiraal: Het boek van Saw net als Saw II heeft veel aan zijn hoofd. Binnen de politie hebben we te maken met corruptie. We kijken naar een tijd waarin de echte gruwel komt van jonge zwarte mannen die worden neergeschoten omdat ze een boterham grootbrengen die in folie is gewikkeld. Het gesprek is moeilijk te voeren ... maar het weerhield Bousman en Chris Rock er niet van om dat allemaal op te nemen en een echte discussie met het publiek te hebben over de vorm van de wereld en de vorm van corruptie, allemaal binnen de grenzen van een horrorfilm. Zoals regisseur en schrijver Mick Garris verschillende keren heeft gezegd, horror is een perfect bezorgsysteem voor grotere thema's. Het is alsof je de pil in pindakaas en brood doet om het door te slikken. De gruwel van Spiral helpt echt bij het houden van enkele grote gesprekken.

In Spiral haalt een moordenaar alle politieagenten uit de kast. De moordenaar heeft een nieuwe pop, die in een politieagentuniform verschijnt en duidelijk een varken met spiraalogen is en een spel waarin de politie varkens wordt genoemd.

Het personage van Chris Rock is een agent die zelf tegen de status quo inging en een collega-officier inleverde die corrupt was. Bousman en Rock betreden voorzichtig en laten zien dat er "goede" agenten binnen de lijn van hun plicht zijn, maar dat zijn er niet veel en zelfs zij vinden het moeilijk om op te staan ​​en het goede te doen in de bepaalde vergankelijke lichten. Dus ja, ze zeggen dat er goede agenten zijn, maar de boodschap is dat er nog iets moet worden besproken.

De officiële synopsis van Spiraal uit het boek Saw gaat zoals dit:

Een sadistisch meesterbrein ontketent een verwrongen vorm van gerechtigheid in SPIRAL, het angstaanjagende nieuwe hoofdstuk uit het boek SAW. Werkend in de schaduw van een gewaardeerde politieveteraan (Samuel L. Jackson), nemen de onbezonnen rechercheur Ezekiel 'Zeke' Banks (Chris Rock) en zijn beginnend partner (Max Minghella) de leiding over een griezelig onderzoek naar moorden die griezelig doen denken aan de stad. gruwelijk verleden. Zeke is onbewust verstrikt in een dieper mysterie en bevindt zich in het middelpunt van het ziekelijke spel van de moordenaar.

Het meest opvallende is dat Bousman en Rock de Saw-formule nemen en deze toevoegen aan een gruizig noir-verhaal dat lijkt op het verhaal van David Fincher. Zeven. Het beste van alles is dat het dat doet terwijl het ook speelt volgens de regels van een film over sploitatie van slechte politieagenten uit de jaren 70. Het bestaat in al die werelden, maar het deel van zijn wortels dat zich ontwikkelt in de zanderige sfeer van de jaren 70 is waar de film het leukst is. Nogmaals, net als in Saw II en III bewandelt Bousman zorgvuldig deze lijn met het publiek en schrijft hij karakters om ons te zijn in hun functionaliteit. Het is een lijn die Bousman goed bewandelt en ik ben onder de indruk van hoe hij erin is geslaagd die te ontwikkelen en aan te passen aan steeds veranderende elementen die deze vreemde en inventieve, waanzinnige franchise zijn. Spiral: From the Book of Saw is een explosieve, coole en hartverscheurende achtbaan die grote whodunnit-energie biedt. Deze films waren niet allemaal geweldig en we hebben onze favorieten. Als het gaat om deze wereld, zijn benadering en zijn nieuwe en oude karakters, past Bousman zich aan en evolueert met turbosnelheden. Ik ben ontzettend blij dat hij dat hier meer heeft gedaan.

Spiraal: uit het boek Saw is nu uit in theaters. Je kunt ook de andere Saw-films vinden op HBO Max.

Van Metalocalypse wordt een speelfilm gemaakt om het avontuur van DethKlok voort te zetten. Lees hier meer.